Η καταστροφή στον καταυλισμό των οικονομικών μεταναστών στις φυτείες φράουλας της Μανωλάδας από τη φωτιά που ξέσπασε το περασμένο καλοκαίρι.

Ο συνδυασμός των υλικών στον καταυλισμό εκρηκτικός: ο σκελετός των παραπηγμάτων ντύνεται με πλαστικό, κουβέρτες για μόνωση και από πάνω πάλι πλαστικό. Στο εσωτερικό οι άνθρωποι έχουν φιάλες υγραερίου για μαγείρεμα.

Οι συνθήκες διαβίωσης των εργατών άθλιες. Άνθρωποι στοιβαγμένοι. Για να πιουν νερό αγοράζουν εμφιαλωμένα μπουκάλια. Οι τουαλέτες αυτοσχέδιες και η δυσοσμία ήδη αισθητή.

Χειμώνας 2019. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στα φραουλοχώραφα και στους δεκάδες καταυλισμούς των μεταναστών εργατών γης στην περιοχή, εκτός ότι οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις αυξήθηκαν: ο κόσμος θέλει φράουλες.

Οι καταυλισμοί συνεχίζονται

Σε διάφορα σημεία της περιοχής δημιουργήθηκαν νέοι καταυλισμοί. Το μοντέλο που ακολουθείται είναι συνήθως το εξής: Αρχικά υπάρχει ένα οίκημα μόνο του σε ένα αγρόκτημα με κανονική παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού. Δίπλα ή κολλητά σ’ αυτό κατασκευάζονται τα παραπήγματα-δορυφόροι. Συχνά, αλλά όχι πάντα, παρέχεται ηλεκτρικό ρεύμα σε αυτά τα παραπήγματα από το κανονικό οίκημα. Προφανώς η εγκατάσταση είναι πολύ πρόχειρη και εξόχως επικίνδυνη. Τέτοιου τύπου παραπήγματα-δορυφόροι υπάρχουν δεκάδες αυτή τη στιγμή και σύμφωνα με τις προβλεπόμενες αφίξεις θα πολλαπλασιαστούν τον επόμενο μήνα.

Τον Ιανουάριο,  σύμφωνα με το  ΑΠΕ-ΜΠΕ, υπήρχαν περίπου 6.500 εργάτες από το Μπαγκλαντές, 200 από το Πακιστάν και κάποιοι ακόμα από ευρωπαϊκές χώρες (κυρίως Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία, Αλβανία). Όσο περνάει ο καιρός, οι ανάγκες για εργατικά χέρια αυξάνονται, με αποκορύφωμα την περίοδο της συγκομιδής της φράουλας, όπου το εργατικό δυναμικό ανέρχεται σε 10.000 άτομα. Η καλλιέργεια έχει επεκταθεί σε όλη την περιοχή, σε ακτίνα είκοσι χιλιομέτρων πέριξ της Μανωλάδας, από τη Λακόπετρα και Λάππα στην Αχαΐα έως τα Λεχαινά και τη Γαστούνη στην Ηλεία.

Πενήντα ευρώ ή και παραπάνω πληρώνει ο καθένας στον ιδιοκτήτη του χωραφιού κάθε μήνα για να κοιμάται σε μια γωνία κάποιας καλύβας-παραπήγματος, με άλλα δέκα, είκοσι και παραπάνω άτομα. Σχετικά με το μεροκάματο, έχει διαμορφωθεί στα 24 ευρώ, όπου το ένα ευρώ πηγαίνει στον μεσάζοντα για προμήθεια.

Ακόμα χειρότερα, στα Φιλιατρά της Μεσσηνίας, 100 με 150 εργάτες γης αφρικανικής προέλευσης δεν μπορούσαν να μισθώσουν τίποτα για να μείνουν.  Οι άνθρωποι βρήκαν  στέγη στο υπόστεγο του νεκροταφείου Φιλιατρών.

Όσο ισχύει ο νόμος 13Α/4251/14,  η άδεια παραμονής ενός εργάτη συνδέεται με τον εργοδότη. Ο εργαζόμενος γίνεται έρμαιο του αφεντικού. Αν δεν του κάνει τα χατίρια, ο δεύτερος μπορεί να άρει την άδεια. Στην ουσία νομιμοποιείται η καταναγκαστική εργασία.

Αιτήματα των εργατών 

Στις αρχές Ιανουαρίου οι εργάτες γης από τη Μανωλάδα πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας αρχικά και Μεταναστευτικής Πολιτικής στη συνέχεια. Τα αιτήματά τους αφορούσαν τόσο τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, όσο και τη διαδικασία επανέκδοσης των εγγράφων τους, τα οποία κάηκαν μετά τη φωτιά του καλοκαιριού. Μεταξύ άλλων, ζητούν μεροκάματο 33,57 ευρώ, τουλάχιστον ένα ρεπό την εβδομάδα και τακτικό έλεγχο από τις επιθεωρήσεις εργασίας για τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.

Μέχρι να παρθούν οι αποφάσεις για αξιοπρεπείς συνθήκες, όμως, οι άνθρωποι συνεχίζουν να μένουν στα ίδια άκρως επικίνδυνα και ανθυγιεινά παραπήγματα, η εργασία τους να παραμένει υποτιμημένη και η δουλειά τους, όπως και τα νομιμοποιητικά τους έγγραφα να εξαρτώνται από τις ορέξεις των αφεντικών τους.