Τετραμερής Σύνοδος Κορυφής -Ερντογάν, Πούτιν, Μέρκελ και Μακρόν- πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μετά από πρωτοβουλία του Ερντογάν με αντικείμενο, όπως δήλωσαν, την πολιτική μετάβαση στη Συρία και την παγίωση της εύθραυστης εκεχειρίας στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας, φέρνοντας για πρώτη φορά στο ιδιο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υποστηρικτές αντίπαλων πρωτοβουλιών.

Η Τουρκία και η Ρωσία, μαζί με το Ιράν έχουν συγκροτήσει τη λεγόμενη πρωτοβουλία της Αστάνα, που με μια σειρά κινήσεις έχουν αποκτήσει αναβαθμισμένο ρόλο στο συριακό ζήτημα. Από την άλλη η Γαλλία και η Γερμανία ανήκουν στη λεγόμενη «μικρή ομάδα» για τη Συρία που στηρίζεται και από άλλες πέντε χώρες μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ.

Η αντιπαλότητα  αυτών των ομάδων αντανακλά τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς για τους νέους συσχετισμούς και τις σφαίρες επιρροής όχι μόνο στη Συρία αλλά στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Οι εσωτερικές αντιθέσεις αυτών των ομάδων αντανακλούν τα ιδιαίτερα συμφέροντα και βλέψεις της κάθε μιας ιμπεριαλιστικής ή περιφερειακής δύναμης, στην ανακατανομή ρόλων και επιρροής.

Στο τελικό κείμενο που εκδόθηκε μετά την ολοκλήρωση της τετραμερούς στην Κωνσταντινούπολη, γίνεται λόγος για μία «περιεκτική πολιτική διαδικασία που θα κινήσει ο συριακός λαός, του οποίου θα αποτελεί κτήμα». Στα μόνα βασικά σημεία που κατάφεραν να συγκλίνουν ήταν η ανάγκη «διατήρησης» της προσωρινής, όπως τόνισε ο Ρώσος Πρόεδρος, «συμφωνίας εκεχειρίας» στο Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας και η συγκρότηση συριακής διαπραγματευτικής επιτροπής έως το τέλος του έτους, με στόχο την έναρξη πολιτικής «μεταβατικής» διαδικασίας και διεξαγωγή νέων «δίκαιων» εκλογών. Στα λόγια συμφώνησαν στην εφαρμογή της απόφασης 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ περί διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Συρίας και απόρριψη της στρατιωτικής λύσης για τον τερματισμό της σύρραξης. Αυτά όταν και οι τέσσερις χώρες, η καθεμία για τα δικά της συμφέροντα, εξακολουθούν να διατηρούν στρατεύματα στο συριακό έδαφος.

Ενδεικτική της υποκρισίας περί «ειρηνικής λύσης» «χωρίς στρατιωτικά» μέσα ήταν η επιλογή του Τούρκου Προέδρου και οικοδεσπότη της συνάντησης να εξαπολύσει, την επόμενη μέρα της λήξης της τετραμερούς, επίθεση, για πρώτη φορά ανατολικά του Ευφράτη Ποταμού, στη Συρία, κατά Κούρδων των δυνάμεων YPG που απαρτίζουν τις «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» (SDF), οι οποίες συνεργάζονται στενά με τις ΗΠΑ. Πριν καλά – καλά στεγνώσει το μελάνι στην κοινή ανακοίνωση της τετραμερούς, για τη δήθεν αποφασιστικότητά τους να επιδιώξουν μία «πολιτική λύση» που θα τερματίσει τον πόλεμο, ο Ερντογάν δήλωσε ότι οι βομβαρδισμοί του τουρκικού στρατού κατά κουρδικών θέσεων, ανατολικά του ποταμού Ευφράτη στη Συρία, ήταν η αρχή μίας νέας «συνολικής και πιο αποτελεσματικής» επιχείρησης. Διαβεβαίωσε ότι ο τουρκικός στρατός θα τους «συντρίψει». Στη συνέχεια κατήγγειλε τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι «μία δύναμη χρησιμοποιεί αδιάκριτα τρομοκρατικές ομάδες σαν μοχλό σε μία εμπόλεμη χώρα για να προωθήσει τις φιλοδοξίες της».

Επιπλέον, ο Τούρκος ΥΠΕΞ  Τσαβούσογλου απέρριψε τις κατηγορίες του Σύρου ομολόγου του, Ουαλίντ Μοάλεμ, ότι η Τουρκία έχει αθετήσει τη συμφωνία με τη Ρωσία για τη δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ, υποστηρίζοντας ότι «τηρείται το πρόγραμμα». Ο Σύρος υπουργός είχε παράλληλα καταγγείλει τις ΗΠΑ ότι με πρόσχημα την «προστασία» των Κούρδων δημιουργούν στρατιωτικές βάσεις και αεροδρόμια στην ανατολική Συρία, όπως η βάση αλ Τανφ κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, προδίδοντας την πρόθεσή τους να παρατείνουν τον πόλεμο στη Συρία. Προφανώς κανείς από αυτούς δεν νομιμοποιείται να μιλάει για ειρηνική λύση του Συριακού, ενώ την ίδια στιγμή έχει καταλάβει εδάφη της Συρίας και διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις σπέρνοντας τον θάνατο και την καταστροφή.

Οι γενικότητες στη συμφωνία τους και οι διπλωματικές στρογγυλεύσεις, δεν μπορούν να κρύψουν τις διαφορές τους, και τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν τον Ερντογάν στην πρωτοβουλία αυτή αλλά και στην αποδοχή της από τα υπόλοιπα μέρη. Όλοι θέλουν να κερδίσουν «πόντους» για λογαριασμό τους, σε βάρος του πολύπαθου συριακού λαού και ερήμην της κυβέρνησής του.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος