Στις 7 Φεβρουαρίου 1981 πέθανε η βασίλισσα Φρειδερίκη, μια γυναίκα που με το άκουσμα του ονόματός της ξυπνούν μνήμες συμφοράς. Αυτή η γυναίκα δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Η ταγματάρχης της νεολαίας του Χίτλερ πρωταγωνίστησε στις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Υπεύθυνη για τα δεινά του τόπου. Υπεύθυνη για τις εκτελέσεις αγωνιστών και κομμουνιστών την περίοδο του Εμφυλίου και μετά. Όλες οι εκτελέσεις φέρουν την υπογραφή της.
Η Φρειδερίκη – Λουίζα – Τύρα – Βικτώρια – Μαργαρίτα – Σοφία – Καικιλία – Ολγα – Ισαβέλλα – Χριστίνα, γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας. Ηταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ’, αρχηγού του Οίκου του Ανόβερου, και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’ και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ.
Με αφορμή το θάνατο της μισητής και για πολλά χρόνια βασίλισσας της Ελλάδας, Φρειδερίκης («Φρίκη» την αποκαλούσε ο λαός), στις 7 Φεβρουαρίου 1981, βρήκαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε στο «κοινωνικό», ιδίως στο «φιλανθρωπικό έργο» της με έμφαση στις παιδουπόλεις και το ρόλο της στην αρπαγή, επιλεκτικά, παιδιών από οικογένειες μαχητών του ΔΣΕ και καταδιωκομένων κομμουνιστών, καθώς και την αντικομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών αυτών κατά τα τρυφερά τους χρόνια. Ήταν υπεύθυνη, κατά την περίοδο του εμφυλίου και μετά, για τις εκτελέσεις αγωνιστών και κομμουνιστών. Ολες οι εκτελέσεις φέρουν την υπογραφή της.
Σε αναμνηστική καρτ-ποστάλ εικονίζεται με στολή της Jungmädelbund, της ναζιστικής οργάνωσης για κορίτσια ηλικίας 10 – 14 ετών μαζί με τους αδερφούς της Βελφ Χάινριχ και Κρίστιαν, οι οποίοι στρατεύθηκαν στην Βέρμαχτ
Το 1936, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου που διοργάνωσε το ναζιστικό καθεστώς , ο διάδοχος πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδας, (ο οποίος παρακολούθησε τους αγώνες ως επικεφαλής της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής και ήταν ευνοϊκός προς το ναζιστικό καθεστώς), της έκανε πρόταση γάμου. Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε επίσημα στις 28 Σεπτεμβρίου 1936. Στις 9 Ιανουαρίου 1938 έγινε ο γάμος της στην Αθήνα με τον Παύλο (ο οποίος ήταν και θείος της, πρώτος ξάδελφος της μητέρας της).
Η «Φρίκη» γεννήθηκε στην Αυστρία και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Ηταν ταγματάρχης της χιτλερικής νεολαίας κορασίδων, πριν γίνει υποχρεωτική η κατάταξη. Σε αναμνηστική καρτ-ποστάλ εικονίζεται με στολή της Jungmädelbund, της ναζιστικής οργάνωσης για κορίτσια ηλικίας 10 – 14 ετών μαζί με τους αδερφούς της Βελφ Χάινριχ και Κρίστιαν, οι οποίοι στρατεύθηκαν στην Βέρμαχτ.
Τον Απρίλη του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια την κοπάνησε με την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού και τον χρυσό της Ελλάδας (611.000 ουγκιές χρυσού, περίπου 17,4 τόνους το οποίο δεν γύρισε ποτέ) και το χρυσάφι του παλατιού (με το φευγιό στην Κρήτη, ο Ι. Διάκος που εξακολουθούσε να είναι δίπλα στο Γεώργιο είχε αναλάβει σαν έμπιστος τη μεταφορά του χρυσαφιού του παλατιού. Πάνω στη βιασύνη του όμως, ξέχασε στο τελωνείο μια από τις πολλές βαλίτσες με τα αρχικά του, που όταν αργότερα ανοίχτηκε, ο τελωνειακός διαπίστωνε έκπληκτος πως το περιεχόμενό της ήταν άκοπο χρυσάφι, και πως με τη βιασύνη να φύγουν την είχαν ξεχάσει στο τελωνείο).
Αρχικά πήγαν στην Κρήτη και στη συνέχεια στην Αίγυπτο. Για μεγαλύτερη ασφάλεια, το ζεύγος, εγκαταστάθηκε τελικώς στη Νότια Αφρική. Το ζεύγος παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Νότια Αφρική υπό τη «διακριτική» κηδεμονία του στρατάρχη Γιαν Σματς.
Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το “φιλανθρωπικό” της έργο.
Μέσα απ’ τα Ανάκτορα της οδού Ηρώδη του Αττικού στην Αθήνα, η διεφθαρμένη δυναστεία των Γλύξμπουργκ, με πρώτη τη “χιτλερίδα” Φρειδερίκη , κατάστρωσε το σατανικό σχέδιο της αρπαγής, επιλεκτικά, παιδιών από οικογένειες μαχητών του ΔΣΕ και καταδιωκομένων κομμουνιστών. Διπλός ο στόχος τους: Να ερημώσουν τα ελληνικά χωριά προκειμένου να απομονώσουν το ΔΣΕ, να κλείσουν τα παιδιά σε αναμορφωτήρια – φυλακές, στρατόπεδα για να τα μετατρέψουν σε γενίτσαρους.
Σαν πρόβατα απ’ τα αρματαγωγά ξεφόρτωναν στα λιμάνια τα παιδιά απ’ τις περιοχές Μακεδονίας, Θράκης και Ήπειρο, για να τα κλείσουν στα γκέτο της Φρειδερίκης
Το εγκληματικό αυτό σχέδιο εφαρμόστηκε μόλις ιδρύθηκε, τον Ιούλη του 1947, το Βασιλικό Ιδρυμα Πρόνοιας.
Μέσα στο πλαίσιο της εγκληματικής αυτής ενέργειας ανήκει και η πώληση, σε οικογένειες κυρίως της Αμερικής, βρεφών που οι γονείς τους τα παράδιναν στις γιαγιάδες, στους παππούδες, σε συγγενικές οικογένειες και σε ορισμένες περιπτώσεις σε βρεφοκομεία και σε θρησκευτικά ιδρύματα. Οι γονείς τους ήταν αναγκασμένοι να πάρουν τα βουνά για να σωθούν απ’ τη σφαγή των ακροδεξιών ληστοσυμμοριτών, που είχε σκορπίσει στην ελληνική ύπαιθρο το μεταδεκεμβριανό αντιδραστικό Κράτος, που είχαν εγκαθιδρύσει οι Αγγλοαμερικανοί.
Παλάτι, ανώτατοι αξιωματούχοι της Εκκλησίας, πολιτικοί παράγοντες της Δεξιάς, δικαστικοί, στελέχη του κρατικού μηχανισμού και ορισμένοι δικηγόροι, αποτελούν τον πυρήνα της μαφίας των εθνικοφρόνων, που παράλληλα προέβαλαν την αφοσίωσή τους “στην πατρίδα, στη θρησκεία και στην οικογένεια”!
Η χοντροκομμένη προπαγάνδα οργίαζε για να διευκολύνει το έγκλημα του παιδομαζώματος απ’ την Φρειδερίκη. Αντέστρεψαν τους ρόλους, δηλητηριάζοντας τα Ελληνόπουλα με αντικομμουνιστικό περιεχόμενο στα σχολικά βιβλία. Οι παπάδες στις εκκλησίες με εγκύκλιο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, εκφωνούσαν πύρινους λόγους για τους “αντίχριστους και το παιδομάζωμα απ’ τους απάτριδες κομμουνιστές”.
Τα εγκλήματα της αρπαγής και του εγκλεισμού σε στρατόπεδα, καθώς και της πώλησης των παιδιών σε οικογένειες, κύρια της Αμερικής, είχαν καλά οργανωθεί. Να τι είπαν συγκεκριμένα, ορισμένοι επώνυμοι για την αρπαγή των παιδιών απ’ το γνωστό κύκλωμα με την καθοδήγηση του Παλατιού:
Ο Κένεθ Σπένσερ, μέλος της Βαλκανικής Επιτροπής, που ‘χε φτάσει στην Ελλάδα με εντολή του ΟΗΕ, γράφει σε άρθρο του στην εφημερίδα “Νιου Στέιτσμαν εντ Νέισιον”:
“Η Βασίλισσα Φρειδερίκη έχει ετοιμάσει ειδικά στρατόπεδα “αναμόρφωσης” στα νησιά του Αιγαίου για 12.000 ελληνόπαιδες…”.
Εγγραφο της Επιτροπής Εξωτερικής Βοήθειας των ΗΠΑ (Ελληνική Αποστολή Γενάρης – Μάρτης 1948 σελίδα 14), αναφέρει:
“… οι νομάρχες, ο στρατός και το ναυτικό συνεργάζονται στο σχέδιο της Βασίλισσας Φρειδερίκης για την απομάκρυνση παιδιών. Στόχος η απομάκρυνση 12.000 παιδιών. Στις 31 Μαρτίου, είχαν απομακρυνθεί 6.240 παιδιά”.
Από αναφορά του Ελληνα συνδέσμου στην UNSCOB (Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια), στις 23.4.1948 αποκαλύπτεται:
“… 5.500 παιδιά 3 – 14 χρόνων είχαν απομακρυνθεί απ’ τη γενική διοικητική περιφέρεια Μακεδονίας. Κι απ’ αυτά περίπου 2.150 είχαν τοποθετηθεί σε Κέντρα στη Θεσσαλονίκη. Περίπου 5.000 είχαν συγκεντρωθεί απ’ τη Θράκη και απ’ αυτά κάπου 2.300 είχαν μεταφερθεί μέσω Αλεξανδρουπόλεως στο εσωτερικό της Ελλάδος. Το έργο εκτελούνταν με την εποπτεία του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας”.
Ανταπόκριση στην 15ήμερη εφημερίδα “Εξόρμηση” της 15.4.1948, που έβγαζε ο ΔΣΕ στα Γραμμοχώρια, ανάμεσα στ’ άλλα αναφέρει:
“… Στρατός και Χωροφυλακή ενεργούν επιδρομές στα χωριά κι αρπάζουν τα μικρά παιδιά απ’ την αγκαλιά των μανάδων τους… Από 150 παιδάκια που άρπαξαν οι μοναρχοφασίστες απ’ το Μπούφι της Φλώρινας, πολλές μητέρες κατόρθωσαν και πήραν κρυφά μέσα απ’ τη Φλώρινα τα 25… Στο νησάκι της λίμνης των Ιωαννίνων, που είχε δημιουργηθεί παιδούπολη – στρατόπεδο, ξεπάγιασαν και πέθαναν 26 αρπαγμένα απ’ τη Βασιλική Πρόνοια βρέφη απ’ τα χωριά της Κόνιτσας. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λάρισας από το κρύο, τις στερήσεις και τις αρρώστιες πέθαναν 512 κι ανάμεσά τους τα περισσότερα ήταν μικρά παιδιά…”.
Για την επιτυχία του εγκληματικού σχεδίου της αρπαγής των παιδιών απ’ τις ορεινές κύρια περιοχές της χώρας, που οι γονείς είχαν πάρει τα όπλα για να υπερασπίσουν τη ζωή και την τιμή τους, γίνονταν ειδικές συσκέψεις και συνεργασίες στην Αθήνα. Στις συσκέψεις αυτές προέδρευε η “μέγαιρα” Φρειδερίκη και συμμετείχαν ο Κ. Τσαλδάρης (αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, συνέχεια του οποίου αποτελεί η ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή), υπουργοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι, όπως ο αρχηγός της AMAG Ντ. Γρκίζγουολντ, ο στρατηγός Βαν Φλιτ, ο Καρλ Ράνκιν της αμερικανικής πρεσβείας κι άλλοι.
Το ρεπορτάζ στην εφημερίδα “Καθημερινή” της 1.4.1948 αναφέρει:
“Η Α. Μ. Βασίλισσα Φρειδερίκη εδέχθη χθες την 11ην π.μ. τον κ. Τσαλδάρην και Αμερικανούς αξιωματούχους, και συνεζήτησε το θέμα της συγκέντρωσης, μεταφοράς και περίθαλψης των απειλουμένων να απαχθούν υπό των συμμοριτών παιδιών των βορείων επαρχιών. Στη διάρκεια της συσκέψεως απεφασίσθη… και η εγκατάστασίς τους σε συγκεκριμένες οικογένειες που πρόσφεραν τη φιλοξενίαν τους…”.
Με αυτό τον κυνικό τρόπο χαρακτηρίζουν το πούλημα των παιδιών. Δε χρειάζεται από μας άλλη εξήγηση. Η “φιλοξενία” ήταν ουσιαστικά το πούλημα των παιδιών. Το αντίτιμο 4.000 – 5.000 δολάρια το κεφάλι. Αργότερα η τιμή έφτασε και τις 10.000 δολάρια, ανάλογα της προσφοράς και της ζήτησης, καθώς και της αρτιμέλειας των παιδιών. Στα χρόνια του εμφυλίου υπήρχε μεγάλη προσφορά παιδιών τόσο για πούλημα, όσο και για “παροχή υπηρεσιών” σε πλούσιες οικογένειες της Αθήνας. Ο σαδισμός και η διαστροφή τους εκδηλώθηκε με τον εγκλεισμό μικρών παιδιών σε αναμορφωτήρια της βασιλικής Πρόνοιας, που λειτουργούσαν στην Κηφισιά (400 παιδιά), στη Λέρο (1.200) και σ’ άλλες περιοχές.
ΝΑ ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΑΤΟΓΛΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠ’ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΗ:
Επίσκεψη της “Φρείκης” σε γκέτο “παιδοφύλαξης”
«Το στρατόπεδο είχε φρουρά και ήταν περιφραγμένο με συρματόπλεγμα 4 μέτρα ύψος. Υπήρχαν παιδιά ηλικίας από 2 μέχρι 16 και 17 χρόνων, που έκλαιγαν γιατί είχαν με τη βία αποχωριστεί απ’ τους γονείς τους. Μέναμε σε τολ, που το καλοκαίρι οι λαμαρίνες τους καίγανε και το χειμώνα πάγωναν. Κοιμόμασταν σε σιδερένια κρεβάτια, σε τρεις σειρές και χωρισμένα κατά 25άδες. Με την άφιξή μας στο Καστρί, μας μοίρασαν στρατιωτικές φόρμες. Πρώτο μέλημά τους ήταν να μας στείλουν ιεροκήρυκα, να δημιουργήσουν κατηχητικά και στελέχη προσκόπων.
Θυμάμαι ότι σε όλους τους τοίχους ήταν ζωγραφισμένη μια μορφή ενός αγριανθρώπου γενειοφόρου με μια χατζάρα στο στόμα, που έσταζε αίμα, να αρπάζει απ’ την αγκαλιά της μάνας το παιδί της.
Επίσης, στους τοίχους υπήρχαν συνθήματα για το έθνος και τη βασίλισσα Φρειδερίκη. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα γίνονταν η διαπαιδαγώγηση και η νουθέτηση για τη «μάνα μας» τη Βασίλισσα. Νύχτα – μέρα αυτά διαρκώς μας έλεγαν …»
ΕΞΙΣΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΗΣ:
“Μας είχανε μαζεμένα μιά μέρα όλα μαζί στην Αθήνα Χειμώνα. Ήταν Γενάρης ή Φλεβάρης και χιόνιζε αραιά, αλλά το κρύο τρύπαγε ως το μεδούλι. Έκοβες καρφί. Μας είχαν στοιβαγμένα σε σειρά δίπλα στον δρόμο με τις στολές μας για να χαιρετίσουμε την Φρειδερίκη που θα περνούσε με το αυτοκίνητο από μπροστά μας. Νομίζω ήταν αφού είχε γεννήσει το παιδί της και γύρναγε από το μαιευτήριο. Τουρτουρίζαμε και μπλαβιάζαμε δύο ώρες όρθια και μερικά κορίτσια είχαν και πυρετό. Μετά ήρθε και ο υπεύθυνος και μεις κάτσαμε «προσοχή». «Έρχεται η Βασίλισσά μας», μας είπε και μας ορμήνεψε να φωνάξουμε «μάνα, μάνα» όταν την δούμε. Αργότερα πέρασε το αμάξι της και την είδαμε μέσα με την γούνα της και τα γάντια της και όλα, και φωνάξαμε όπως μας είπαν, αλλά εκείνη δεν γύρισε καν να μας χαιρετίσει…”
Αυτοί που άρπαζαν τα παιδιά απ’ τα χωριά, όπως ο μπόγιας τα σκυλιά, είναι οι ηθικοί και οι φυσικοί αυτουργοί του παιδομαζώματος. Ποτέ δεν έδωσαν λόγο για να μη μάθει ο λαός μας τι απόγιναν τα παιδιά αυτά. Αμετανόητοι συνέχισαν…
Μάλιστα, η πρακτική σε βάρος των παιδιών που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα απ’ το Βασιλικό Ίδρυμα, αποτέλεσε και παράδειγμα προς μίμηση αργότερα, στον πόλεμο του Βιετνάμ. Είναι χαρακτηριστική η αποκάλυψη που κάνει σε άρθρο του στην “Καθημερινή” ο Αμερικανός δημοσιογράφος Σουλτσμπέργκερ:
“… η πείρα των ελληνικών στρατοπέδων αναμόρφωσης χρησιμοποιήθηκε πλατιά στο Βιετνάμ!”.
Εμμανουηλίδης-Γκοτζαμάνης
Ένας από τους “παιδαγωγούς” των “παιδουπόλεων” στο “αναμορφωτήριο” της Λέρου, ήταν και ο Εμμανουηλίδης, ο μετέπειτα δολοφόνος του Λαμπράκη. Από τη Λέρο βεβαίως τον είχαν τελικά διώξει για βιασμό παιδιών. Δηλαδή αυτό το κάθαρμα από όπου και αν το έπιανες λερωνόσουν. Όμως αυτό δεν εμπόδιζε τη “Βασίλισσα” Φρειδερίκη να τον έχει στη συνοδεία της, σε κάποια περιοδεία της στη Θεσσαλονίκη, όπως την είδαμε σε φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον Τύπο, αμέσως μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη. Για τον ρόλο της «Φρίκης» στην δολοφονία του Λαμπράκη μίλησε ο τότε αρχηγός της Χωροφυλακής, στρατηγός Βαρδουλάκης, που «εξομολογήθηκε» ότι «ο Λαμπράκης σκοτώθηκε κατά λάθος, είχε δοθεί απλώς η εντολή από τη βασίλισσα Φρειδερίκη να τον στραπατσάρουν…»
Το 1963, η Μπέττυ Μπάρτλετ – Αμπατιέλου, κατά την επίσκεψη της Φρειδερίκης στο Λονδίνο, ήταν επικεφαλής μεγάλης διαδήλωσης Ελλήνων και Κυπρίων, επιχείρησε να τη συναντήσει και να της δώσει υπόμνημα με το οποίο ζητούνταν η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Το αίτημα απορρίφθηκε. Την ίδια ημέρα, όταν η Φρειδερίκη επιχείρησε να φύγει από την πίσω πόρτα του ξενοδοχείου “Κλάριτζ” βρέθηκε πάλι μπροστά σε διαδηλωτές, οπότε η Μπέττυ Αμπατιέλου την έπιασε από τους ώμους εμποδίζοντάς τη να φύγει.
Οι Γλύξμπουργκ, από τον πρώτο ως τον ύστατο, υπηρετούσαν ξένα συμφέροντα και θησαύρισαν λαφυραγωγώντας το λαό. Παχυλές χορηγίες, εξωφρενικές παροχές, προκλητικά προνόμια, κομπίνες και ρεγάλα, προίκες, παλάτια, πολυτελείς επαύλεις σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, «ησυχαστήρια» για τη Φρειδερίκη , μεγάλα κτήματα κάπου 100.000 στρέμματα. Δεν έλειψαν και οι αρχαιότητες, που έπρεπε να βρίσκονται στα μουσεία.
Πως συσσώρευαν οι Γλύξμπουργκ πλούτη σε μια χώρα που λιμοκτονούσε; Χάρη στους διεφθαρμένους πολιτικούς, που όλοι τους χάριζαν τα πάντα, προνόμια σκανδαλώδη, για να εξασφαλίσουν την εύνοια και την εξουσία.
Ειδικά για τα αρχαιολογικά είναι κεφάλαιο που χρήζει έρευνας βάθους. Είναι γνωστό πως ορισμένοι αρχαιολόγοι είχαν αποκτήσει τη συνήθεια, τότε, όταν στις ανασκαφές είχαν σημαντικά ευρήματα, το πρώτο τηλεφώνημα γινόταν στα ανάκτορα! Κι η Φρειδερίκη έφτανε πρώτη – πρώτη στην ανασκαφή. Επειτα είχε ιδιαίτερη έλξη στα βυζαντινά και μεταβυζαντινά. Τα Ιόνια Νησιά μετά τους σεισμούς είδαν να εξαφανίζονται φορητές εικόνες. Ιεράρχης, που δεχόταν συχνά τη βασίλισσα, πρόσφερε, ενθύμιο της βίζιτας, εικόνα της μεταβυζαντινής εποχής.
Το 1947 η «βασίλισσα» Φρειδερίκη ίδρυσε τον Έρανο Βορείων Επαρχιών Ελλάδος, ο οποίος είναι γνωστότερος ως Ερανος της Βασίλισσας. Το καθεστώς της πλύσης εγκεφάλου που επέβαλε το πλήθος των υπηρεσιών τις οποίες δημιούργησε η Φρειδερίκη μέσω του Εράνου της Βασίλισσας είναι πρωτοφανές, δεδομένου ότι η δράση του Εράνου – ας το θυμίσουμε – συνεχίστηκε για πολλά χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου. Το 1955 μετονομάστηκε σε Βασιλική Πρόνοια. Η Φρειδερίκη, που ήθελε να παίξει τον ρόλο της «μητέρας του έθνους», παραιτήθηκε με τον θάνατο του Παύλου το 1965 και οι συνταγματάρχες το 1970, στην προσπάθειά τους να απαλλάξουν την πρόνοια από τα φιλοβασιλικά στοιχεία, τη μετονόμασαν σε Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας.
Όρκος στην “Φρείκη”
Χρηματοδότηση: Η Βασιλική Πρόνοια δεν ήταν κρατικός οργανισμός, αλλά είχε σημαντική υποστήριξη από το κράτος με νομικές πράξεις και διάθεση εκτάσεων, αλλά κυρίως με χρηματοδότηση μέσω έμμεσης φορολογίας
Έρανος: το Β.Δ. όριζε τη διενέργειά του σε ολόκληρη την επικράτεια επί ένα εξάμηνο, ενώ ταυτόχρονα απαγόρευε τη διενέργεια εράνων με παρόμοιο ή ανάλογο περιεχόμενο και ανακαλούσε όσες σχετικές άδειες είχαν δοθεί ως τότε. Πέρασαν όμως 8 χρόνια μέχρι να λήξει τυπικά ο «Έρανος» το 1955.
Δασμοί εισαγόμενων προϊόντων: Με ειδικό νόμο του 1948, το 20% των δασμών που καταβάλλονταν για την εισαγωγή στη χώρα μιας σειράς προϊόντων αποδιδόταν στη Βασιλική Πρόνοια.
Το 1950 νέος νόμος πρόσθεσε σ’ αυτά τα έσοδα και το 20% από το «φόρο υπέρ τρίτων» που είχε επιβληθεί το 1948 σε βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις.
Ειδική απόφαση του υπουργικού συμβουλίου 21.12.48 επέβαλε αναγκαστική εισφορά δύο τσιγάρων σε κάθε πακέτο. Μεταξύ 1.1.1949 και 30.4.1956 εισπράχθηκαν συνολικά 391.200.000 δρχ., από τα οποία 186 εκατομμύρια πήγαν στο ταμείο της Βασιλικής Πρόνοιας και τα υπόλοιπα στο ΒΕΙ (Βασιλικό Εθνικό Ιδρυμα). Από την 1.6.1956, η Βασιλική Πρόνοια οικειοποιήθηκε το σύνολο των εσόδων.
Την ίδια μέρα, με άλλη απόφασή του, το υπ. συμβούλιο επέβαλε φόρο 10% στα δημόσια θεάματα (θέατρο, κινηματογράφος κ.λπ.) υπέρ της Βασιλικής Πρόνοιας. (Ίσχυε μέχρι το 2015).
Με απόφαση της (διορισμένης) ΓΣΕΕ, κρατήθηκε ένα μεροκάματο από κάθε μισθωτό – συνολικά 80.000 λίρες – ως εισφορά στη Βασιλική Πρόνοια. Σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, τα έσοδα της Βασιλικής Πρόνοιας ανέρχονταν σε περίπου 300 εκατομμύρια δραχμές το χρόνο.
Το σύνολο των εσόδων της Βασιλικής Πρόνοιας το διαχειριζόταν μια πενταμελής εκτελεστική επιτροπή, διορισμένη απευθείας από την ίδια τη Φρειδερίκη, η οποία ουσιαστικά ήταν ανεξέλεγκτη από το επίσημο κράτος.
Με αυτά τα κεφάλαια χρηματοδοτούσε μια σειρά κρατικών υπηρεσιών και άλλων οργανώσεων Πρόνοιας. (Σώμα Κοινωνικών Λειτουργών του ΥΠΕΠΘ, Σώμα Επιμελητών Ανηλίκων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Κέντρο Βρεφών «Μητέρα», νοσοκομείο παίδων «Αγία Σοφία», Σχολή Μαιών «Βασίλισσα Φρειδερίκη», νοσοκομείο ατυχημάτων «Απόστολος Παύλος», κρατικά προγράμματα στέγασης, Α΄ Βοήθειες σε περιπτώσεις θεομηνιών και άλλα πολλά.
Κανονικά, με τη λήξη του Εμφυλίου θα τερματιζόταν και η περίοδος του «παιδοφυλάγματος». Αλλά το ιδεολογικό περιεχόμενο που είχε αποκτήσει έπρεπε να μετατραπεί σε ένα σύστημα θεσμών που θα όριζαν την ελληνική κοινωνία σε βαθμό απίστευτο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα: Τι Σπίτια του Παιδιού, τι Ομάδες Βοήθειας Υπαίθρου, τι Πρόνοιες Συμμοριτοπλήκτων, τι Φίλοι του Χωριού, τι Συνεργεία Βοήθειας Υπαίθρου και Κέντρα Νεότητος δημιουργήθηκαν. Μεγάλο μέρος της χώρας τελούσε υπό βασιλική προστασία, που σημαίνει υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της μοναρχίας.
Τελειώνουμε εδώ, παραθέτοντας μόνο ένα μικρό μέρος απ’ τις «αγαθοεργίες» της «Φρίκης» και του σιναφιού της. Θα χρειαζόταν δίτομη έκδοση για να αναφερθούν όλες οι κομπίνες, όλα τα εγκλήματα αυτής και της οικογένειας Γλύξμπουργκ.
Πηγή: ethniki-antistasi-dse.gr
e-prologos.gr
