Η COVID-19 η Παναγιά η Προυσσιώτισσα και η «προσωπική ευθύνη» των Ευρυτάνων. Από τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους η εμφανιζόμενη στα μέρη μας πανδημία άφησε τα σημάδια της σχεδόν σε όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Βαριά και ανεπίστρεπτη οικονομική βλάβη στο λιανεμπόριο και στις τουριστικές μονάδες του νομού την ίδια ώρα που τα χρόνια προβλήματα της ανεργίας και της φτώχιας διογκώνονταν και αυτά ραγδαία.

Στο διάστημα αυτό εμφανίστηκαν επίσης ανάγλυφες όλες εκείνες οι αδυναμίες που σκιαγραφούν την έλλειψη στήριξης σε επίπεδο υποδομών και δομών, προς την περιφέρεια από το κεντρικό κράτος. Η γύμνια ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Νοσοκομείο υποστελεχωμένο από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό ανίκανο να αντιμετωπίσει την έκτακτη κατάσταση, παρά τον τιτάνιο αγώνα των εργαζομένων.

Ανυπαρξία εργαστηρίων, ανυπαρξία ΜΑΦ, ΜΕΘ και όποιων άλλων δομών που θα το καθιστούσαν Νοσοκομείο αυτόνομο και όχι Κέντρο Υγείας μικρής Κωμόπολης. Εκπαιδευτικές δομές ανίκανες να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες « τηλεκπαίδευσης» λόγω ανυπαρξίας δικτύων και διαδικτυακής υποστήριξης. Κι εδώ ότι έγινε και γίνεται στηρίχθηκε στην αυτοθυσία των συναδέλφων εκπαιδευτικών που με προσωπικά μέσα και καθημερινό αγώνα προσπάθησαν να συντηρήσουν την εκπαιδευτική διαδικασία και να στηρίξουν τους μαθητές.

Ταυτόχρονα με τα ανωτέρω δεδομένα, είχαμε και το ξεγύμνωμα Θεσμών αλλά και των εκπροσώπων της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας του τόπου. Η κυρίαρχη άποψη αρχικά ήταν ότι το πρόβλημα δεν μας αφορά γιατί δεν θα έρθει μέχρις εδώ. Την ίδια ώρα αρκετοί ενθαρρυνόμενοι μάλιστα και από εκκλησιαστικούς κύκλους διέρρεαν πως ο κορονοιός δεν υπάρχει ή αν υπάρχει είναι κατασκεύασμα του διεθνούς Σιωνισμού και για να τον αντιμετωπίσουμε δεν έχουμε παρά να εντείνουμε την πίστη μας. Αρωγός στην προσπάθεια αυτή ήταν βεβαίως και η Παναγία η Προυσσιώτισσα που θα σκέπαζε με τις φτερούγες της τον πιστό λαό της περιοχής.

Παράλληλα κάποιοι πολιτικοί παράγοντες του νομού επέσειαν αρχικά, χαλαρά είναι η αλήθεια, την προσωπική ευθύνη αποστασιοποιούμενοι κάπως από την εκκλησιαστική εκδοχή. Κάποιοι απ’ αυτούς δε πανηγύριζαν γιατί απέτρεψαν και την προσέλευση των προσφύγων στην πόλη οι οποίοι θα ήταν φυσικά μολυσμένοι αναμεταδότες που θα μας αρρώσταιναν όλους!

Όλα αυτά όμως εξανεμίστηκαν μαζί με το πρώτο κύμα της πανδημίας. Το δεύτερο κύμα που μας ενέσκηψε από τον Νοέμβριο και το οποίο ήταν αναμενόμενο παρά τους εξορκισμούς, έδειξε την πραγματική μας κατάσταση και γύμνια. Απροετοίμαστοι σε όλα τα επίπεδα! Ανύπαρκτη οποιαδήποτε προετοιμασία, ανύπαρκτες προσπάθειες και δράσεις από τους «παράγοντες» να θωρακιστεί η περιοχή και ο ιδιαίτερα υπέργηρος και ευάλωτος πληθυσμός της. Αναμέναμε εκ νέου την προστασία της Παναγίας!

Κάπως έτσι στις αρχές του Νοέμβρη αρχίσαμε να στέλνουμε διασωληνωμένους σε άλλες περιοχές, άρχισε να γεμίζει ασφυκτικά το Νοσοκομείο, είχαμε δυστυχώς τους πρώτους νεκρούς και εσχάτως και κλείσιμο χωριών και δεν ξέρουμε και τι άλλα στην συνέχεια. Και τα ερωτήματα βεβαίως παραμένουν αμείλικτα για όλους μας, κυρίως όμως για τους ιθύνοντες και τους διαχειριστές της κατάστασης σε όλα τα επίπεδα:

Ερώτημα 1ο Τι έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ και η Πολιτεία για να ενδυναμώσει τις δομές υγείας στην Ευρυτανία;

Ερώτημα 2ο Τι έκανε έως τώρα πέρα από τα ευχολόγια και την υπενθύμιση της προσωπικής μας ευθύνης η πολιτική ηγεσία του τόπου, Βουλευτής, Αντιπεριφερειάρχης, Δήμαρχος, για να θωρακιστεί το σύστημα υγείας στο νομό;

Ερώτημα 3ο Τι έκαναν οι Θεσμικοί Συλλογικοί Φορείς του τόπου της Εκκλησίας μη εξαιρουμένης, ώστε να προετοιμαστεί η περιοχή μας κατάλληλα; Ποιος πέρα απ’ τις ιδεοληψίες του και την κοντόφθαλμη πολιτική ανάλυση της κατάστασης, την αποποίηση ευθυνών, βγήκε όσο ήταν καιρός να διεκδικήσει την αναγκαία υγειονομική θωράκιση;

Τις απαντήσεις του ας τις δώσει ο καθένας. Και βεβαίως για την διαμορφωμένη κατάσταση καθώς και για το αναμενόμενο τρίτο και ίσως ισχυρότερο κύμα της COVID-19 μετά τις γιορτές, το μόνο που μπορούμε να πούμε ίσως, είναι ότι η Παναγιά η Προυσσιώτισσα να βάλει το χέρι της!!!

Κώστας Μαστροκώστας