Σε πάνω από 250 εκατομμύρια υπολογίζονται οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στην απεργία της Πέμπτης 26 Νοέμβρη στην Ινδία.
Εργαζόμενοι σε τράπεζες και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, κυβερνητικές υπηρεσίες και νευραλγικούς κλάδους, όπως μεταφορές, λιμάνια και αποβάθρες, τηλεπικοινωνίες, μονάδες παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου συμμετείχαν στην κινητοποίηση μαζικά. Το ίδιο έπραξαν εργάτες σε εργοστάσια χάλυβα και ηλεκτροπαραγωγής, σε ορυχεία άνθρακα και αλλού, συνολικά σε χιλιάδες βιομηχανίες. Σημαντικά ποσοστά συμμετοχής στην απεργία καταγράφηκαν και στην Υγεία.

Βασικά αιτήματα των απεργών ήταν η κατάργηση νόμων που στρέφονται κατά των εργατών και των αγροτών, η οικονομική στήριξη οικογενειών με πολύ χαμηλό εισόδημα, η μηνιαία παροχή 10 κιλών δημητριακών σε άπορες οικογένειες, αλλά και ο τερματισμός ιδιωτικοποιήσεων σε τομείς όπως οι σιδηρόδρομοι, τα λιμάνια, η άμυνα, η αεροπορία, τα ορυχεία, τα χρηματοοικονομικά κλπ.

Η απεργία οργανώθηκε από ένα μέτωπο εργατικών και αγροτικών κινημάτων, μαζί με δέκα εθνικές εργατικές συνομοσπονδίες και την οργάνωση-ομπρέλα «Παν-Ινδική Επιτροπή Συντονισμού Κισάν Σανγκάρς [Αγροτικός Αγώνας]» που αποτελείται από περισσότερες από 200 οργανώσεις αγροτών σε όλη τη χώρα. Οργανώσεις δικαιωμάτων των γυναικών, φοιτητικές ενώσεις και διάφορες άλλες πολιτικές οργανώσεις συμμετείχαν επίσης στην απεργία, η οποία έλαβε και τη στήριξη των Αριστερών κομμάτων και άλλων οργανώσεων της αντιπολίτευσης.
Οι οργανωτές δηλώνουν ότι η απεργία ήταν μονάχα το προοίμιο περισσότερων δυναμικών αγώνων στη χώρα.

Η απεργία στέφθηκε από επιτυχία παρά την επιχείρηση τρομοκράτησης που στήθηκε μέρες πριν, μεταξύ άλλων με συλλήψεις συνδικαλιστών. Σε πολλές περιοχές απαγορεύτηκαν οι διαδηλώσεις ενώ σε μεγαλουπόλεις, όπως η πρωτεύουσα, Νέο Δελχί, «σφραγίστηκαν» οι είσοδοι για να αποτραπούν η μαζική άφιξη αγροτών από τα περίχωρα και η ένωσή τους με τους εργάτες. Μάλιστα, η αστυνομία προχώρησε σε ρίψη δακρυγόνων και επιστράτευσε «αύρες» ενάντια σε εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες από την περιοχή Πουντζάμπ που έκαναν πορεία μέχρι το Νέο Δελχί.

Η τεράστια κινητοποίηση στην Ινδία ήρθε σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση που έφερε ο κορονοϊός έχει εντείνει τις ήδη βαθιές κοινωνικές ανισότητες και τη στέρηση βασικών αγαθών για μεγάλο μέρος του λαού. Το Ινδικό ΑΕΠ έχει κατρακυλήσει κατά 23,9%, ενώ η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 27%.
Υπενθυμίζεται ότι και τον Ιανουάριο του 2020 είχε διοργανωθεί αντίστοιχη απεργία με πάνω από 250 εκατομμύρια συμμετέχοντες και παρόμοια αιτήματα.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος