Η ίδρυση μιας Τράπεζας Θεμάτων είναι μεγαλύτερο αδίκημα από την εξαγγελία ή την πειραματική εφαρμογή της.

(Παραφράζοντας τον Μπ. Μπρεχτ)

Τι και αν όλη η εκπαιδευτική κοινότητα προβάλλει το αίτημα για κατάργηση της Τράπεζας Θ(υ)μάτων που ιδιαίτερα σε συνθήκες πανδημίας και τηλε- αποβλάκωσης είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικό;

Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), σύμφωνα με τη Νέα Ομιλία του Τζωρτζ Όργουελ στο «1984», αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα λειτουργεί ως Ινστιτούτο Αντιεκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΑΠ)  προχωρά στην ανάρτηση των πρώτων θεμάτων και προσλαμβάνει θεματοδότες καθώς φαίνεται πως η εφαρμογή της Τράπεζας Θ(υ)μάτων δε θα αναβληθεί

Το εναρκτήριο λάκτισμα της Τράπεζας Θ(υ)μάτων στο λύκειο θα δοθεί αύριο, καθώς εκτός απροόπτου θα αναρτηθούν αρχικά 2.000 θέματα για τα οκτώ μαθήματα της Α’ Λυκείου, ενώ ο συνολικός αριθμός των θεμάτων θα ξεπεράσει τις 10.000 σύμφωνα με την εφημερίδα “Καθημερινή” με σκοπό να εφαρμοστεί από τις επόμενες εξετάσεις των μαθητών της Α’ Λυκείου.

Ο – πού σαι νιότη που ΄δειχνες πως θα γινόταν άλλος – πρόεδρος του Ινστιτούτου Αντιεκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΑΠ) Γιάννης Αντωνίου, προχωράει την προκήρυξη για την πρόσληψη των ατόμων που θα μετέχουν στην οργάνωση της Τράπεζας. Συγκεκριμένα θα προσληφθούν θεματοδότες – καθηγητές λυκείου που θα δημιουργήσουν θέματα, την έγκριση των οποίων θα αναλάβουν οι συντονιστές. Το ΙΑΠ θα χρηματοδοτηθεί και από τα ευρωπαϊκά κονδύλια [συγχρηματοδοτούμενη δημόσια δαπάνη από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ)] με συνολικό ποσό 937.912,00 Ευρώ.

Με την Τράπεζα Θ(υ) μάτων η εκπαιδευτική διαδικασία κόβεται και ράβεται κακήν κακώς στην εξεταστικοκεντρική, πνευματοκτόνα και ψυχοφθόρα  λογική του «νέου λυκείου». Στην πραγματικότητα το «νέο» λύκειο μετατρέπεται σε καθολικό εξεταστικό κέντρο και ο ήδη υποβαθμισμένος μορφωτικός του ρόλος απαξιώνεται πλήρως. Τα παιδιά μετατρέπονται σε κυνηγούς αποσπασματικών γνώσεων και βαθμών, σε «άλογα κούρσας» με επιπτώσεις για το μυαλό και την ψυχή τους. Ακόμη περισσότερα φροντιστήρια, ακόμη περισσότερα έξοδα για τη λαϊκή οικογένεια, που ήδη αιμορραγεί οικονομικά.

Μπορεί  να χειραγωγεί εκπαιδευτικούς και μαθητές, να απαξιώνει τους μάχιμους εκπαιδευτικούς και τον παιδαγωγικό τους ρόλο, να βάζει την εκπαιδευτική διαδικασία στα εκπαιδευτικά φέρετρα της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης μετατρέποντας το σχολείο σε «νησί των νεκρών», να διευκολύνει την κατηγοριοποίηση των σχολείων με αγοραία κριτήρια και το κλείσιμό τους, αλλά σε καμμιά περίπτωση δε βελτιώνει το δημόσιο σχολείο. Το μήνυμα είναι σαφές: δεν μπορούν τα πιο φτωχά παιδιά να έχουν φιλοδοξίες για σπουδές για αυτό και έπεται η δραστική μείωση των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μεθοδεύεται βαθμιαία η έξωση χιλιάδων μαθητών, κυρίως, από τις φτωχότερες τάξεις και στρώματα. Με την πρώτη εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων το ποσοστό μετεξεταστέων στην Α΄ Λυκείου από 4,2% την προηγούμενη χρονιά αρχικά εκτινάχθηκε στο…23,3%! “.

Παράλληλα η φροντιστηριακή εκγύμναση κερδίζει έδαφος ως «σώμα και πνεύμα» στο σχολείο εκτρέποντας το εκπαιδευτικό έργο σε τεχνικές απομνημόνευσης πληροφοριών και όχι αναλυτική επεξεργασία της ύλης και δημιουργικής αφομοίωσης από τους μαθητές. Ειδικότερα ως «καλό» Λύκειο αναγορεύεται αυτό που μιμείται το φροντιστήριο. Αυτό δηλαδή που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις.

Μια επίκαιρη διασκευή ποιήματος του Μανώλη Αναγνωστάκη

Στο ελληνικό σχολείο τώρα υψώνεται το εμπόδιο της Τράπεζας Θ(υ) μάτων

Ιδιωτικά σχολεία και Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης. 

Και τα παιδιά δεν μπορούνε πια να παίξουνε από τα τόσα φλεγόμενα στεφάνια 

που έχουν να περάσουνε

Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατε 

Τώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν μυστικά, δεν εμπιστεύονται, 

Όσα ξεπεράσουν τα φλεγόμενα στεφάνια και βγουν στον δρόμο της εργασίας

 έχουν να αντιμετωπίσουν τις συμπληγάδες της ανεργίας και της φτώχειας.

Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες. 

Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα οι ίδιοι στα παιδιά τους 

ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα. 

Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους. 

Προς το παρόν, στο ελληνικό σχολείο που λέγαμε, υψώνεται 

η Τράπεζα Θ(υ)μάτων

– εγώ εξετάζομαι, εσύ εξετάζεσαι αυτός εξετάζεται

Αυτοί πληρώνουν και παίρνουν πτυχία και τίτλους σπουδών

Ιδιωτικά κολλέγια και πανεπιστήμια

Η μόρφωση κονσέρβα που πουλιέται 

και αγοράζεται από τους  έχοντες και κατέχοντες.

 Όπου και να ταξιδέψω η ελληνική εκπαίδευση με πληγώνει. 

Η Ελλάδα με τα ωραία ιδιωτικά σχολεία, τα Ινστιτούτα , τα κολλέγια 

Η Ελλάς των ίσων ευκαιριών …

*Τράπεζα Θεμάτων

Γιώργος Κ. Καββαδίας 

Υπεύθυνος και ένοχος για τη διασκευή του ποιήματος του Μανόλη Αναγνωστάκη Θεσσαλονίκη μέρες 1969 μΧ

Γιώργος Κ. Καββαδίας – drepani.gr (argyrades.gr)