Μια “μακρινή” απόφαση που διατηρεί την επικαιρότητά της

Τέτοιες μέρες, πριν από 68 χρόνια, στην πόλη Τασκένδη της ΕΣΣΔ, όπου μετά τον ελληνικό εμφύλιο φιλοξενούταν ο μεγαλύτερος αριθμός ανταρτών του ΔΣΕ και μελών του ΚΚΕ σε χώρα της ανατολικής Ευρώπης, άνοιγε δημόσια -και βίαια- η μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των ελλήνων μαρξιστών-λενινιστών και των αναθεωρητών του μαρξισμού-λενινισμού, «προεόρτιο» της αντίστοιχης διαμάχης που θα ξεσπούσε αργότερα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Παρακάτω παρατίθεται η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ της -τελευταίας νομίμως συγκληθείσας- 5ης Ολομέλειας (1955) για την κατάσταση και τα «γεγονότα της Τασκένδης». Στην Απόφαση, πέραν της πολιτικής πλατφόρμας των αναθεωρητών, αποκαλύπτονται και οι οργανωτικές μεθοδεύσεις τους (διορισμοί σε στελεχικά πόστα, χρησιμοποίηση μη μελών για εσωκομματικό «ξεκαθάρισμα», κατασκευή φανταστικών εσωκομματικών αντιπάλων κ.ά.), μεθοδεύσεις όχι σπάνιες, έκτοτε, στην αριστερά. Στην Απόφαση, επίσης, αναφέρεται -επικριτικά- και η ανάμειξη των σοβιετικών αναθεωρητών στην αντιπαράθεση: μια μοιραία αλλά και θαρραλέα αναφορά, όπως κάνουν οι κομμουνιστές, οι οποίοι λένε τα πράγματα ως έχουν.

Απ’ αυτή την άποψη, και για τις τρεις αυτές πτυχές της, η Απόφαση αυτή, παρότι ελήφθη για ένα συγκεκριμένο θέμα πριν από 68 χρόνια, διατηρεί την επικαιρότητά της.

Απόφαση

Η κατάσταση στην ΚΟΤ (Κομματική Οργάνωση Τασκένδης) και τα άμεσα καθήκοντα της οργάνωσης

Στη Σοβιετική γη, στο Τασκέντ έξι τώρα χρόνια ζουν, δουλεύουν, μορ­φώνονται, εκπολιτίζονται και προκόβουν γύρω στις 16 χιλιάδες εκπατρι­σμένοι μας που απ’ αυτούς οι 8 χιλιάδες είναι μέλη του κόμματος. Οι εκπα­τρισμένοι μας αυτοί βρήκαν την πιο θερμή υποδοχή, φιλοξενία και βοήθεια από μέρους του Σοβιετικού λαού, του Σοβιετικού κράτους και του ΚΚΣΕ κι έτσι μπόρεσαν ξεπερνώντας μια σειρά μικρές και μεγάλες δυσκολίες να παρουσιάσουν σοβαρή πρόοδο σ’ όλους τους τομείς της ζωής, της παραγω­γής. Πολλές χιλιάδες συναγωνιστές μας αποκτήσαν παραγωγική ειδίκευση και βελτιώνουν σταθερά την τεχνική τους κατάρτιση, χιλιάδες σπουδάζουν στα 10τάξια, τις τεχνικές σχολές, στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Τα παιδιά μας, μικρά και μεγάλα, βρήκαν την πιο στοργική φροντίδα και προσοχή. Οι νέοι μας έγιναν δεκτοί στην Κομσομόλ, οι εργατοϋπάλληλοι μας μπήκαν στα συνδικάτα. Τα παιδιά μας γίνονται πιονιέροι, ο εκπολιτι­σμός σε όλες τις εκδηλώσεις του έγινε προσιτός στον κόσμο μας και μπαίνει σταθερά στη ζωή των εκπατρισμένων μας.

Γενική είναι η προκοπή και μέρα με τη μέρα ξεπερνώντας δυσκολίες έχουμε σταθερή πρόοδο και άνοδο. Ο κόσμος μονάχα ευγνωμοσύνη αισθάνεται για όλα αυτά προς το σοβιετικό λαό, την εξουσία του, το κόμμα του. Και στην τόση φιλοξενία και προσοχή και βοήθεια απαντά όσο μπορεί με τα έργα του. Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπατρισμένων μας, στην παραγωγή, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, σ’ όλους τους τομείς ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, εκπληρώνουν και υπερεκπληρώνουν τα παραγωγι­κά τους πλάνα, προσπαθούν άξια να σταθούν στο πλευρό των Σοβιετικών συντρόφων τους, προσπαθούν να τους φτάσουν και να προχωρούν σ’ όλους τους τομείς ευθυγραμμισμένοι μαζί τους.

Στη Σοβιετική γη διαμορφώνονται, διαπλάθονται απ’ τους εκπατρισμέ­νους μας καινούργιοι άνθρωποι πιο καλά καταρτισμένοι για τη ζωή και την πάλη, πιο ικανοί να βοηθήσουν σήμερα και αύριο τον αγώνα του λαού μας για τη λευτεριά και την καινούργια ζωή. Για όλα αυτά μονάχα ευχαριστώ και ευγνωμοσύνη αισθανόμαστε και χρωστάμε προς το Σοβιετικό λαό.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες σταθερής προόδου και ανάπτυξης στην κολε­κτίβα και στην ΚΟΤ του ΚΚΕ παρουσιάστηκαν ξένα καρκινώματα που προ­ξένησαν πολύ σοβαρή ζημιά στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας και στην κομματική μας οργάνωση, στο κόμμα μας και στον αγώνα του λαού μας.

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, μελετώντας την κατάσταση στην ΚΟΤ του ΚΚΕ, προβαίνει στις παρακάτω διαπιστώσεις:

1. Στους τελευταίους μήνες στην ΚΟΤ ξέσπασε ανοιχτά η αντικομματική-φραξιονιστική δουλειά της ομάδας Χειμάρου-Υψηλαντη-Γιαννακόπουλου-Φουρκιώτη και Σίας που άρχισε τη δράση της και δούλευε στα κρυφά από χρόνια. Σκοπό της η ομάδα αυτή έβαζε την αναθεώρηση της γραμμής του ΚΚΕ και την αλλαγή της καθοδήγησης του. Η κύρια πολιτική θέση της ομάδας αυτής είναι ότι το κόμμα έχασε τους δύο ένοπλους αγώνες του λαού από λαθεμένη πολιτική και από ανικανότητα της καθοδήγησης του. Γι’ αυτό, για να προχωρήσουμε παραπέρα πρέπει ν’ αλλάξουμε πολιτική και καθοδήγηση.

2. Η φραξιονιστική αυτή ομάδα για να προχωρήσει στην πραγματοποίηση των σκοπών της ανέπτυξε και τη θεωρία ότι εκπροσωπεί το πιο διαλεκτό κομμάτι στο κόμμα μας και κατά την έκφραση του Δημητρίου το «φυτώριο στελεχών που ο ελληνικός λαός ούτε να ονειρευτεί μπορούσε», φυτώριο που όπως ισχυρίζεται η φράξια δημιουργήθηκε στα έξι χρόνια παραμονής των εκπατρισμένων μας στη Σοβιετική Ένωση. Αυτό το «φυτώριο στελεχών» που διαμορφώθηκε και άνδρωσε στα τελευταία έξι χρόνια μακριά απ’ τους αγώνες του λαού και του κινήματος μας στην Ελλάδα προορίζεται να ηγηθεί της πάλης για την απελευθέρωση της χώρας. Έτσι ουσιαστικά έχουμε μια ρωμέικη εκδοχή της τυχοδιωκτικής-προβοκατόρικης θεωρίας για εξαγωγή της επανάστασης που καταδικάζει ο Μαρξισμός – Λενινισμός.

3. Η φραξιονιστική ομάδα για να προχωρήσει στην πραγματοποίηση των σκοπών της έβαλε για πρώτο στόχο της να πάρει στα χέρια της την ΚΟΤ του ΚΚΕ, για να την κάνει βάση και ορμητήριο στην αντικομματική της εξόρμηση. Τα μέσα και οι μέθοδες που εδώ χρησιμοποίησε μπορούν να συνοψιστούν στα παρακάτω:

α) Εκμεταλλεύτηκε την εξουσία που είχε για να πιάσει με ανθρώπους της τα βασικά κλειδιά στην ΚΟΤ και στις πολιτείες.

β) Δίπλα στην πολιτική επεξεργασία που έκανε ξαπόλησε μια πρωτοείδωτη εκστρατεία συκοφάντησης, λασπώματος, υπόσκαψης όλων των μελών της καθοδήγησης του ΚΚΕ και της ίδιας σαν σύνολο. Στην ΚΟΤ απ’ το πρωί ως το βράδυ οργίαζαν οι φήμες και οι διαδόσεις που στο μεγαλύτερο τους μέρος δεν είναι παρά επανάληψη και επέκταση αυτών που ο ταξικός εχθρός στην Ελλάδα ξερνά ενάντια στο ΚΚΕ, την καθοδήγηση του, τα στε­λέχη του.

γ) Εφαρμόζει σε πρωτόφαντο βαθμό τη σοβιετοκαπηλεία, μονοπωλεί το φιλοσοβιετισμό. Με την πιο μεγάλη ευκολία στην ΚΟΤ κολλιούνταν δεξιά κι αριστερά η ρετσινιά του αντισοβιετικού, πράγμα που είχε σαν συνέπεια να τρομοκρατείται ο κόσμος μας. Με την κατηγορία του αντισοβιετικού γινότανε στην οργάνωση πραγματικός διωγμός, διαγραφές απ’ το κόμμα, διωξίματα απ’ τη δουλειά και τα σχολεία κλπ. Η κατηγορία για αντισοβιετισμό ανοιχτά κολλιότανε και στην καθοδήγηση του ΚΚΕ.

δ) Στην ΚΟΤ κυριαρχούσε καθεστώς τρομοκράτησης και καταπίεσης της βάσης, ολοκληρωτικό πνίξιμο της κριτικής, διωγμός για κριτική της καθοδήγησης της οργάνωσης και της κλίκας που την πλαισίωνε. Όποιος ήταν με την καθοδήγηση τα είχε όλα και του επιτρέπονταν όλα. Όποιος κριτικάριζε και ξεσκέπαζε την κλίκα διώκονταν μέχρι εξόντωση. Η αλληλοκάλυψη και οι οικογενειακότητες είχαν φωλιάσει σ’ όλη την καθοδήγηση και την κλίκα της, σ’ όλη την ιεραρχία της οργάνωσης. Δύο απ’ τα αμέτρητα παραδείγματα που δείχνουν για την ασυδοσία που είχε η φράξια:

Ο Χοτούρας (Αρριανός), μέλος τότε του γραφείου της ΚΕΤ και κατοπινά γραμματέας της οργάνωσης επέμβηκε ξετσίπωτα και ανάγκασε την εφορευτική επιτροπή στην ΚΟΒ φοιτητών ν’ αλλάξει τ’ αποτελέσματα της ψηφοφορίας για να επιβληθεί ο υποψήφιος της προτίμησης του.

Στην εκλογή του πρώτου και δευτέρου γραμματέα της κομματικής επιτροπής της 13ης πολιτείας ο Χοτούρας και ο Δημητρίου απέκλεισαν την υποβολή υποψηφιοτήτων από μέλη της ΚΕ της 13ης πολιτείας, έβαλαν και ξανάβαλαν σε ψηφοφορία τις δικές τους προτάσεις παρά την καταψήφιση τους. Γι’ αυτό τους τιμώρησε το γραφείο της ΚΕΤ.

ε) Σε πρωτάκουστο βαθμό εφαρμόστηκε το σύστημα της χρηματικής εξαγοράς και του ρουσφετισμού συνδυασμένο με καταχρήσεις και πλιάτσικο σ’ όλους τους κρίκους της οργάνωσης. Μέσα στο σύστημα αυτό αναπτύχτηκε και κυριάρχησε η αλληλοκάλυψη και η αλληλοσυγχώρεση που ολοκληρώνονταν με την αλληλέγγυα ευθύνη που έδειχνε όλη την κλίκα. Ο καθένας ήταν χωμένος στη βρομιά, φοβόταν το ξεσκέπασμα και γι’ αυτό αναγκαζόταν να καλύψει τους συνενόχους του.

στ) Κομματικές θέσεις, πόστα στον παραγωγικό και διοικητικό μηχανι­σμό απ’ τα πάνω ως τα κάτω, θέσεις στις σχολές και στα πανεπιστήμια, αποστολές χρημάτων και δεμάτων στην Ελλάδα, χορηγήσεις απ’ το ταμείο αλληλοβοήθειας, κουπόνια στις πολιτείες και θέσεις στα αναπαυτήρια και σανατόρια, μετακινήσεις οικογενειών απ’ τις ΛΔ κλπ., δωμάτια και κατοικίες κλπ., όλα μοιράζονταν και κανονίζονταν σύμφωνα με το συμφέρον της φράξιας.

4. Η κύρια όμως δύναμη και το βασικό όπλο που χρησιμοποίησε η φράξια για να κάνει την αντικομματική της δουλειά ήταν η «οργάνωση επαγρύπνησης του Φουρκιώτη» που αποτελούσε οργάνωση μέσα στην οργάνωση. Ο Φουρκιώτης εφάρμοσε στην ΚΟΤ μέθοδες αστυνομικές, σύστημα σπιουνιάς, καταδόσεων και εκβιασμών, σύστημα φακελώματος μελών και στελεχών του ΚΚΕ κι όλα αυτά τα χρησιμοποιούσε για να τρομοκρατεί τον κόσμο, για να προωθεί τους σκοπούς της φράξιας. Ο Φουρκιώτης με το πρακτορείο του μέσα στην ΚΟΤ ήταν κυριολεκτικά ανεξέλεγκτος και ασύδοτος. Παρακολουθούσε και σχημάτιζε φακέλους και για τα μέλη της ΚΕ και του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τόση ήταν η αποθράσυνσή του, ώστε καταχράστηκε και κατασπατάλησε και ο ίδιος προσωπικά εκατοντάδες χιλιάδες ρούβλια και όπως και άλλα πρωτοπαλίκαρα της κλίκας κατρακύλησε και σε απερίγραπτη ηθική αποσύνθεση, χρησιμοποιώντας το πόστο και τη δύναμη του για να εκβιάζει και γυναίκες ακόμα για να του υποκύψουν. Τα μέσα και οι μέθοδες που χρησιμοποιούσε ήταν απαράδεκτες κομματικά.

5. Πρέπει ξεχωριστά να τονιστεί το γεγονός ότι η φράξια στηριγμένη στο «μηχανισμό Φουρκιώτη» συστηματικά πήγε για τους σκοπούς της να αξιοποιήσει και αξιοποιούσε κομματικά, πολιτικά, οργανωτικά την υποχρέωση που έχει το κάθε μέλος του κόμματος να προσφέρει όσα μπορεί για την επαγρύπνηση και την ασφάλεια του κόμματος και της λαϊκής εξουσίας. Το κόμμα καταδικάζει ανεπιφύλακτα την τέτοια αξιοποίηση. Ο Φουρκιώτης και η φράξια που ανήκε διατηρούσε μέσα στην ΚΟΤ δίχτυ παρακολούθησης και καταδόσεων, είχε κατάλογο «πρακτόρων του εχθρού» και χαρακτήριζε σαν πράκτορες πολλά μέλη και στελέχη του κόμματος χωρίς ποτέ τη δουλειά του αυτή να τη βάλει υπόψη και κάτω απ’ τον έλεγχο της ΚΕ του ΚΚΕ. Οι μέθοδες και τα μέσα του Φουρκιώτη και της φράξιας ήταν μέθοδες και μέσα Μπέρια-Αμπακούμοφ που το κόμμα τα καταδίκασε και τα ξερίζωσε. Ο Σουφατζής μέλος της ολομέλειας της ΚΕ της ΚΟΤ και στέλεχος της φράξιας στην ολομέλεια της ΚΕΤ δήλωσε ανοιχτά πως βρίσκει σωστό ότι η φράξια παρακολουθούσε στην ΚΟΤ τις κινήσεις των μελών της ΚΕ του ΚΚΕ.

6. Έτσι δούλευε και δρούσε η φράξια μέσα στην ΚΟΤ. Η αλήθεια είναι ότι δε θα μπορούσε να πετύχει τίποτα αν δεν είχε την υποστήριξη ορισμένων τοπικών Σοβιετικών συντρόφων, που ένα μέρος τους είχε πειστεί ότι η φράξια είναι το πιο γερό και φιλοσοβιετικό κομμάτι της ΚΟΤ που πρέπει να το υποστηρίξουν και να το βοηθήσουν. Αυτό αποθράσυνε ακόμα πιο πολύ τους φραξιονιστές και για να κάνουν πιο ανενόχλητα τη δουλειά τους διακήρυτταν απ’ το πρωί ως το βράδυ ανοιχτά και δίχως κανένα δισταγμό ότι «όσα κάνουμε και λέμε έχουν την έγκριση των Σοβιετικών» (Δημητρίου), ότι «δε φοβάμαι τίποτα γιατί έχω πίσω μου 200 εκατομμύρια Σοβιετικών» (Χοτούρας) κλπ. κλπ. Απ’ αυτού βγάλαν τη θέση: Όσα κάνουμε τα κάνουμε με την έγκριση των Σοβιετικών. Έτσι επέκτειναν, όταν κριτικάρεις εμάς κριτικάρεις τους Σοβιετικούς και αυτό είναι αντισοβιετικό. Απ’ τη θέση αυτή περνούσαν στην άλλη: Όχι μόνο όσα κάνουν όπως λέγαν είχαν την έγκριση των Σοβιετικών μα και μιλούσαν και γράφαν εξ ονόματος Σοβιετικών, κομματικών και κρατικών οργάνων. Η σοβιετοκαπηλεία είναι ένα από τα κύρια γνωρίσματα στη δουλειά της φράξιας και πρέπει να πούμε ότι μια απ’ τις πιο σοβαρές ζημιές που έκανε είναι ότι κατάφερε να εκθέσει στα μάτια της πλειοψηφίας της κολεκτίβας ορισμένους Σοβιετικούς συντρόφους εκπροσώπους του κόμματος και της εξουσίας και να κολλήσει τη ρετσινιά του αντισοβιετικού σ’ όλους που κριτίκαραν, ξεσκέπαζαν και αντιτίθονταν στη φράξια, δηλαδή την πλειοψηφία των εκπατρισμένων. Αυτό είχε σοβαρές αρνητικές, αποσυνθετικές και διαλυτικές συνέπειες μέσα στην κολεκτίβα. Μέσα στην ατμόσφαιρα αυτή που δημιούργησε η φράξια στην ΚΟΤ και την κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας βρήκαν ευκαιρία και αλώνιζαν τα ξένα και ανοιχτά εχθρικά στοιχεία όπως ο Πιτιανούδης, Χατζής κλπ. Ο ταξικός εχθρός στην Ελλάδα πραγματικά ούτε να ονειρευτεί μπορούσε ότι στην υπονομευτική κατά του ΚΚΕ και του αγώνα του λαού μας προσπάθεια του θα έβρισκε τέτοιο σύμμαχο και βοηθό όπως η αντικομματική φράξια.

7. Αν η αντικομματική εξόρμηση της φράξιας απότυχε και κατάρρευσε, αυτό οφείλεται πρώτα απ’ όλα και κυρίως στο γεγονός ότι πρόσκρουσε στη βάση του ΚΚΕ, κυρίως στα μέλη και στα κατώτερα στελέχη του κόμματος που ζούσαν, έβλεπαν και ξέραν τα έργα της φράξιας και των πρωτοπαλίκαρών τους, τα δοκίμασαν στην πράξη σ’ όλο τον αντικομματικό αφηνιασμό τους, στις βρομιές και στις καταχρήσεις τους κι έτσι όχι μονάχα δεν πίστε­ψαν στα λόγια τους μα και ορθώθηκαν ενάντια τους.

Η φράξια για να πετύχει στη δουλειά της και για να παρασύρει τη βάση του κόμματος κατέφυγε σε μια ύπουλη μανούβρα: δημιούργησε το μύθο της «φράξιας» Ράφτη-Μπάστη-Κιτσικόπουλου και με την κατηγορία ότι υπονομεύει την ΚΟΤ και το κόμμα κινητοποίησε ενάντια της όλη την οργάνωση. Όποιος δεν έπαιρνε μέρος στην κατακεραύνωση-εξόντωση της ανύπαρκτης ομάδας Ράφτη-Μπάστη κλπ. αμέσως κηρύσσονταν οπαδός της, αντι-κομματικός και αντισοβιετικός. Παράλληλα δειλά και ύπουλα δουλεύονταν η θέση ότι την ομάδα Ράφτη-Μπάστη την καλύπτει και την προστατεύει η ΚΕ του ΚΚΕ και ιδιαίτερα ο σύντροφος Γούσιας που τον παρουσιάζουν και σαν ιδρυτή της. Έτσι ουσιαστικά τον ξεσηκωμό που πραγματοποιούσαν στην ΚΟΤ τον διοχέτευαν στην πραγματικότητα κατά της ΚΕ του ΚΚΕ. Το κύριο πολιτικό ζήτημα που με βάση αυτό οργανώθηκε και η 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ ήταν ακριβώς αυτή η πάλη δήθεν κατά της «ομάδας» Μπάστη-Ράφτη και στην ουσία ενάντια στην ΚΕ του ΚΚΕ και την πολιτική του γραμμή. Με τα κριτήρια αυτά γινόντουσαν εκβιαστικά και με κατάφωρο κουρέλιασμα της εσωκομματικής δημοκρατίας και η εκλογή των αντιπροσώπων για τη Συνδιάσκεψη αυτή. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να ‘ναι φανατικοί οπαδοί της αντικομματικής φράξιας Χειμάρου-Υψηλάντη-Γιαννακόπουλου και Σίας. Η πολιτική πλατφόρμα της φράξιας αυτής στην προετοιμασία της Συνδιάσκεψης συνοψίστηκε και δόθηκε συμπυκνωμένα στη γνωστή θέση στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Προς τη νίκη» στις 10/4/55 που το έγραψε ο Δημητρίου και που έλεγε: «Ιδιαίτερα για μας τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ η αφομοίωση της θεωρίας του Μαρξισμού-Λενινισμού προβάλλει με μεγαλύτερη ακόμη οξύτητα και για τον πρόσθετο λόγο ότι ενώ αντικειμενικά υπήρχαν όλες οι δυνατότητες δύο φορές στη διάρκεια της τελευταίας 15ετίας να κατακτήσει ο λαός μας τη νίκη, δεν το πετύχαμε αυτό από δικές μας αποκλειστικά αδυναμίες και λάθη που ήταν συνέπεια βασικά του χαμηλού επιπέδου μαρξιστολενινιστικής κατάρτισης των μελών και στελεχών του κόμματος μας.»

Έτσι ουσιαστικά εξισώνονταν οι αιτίες της αποτυχίας στους δύο ένο­πλους αγώνες του λαού μας και έφταιγε για τις αποτυχίες αυτές η πολιτική γραμμή και η καθοδήγηση του ΚΚΕ.

8. Όταν ο μύθος της ανύπαρκτης «ομάδας» Ράφτη-Μπάστη άρχισε να ξεσκεπάζεται, να καταρρέει και να βγαίνει στη φόρα η πολιτική πλατφόρμα και η αντικομματική οργάνωση και δουλειά της φράξιας Χειμάρου-Υψηλά­ντη και Σίας τότε η φράξια αυτή άρχισε να περνά στην ανοιχτή κατά της ΚΕ του ΚΚΕ επίθεση. Και τόσο δυνάμωνε η επίθεση αυτή όσο η φράξια έβλεπε ότι άρχισε γρήγορα να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Έλπιζε ακόμα ότι στηριγμένη στο μηχανισμό της ΚΟΤ που είχε στα χέρια της, στο «απαράτ Φουρκιώτη» και τραβώντας για την 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ όπου φραξιονιστικά όπως το αποδεικνύουν οι εκτιμήσεις του Βαλαχά, στα σημειώματα του Βοσνάκη προς Φουρκιώτη κλπ. είχε καταφέρει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία, θα μπορούσε να παραμείνει κύρια της κατάστασης. Όμως όταν η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ κατάγγειλε τον αντικομματικό και φραξιονιστικό τρόπο οργάνωσης της Συνδιάσκεψης και δήλωσε ότι η Συνδιάσκεψη δε θα γίνει και όταν, απαντώντας στην ανοιχτή άρνηση της πλειοψηφίας του γραφείου της ΚΕΤ του ΚΚΕ να υπακούσει στις οδηγίες της αντιπροσωπείας, και για να βάλει τέλος στις ανοιχτές τρομοκρατικές πράξεις των οπαδών της φράξιας, στις 9 του Σεπτέμβρη 1955 καθαίρεσε το γραφείο της ΚΕΤ, τότε η φράξια πραγματοποίησε στις 10 του Σεπτέμβρη 1955 την ανοιχτή προβοκάτσια ενάντια στην αντιπροσωπεία με τη βίαιη, γκαγκστερική επίθεση ενάντια στα γραφεία όπου παρέμενε η αντιπροσω­πεία της ΚΕ του ΚΚΕ και με τον τραυματισμό τριών μελών της ΚΕ του ΚΚΕ. Η προβοκατόρικη αυτή επίθεση ήταν προμελετημένη και από καιρό οργανωμένη και αποτελούσε σημαντικό κρίκο στην αντικομματική συνωμοσία της φράξιας ενάντια στο ΚΚΕ και στην ΚΕ του. Με την προβοκάτσια αυτή η φράξια επιδίωξε και νόμισε ότι θα έκθετε ανεπανόρθωτα την αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ στα μάτια του ΚΚΣΕ. Και ακόμα καταλαμβά­νοντας με τη βία τα γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ ήθελε να δείξει σύμφωνα με το πνεύμα των γραμμάτων που έστελνε στο σύντροφο Χρουστσιόφ ότι οι κομμουνιστές της ΚΟΤ του ΚΚΕ ξεσηκώθηκαν και διώξαν την αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ. Έτσι η φράξια πίστευε ότι θα κρατήσει τα πράγματα στα χέρια της παρά και ενάντια στη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας των μελών της ΚΟΤ.

9. Η πολιτική προβοκάτσια της 10ης του Σεπτέμβρη 1955 αποτελεί το αποκορύφωμα στο φραξιονιστικό-αντικομματικό αφηνιασμό της κλίκας Χειμάρου-Υψηλάντη-Γιαννακόπουλου και Σίας. Η προβοκάτσια αυτή ξεσκέπασε και τη φράξια οριστικά. Γιατί έδειξε ότι στις πολιτικές της επι­διώξεις βρίσκεται ευθυγραμμισμένη με την πάλη που κάνει ενάντια στο ΚΚΕ η ασφάλεια, η ΚΥΠ, οι αμερικανοεγγλέζοι ιμπεριαλιστές, ο ταξικός εχθρός. Στις μέθοδες της η φράξια χρησιμοποίησε τις τρομοκρατικές μέθοδες που ο αρχειοτροτσκισμός χρησιμοποιούσε ενάντια στο κόμμα και στα στελέχη του. Η πολιτική προβοκάτσια στις 10 του Σεπτέμβρη μονάχα τους εχθρούς του κόμματος, τους εχθρούς του κομμουνισμού μπορούσε να ωφελήσει και ωφέλησε.

Τα έργα της φράξιας στην ΚΟΤ και η πολιτική προβοκάτσια στις 10 του Σεπτέμβρη αντικειμενικά εκφράζουν την προσπάθεια του ταξικού εχθρού να δημιουργήσει εσωτερικές δυσκολίες και να προκαλέσει φτιαχτή-τεχνητή διάσπαση στο ΚΚΕ εν όψει της βαθιάς κρίσης που δέρνει την αμερικανο-δουλεία και της διάσπασης και σύγχυσης και στον πολιτικό της κόσμο σε σχέση πάντα με την προοπτική εξέλιξης της κατάστασης στην Ελλάδα, της σοβαρής ανόδου που παρουσιάζει το μαζικό-λαϊκό κίνημα και με τη σχετι­κή πρόοδο που είχαμε στο έργο της συσπείρωσης των δημοκρατικών δυνά­μεων του τόπου. Παράλληλα η προβοκάτσια αυτή έδειξε ότι απότυχε ολότε­λα ο σκοπός της φράξιας: να πάρει την ΚΟΤ στα χέρια της και να την κάνει βάση και ορμητήριο στην αντικομματική της εξόρμηση. Η βάση του κόμματος, η μεγάλη πλειοψηφία των μελών μας είδαν το πραγματικό πρόσωπο της φράξιας, γνώρισαν τους πραγματικούς της σκοπούς.

10. Ύστερα απ’ τα γεγονότα της 10ης του Σεπτέμβρη η φράξια έκανε έναν υποχωρητικό ελιγμό – προσωρινή υποχώρηση για να διαφυλάξει τις δυνάμεις της για καλύτερο καιρό. Και χωρίς να αναφέρεται καθόλου στις πολιτικές θέσεις και επιδιώξεις της, στην πολιτική αντικομματική της πλατφόρμα άρχισε να φωνάζει ότι ποτέ δε στράφηκε ενάντια στην ΚΕ του ΚΚΕ, ότι πάντα ήταν υπέρ της ΚΕ. Μιλούσε τώρα για συμφιλίωση, και ότι πρέπει να ξεχαστούν τα παλιά. Οι κομμουνιστές της ΚΟΤ ξεσκέπασαν και αυτή τη μανούβρα της φράξιας, ζήτησαν τον ιδεολογικό αφοπλισμό και τη συνθηκολόγηση της, ξεκαθάρισαν ότι συσπείρωση και «συμφιλίωση» μπορεί να γίνει μονάχα πάνω στη βάση της πολιτικής γραμμής του ΚΚΕ και γύρω απ’ την καθοδήγηση του και ότι η συμφιλίωση προϋποθέτει ότι η φράξια θα αφοπλιστεί ιδεολογικά και οργανωτικά και ότι τα πρωτοπαλίκαρα της θα δώσουν λόγο μπροστά στο κόμμα για όλα τα αντικομματικά τους έργα.

11. Το πραγματικό πρόσωπο της φράξιας ξεκαθαρίζει πιο καλά όταν δούμε ποιοι αποτελούν τον καθοδηγητικό της πυρήνα. Η κύρια ομάδα αποτελείται από πρώην δηλωσίες όπως οι Χείμαρος, Υψηλάντης, Χοτούρας κλπ. Οι άνθρωποι αυτοί που πρόδωσαν με τη δήλωση το λαό και το κόμμα και τη Σοβιετική Ένωση θέλουν να παρουσιαστούν τώρα σαν κομματοσωτήρες και υπερφιλοσοβιετικοί. Ο Δημητρίου ήρθε στο κόμμα από τον αρχειο- τροτσκισμό σε μια εποχή που οι αρχείοι στέλναν συστηματικά πράκτορες τους στο ΚΚΕ για διαλυτική-χαφιέδικη δουλειά μέσα στις γραμμές του. Οι μέθοδες και τα τερτίπια που χρησιμοποιεί και σήμερα ο Δημητρίου στο κόμμα είναι μίγμα ιησουίτικης υποκρισίας και πολιτικής ανανδρείας και φέρνουν έκδηλη τη σφραγίδα του αρχειοτροτσκισμού. Άνθρωποι σαν τους Γιαννακόπουλο, Χείμαρο, Βαλαχά έχουν πολλά σκοτεινά στην κομματική τους ζωή, έχουν απασχολήσει και πριν το κόμμα και στέκουν από καιρό μπροστά του υπό εξέταση. Ο Χοτούρας (Αρριανός) έχει αναγάγει σε σύστημα την εξαπάτηση του ΚΚΣΕ και του ΚΚΕ. Οι Φουρκιώτης-Έξαρχος νομίζοντας ότι είναι απρόσιτοι και ασύδοτοι επέτρεπαν στον εαυτό τους τον πιο απίστευτο αντικομματικό εκτραχηλισμό και πρότειναν ανοιχτά στο σύντροφο Βλαντά να αναλάβει την ηγεσία της φράξιας τους. Όλη η ηγεσία της κλίκας βαρύνεται με πολλές πράξεις ηθικής αποσύνθεσης. Κοινό γνώρισμα της κλίκας είναι η διπλοπροσωπία και η υποκρισία: Στην Ελλάδα πρόδιδαν ανοιχτά το λαό, το κόμμα, τη Σοβιετική Ένωση, τώρα σε συνθήκες νομιμότητας ζώντας στη Σοβιετική Ένωση ξεσπάθωσαν σαν υπερεπαναστάτες και υπερφιλοσοβιετικοί. Άλλο κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα της κλίκας είναι ο αριβισμός. Άνθρωποι σαν τους Υψηλάντη-Χείμαρο την πολιτική την πήραν απ’ την «εύκολη» πλευρά της και φαντά­στηκαν ότι μπορούσαν να την παίζουν στα χέρια τους: Στον καιρό του Μεταξά η «ευκολία» αυτή εκφράστηκε στις δηλώσεις υποταγής που υπό­γραψαν. Στο ΔΣΕ με τις αλλεπάλληλες αποτυχίες τους και κατάφωρες παραβιάσεις της πειθαρχίας τους, όποτε το κόμμα τους περιμάζευε κάθε φορά σαν ναυαγοσωστικό για να τους βοηθήσει.

Τώρα έχουμε τους «θεωρητικούς» νεοτερισμούς και ακροβατισμούς των σχετικά με το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει ο δεύτερος ένοπλος αγώνας στα 1946-49. Λόγου χάρη, αν στα 1946 παίρναμε ολόκληρο τον αστικό στρατό με το μέρος μας, αιχμαλωτίζαμε τους Αγγλους κλπ. θα ξεμπερδεύαμε εύκολα. Διαφαίνεται αυτού και ο μικροαστισμός που όλα τα θέλει και τα πλάθει στο μυαλό του εύκολα γιατί τον τρομάζουν οι δυσκο­λίες στη ζωή και στον αγώνα. Έτσι όμως οι φραξιονιστές αυτοί έγιναν μονάχα τσαρλατάνοι και τυχοδιώκτες στην πολιτική και όχι πολιτικοί αγωνιστές του λαού. Και όσο κι αν φαίνονται αντίθετες πρέπει να διαπιστώσουμε την κοινή ρίζα στις αντικομματικές απόψεις Βαφειάδη-Παρτσαλίδη και Χειμάρου-Υψηλάντη και Σίας: Όλους τους χαρακτηρίζει η έλλειψη πίστης στο λαό, στο δίκιο του, στον αγώνα και στο αναπότρεπτο της νίκης του. Οι Υψηλάντης και Σία περίμεναν σωμό από ένα «θαύμα», οι Βαφειάδης-Παρτσαλίδης δεν πίστευαν καν στη νίκη και συνθηκολογούσαν απ’ τα πριν. Το ξετίναγμα των μικροαστικών συνθηκολόγων αυτών απόψεων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την παραπέρα πορεία μας μπροστά, σήμερα που το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα ξαναφουντώνει με εξαιρετική ορμή και δύναμη. Η θεωρία και η πολιτική σαν φώτισμα και καθοδήγηση του αγώνα δε γεννιούνται έτοιμες στα κεφάλια των μικροαστάκηδων, μα μέσα στη σκληρή πάλη σαν μπούσουλας της και σαν γενίκευση της πείρας που αυτή δίνει.

12. Εξετάζοντας την κατάσταση στην ΚΟΤ και τα γεγονότα που συντάραξαν την κολεκτίβα των εκπατρισμένων πρέπει να σταθούμε και στη δουλειά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ σωστά βασικά είδε και εκτίμησε την κατάσταση της ΚΟΤ, την πολιτική πλατφόρμα, την οργάνωση και την πρακτική δράση της αντικομματικής φράξιας. Όμως στο χειρισμό της αντιμετώπισης της κατάστασης στην ΚΟΤ, η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ παρουσίασε σοβαρά λάθη. Η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει συντονισμό των προσπαθειών της με τους ντόπιους Σοβιετικούς συντρόφους. Και εφόσον στην εκπλήρωση της αποστολής της σκόνταψε επιτόπου σε σοβαρές δυσκολίες και εμπόδια γιατί η αντικομματική φράξια κατάφερε να προδιαθέσει ενάντια στην αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ μια σειρά από υπεύθυνα Σοβιετικά κομματικά όργανα και στελέχη, η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ δεν έπρεπε να προχωρήσει μόνη της στη λήψη των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων. Αντίθετα έπρεπε να μην αλλάξει μα να πραγματοποιήσει την απόφαση που είχε πάρει και να ζητήσει να εξεταστεί το όλο ζήτημα της κατάστασης στην ΚΟΤ απ’ τα ανώτερα Σοβιετικά όργανα. Το ότι η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ προχώρησε μόνη της χωρίς συντονισμό και συμφωνία με τους ντόπιους σοβιετικούς συντρόφους στη λήψη μιας σειράς οργανωτικών μέτρων για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στην ΚΟΤ ευκόλυνε την αντικομματική φράξια στο προβοκατόρικο έργο της γιατί της έδινε τη δυνατότητα να διαλαλεί ότι υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα στην αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και τους ντόπιους Σοβιετικούς συντρόφους κι έτσι να οργανώνει τις προβοκάτσιες της.

Γύρω απ’ τη δουλειά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ και τον όχι σωστό χειρισμό από μέρους της σειράς ζητημάτων η φράξια ξεσήκωσε ένα βρομερό συκοφαντικό θόρυβο και ξάπλωσε κατά της αντιπροσωπείας της ΚΕ πρωτοφανή επίθεση υπόσκαψης και φθοράς που όμως στηρίζονταν σε συκοφαντικά, ψεύτικα, πρακτοριακά στοιχεία, καταδόσεις και καταγγελίες που δεν άντεχαν σε κανένα πολιτικό και κομματικό έλεγχο. Φτάνει να σημειωθεί ότι η φράξια έστελνε στα μέλη της αντιπροσωπείας της ΚΕ συστηματικά τους ανθρώπους της για να αγοράζουν λόγια και μετά γράφαν τις πιο απίθανες, ψεύτικες, υποβολιμιαίες εκθέσεις-καταδόσεις κατά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ και των μελών της.

13. Η Ολομέλεια διαπιστώνοντας τα λάθη της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ στο Τασκέντ, στο χειρισμό και στην αντιμετώπιση της κατάστασης που δημιουργήθηκε στην ΚΟΤ σημειώνει και τις ευθύνες του ΠΓ της ΚΕ και της ΚΕΕ για την κακή κατάσταση στην ΚΟΤ, γιατί δεν παρακολούθησαν και δεν έδωσαν την αναγκαία βοήθεια στην κομματική οργάνωση Τασκέντ. Η Ολομέλεια αναθέτει στο ΠΓ της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ όπως σε στενό πάντοτε συντονισμό αποφάσεων και ενεργειών τους με το ΚΚΣΕ δίνουν παραπέρα την αναγκαία προσοχή και βοήθεια στην ΚΟΤ.

14. Τα γεγονότα της 10ης του Σεπτέμβρη με την πολιτική προβοκάτσια και την επίθεση κατά του γραφείου της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ είχαν τη συνέχεια τους στις 11 του Σεπτέμβρη όταν μέλη της κολεκτίβας εκπατρισμένων μας απ’ τους λεγόμενους οπαδούς της ΚΕ του ΚΚΕ εφάρμοσαν αντίποινα ενάντια σ’ αυτούς που στις 10 του Σεπτέμβρη πραγματοποίησαν την επίθεση τους ενάντια στα γραφεία της αντιπροσωπείας. Όπως στις 9 και στις 10 του Σεπτέμβρη έτσι και στις 11 του μήνα έγιναν βιαιο­πραγίες, ξυλοδαρμοί και τραμπουκισμοί και χρησιμοποιήθηκαν μαχαίρια, δηλαδή χρησιμοποιήθηκαν μέθοδες που δεν έχουν καμιά απόλυτα σχέση με τις κομματικές μέθοδες και νόρμες. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ στιγματίζει και καταδικάζει αποφασιστικά τα γεγονότα της 9ης, 10ης και 11ης του Σεπτέμβρη και ενάντια στους πρωτεργάτες τους θα εφαρμοστεί όχι μόνο ο ποινικός μα και ο κομματικός νόμος. Ιδιαίτερα η Ολομέλεια κατακρίνει και καταδικάζει τα αντίποινα της 11ης του Σεπτέμβρη που στην ουσία δεν έκαναν παρά να δυσκολέψουν εξαιρετικά το έργο της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ και έδωσαν τη δυνατότητα στην αντικομματική φράξια να πιαστεί απ’ αυτά και να προσπαθήσει να κρατηθεί στην επιφάνεια ύστερα απ’ το χαντάκωμα που της έφερε η οργανωμένη πολιτική προβοκάτσια της στις 10 του Σεπτέμβρη 1955. Ταυτόχρονα η Ολομέλεια διαπιστώνει ότι οι κατηγορίες που απευθύνθηκαν κατά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ, ότι αυτή οργάνωσε και προκάλεσε τα γεγονότα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στηρίζονται και αυτές σε πρακτοριακές καταδόσεις που δεν αντέχουν σε κανένα απόλυτα πολιτικό και κομματικό έλεγχο.

15. Τώρα για την κατάσταση στην ΚΟΤ υπάρχει η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ αποδέχεται ανεπιφύλακτα την απόφαση αυτή που η εφαρμογή της θα εξασφαλίσει την αποκατάσταση της ομα­λότητας στην ΚΟΤ και στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας. Το πρώτιστο για την ΚΟΤ καθήκον σήμερα είναι να κινητοποιηθεί ολόκληρη η οργάνωση στη δουλειά για την πραγματοποίηση της απόφασης αυτής. Πρέπει όλοι να δούμε την τεράστια ζημιά που έγινε με τα γεγονότα και τα έκτροπα στην ΚΟΤ, να τα καταδικάσουμε και να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε να ξεκαθαρίσουμε και να εξαλείψουμε τις συνέπειες τους στο πιο σύντομο διάστημα. Η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ δείχνει το σωστό κομματικό δρόμο για να ξεπεραστεί σύμφωνα με τις νόρμες της εσωκομματικής δημοκρατίας και πάνω στη βάση του Μαρξισμού-Λενινισμού η κρίση στην ΚΟΤ. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ εγκρίνει τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν στην ΚΟΤ για να εφαρμοστεί η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ: Σύγκληση της ολομέλειας της ΚΕΤ του ΚΚΕ, εκλογή καινούργιου γραφείου της ΚΕΤ, αχτίφ της ΚΟΤ στις 18/12/55 με γράμμα που ενέκρινε να σταλεί στην ΚΕ του ΚΚΣΕ και στην ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν και τις άλλες αποφάσεις του. Απόφαση για τη γρήγορη σύγκληση της 4ης Συνδιάσκεψης της ΚΟΤ και οδηγίες και προθεσμίες για τον τρόπο της προετοιμασίας της, για τις γενικές συνελεύσεις στις κόβες και για τις εκλογές γραφείων στις κόβες και στις κομματικές επιτροπές, καθώς και αντιπροσώπων για την 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ. Η Ολομέλεια της ΚΕ καταδικάζει την προσπάθεια που καταβάλλει η αντικομματική φράξια για να τορπιλίσει την πραγματοποίηση της απόφασης της ΚΕ του ΚΚΣΕ με μέθοδες ξένες προς το Κομμουνιστικό Κόμμα: Αποχώρηση απ’ την ολομέλεια της ΚΕΤ παρά το ότι τους έγινε και πρόταση να εκλεγεί κοινό γραφείο της ΚΕΤ για την προετοιμασία της Συνδιάσκεψης. Αποχώρηση απ’ το αχτίφ, κωλυσιεργία και φασαρίες στην ολομέλεια και στο αχτίφ, απειλές και επανάληψη των τραμπουκισμών από μπράβους της φράξιας. Τώρα που υπάρχει η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ οι τέτοιες ενέργειες της φράξιας δείχνουν ότι χάνοντας κάθε έρεισμα στην ΚΟΤ και αναγκασμένη να εγκαταλείψει στα λόγια τις πολιτικές της απόψεις καταφεύγει όλο και πιο πολύ σε πράξεις και σε πάλη δίχως αρχές, με αποκλειστικό σκοπό να αποφύγει το ολοκληρωτικό ξεσκέπασμα των ανομιών της στην ΚΟΤ και στην κολεκτίβα και τις συνέπειες απ’ αυτές. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ παράλληλα σημειώνει ότι η ηγετική κλίκα της φράξιας αναγκασμένη να κρύψει την ανοιχτή κατά της ΚΕ του ΚΚΕ στάση και επίθεση της για να κρατηθεί στα μάτια των οπαδών της, που αρχίζουν να βλέπουν το πραγματικό τους πρόσωπο, κάνει προσπάθεια ιδεολογικής-πολιτικής ανανέωσης του φραξιονιστικού-αντικομματικού εξοπλισμού της: Παρουσιάζεται τώρα σαν αμύντορας του καταστατικού του ΚΚΕ και της εσωκομματικής δημοκρατίας, αυτή που βασικό έργο της ήταν το κουρέλιασμα και τσαλαπάτημά της. Μιλά για εθνικιστικές παρεκκλίσεις στο κόμμα τη στιγμή που πρωτοπαλίκαρα της μεθοκοπούν στις πολιτείες και τραγουδούν του αϊτού το γιο, μιλά για καλλιέργεια στο κόμμα της προσωπολατρείας, πάει να δημιουργήσει στο κόμμα υπόθεση Μπούλκες, ενώ αυτή έφτιαξε στην ΚΟΤ δεύτερο Μπούλκες κλπ. Η Ολομέλεια της ΚΕ σημειώνει επίσης τις υποτροπές και τη συνέχιση διπροσωπίας απ’ τους ηγήτορες της φράξιας όπως ο Δημητρίου, που ενώ ύστερα από το γενικό ξεσκέπασμα αναγκάζεται να λέει ότι η φράξια Ράφτη-Μπάστη δεν υπήρξε, όμως προσθέτει αμέσως ότι αν δεν υπήρξε φράξια Ράφτη-Μπάστη υπήρξε όμως ομάδα-γκρούπα Ράφτη-Μπάστη με πολιτική πλατφόρμα κλπ. Η Ολομέλεια της ΚΕ συγκεντρώνει την προσοχή της ΚΟΤ και στις τέτοιες εκδηλώσεις της φράξιας και την καλεί σε ακοίμητη επαγρύπνηση, για την ενότητα του ΚΚΕ για την καθαρότητα της πολιτικής του γραμμής στην αδιάλλακτη πάλη ενάντια στις αντικομματικές θέσεις και πράξεις της φράξιας.

16. Η Ολομέλεια διαπιστώνει ότι βασικό και πρωταρχικό καθήκον της ΚΕΤ, όλης της οργάνωσης και του κάθε μέλους της είναι σήμερα να σταματήσουν το χωρισμό και το φανατισμό που εξακολουθούν να καλλιεργούν οι φραξιονιστές για να μπορούν να κρατηθούν. Πρώτιστη υποχρέωση τώρα είναι να πλησιάσουμε τον καθένα που πίστεψε και ακολούθησε τους φραξιονιστές, να τον συζητήσουμε υπομονετικά, χωρίς οξύτητες και πάθος και να τον πείσουμε, να τον ξανακερδίσουμε για το κόμμα γιατί όπως ήταν χθες συμπολεμιστής μας έτσι είναι και σήμερα και θα ‘ναι και αύριο. Δεν πρέπει να αφήσουμε καμιά δυνατότητα στη δουλειά αυτή κι όταν το πράμα φαίνεται ακατόρθωτο. Φυσικά δεν πρόκειται να κάνουμε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς αρχών μα αντίθετα πρέπει με βάση το Μαρξισμό-Λενινισμό, με βάση τη γραμμή του κόμματος να αποκαταστήσουμε την ενότητα στις γραμμές της ΚΟΤ και μόνο έτσι να δουλεύουμε για να ξεπεράσουμε και τις προσωπικές οξύτητες που άναψαν και τα προσωπικά που δημιουργήθηκαν μέσα στα γνωστά γεγονότα. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι όπως τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη που έγιναν δήθεν προς το συμφέρον του κόμματος και υπέρ της ΚΕ του ΚΚΕ, έτσι και η συνέχιση σήμερα της οξύτητας, του προσωπικού χωρισμού μόνο τους φραξιονιστές και τους εχθρούς του αγώνα ωφελούν.

17. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ αποφασίζει: α) Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ να ζητήσει να θέσει υπόψη της ΚΕ του ΚΚΣΕ μια σειρά ζητήματα που προέκυψαν απ’ την κατάσταση της ΚΟΤ στην ΚΟΤ του ΚΚΕ. β) Να παρακαλέσει την ΚΕ του ΚΚΣΕ να βοηθήσει στο να διεξαχθεί ένας γενικός έλεγχος σ’ όλους τους τομείς δουλειάς της ΚΟΤ και της κολεκτίβας των εκπατρισμένων μας και σ’ αυτούς που έχουν σχέση με την ΚΟΤ και την κολεκτίβα μας απ’ το 1950 και δω. γ) Να συνεχίσει η ΚΕ και η ΚΕΕ την εξέταση προσώπων και πραγμάτων που έχουν σχέση με την κατάσταση που δημιουργήθηκε στην ΚΟΤ για να μπορέσει το κόμμα να αποκτήσει εξαντλητική γι’ αυτήν εικόνα που να τη θέσει υπόψη όλων των οργανώσεων του ΚΚΕ. δ) Να απασχοληθεί ξεχωριστά η ΚΕ και η ΚΕΕ του ΚΚΕ με προσωπική εξέταση στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ με τις περιπτώσεις του καθένα απ’ τα ηγετικά στελέχη της φράξιας. ε) Να στείλει αντιπροσωπεία της ΚΕ και ΚΕΕ στην 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ.

Η Ολομέλεια καταδικάζει και στιγματίζει τις προσπάθειες που κάνει η φράξια να μεταφέρει τη δουλειά της και σε άλλες οργανώσεις του ΚΚΕ καθώς και μέσα στους σλαβομακεδόνες και καλεί όλα τα μέλη του κόμματος να αντιμετωπίσουν κομματικά, αποφασιστικά τις τέτοιες ενέργειες που μόνο τους εχθρούς του λαού και του κόμματος ωφελούν.

Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ είναι βέβαιη ότι η 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ του ΚΚΕ αποκαθιστώντας την κομματική τάξη στις γραμμές της και την ομαλότητα στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας θα χαράξει το δρό­μο για την παραπέρα ανάπτυξη και πρόοδο του κόσμου μας σε όλους τους τομείς, στο ύψος των καθηκόντων που βάζει μπροστά τους το ΚΚΣΕ και η Σοβιετική Κυβέρνηση. Με περισσότερο ενθουσιασμό, ορμή και θέληση ο κόσμος θα ριχτεί στη δουλειά και στη μάθηση, σύντομα θα εξαλείψει τις κακές συνέπειες της κρίσης που δημιούργησε στις γραμμές του η αντικομματική φράξια και θα ξαναποκτήσει ακέραια την εμπιστοσύνη και το σεβα­σμό των σοβιετικών συντρόφων τους.

Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει την πεποίθηση της ότι με γνώ­μονα την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ και με την παραπέρα βοήθεια των Σοβιετικών συντρόφων η ΚΟΤ γρήγορα θα ξεπεράσει την κρίση της, ότι στην 4η Συνδιάσκεψη θα ‘ρθει συσπειρωμένη πάνω στη βάση που βάζει η απόφαση αυτή της ΚΕ του ΚΚΣΕ, ότι μαζί με ολόκληρο το Σοβιετικό λαό θα φτάσει άξια στο 20ό Συνέδριο του ΚΚ της ΣΕ κι ότι μαζί με όλο το κόμ­μα θα βγει πιο γερή, πιο ώριμη, πιο ανδρειωμένη, πιο ενιαία και μονολιθική απ’ την κρίση και τη δοκιμασία που τη ρίξανε οι φραξιόνιστές-διασπαστές του κόμματος.

Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

«Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ»

Εκδόσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, Δεκέμβρης 1955, σελ. 24-30.

Πηγή: parapoda.wordpress.com