Challenge accepted (αποδέχτηκα την πρόκληση)
«Σε μία συμβολική πρωτοβουλία καλώ όλους τους βουλευτές της ΝΔ, όπως και τους υπουργούς και υφυπουργούς, να καταθέσουν για τους επόμενους δύο μήνες το 50% του μισθού τους στη μάχη εναντίον του Κορονοϊού. Τα ποσά αυτά θα κατευθυνθούν στον ειδικό λογαριασμό για τον Covid-19. Απέναντι στην υγειονομική απειλή όλοι είμαστε ίσοι. Όμως στη μάχη απέναντί της, ο καθένας οφείλει να προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του. Είμαι σίγουρος ότι την επιλογή αυτή θα ακολουθήσουν και τα άλλα κόμματα». Αυτά είπε μέσω tweetαρίσματος ο Κ. Μητσοτάκης στις 30/03, δημιουργώντας μεγάλη δυσθυμία στους βουλευτές του, που συνειδητοποιούν ότι για δύο ολόκληρους μήνες, πασχαλιάτικα, θα υποχρεωθούν να βιοποριστούν ως άλλοι επαίτες, με 5.200/2 = μόλις 2.600 ευρώ.

Ας σημειωθεί ότι τις πρώτες ώρες έπειτα από την ανακοίνωση του πρωθυπουργού, στις τάξεις των βουλευτών της ΝΔ επικράτησε μεγάλη αναταραχή για την πολιτική της αναδιανομής, με βασικό επίδικο ερώτημα αν το «50%» αφορά μόνο στη βουλευτική αποζημίωση, στο σύνολο των αποδοχών, ή μόνο στα καθαρά έσοδα κι αφού προηγουμένως αφαιρεθούν έξοδα, όπως ενοίκια γραφείων ή άλλες δαπάνες. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο Γραμματέας της γαλάζιας παράταξης Σ. Καλαφάτης υποχρεώθηκε εκτός προγράμματος να προβεί σε καθησυχαστικές διευκρινίσεις.

“Challenge accepted” είπε ο ΣΥΡΙΖΑ, που, τιμώντας το «Α» στον τίτλο του, βγήκε άνετα από τα αριστερά στην κυβέρνηση, ζητώντας υποχρεωτική και όχι προαιρετική μείωση βουλευτικών μισθών, αλλά και των αποδοχών όλων των κρατικών αξιωματούχων: Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Σύνοδο των Προέδρων της Βουλής, είναι το μέτρο «να αφορά όλους τους βουλευτές υποχρεωτικά, με πρωτοβουλία και απόφαση της Βουλής και μάλιστα για διάρκεια τριών μηνών». Πιάσαμε Ιούνιο! Όμως η ριζοσπαστική αριστερά δεν περιορίστηκε εκεί: «Η συνεισφορά αυτή να επεκταθεί και στους ευρωβουλευτές και σε όσους διορίστηκαν σε κρατικές θέσεις (ΓΓ, ειδικούς ΓΓ, προέδρους οργανισμών, διοικήσεις ΔΕΚΟ κλπ.), καθώς και στα νομικά πρόσωπα που εντάσσονται στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα». Μια νέα μορφή σεισάχθειας μοιάζει να είναι προ των πυλών…

Το ΚΙΝΑΛ, πιο αμεσοδημοκρατικά, εστίασε κατευθείαν στην λαϊκή ανάγκη: «Από την προηγούμενη Παρασκευή, οι βουλευτές και ευρωβουλευτές του Κινήματος Αλλαγής έχουν προχωρήσει τη διαδικασία διάθεσης στο ΕΣΥ, πέντε σύγχρονων κλινών ΜΕΘ. Απευθύνθηκα σήμερα στον πρόεδρο της Βουλής, προκειμένου η πρωτοβουλία αυτή να γίνει ισχυρότερη, με την συμμετοχή όλων των βουλευτών. Είναι προφανές ότι, αν αυτό δεν γίνει αποδεκτό, το Κίνημα Αλλαγής, με εντολή μου, θα προχωρήσει μόνο του». Τάδε έφη Φώφη Γεννηματά, δίνοντας το στίγμα ότι θα συμμετάσχει με τους δικούς της όρους στον άτυπο διαγωνισμό συμβολής στο κοινό καλό και στον κοινό σκοπό.

Ποιον να πρωτοευχαριστήσει κανείς; Βέβαια στην πλειοδοσία αυτή της προσφοράς, κατά την ακριβή φράση του αντικειμενικού Πορτοσάλτε, «το θέμα είναι ποιος είναι ο πρώτος» (που πήρε την αρχική απόφαση). Ας όψεται το μήνυμα της επερχόμενης …«αιματηρής νηστείας» που θέλει να στείλει σύσσωμη η Βουλή στον ελληνικό λαό.

2η χυλόπιτα στον 6ο «μεγαλύτερο Έλληνα»

Όσοι θυμούνται την υπέροχη τηλεοπτική παραγωγή του ΣΚΑΪ που προβλήθηκε λίγο πριν σκάσουν τα μνημόνια (2009), δεν μπορούν να ξεχάσουν τη μεγάλη αδικία που βίωσε ο Αριστοτέλης 2.331 χρόνια μετά τον θάνατό του, όταν ψηφίστηκε από τους σύγχρονους Έλληνες στην 6η θέση των «μεγαλύτερων Ελλήνων», με τον Σωκράτη, τον δάσκαλο του δασκάλου του, να του κλέβει την τιμητική 5η θέση, και, ακόμη χειρότερα, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον πρεσβύτερο, θεμελιωτή της ΝΔ, να υπερσκελίζει αμφοτέρους, πετυχαίνοντας το πλασάρισμά του στην 4η θέση και αγγίζοντας τον πίνακα των μεταλλίων.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανισότητα…» έλεγε ο Αριστοτέλης «…από την ισότητα ανάμεσα σε ανίσους», εννοώντας ότι, πχ., αν το κράτος φορολογήσει με 10 δραχμές έναν πλούσιο Αθηναίο και με 10 δραχμές έναν φτωχό, αυτό δεν είναι διόλου δίκαιο ή ισότιμο, διότι στο ίδιο ποσό ο ένας μπορεί να ανταποκριθεί εύκολα, ενώ ο άλλος μάλλον δεν μπορεί καθόλου.

Σίγουρα, ΔΕΝ απαιτείται να είναι κανείς φιλόσοφος, και δη κορυφαίος φιλόσοφος, για να οδηγηθεί σε αυτό το ολόσωστο συμπέρασμα. (Μάλιστα, ο Αριστοτέλης που έκανε τη σκέψη, έχει παρεμπιπτόντως κατηγορηθεί ως απολογητής της δουλοκτησίας). Όπως και να ’χει το πράγμα, ο πρωθυπουργός της χώρας μας, και μαζί νυν πρόεδρος της ΝΔ, δεν έλαβε υπόψιν του τον συλλογισμό του Σταγειρίτη φιλοσόφου: Καλεί τους βουλευτές του, και μάλιστα προαιρετικώς, και μάλιστα δύο φορές στη ζωή του -όχι και για πάντα-, αφού πληρώσουν τα ενοίκια των γραφείων τους και όλες τις υποχρεώσεις τους, να δώσουν τον μισό τους μισθό, και να ζήσουν ένα δίμηνο με τα …ψίχουλα της τάξης των 5.000 ευρώ. Ταυτόχρονα, ο Κ. Μητσοτάκης ετοιμάζεται να υποχρεώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που ζει στο ύψος των απολαβών του κατώτατου μισθού (650 ευρώ μεικτά), να τη βγάλει το επόμενο (καταρχάς) δίμηνο με το συνολικό ποσό των …548 ευρώ.
Είναι η δεύτερη φορά, τουλάχιστον, που ο Αριστοτέλης τρώει χυλόπιτα από κάποιον πρόεδρο της ΝΔ.

Σπάνιες μορφές καραντίνας

Σύμφωνα με επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2019 στη «Διεθνή Περιοδική Έκδοση για τις Μεταδιδόμενες Ασθένειες», η Ιταλία στη σεζόν (φθινόπωρο) 2016 – (καλοκαίρι) 2017 είχε 24.981 νεκρούς από την κανονική, κλασική γρίπη. Το άρθρο επιμένει στην αναλογικώς μεγάλη συμβολή της Ιταλίας, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, σε θανάτους από γρίπη, κυρίως ηλικιωμένων. Τώρα, όμως, έχουμε να κάνουμε με νέα γρίπη, η οποία δεν έχει εμβόλιο, και η υπόθεση διαφοροποιείται. Τώρα τα απορρέοντα ερωτήματα ζητούν πιο επιτακτικά τις απαντήσεις τους (οι οποίες ωστόσο μπορεί να είναι, σε κάποιο βαθμό, ίδιες και στην περίπτωση των ερωτημάτων αναφορικά με την απλή γρίπη).

Γιατί σήμερα χτυπιέται τόσο η Ευρώπη σε σχέση πχ (για να μείνουμε στο βόρειο ημισφαίριο) με την Ασία; Μέσα σε όλα, να παίζει άραγε ρόλο ότι η Ευρώπη είναι η πιο γηρασμένη ήπειρος στον πλανήτη;
Γιατί σήμερα χτυπιέται τόσο η Ιταλία σε σχέση με οποιονδήποτε και σίγουρα σε σχέση με τους Ευρωπαίους; Μέσα σε όλα, να παίζει άραγε ρόλο ότι η Ιταλία είναι η δεύτερη πιο γηρασμένη χώρα στην Ευρώπη (μετά από το…Μονακό) και η τρίτη πιο γηρασμένη στον πλανήτη (πίσω από Ιαπωνία και το πριγκιπάτο);

Και γιατί σήμερα χτυπιέται τόσο ο (πλουσιότερος) βορράς της Ιταλίας, σε σχέση με τον φτωχότερο νότο; Μέσα σε όλα, να παίζουν άραγε ρόλο στην εξάπλωση της επιδημίας στην Ιταλία, τα ανοιχτά εργοστάσια και οι βιομηχανίες σε Μπέργκαμο και Μπρέσια (στις δύο πλέον βιομηχανοποιημένες περιοχές του ιταλικού βορρά, που συγκεντρώνουν περίπου το 25% των συνολικών κρουσμάτων και περίπου το 30% των συνολικών θανάτων από τον κορονοϊό στη γειτονική χώρα);

Στα δικά μας, στην δημοσιότητα δόθηκε στις 29/03 από τον ΕΟΔΥ, «χάρτης» με επικαιροποιημένα στοιχεία για την εξάπλωση της επιδημίας στην Ελλάδα. Όπως επιστημονικώς παρατηρείται, ο κορονοϊός προσβάλλει «τις πιο παραγωγικές ηλικίες», αφού σχεδόν οι μισοί από όσους έχουν νοσήσει στην χώρα μας είναι ηλικίας από 40 έως 64 (ποσοστό 47,2%).

Να παίζει άραγε ρόλο που σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων (δηλαδή οι πιο παραγωγικές ηλικίες), συνεχίζουν, εν μέσω υποτιθέμενης καραντίνας, να πηγαίνουν καθημερινά στις δουλειές τους και να συγχρωτίζονται (πρώτα στα μέσα μεταφοράς, κι έπειτα στους τόπους εργασίας), κάποιες φορές κατά δεκάδες ή και κατά εκατοντάδες, την ώρα μάλιστα που οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες αναποδογυρίζουν ακόμη και τα …παγκάκια, για να μη υπάρξουν ούτε δύο ανεύθυνοι πολίτες που να κάτσουν δίπλα ο ένας στον άλλον;

«Μένουμε σπίτι», δεν επιτρέπουμε σε οικογένειες καν να παρασταθούν στις κηδείες των οικείων τους που πέθαναν από τον κορονοϊό, αλλά στα εργοστάσιά μας πηγαίνουμε κανονικά. Αν δεν πρόκειται για σπάνιο κορονοϊό, σίγουρα πρόκειται για σπάνια μορφή καραντίνας.

Άλλοτε, τους έτρωγε η Μαρμάγκα

Χώρα της κεντρικής-ανατολικής Αφρικής με πληθυσμό κοντά στα 12,5 εκατομμύρια, η Ρουάντα προς το παρόν (01/04), αν και καταγράφει 75 κρούσματα, ΔΕΝ θρηνεί θύματα από τον νέο κορονοϊό. Με έναν σχετιζόμενο ωστόσο τρόπο, η χώρα θρηνεί θύματα από κροκόδειλο.
Άτυχος άνδρας από τη Ρουάντα ο οποίος αποφάσισε να πάει για ψάρεμα, σπάζοντας τη σχετική απαγόρευση κυκλοφορίας και αψηφώντας την αυστηρή καραντίνα που επέβαλαν οι αρχές, βρήκε, αβοήθητος, τραγικό τέλος κατασπαρασσόμενος από κροκόδειλο.

«Έσπασε την εντολή παραμονής στο σπίτι και ήταν ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που δεν συμμορφώθηκαν με την απόφαση για καραντίνα προκειμένου να σταματήσει η εξάπλωση του ιού», δήλωσε στο BBC η δήμαρχος της περιοχής Καμονί στη νότια Ρουάντα, Α. Καγιτέσι, με υπόνοια χαιρεκακίας. «ΑΥΤΑ παθαίνει όποιος σπάει την καραντίνα» θα ήθελε να πει, δίνοντας ένα γενικευτικό ηθικοδιδακτικό περιεχόμενο στην ιστορία, στην σημασία της ανάγκης συμμόρφωσης προς τον Νόμο, αλλά και της τιμωρίας όσων τον παραβαίνουν, αλλά δεν χρειάστηκε. Η φωτογραφία με τον «τιμωρητή» κροκόδειλο, στα εγχώρια και διεθνή μέσα, επαρκούσε για να στείλει το ίδιο, σαφές μήνυμα.

Σε λιγότερο εντυπωσιακές ειδήσεις από τη Ρουάντα, και σύμφωνα με τοπική ιστοσελίδα ενημέρωσης, στις 23 Μαρτίου οι αστυνομικές αρχές πυροβόλησαν και σκότωσαν δύο πολίτες που έσπασαν την απαγόρευση κυκλοφορίας. Η αστυνομία, αρνήθηκε το γεγονός, κάνοντας λόγο για καβγά που ξεκίνησε έπειτα από τυπικό έλεγχο-περιπολία της αστυνομίας. Νεκροί από κορονοϊό: 0. Γενικώς νεκροί: 3. Και πού να δείτε τι ετοιμάζει, πρώτος στην Ευρώπη, ο Ουρμπάν.

Σε αναμονή η έξοδος στις (λαϊκές) αγορές

Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή αυτή, στο κλείσιμο του Μαρτίου, σίγουρα δεν υπάρχει (ευρωπαϊκή καταρχάς) ομοφωνία στο θέμα της αντιμετώπισης της επιδημίας.
Στη μία πλευρά του προβλήματος ασφαλώς στέκονται οι υπερόπτες Σουηδοί. Με το πρώτο από τα καταγεγραμμένα τους «κρούσματα» (δεν χρησιμοποιούν καν τον αυστηρό αυτόν όρο, αλλά αναφέρονται σε «περιπτώσεις» ή «περιστατικά» νοσούντων) στις 30 Ιανουαρίου, χωρίς καραντίνες, με τους παππούδες στα καφέ και τους μαθητές στις παιδικές χαρές, μετρούν 4.435 ανθρώπους που νόσησαν από κορονοϊό, με το 4% αυτών να καταλήγει (ο παγκόσμιος μέσος όρος θνητότητας διαμορφώνεται κοντά στο 5% επί των καταγεγραμμένων κρουσμάτων. Επειδή παγκοσμίως φαίνεται ότι καταγράφεται μόνο το 15% των «κρουσμάτων», η θνητότητα από τον ιό είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρότερη αυτής που αποτυπώνεται στα χαρτιά). Όμως, ούτως ή άλλως, με δείκτες είτε καλύτερους είτε χειρότερους από αυτούς τής Σουηδίας, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι βρίσκονται σε παράκρουση και, σίγουρα, με παγωμένες οικονομίες.

Δυο μήνες μετά την πρώτη επίσκεψη του κορονοϊού στη χώρα τους, οι Σουηδοί απτόητοι. Επιμένουν, σχεδόν προκλητικά, και κάποιοι ισχυρίζονται ότι, αν υπήρχε βραβείο Νόμπελ ψυχραιμίας ή μπλόφας, σίγουρα οι Σουηδοί θα το είχαν καπαρώσει από τώρα -και όχι επειδή τα Νόμπελ τα δίνει η Σουηδική Ακαδημία. Προϊούσης της πανδημίας, υπό τις παγκόσμιες πιέσεις, οι Σουηδοί κάποτε μοιάζουν να κάνουν μισό βήμα πίσω, όμως στο τέλος της ημέρας εκδίδουν σχεδόν σουρεαλιστική οδηγία «να αποφεύγονται οι συνεστιάσεις άνω των 500 ατόμων». Στον αστικό τύπο της χώρας μας, διαβάζουμε: «Σοκάρει η μαρτυρία Ελληνίδας που ζει στη Σουηδία: “Παρακινούν τον κόσμο να βγει έξω!”».

Στην άλλη πλευρά του προβλήματος, μεταξύ πολλών άλλων χωρών, οι φτωχοί πλην τίμιοι Έλληνες, με το πρώτο καταγεγραμμένο κρούσμα τους στις 25 Φεβρουαρίου, δηλαδή έναν περίπου μήνα έπειτα από τους Σουηδούς, με «έγκαιρες» «καραντίνες» και απαγορεύσεις κυκλοφορίας, με 24ωρη ανά ημέρα και 7ήμερη ανά εβδομάδα ιατρική τηλε-υπερ-πληροφόρηση για τον «αόρατο εχθρό» απέναντι στον οποίο ήδη έχει κηρυχθεί «πόλεμος» με εγκλεισμούς, αντισηπτικά, γάντια και μάσκες, μετρούν 1.314 ανθρώπους που έχουν νοσήσει, εκ των οποίων κατέληξε το 3,7%. Τουλάχιστον απέναντι στην ανεύθυνη Σουηδία, η Ελλάδα, χωρίς εμπάθειες, θα περίμενε να είχε καλύτερα νούμερα να επιδείξει, με δεδομένο μάλιστα ότι μόνο οι Σουηδοί και οι Πορτογάλοι σε ολόκληρη την Ευρώπη έχουν χειρότερη αναλογία νοσηλευτικών κλινών ΜΕΘ/100.000 κατοίκους, σε σχέση με εμάς. Όμως σιγοβράζουμε, λίγο πολύ, στο ίδιο καζάνι.

Στις δύο τελευταίες ημέρες του Μαρτίου, και πρώτες της εβδομάδας, 52.200 άνθρωποι πέθαναν στον πλανήτη από την πείνα. Ήτοι, 11.000 περισσότεροι από το σύνολο των θυμάτων του νέου κορονοϊού, παγκοσμίως, από ενάρξεως της πανδημίας.

Μονιασμένοι σε αυτό, Έλληνες, Σουηδοί και λοιποί κοινωνοί τού δυτικού πολιτισμού, φοβούνται μέσα σ’ όλα ότι, κι αν ακόμη καταφέρουν να περάσουν την κρίση του κορονοϊού και …βγουν στις (λαϊκές) αγορές τον Μάιο, το φθινόπωρο θα βρεθούν και πάλι μπροστά στα ίδια προβλήματα, με τον κορονοϊό να επανέρχεται μέσω Αφρικής, στην οποία αναμένεται να εξαπλωθεί στη διάρκεια του δικού μας καλοκαιριού (και δικού τους χειμώνα).

Για τους Ευρωπαίους, ο θάνατος ενός «δυτικού» είναι τραγωδία, και ο θάνατος δεκάδων χιλιάδων άλλων (με μεγάλο κομμάτι τους στην Αφρική) είναι η Δευτέρα και η Τρίτη που μας πέρασαν. Δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι εξαιρετικά παρήγορο αλλά, στην υποκρισία απέναντι στον θάνατο μη δυτικών, οι Ευρωπαίοι είμαστε ενωμένοι.
01/04/2020

• Ο Επειός, σύμφωνα με τη μυθολογία, υπήρξε ο κατασκευαστής του Δούρειου Ίππου.

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος