Πυροτέχνημα Τσίπρα η πρόταση μομφής κατά Σταϊκούρα, για το νέο Πτωχευτικό Κώδικα

Ο Αλέξης Τσίπρας, βλέποντας την καταβαράθρωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, αφού σε αυτή τη φάση ο Μητσοτάκης φαίνεται ότι είναι το «αγαπημένο» παιδί των ΜΜΕ, αλλά και ισχυρών μερίδων της ολιγαρχίας και των ξένων δανειστών, συμφωνώντας επί της ουσίας με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αφού είναι συνέχεια της δικής του, θέλοντας να συσπειρώσει το κόμμα του, που ταλανίζεται από εσωτερική «γκρίνια» και να βγει από την αντιπολιτευτική του αφάνεια, υπέβαλε πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών για το νέο Πτωχευτικό Κώδικα.

Βέβαια ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας δεν είναι προσωπική υπόθεση του υπουργού Οικονομικών, αλλά βασική κυβερνητική επιλογή. Αρχιτέκτονας του δημευτικού εκτρώματος είναι ο πρωθυπουργός, αλλά επειδή ο Τσίπρας «δεν μπορεί να χτυπήσει το γομάρι χτυπάει το σαμάρι», που λέει και ο λαός μας.

Άλλωστε ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας είναι βασική μνημονιακή υποχρέωση της χώρας (διαρκής και μόνιμη παρατήρηση όλων των επιτροπών αξιολόγησης), έχει τη «σφραγίδα» της ΕΕ και στηρίζεται στα νομοθετήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων και πρώτα απ’ όλα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια προσπάθεια για την ενίσχυση της «ρευστότητας» του τραπεζιτικού κεφαλαίου και «δώρο» στα ξένα αρπακτικά, τα κακόφημα «funds», μέσα από τη χρεοκοπία, με συνοπτικές διαδικασίες «και με τη βούλα», για δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες.

Ο σημερινός νόμος της ΝΔ είναι πρωτοφανούς αγριότητας, βγαλμένος από τα πιο τρελά όνειρα δανειστών τραπεζών και κορακιών της αγοράς.
Ο υπουργός Χρ. Σταϊκούρας, ήταν ωμός όταν διευκρίνιζε ότι στόχος του νέου τερατουργήματος είναι «να μειωθεί δραστικά το υψηλό ιδιωτικό χρέος, να αποτραπεί η δημιουργία νέου, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων και στην προσέλκυση νέων επενδύσεων».

Βέβαια, όπως όλες οι Ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες και όλα τα αντιλαϊκά νομοθετήματα, έχει τον ψευδεπίγραφο και παρελκυστικό τίτλο «Ρυθμίσεις Οφειλών και Παροχή Δεύτερης Ευκαιρίας», ενώ στην ουσία του είναι προκλητικός και έχει προκαλέσει δίκαια τη λαϊκή οργή.
Οι διατάξεις του είναι βαθιά αντιλαϊκές, αντιδραστικές και επικίνδυνες, αφού με αυτές τελειώνει και τυπικά η προστασία όχι μόνον της πρώτης κατοικίας, αλλά συνολικά της περιουσίας των εργατικών-λαϊκών νοικοκυριών, των αυτοαπασχολούμενων, μικρών επαγγελματιών και αγροτών, ενώ -σε περίπτωση πτώχευσης επιχείρησης- λύνονται αυτοδίκαια και όλες οι συμβάσεις εργασίας των εργαζομένων.

Η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων» είναι ένα κουβάρι που ξετυλίγεται εδώ και μια δεκαετία. Βήμα-βήμα, κάθε κυβέρνηση, μνημονιακή ή «μεταμνημονιακή», ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τώρα ΝΔ, απ’ το «νόμο Κατσέλη», στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι το νομοσχέδιο που έρχεται τώρα, ξηλώνουν και κάτι, προωθούν όλο και πιο αντιδραστικές ρυθμίσεις που φορτώνουν την κρίση στις πλάτες του λαού.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έγινε και με την υπόθεση της «Χρυσής Αυγής» βρίσκεται μπροστά στα δικά της νομοθετήματα. Και αποτελεί υποκρισία να κάνει σήμερα ότι δεν ξέρει «κάτι για το φόνο», με τα στελέχη του να «βγαίνουν στα κεραμίδια» και να πετροβολάνε τις «νεοφιλελεύθερες εμμονές» της ΝΔ, για να κρύψουν την ουσία και τις δικές τους κυβερνητικές ευθύνες.

Γιατί ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που με διαδοχικές ρυθμίσεις έδινε διαρκείς παρατάσεις στη δικαστική προστασία της πρώτης κατοικίας, προς τη σταδιακή κατάργησή της, που θέσπισε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και λειτούργησε τη σχετική πλατφόρμα, που μετέτρεψε σε «ιδιώνυμο αδίκημα» την πάλη ενάντιά τους. Λίγους μήνες πριν τις εκλογές, παρέτεινε το καθεστώς προστασίας, με ρυθμίσεις γεμάτες ειδικούς όρους και προϋποθέσεις.

Σύμφωνα όμως με τις τότε κυβερνητικές δεσμεύσεις στο Eurogroup, η παράταση είχε διάρκεια ενός έτους, μέχρι τον Απρίλιο του 2020. Και ήταν η πανδημία που «ανάγκασε» τη ΝΔ να δώσει παράταση μερικών μηνών στο προηγούμενο καθεστώς, έχοντας όμως τη δέσμευση προς τους δανειστές για ένα νέο Πτωχευτικό Κώδικα.

Ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε -με νόμο που ψήφισε- προτεραιότητα στις απαιτήσεις των τραπεζών έναντι των εργαζομένων στις πτωχευμένες επιχειρήσεις. Ήταν το Υπουργείο Δικαιοσύνης -με υπουργό τον όψιμα «μεταμεληθέντα» Κοντονή- που μετέφερε τους (κάθε Τετάρτη) πλειστηριασμούς από τα ορατά στην κοινή θέα και προσβάσιμα σε αγωνιστικές δράσεις Ειρηνοδικεία στα πολλά, στεγανά και απροσπέλαστα συμβολαιογραφεία, για να διεξάγονται αδιαφανώς με ηλεκτρονικό τρόπο.

Ήταν ο νόμος Σταθάκη -ένας από τους πρώτους του τρίτου μνημονίου- με τον οποίο συνδέθηκε για πρώτη φορά το ζήτημα με τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», αλλά και τον όρο του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», ενώ ο πρώτος πλειστηριασμός οριζόταν πλέον στην εμπορική, αντί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

Ήταν το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το Τμήμα «Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» της κυβέρνησης Τσίπρα που έστελνε τα ΜΑΤ να χτυπούν χωρίς έλεος αγωνιστές που μάχονταν να σώσουν πρώτες κατοικίες, που τους μαγνητοσκοπούσε παράνομα για να σύρει στα δικαστήρια αγωνιστές ακόμη και πρώην «συντρόφους» τους (Λαφαζάνης).

Η αντιπαράθεση που εκτυλίχθηκε ανάμεσα στον υπουργό Χρ. Σταϊκούρα και το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τσακαλώτο ήταν αποκαλυπτική: Με τον Τσακαλώτο να ζητά εξηγήσεις από τον υπουργό γιατί δεν εφαρμόζει την «πρόταση του κυρίου Στουρνάρα, του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για τη bad bank» και γιατί δεν διαθέτει ένα «ολιστικό σχέδιο» διαχείρισης των «κόκκινων δανείων».

Και με τον Χρ. Σταϊκούρα να απαντά ότι «υπήρχε μια δέσμευση της προηγούμενης κυβέρνησης, να προχωρήσει σε νομοθέτηση αυτού του πονήματος, που σήμερα συζητάμε. Σε αυτήν την κατεύθυνση λειτουργήσαμε, σε αυτήν την κατεύθυνση δουλέψαμε» και κατέθεσε τη σχετική αλληλογραφία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και το σενάριο θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε παραμείνει στην εξουσία.

Είναι συνεπώς κάλπικη και δημαγωγική η αντιπαράθεση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και αποπροσανατολιστικές οι μεταξύ τους αλληλοκατηγορίες, γιατί -παρά τις διαφορές στα «σημεία»- υπηρετούν την ίδια στρατηγική.

Τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, τη στήριξη και τη «ρευστότητα» των τραπεζών και την προσέλκυση των επενδυτών την αναγνωρίζουν εξίσου η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τα άλλα αστικά κόμματα, πέρα από προτάσεις δυσπιστίας ή αντισυνταγματικότητας (που κατέθεσαν Ελ. Λύση και ΜέΡΑ25) και τα ψίχουλα «κοινωνικής ευαισθησίας» που ζητάνε, που στην πραγματικότητα διευκολύνουν να περάσει αυτή η πολιτική.

Εμείς πρέπει να στείλουμε το μήνυμα ότι οι λαϊκοί αγώνες δεν κηρύσσονται σε πτώχευση και να δηλώσουμε ότι δεν θα σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε ενάντια στους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου που επιβάλλει αυτά τα ληστρικά αντιλαϊκά νομοθετήματα και γεννά την δυστυχία, την πείνα, την φτώ­χεια και την ανεργία.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος