Κυκλοφόρησε –ως ένθετο στη εφημερίδα ΕΘΝΟΣ (15/6) -το ιστορικό περιοδικό “ALL ABOUT HISTORY” με πολυσέλιδο αφιέρωμα (9 σελ.) στο Ι.Β. Στάλιν.

Και μόνο οι τίτλοι του αφιερώματος, αποκαλύπτουν και το περιεχόμενο: «Ο πατερούλης ή ο τελευταίο δικτάτορας της Ρωσσίας;», «Η στιβαρή εξουσία του μεγάλου γητευτή που κυβέρνησε σκορπίζοντας τον θάνατο και την καταστροφή».

Προφανώς και δεν πρόκειται για σοβαρή ιστορική μελέτη, αλλά απλά για συρραφή των όσων συκοφαντικών κατά καιρούς έχουν «φορτωθεί» από την αντίδραση στις «πλάτες» του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος και της ΕΣΣΔ στη δύσκολη και εξαιρετικά σύνθετη εκείνη περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ.

Ενδεικτικά- ξεφυλλίζοντας κανείς το αφιέρωμα μπορεί να διαβάσει κανείς τα παρακάτω «μαργαριτάρια»:

 «Περιφρονημένος από πολλούς, αλλά είδωλο για το κοινό του που τον λάτρευε, ο Στάλιν έβαψε τη Σοβιετική Ένωση κόκκινη με ένα από τα βάρβαρα και αιματοβαμμένα καθεστώτα στη ιστορία» (Μάλιστα παρουσιάζει και σχετικό πίνακα εμφανίζεται υπεύθυνος για 20 εκατομμύρια θανάτους με πρωταθλητή τον ΜΑΟ με 40 εκατομμύρια και πριν τον Χίτλερ που έχει 11 εκατομμύρια θανάτους)

«Ο Στάλιν ήταν πολύ ανασφαλής για την εμφάνιση του και απέλυε τους καλλιτέχνες που δεν τον απεικόνιζαν με κολακευτικό τρόπο» (σ.σ εξόχως ψυχολογική ερμηνεία…)

«Ο Στάλιν ήταν θαυμαστής ταινιών γουέστερν και οργάνωνε προβολές στον ιδιωτικό του κινηματογράφο» (σ.σ Ας έκαναν και μία αναφορά τουλάχιστον για την πρωτοφανή ανάπτυξη του κινηματογράφου στην ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη…)

«Ο Στάλιν διέταξε έναν επιστήμονα να δημιουργήσει ένα υβρίδιο από άνθρωπο και πίθηκο- και όταν εκείνος απέτυχε, συνελήφθη και εξορίστηκε» (σ.σ Το άρθρο διανθίζεται και με επιστημονική φαντασία..)

Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος. Όμως εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι σαφώς πρόκειται για ανυπόστατες και χιλιοειπωμένες αστειότητες που δεν σηκώνουν ιστορικές και με σοβαρότητα απαντήσεις.

Το ερώτημα όμως είναι άλλος: Γιατί τώρα ένα τέτοιο «αφιέρωμα».

Ο πρώτος λόγος είναι γιατί οι ιδεολογικοί ταγοί του συστήματος γνωρίζουν (και πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην πρώην ΕΣΣΔ το αποδεικνύουν) ότι η μνήμη του Ι.Β. Στάλιν παραμένει άσβεστη, όπως και γενικότερα τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού παρά τους τόνους λάσπη που έχει ριχτεί.

Ο δεύτερος (ίσως) έχει να κάνει και με την πολιτική συγκυρία στη χώρα μας (βουλευτικές εκλογές, χρεοκοπία «κυβερνώσας αριστεράς»- ΣΥΡΙΖΑ) και την προσπάθεια να συκοφαντηθεί κάθε διέξοδος προς την αναγκαία ιστορικά και ρεαλιστική ριζική αλλαγή της καπιταλιστικής κοινωνίας, εμφανίζοντας την πορεία σοσιαλιστικής οικοδόμησης  στη ΕΣΣΔ ως κάτι «αιμοβόρο», «αιμοσταγές» κλπ. και όχι απλά ως «ουτοπία».

Πάντως για το τέλος κρατάμε το κομμάτι της συνέντευξης ενός κάθε άλλου παρά κομμουνιστή καθηγητή (Geofrey Roberts) που φιλοξενεί: «…Αν ο Στάλιν δεν είχε αποδώσει καλά στη διάρκεια του πολέμου, το σύστημα θα κατέρρεε από τα συντριπτικά πλήγματα που δεχόταν. Ο Στάλιν ήταν αναντικατάστατος».

Άρθρο του Αλέκου Χατζηκώστα – αναδημοσίευση από το atexnos.gr

Αλέκος Χατζηκώστας