Διήμερο πανελλαδικής δράσης στις 13 και 14 Μαρτίου διοργανώνουν σωματεία και συλλογικοί φορείς του χώρου της Τέχνης, με σύνθημα «Περνάμε στη δική μας επίθεση #artattack». Στο πλαίσιο της δράσης προγραμματίζονται:

• Σάββατο 13/3: 12.00 Συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία: Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα.
• Κυριακή 14/3:  12.00 Καλλιτεχνικό Δρώμενο στο Μοναστηράκι

«Είναι αδιέξοδο να αναρωτιόμαστε  αν η κυβέρνηση είναι ή δεν είναι ευαίσθητη στον “σύγχρονο πολιτισμό”. Το πραγματικό ερώτημα είναι στις ανάγκες ποιάς πλευράς είναι “ευαίσθητη”, των εργαζομένων ή των ισχυρών συμφερόντων;» τονίζεται στο σχετικό κάλεσμα. «Και η αλήθεια είναι ότι με κάθε τρόπο αυτά υπηρετεί, διαβεβαιώνοντάς τα ότι, βρέξει – χιονίσει, θα κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ με τη δική μας δουλειά, που ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της δεν πληρώνεται. Μέσα από σωρεία νομοθετημάτων και πρακτικών που πάνε χρόνια πίσω τα δικαιώματά μας, διαμορφώνουν έναν «σύγχρονο πολιτισμό» σαν μια εμπορική γυαλιστερή βιτρίνα πολυκαταστήματος. Η «μπόχα» των τελευταίων ημερών δεν είναι τίποτε άλλο από συνέπεια της κατάστασης που χρόνια ισχύει, της σκληρής και απάνθρωπης εκμετάλλευσης στους εργασιακούς χώρους…».

Αναλυτικά το κάλεσμα της δράσης:

Μετά από 1 χρόνο…

Συνεχίζουμε,  ακόμα πιο δυνατοί, περνάμε στην επίθεση!

Πλησιάζοντας στον ένα χρόνο με τους χώρους πολιτισμού κλειστούς, η  ανάγκη για ζωντανή επαφή  μας με το κοινό, η ανάγκη της κοινωνίας για πολιτιστική, ηθική ανάταση ολοένα και μεγαλώνει. 

• Τι έκανε η κυβέρνηση για  τον πολιτισμό όλο αυτό το διάστημα:

Είναι αδιέξοδο να αναρωτιόμαστε  αν η κυβέρνηση είναι ή δεν είναι ευαίσθητη στον «σύγχρονο πολιτισμό». Το πραγματικό ερώτημα είναι στις ανάγκες ποιάς πλευράς είναι «ευαίσθητη», των εργαζομένων ή των ισχυρών συμφερόντων;  Και η αλήθεια είναι ότι με κάθε τρόπο αυτά υπηρετεί, διαβεβαιώνοντάς τα ότι, βρέξει – χιονίσει, θα κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ με τη δική μας δουλειά, που ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι της δεν πληρώνεται. Μέσα από σωρεία νομοθετημάτων και πρακτικών που πάνε χρόνια πίσω τα δικαιώματά μας, διαμορφώνουν έναν «σύγχρονο πολιτισμό» σαν μια εμπορική γυαλιστερή βιτρίνα πολυκαταστήματος. Η «μπόχα» των τελευταίων ημερών δεν είναι τίποτε άλλο από συνέπεια της κατάστασης που χρόνια ισχύει, της σκληρής και απάνθρωπης εκμετάλλευσης στους εργασιακούς χώρους…

1. Με ευθύνη της κυβέρνησης, η πλειονότητα των καλλιτεχνών μείναμε ξεκρέμαστοι. Στην Έκθεση Πισσαρίδη αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι, καλλιτέχνες, δημιουργοί που απασχολούμαστε στον κλάδο του Πολιτισμού είμαστε περίπου 130 χιλιάδες. Από τους 130 χιλ μια μειοψηφία πήρε έστω και μια μορφή ενίσχυσης:

• Για Απρίλη και Μάη  έλαβαν αποζημίωση γύρω στους 50.000
• Για Σεπτέμβρη – Οκτώβρη έλαβαν αποζημίωση 16.000
• Για Νοέμβρη – Δεκέμβρη, 35.000.

2. Όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση πρόσφερε πολλά εκατομμύρια ευρώ σε λίγους μεγάλους επενδυτές, αποκλείοντας όλο και περισσότερους ανεξάρτητους καλλιτέχνες δημιουργούς από διαγωνισμούς και επιχορηγήσεις. (βλ ΕΚΟΜΕ)

3. Mε ευθύνη της διευρύνθηκε η ευελιξία, η αμοιβή «με το κομμάτι», με μπλοκάκι, η υποχρεωτική δημιουργία «ΑΜΚΕ» (πχ εικαστικοί) ή η υποχρεωτική «σύμπραξη» με κάποια επιχείρηση ως προϋπόθεση χρηματοδότησης, που σημαίνει αυτασφάληση και μεταφέροντας σε μας την ευθύνη της ασφάλισης και των άθλιων όρων εργασίας, με  υπερφορολόγηση.

4. Έφερε και με νόμο την παραχώρηση εσαεί των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων όλων των συντελεστών, σε εταιρίες παραγωγής, μια απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει ήδη στο χώρο μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια.(ΦΕΚ για τις επιχορηγήσεις στο θέατρο – χορό)

5. Επιμένει στο Μητρώο ενεργών καλλιτεχνών του Υπουργείου Εργασίας, για να μπορεί να αποκλείει από την εργασία με γνώμωνα την αγορά. 

6. Πέρασε το νόμο για το Ακροπόλ Ακρός που και η προηγούμενη κυβέρνηση είχε προετοιμάσει με κάποιες διαφοροποιήσεις. Το Ακροπόλ Ακρός είναι ένας φορέας που έχει αποστολή την ενσωμάτωσή μας στη λογική της μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης στην τέχνη. Είναι ένα μεγάλο κέντρο κατάρτισης στο μάνατζμεντ και μάρκετιγκ, να υιοθετήσουμε την αντίληψη της «αγοράς» πως καλό έργο είναι αυτό που πουλάει.  

7. Την ίδια λογική έχει και ο νόμος για την αλλαγή του ΤΑΠ. Η πολιτιστική κληρονομιά δεν αντιμετωπίζεται σαν αγαθό, που μορφώνει, που πλάθει, που ψυχαγωγεί, αλλά ως ένα εμπόρευμα, ως ένα περισσότερο ή λιγότερο επικερδές επενδυτικό σχέδιο.

8. Με βάση το ν/σ «Λιβάνιου», πρώην «Πέτσα» εισάγεται και επίσημα η λογοκρισία στην τέχνη μας, αξιοποιώντας ταυτόχρονα το νέο αντιδραστικό ποινικό κώδικα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ , που διατηρεί η ΝΔ και ενσωματώνει τον ευρωπαϊκό τρομονόμο.

9. Με αφορμή τις καταγγελίες για κακοποίηση, εισάγει ένα «κώδικα δεοντολογίας», μια «αξιολόγηση» στους ανθρώπους της τέχνης και όχι μόνο, στα πρότυπα της Αγγλίας – ΗΠΑ, που  βάζει συνήγορο του θύματος, τον ίδιο το θύτη, την εργοδοσία, τον καλλιτεχνικό διευθυντή, τη διοίκηση, κάτι που θα ενισχύσει τη σιωπή και το φόβο, θα κλείσει τα στόματα.

10. Κράτησε κλειστούς του χώρους πολιτισμού και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, ενώ υπήρχε όλο το χρονικό περιθώριο να οριστούν και να τηρηθούν όλα τα απαραίτητα πρωτόκολλα

11. Αφαίρεσε τα καλλιτεχνικά μαθήματα από το Λύκειο, μεγαλώνοντας τα εμπόδια στην ολόπλευρη μόρφωση και  την καλλιέργεια της αισθητικής αντίληψης   για την πλειονότητα  των μαθητών, ιδιαίτερα για αυτούς που κατευθύνονται σε σχετικές με την τέχνη σχολές.

• Εμείς τι κάναμε όλο αυτό το διάστημα;

1. Τα σωματεία και οι φορείς μας, από την πρώτη στιγμή το Μάρτη γίναμε αποκούμπι των εργαζομένων, συστάθηκαν επιτροπές αλληλεγγύης που αγκάλιασαν όλο τον κλάδο και έδωσαν το χέρι σε όποιον το είχε ανάγκη, διεκδίκησαμε δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. Έγινε πράξη το #mazi_dynatoi.

2. Ενώσαμε τη φωνή μας με τους γιατρούς και υγειονομικούς για τα δίκαια αιτήματά τους, για μέτρα υπεράσπισης της υγείας του λαού.

3. Διεκδικήσαμε να ανοίξουν οι χώροι πολιτισμού και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης με όλα τα απαραίτητα πρωτόκολλa, μέτρα προστασίας.

4. Διεκδικήσαμε να μην υπάρξει καμία ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις, να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις παντού, ξεκινώντας από τους κρατικά εποπτευόμενους φορείς.

5. Διεκδικήσαμε να εξασφαλιστούν τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, να μην αποκλειστεί κανείς δημιουργός από τους διαγωνισμούς, είτε έχει, είτε δεν έχει ΚΑΔ, να επιδοτηθούν οι παραγωγές για όλους τους μικρούς επαγγελματίες με εισοδηματικά κριτήρια, να στηριχτούν οι ανεξάρτητες κινηματογραφικές αίθουσες.

6. Υπερασπίσαμε την Τέχνη μας από τη λογοκρισία και τους νόμους που ενεργοποιούν τον «τρομονόμο» ενάντια στο Καλλιτεχνικό έργο που δεν υποτάσσεται στην «ειρήνη» της κοινωνικής βαρβαρότητας που επιβάλλουν.

7. Συμβάλαμε για να οργανωθούν οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις στον κλάδο του πολιτισμού τις τελευταίες δεκαετίες και πολύμορφες πρωτοβουλίες, συλλαλητήρια, συλλογές υπογραφών, καλλιτεχνικά δρώμενα που συμμετείχαν χιλιάδες καλλιτέχνες.

8. Οι κινητοποιήσεις αυτές πίεσαν την κυβέρνηση και είχαμε κατακτήσεις. Η πιο σημαντική είναι η μαζικοποίηση των σωματείων από την πρώτη καραντίνα μέχρι σήμερα, που είναι πρωτοφανής, με χιλιάδες νέες εγγραφές. Επιπλέον η κυβέρνηση υπολογίζοντας τις αντιδράσεις μας, ενέταξε περισσότερες κατηγορίες συναδέλφων στα έκτακτα μέτρα στήριξης, συνολικά δυσκολεύεται να εφαρμόζει το σχεδιασμό της.

Σήμερα συνεχίζουμε ακόμα πιο δυνατά

Ο χρόνος που περνά στην αναμονή να «τελειώσει η πανδημία» είναι εχθρός μας. Διεκδικούμε πιο μαζικά, επιθετικά, πολύμορφα, σε όλη την Ελλάδα, τα σωματεία, οι φορείς, οι μεμονωμένοι καλλιτέχνες, οι καλλιτεχνικοί φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, οι επαγγελματίες.

Συναντιόμαστε με όλο το λαό που μας έχει και τον έχουμε ανάγκη όσο ποτέ. Απαιτούμε το δικαίωμα στη δημιουργία, χωρίς λογοκρισία, αλλοιώσεις, απαγορεύσεις, ορατές και αόρατες στο έργο μας, τη ζωή μας συνολικά.

Ένα χρόνο μετά το Μάρτη του 2020, δεν είμαστε στην αναμονή, ούτε στην «αναστολή», αλλά βγαίνουμε πιο μπροστά. Διεκδικούμε μια ολοκληρωμένη ασπίδα προστασίας, για να μπορούμε να δημιουργήσουμε, να ζήσουμε αξιοπρεπώς, να φοιτήσουμε στις σπουδές μας, Διεκδικούμε να:

• Να παρθούν από την κυβέρνηση όλα τα απαραίτητα μέτρα στο δημόσιο σύστημα υγείας, τη διάθεση του εμβολίου, τα ΜΜΜ, ώστε να μη ζήσουμε ένα ακόμα πιο φονικό 3ο κύμα πανδημίας.
• ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, ΣΤΟΝ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΙΟΥ
• Να Ανοίξουν οι χώροι πολιτισμού και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Θέατρα, Μουσικές σκηνές, Μουσεία, εκθεσιακοί χώροι, εργαστήρια ιδιωτικά και Δημοτικά με όλα τα απαραίτητα πρωτόκολλα και εμβολιασμούς, όπου ειδικά κρίνεται απαραίτητο (πχ συνάδελφοι μουσικοί και ηθοποιοί που κάνουν πρόβες χωρίς μάσκες)
• Να παρθούν Ειδικά μέτρα για τη λειτουργία των καλλιτεχνικών σχολών όπως ωδεία, δραματικές σχολές, Καλών Τεχνών κ.α. Οι τελειόφοιτοι να μπορέσουν να δώσουν εξετάσεις και οι πρωτοετείς να γνωρίσουν επιτέλους τις σχολές τους εκτός zoom.
• Διεκδικούμε ενίσχυση της αισθητικής αγωγής και της καλλιτεχνικής παιδείας σε όλες της τάξεις της βασικής και μέσης εκπαίδευσης.
• Να στηριχτούν όλοι οι συνάδελφοι που εδώ και ένα χρόνο δεν έχουν με ευθύνη της κυβέρνησης κανένα εισόδημα.
• Με αναδρομική ισχύ από τον Μάρτιο 2020, απαιτούμε αναστολή πληρωμών και χρεών σε τράπεζες, ΔΕΚΟ, στο δημόσιο- φορολογικές ελαφρύνσεις (κατάργηση φόρου επιτηδεύματος και ΦΠΑ-  επιστροφή των παρακρατηθέντων από το 2016 από τις  συντάξεις). 
• Να υπογραφούν παντού συλλογικές συμβάσεις, ξεκινώντας από τα εποπτευόμενα Ιδρύματα και φορείς.
• Nα προστατευτούν με κάθε τρόπο τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα στην «ψηφιακή εποχή».
• Διεκδικούμε εργασία, ασφάλιση και σύνταξη. Καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς, εφαρμογή του ν. για τη διάθεση του 1% για τη δημιουργία εικαστικών έργων σε δημόσιους χώρους και κτίρια και του 1,5% για τους δημιουργούς του κινηματογράφου.
• Δεν θα δεχτούμε καμία παρέμβαση από την Κυβέρνηση στον τρόπο λειτουργίας των σωματείων και των συλλογικών φορέων μας .
• Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην απεργία.

ΔΙΗΜΕΡΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, 13-14 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ  ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Περνάμε στη δική μας επίθεση #artattack

πηγή: tvxs