ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ, ΜΑΓΟΙ, ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΕΜΕΝΟΙ
Ηθελα να πω ‘καλη πρωτοχρονια’ αλλα μετα σκεφτηκα πως η γιαγια μου δεν ηταν γιαγια ολων και ποιος λοιπον να ξερει τη Σεπτεμβριανη πρωτοχρονια.
Ο Ινδικτιωνας την 1η του Σεπτεμβρη πληρωνοταν στον Οκταβιανο για να κανει τρελα γλεντια στο Καπιτωλιο.
Μετα, οι Βυζαντινοι τη φορομπηξια τη βαφτισανε εκκλησιαστικη πρωτοχρονια και τωρα εγινε ΕΝΦΙΑ και πληρωνεται στον Κουλη.
Κι επειδη αυτα που θα πρεπε να νοιαζονται οι φορομπηχτες, σχολεια, νοσοκομεια και κακοπαθημενους ανθρωπους, τα εχουν γραμμενα εκει που δεν πιανει μελανι, οι φοροι πληρωνουν τους Ματατζηδες για να συλλαμβανουν μωρα με τις κουκλες τους και να καινε τα Εξαρχεια.
Εδω θα μου πεις ζουμε το Ολοκαυτωμα της Γης στον Αμαζονιο, το καψιμο των Αουά και την πυρποληση του μισου μας οξυγονου και παλι καθομαστε ησυχα. Θα σκεφτουμε τωρα τον Ινδικτιωνα;
Ειπα ομως, πρωτοχρονια να μην το σοβαρεψω. Ν αφησω λιγο τη “βιαιη επιβολη της λεσβιακης βιγκανικοτητας” να με κανει να γελασω. Να μην την παρω στα σοβαρα. Να μη σκεφτω καν πως εγω πληρωνω τους Μπογδανους και τους Μπαλασκες και ολον αυτο το συρφετο των “αριστων” για να με πετανε σε καδο σκουπιδιων, να με ρουφανε με αθορυβη ηλεκτρικη σκουπα και να μαζευουν κουτσουρα για να με καψουν στην πυρα του νεου τους μεσαιωνα.
Και λεω στον εαυτο μου, καθως πλενομουν το πρωι, ” καλο μηνα, μπαχαλοσατανιστρια” και χαμογελω, με την οδοντοκρεμα να αφριζει και τη Μπομπο να γυριζει λοξα το κεφαλι, οπως παντα οταν απορει.
Και λεω, ας τραβηξω κι εγω μια σελφι, χωρις οδοντοκρεμα, σ αυτο τον κοσμο των μοναχικων οθονών, μην κανω τους ηλεκτρονικους μου φιλους να ξοδευουν ολα τα δακρυσμενα τους emoji.
Και μου φαινεται τοσο αστεια υποθεση η αυτοαπαθανατιση, που δε χαμογελω. Γελω. Μου θυμιζει τις εφηβικες προβες στον καθρεφτη, ” να του χαμογελασω να φαινονται τα δοντια μου ή με κλειστα χειλη να γυαλιζει το lipsrltick;”
Kαι ξαναγελαω, καθως σκεφτομαι το δικιο του Φωτοπουλου στους στιχους, “μια εφηβεια που ουτε στο γηρας της δεν χορτασε τον παραλογισμο”.
Καλου- κακου, εβαλα παντως τις χαρτοπηλινες μαγισσες μου σε δουλεια.
Τη Ζηνοβια να μου υποσχεθει ενα καλο αντιδοτο στις δηλητηριωδεις δαγκωνιες του κοσμου των αρίστων και τη Φραξιλανθη ενα φιλτρο, με υψηλο δεικτη προστασιας απο τη μαλακια των καιρων.
Περιμενοντας να κοκκινησουν τα φυλλα της αγραμπελης μου, να γαληνεψουν οι Σεπτεμβριανες θαλασσες που καταπινουν τα μελτεμια και να μυρισει σχολικο χαρτι, απ ολες μας εδω τις μπαχαλοσατανιστριες, τη Ζηνοβια, τη Φραξιλανθη κι εμενα, καλη Σεπτεμβριανη πρωτοχρονια.
(Και μη διανοηθει κανεις να υπογραμμισει ποσο μοιαζουμε)
Νίνα Γεωργιάδου
e-prologos.gr
