Πραγματοποιήθηκε χθες Τρίτη, 28 Ιούλη, η κηδεία του παλαίμαχου κομμουνιστή, συντρόφου Κώστα Λουκόπουλου, στο νεκροταφείο Περιστερίου.

Στην κηδεία παραβρέθηκαν οι αγαπημένοι του συγγενείς, φίλοι και σύντροφοι. Το φέρετρο με τη σορό του συντρόφου Κώστα σήκωσαν στους ώμους τους, νεολαίοι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ, ενώ τον επικήδειο λόγο, εκ μέρους της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ και των συντρόφων του, εκφώνησε η σ. Τάνια Ζωγράφου. Κατατέθηκε στεφάνι εκ μέρους της Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ, για «Τον μαχητή σύντροφο Κώστα».

Δημοσιεύουμε παρακάτω τον επικήδειο λόγο που εκφωνήθηκε και το εξαιρετικό βιογραφικό τού αξέχαστου συντρόφου Κώστα Λουκόπουλου που μας έστειλε η κόρη του Ηλέκτρα Λουκοπούλου.

Η επικήδεια ομιλία της σ. Τάνιας Ζωγράφου

Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του Μ-Λ ΚΚΕ και εκ μέρους όλων των αγωνιστών του κινήματός μας, μαζί με τους οποίους συμπορεύτηκες και πάλεψες επί δεκαετίες, σου απευθύνω αγαπημένε σύντροφε Κώστα, τον τελευταίο χαιρετισμό.

Από τα νεανικά σου χρόνια, σπίθιζε μέσα σου η αγωνιστική φλόγα. Ήσουν παιδί ακόμα, τον Οκτώβρη του 1944, όταν μαζί με άλλους συγχωριανούς φίλους σου, από την Αράχωβα, διασχίσατε περπατώντας κακοτράχαλα βουνά και λαγκάδια, για να πάτε στη Λαμία. Δυο μέρες δρόμος. Για να δείτε από κοντά τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, Άρη, όπου και ακούσατε την ιστορική ομιλία του, μια ομιλία που την ανάμνησή της διατηρούσες ολοζώντανη όλα τα κατοπινά χρόνια της ζωής σου.

Η φτώχεια και η ανέχεια των καιρών, σε έφεραν αργότερα μετανάστη εργάτη στις φάμπρικες της Γερμανίας, όπου διαμορφώθηκες σε ένα ταξικά συνειδητοποιημένο προλετάριο, σε ένα μαχόμενο συνδικαλιστή του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.

Κάτω από την επίδραση των κομμουνιστικών ιδεών, συνδέθηκες με το μαρξιστικό λενινιστικό κίνημα και έκτοτε έδωσες με πίστη και αφοσίωση όλες τις δυνάμεις σου για να προχωρήσει η μεγάλη υπόθεση του λαού μας, συμβάλλοντας ιδιαίτερα στα μαύρα χρόνια της φασιστικής δικτατορίας στον αντιφασιστικό – αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και ταυτόχρονα ενάντια στην ηττοπαθή γραμμή του ρεβιζιονισμού και των φορέων του.

Στάθηκες σ’ όλη σου τη ζωή σεμνός μαχητής, στην πρώτη γραμμή. Οικοδόμος συνδικαλιστής στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, πολιτικό στέλεχος του κινήματός μας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Μ-Λ ΚΚΕ, επί πολλά χρόνια.

Στάθηκες ανυποχώρητος υπερασπιστής και κήρυκας του Αγώνα για τη Λευτεριά, τη Δημοκρατία, την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό, για να δει ο τόπος μας καλύτερες μέρες, χωρίς πείνα και πόλεμο.

Δεν έπαψες να παίρνεις μέρος στις κινητοποιήσεις και στις κομματικές μας συνεδριάσεις, ως την ώρα που πια δεν το επέτρεπαν τα μεγάλα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζες.

Σύντροφε Κώστα

Σου υποσχόμαστε ότι θα βαδίσουμε αταλάντευτα στο δρόμο του αγώνα στον οποίο αφιέρωσες τη ζωή σου.

Θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμούμε πάντα.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στη συντρόφισσα Λέλα, στα παιδιά σου και στα εγγόνια σου.

Καλό σου ταξίδι σύντροφε Κώστα.

---

Το βιογραφικό του σ. Κώστα Λουκόπουλου

Ο Κωνσταντίνος Λουκόπουλος γεννήθηκε σε ένα μικρό αλλά όμορφο χωριό της ορεινής Ναυπακτίας, την Αράχωβα το 1932. Πρωτότοκος γιος στην οικογένεια του, είχε άλλα 3 αδέρφια. Μικρό παιδί 10 ετών βίωσε με τον πιο σκληρό τρόπο τη δεκαετία του 1940 μια από τις πιο ταραγμένες στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος πόλεμος. Γνώρισε την φτώχεια, την ορφάνια, έχασε την μικρή του αδερφή Ελένη 7ετών και σταμάτησε το σχολειό για αναλάβει σε αυτήν την τρυφερή ηλικία τις ευθύνες της οικογένειας ως προστάτης.

Δυσκολίες της ζωής που τον σφυρηλάτησαν με αγωνιστικό και κριτικό πνεύμα, δίψα για γνώση αλλά και πάθος για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο, χαρακτηριστικά που καθόρισαν τις μετέπειτα επιλογές και πορεία της ζωή του. Από πολύ νωρίς σε ηλικία 16 ελκύεται από την ιδεολογία της αριστεράς και μελετά βασικές θεωρίες της.

Η φτώχεια και οι δυσκολίες του χωριού τον ανάγκασαν να ακολουθήσει το δρόμο της μετανάστευσης στην Γερμανία το 1961. Νέες αντιξοότητες που τον ωθούν να συνειδητοποιήσει το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού αλλά και την δύναμη του εργατικού κινήματος και της συνεχούς πάλης. Το αξιακό του σύστημα τον οδηγεί να εισχωρήσει πιο ενεργά στον κόσμο της αριστεράς που δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα από το χώρο της αριστεράς αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, την δικαιότερη ανακατανομή ευκαιριών και πλούτου για τους πολίτες και την δημοκρατία κατά την δύσκολη περίοδο της χούντας. Η ενεργή συμμετοχή στους αγώνες της αριστεράς στην Γερμανία καθόρισε την πολιτική, προσωπική και κοινωνική του συμπεριφορά και στα χρόνια που ακολούθησαν μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1974.

Δημιούργησε οικογένεια με την Λέλα Γαλάνη που γνώρισε στα δύσκολα χρόνια της μετανάστευσης και απέκτησαν 3 παιδιά και 6 εγγόνια. Τις αξίες του ανθρωπισμού μετέδωσε στην οικογένεια του στην οποία και δίδαξε με τον τρόπο ζωής του την σπουδαιότητα της λιτής αλλά αληθινής ζωής, μακριά από τις σειρήνες του εντυπωσιασμού, καταναλωτισμού και «εύκολης» ζωής.

Στους τελευταίους δύσκολους μήνες της ζωής του τον συντρόφευσε η οικογένεια του, η σύζυγος του, τα παιδιά του και τα εγγόνια του στο χώρο της οικίας του.

Στις 27-07-2020 έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών σε ηλικία 88 ετών .

Ηλέκτρα Λουκοπούλου