Το θρίλερ της χρονιάς έρχεται στο “Μεσοκαλόκαιτο” και μαζί με τις νέες ταινίες των Κουέντιν Ταραντίνο και Γούντι Άλεν, συνθέτουν αναμφισβήτητα την καλύτερη κινηματογραφική εβδομάδα του καλοκαιριού. Παράλληλα στις Αίθουσες κυκλοφορούν και τρεις συγκλονιστικές επανεκδόσεις.

Τι κι αν προβάλλονται μόνο τρεις νέες ταινίες στους Κινηματογράφους. Είναι αρκετές για να κερδίσουν και τον πιο απαιτητικό θεατή. Ο Άρι Άστερ επιστρέφει με την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του και σκηνοθετεί την εξαιρετική, Φλόρενς Πιού, στο καλύτερο θρίλερ του 2019, μέχρι στιγμής.

Παράλληλα δύο από τους πιο εμβληματικούς σκηνοθέτες από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, επιστρέφουν με τις νέες δημιουργίες τους. Ο Κουέντιν Ταραντίνο παρουσιάζει την 9η ταινία του, «Κάποτε στο… Χόλιγουντ», έχοντας στη διάθεση του μία τριάδα σπουδαίων ηθοποιών: Λεονάρντο Ντικάπριο, Μπραντ Πιτ και Μάργκοτ Ρόμπι.

Ενώ και η νέα ταινία του δραστήριου Γούντι Άλεν, «Μία Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη» – η οποία δεν προβλήθηκε ποτέ στην Αμερική, μετά από σχετική απόφαση της Amazon, στην οποία ανήκουν τα δικαιώματα – ταξιδεύει στην Ευρώπη και πραγματοποιεί την καθιερωμένη στάση της και στη χώρα μας. Στο καστ συναντάμε τους: Τιμοτέ Σαλαμέ, Ελ Φάνινγκ, Σελένα Γκομέζ και Τζουντ Λο.

Κι επειδή φυσικά δεν νοείται καλοκαιρινή κινηματογραφική εβδομάδα χωρίς επανεκδόσεις, αυτή την εβδομάδα επιστρέφουν στις Αίθουσες, τρεις σπουδαίες ταινίες: Ο θρυλικός «Τρίτος Άνθρωπος» του Κάρολ Ριντ, που έχει ψηφιστεί ως η Καλύτερη Βρετανική Ταινία του 20ού αιώνα, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ρομπέρτο Μπενίνι, «Ο Διαβολάκος», με τον ίδιο και τον Γουόλτερ Ματάου και η μοναδική συνύπαρξη στην μεγάλη οθόνη, του Ίνγκμαρ και της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, «Φθινοπωρινή Σονάτα» Αναλυτικά:

«Μεσοκαλόκαιρο» (Midsommar – 2019) του Άρι Άστερ (Η.Π.Α.)

Η Ντάνι (Φλόρενς Πιού) και ο Κρίστιαν (Τζάκ Ρέινορ) είναι ένα νεαρό ζευγάρι από την Αμερική, του οποίου η σχέση είναι υπό διάλυση. Όμως, μετά από μία οικογενειακή τραγωδία που ταράζει την Ντάνι, το πένθος τους φέρνει πάλι κοντά και η Ντάνι αυτοπροσκαλείται σε ένα ταξίδι του Ντάνι με τους φίλους του, σε ένα μοναδικό στο είδος του φεστιβάλ που λαμβάνει χώρα το μεσοκαλόκαιρο σε ένα απομονωμένο σουηδικό χωριό. Αυτό που ξεκινάει σαν μία ανέμελη καλοκαιρινή περιπέτεια σε ένα ηλιόλουστο καταφύγιο, παίρνει νοσηρή τροπή, όταν οι κάτοικοι του χωριού προσκαλούν τους καλεσμένους να συμμετέχουν σε εορτασμούς που μεταμορφώνουν αυτόν τον παράδεισο σε ένα όλο και πιο ανησυχητικό και ενοχλητικό μέρος.

Μετά την επιβλητική «Διαδοχή», ο Άρι Άστερ επιστρέφει με ένα τρομαχτικό κινηματογραφικό παραμύθι, όπου ένας κόσμος σκότους απλώνεται κάτω από το υπέρλαμπρο φως της ημέρας. Η δεύτερη ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη είναι ένα σκοτεινό έργο που προκαλεί τη σκέψη, αλλά και τα ένστικτα, με πρωταγωνίστρια την εξαιρετική, Φλόρενς Πιού.

καίγεται ως θυσία» λέει ο δημιουργός. «Με ενθουσίασε η περίπτωση να τοποθετήσω μία ταινία χωρισμού σε ένα νέο σκηνικό, δίνοντας μία οπερατική διάσταση στην κάθαρση που έχουμε ξαναδεί σε ταινίες, όπου η εγκαταλελειμμένη πρωταγωνίστρια καίει το κουτί που περιέχει όλα τα αντικείμενα που έχει συλλέξει στη σχέση, από την οποία τελικά απελευθερώνεται».

«Κάποτε στο… Χόλιγουντ» (Once Upon a Time… in Hollywood – 2019) του Κουέντιν Ταραντίνο (Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α., Κίνα)

Στο Λος Άντζελες του 1969 τα πάντα είναι ρευστά και όλα πρόκειται να αλλάξουν. Ο τηλεοπτικός αστέρας Rick Dalton (Λεονάρντο Ντικάπριο) και ο για πολλά χρόνια κασκαντέρ του Cliff Booth (Μπραντ Πιτ) κινούνται με άνεση στη βιομηχανία του θεάματος, την οποία πλέον με δυσκολία αναγνωρίζουν.

Αυτή είναι η ένατη ταινία του ευφυούς σκηνοθέτη και σεναριογράφου, Κουέντιν Ταραντίνο, ο οποίος στην λιγότερη βίαιη δημιουργία της φιλμογραφίας του, φιλοξενεί ένα υπέρλαμπρο καστ, σ’ ένα γοητευτικό γαϊτανάκι από ιστορίες, μέσα από τις οποίες καταθέτει έναν προσωπικό φόρο τιμής στις τελευταίες μεγάλες στιγμές της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» είναι μία καλή ταινία η οποία παρά τα 161 λεπτά που διαρκεί, παρακολουθείται ευχάριστα και κερδίζει τον θεατή εξαιτίας του γρήγορου ρυθμού της – στον οποίο συμβάλει ιδανικά και το εξαιρετικό μουσικό σκορ με κλασικά τραγούδια της εποχής – ενώ τις εντυπώσεις κερδίζουν δικαίως ο Λεονάρντο Ντικάπριο και ο Μπραντ Πιτ, οι οποίοι δεν αποκλείεται να βρεθούν αντιμέτωποι με τις ερμηνείες τους, στα επερχόμενα Όσκαρ.

Ο Κινηματογράφος, όπως και κάθε μορφή Τέχνης, δεν αποτελεί αξιόπιστο μέσο εκμάθησης της Ιστορίας. Έτσι κι εδώ ο Ταραντίνο παραθέτει τη δική του υποκειμενική εκδοχή των γεγονότων. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος που παρουσιάζονται κάποια πρόσωπα, όπως για παράδειγμα ο Ρομάν Πολάνσκι και ο Μπρους Λι, είναι αρκετά επιφανειακός με αποτέλεσμα να έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των αγαπημένων τους προσώπων και όχι άδικα.

«Μία Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη» (A Rainy Day in New York – 2019) του Γούντι Άλεν (Η.Π.Α.)

Ο Γκάτσμπι (Τιμοτέ Σαλαμέ) και η Άσλεϊ (Ελ Φάνινγκ) ετοιμάζονται να περάσουν ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη, όμως τα σχέδιά τους θα ανατραπούν όταν η Άσλεϊ αναλαμβάνει να πάρει συνέντευξη από τον σκηνοθέτη Ρόλαντ Πόλαρντ (Λιβ Σράιμπερ). Οι δυο τους αναγκάζονται να πάρουν διαφορετικούς δρόμους και ο καθένας γνωρίζει καινούργια πρόσωπα και ζει τις δικές του περιπέτειες. Κι όλα αυτά ενώ η ηλιοφάνεια δίνει τη θέση της στις ψιχάλες της βροχής.

Ο Γούντι Άλεν επιστρέφει στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη, σε μια από τις πιο αισιόδοξες στιγμές της φιλμογραφίας του. Το «Μία Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη» είναι μια ρομαντική κωμωδία με ένα καστ πολλών αστέρων. Ηθοποιοί: Τιμοτέ Σαλαμέ, Ελ Φάνινγκ, Σελένα Γκομέζ, Τζουντ Λο, Ντιέγκο Λούνα, Λιβ Σράιμπερ, Ρεμπέκα Χολ, Σούκι Γουότερχαουζ, Κέλι Ρόρμπαχ.

«Θέλαμε η βροχή να είναι ένα σύμβολο ρομαντισμού και αγάπης», υπογραμμίζει ο Γούντι Άλεν. «Η Νέα Υόρκη είναι πολύ όμορφη αυτές τις μουντές, συννεφιασμένες και βροχερές μέρες. Υπάρχει κάτι σε αυτόν τον απαλό φωτισμό και το νερό που καθαρίζει τους δρόμους». Η βροχή δηλώνει και τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο ο Γκάτσμπι και η Άσλεϊ βλέπουν την ζωή. «Στην Άσλεϊ η βροχή της χαλάει το κέφι, ενώ ο Γκάτσμπι την βρίσκει ρομαντική».

Πηγή: Γιώργος Ρούσσος – tvxs.gr

Διαβάστε και αυτό:

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το