Κινητοποιήσεις άρχισαν οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής μετά την τελευταία ανακοίνωση της εταιρείας την Παρασκευή 21/9/2018, σύμφωνα με την οποία θα ξεκινήσει η εκ περιτροπής εργασία για τους 170 εργαζόμενους που έχουν απομείνει και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Οι εργαζόμενοι, έχοντας υποστεί τα τελευταία πέντε χρόνια το καθεστώς της πιο άγριας αντεργατικής συμπεριφοράς και εκμετάλλευσης, με μειώσεις μισθών, «οικειοθελείς αποχωρήσεις», διαθεσιμότητες και εκ περιτροπής εργασία για μεγάλες περιόδους, φοβούνται ότι πολύ σύντομα θα χάσουν τελειωτικά τις δουλειές τους. Στα πέντε αυτά χρόνια ζουν στο πετσί τους την απόγνωση που συνεπάγεται η εργασιακή ανασφάλεια, στην οποία τους κρατούν ομήρους, καθώς έχουν γίνει συνολικά 350 απολύσεις, όσοι συνέχισαν να εργάζονται έχουν χάσει επιδόματα που προβλεπόταν από την επιχειρησιακή τους σύμβαση, ενώ στις φάσεις της διαθεσιμότητας και της εκ περιτροπής εργασίας, παίρνουν πετσοκομμένους τους μισθούς τους μέχρι και 50%.

Η εταιρεία παρά τις μειώσεις σε ρεύμα και αέριο που εξασφάλισε στην περίοδο αυτή προκειμένου, μαζί με τις απολύσεις και τα προγράμματα διαθεσιμοτήτων και εκ περιτροπής εργασίας, να πετύχει μείωση του κόστους λειτουργίας ώστε να συνεχίσει υποτίθεται να λειτουργεί, οδεύει μάλλον προς κλείσιμο αδιαφορώντας για τους εργαζόμενους. Οι τράπεζες όπου έχει στραφεί με αίτημα το κούρεμα των χρεών, δε δίνουν θετική απάντηση επικαλούμενες το πρόβλημα που έχει ανακύψει με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρείας λόγω της ενδοοικογενειακής δικαστικής διαμάχης της οικογένειας Αγγελοπούλου.

Οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις τους με μια δίωρη στάση εργασίας (9-11 π.μ.) και αποκλεισμό της Εθνικής Οδού στο ύψος του εργοστασίου το πρωί της Τετάρτης 26/9/2018. Την επόμενη μέρα είχαν προγραμματισμένη τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, από την οποία όμως οι εργαζόμενοι δεν περίμεναν και πολλά, καθώς η εμπειρία από ανάλογες συναντήσεις στο παρελθόν είχαν καταδείξει ότι η εταιρεία δεν τηρεί να συμφωνηθέντα. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ανακοινώσει την επόμενη κινητοποίησή τους παρά μόνο την πρόθεσή τους να συνεχίσουν.

Όπως γίνεται φανερό, η εργοδοσία δε δείχνει να ενδιαφέρεται για το μέλλον του εργοστασίου, αφού προφανώς αυτό δεν της εξασφαλίζει πλέον τα κέρδη που θα ήθελε. Να σημειωθεί ότι στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η οικογένεια του Κ. Αγγελόπουλου επένδυσε 250 εκατ. ευρώ, προερχόμενα όχι βέβαια μόνο από ίδια κεφάλαια αλλά κυρίως από δάνεια. Σ’ εκείνη τη χρονική περίοδο η παραγωγική δυναμικότητα του εργοστασίου ήταν 1 εκατ. τόνων χαλυβουργικών προϊόντων, που παράγονταν από τη σκληρή εργασία και τον ιδρώτα 650 εργαζομένων. Τον Μάιο του 2012 το εργοστάσιο στην Ελευσίνα διακόπτει τη λειτουργία του χαλυβουργείου, «λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής και της μειωμένης ζήτησης των προϊόντων». Η εργασία όσων έχουν απομείνει να δουλεύουν αφορά στη διαχείριση αποβλήτων τα οποία πακετάρονται και μεταφέρονται στο εξωτερικό. Ακολουθούν τα δύο κύματα «οικειοθελών αποχωρήσεων», δηλαδή 350 συνολικά απολύσεων εργαζομένων του 2013 και του 2015. Από το 2014 δε, άρχισε να εφαρμόζεται η τρίμηνη διαθεσιμότητα στην πλειοψηφία του προσωπικού. Ήδη η επιχείρηση βαδίζει στο δεύτερο έτος μηδενικής παραγωγής.