Κι έβαλαν στην τσάντα μιαν ελπίδα κι ένα όνειρο, πόσο χώρο πιάνει στ’ αλήθεια τ’ όνειρο;

Και κουβάλησαν στα χέρια τους τη ζωή.

Σφικτά την έπιασαν να την κρατήσουν ζωντανή.

Και φωτογράφισαν στα μάτια τους τις θύμησες, μια μάνα, έναν αδελφό, το σπίτι και τα λουλούδια του κήπου.

Και ξεκίνησαν. Και μπήκαν στη βάρκα, εκεί πέρα στα τουρκικά παράλια. Και πήγαιναν, πήγαιναν, κι είπαν πως έφτασαν.

Μα στ’ ανοικτά της Λέσβου, το σκάφος δεν τα άντεξε τα όνειρα. 80, είπαν, όνειρα είχε πάνω. Κι άρθρα γράφτηκαν γι αυτούς. Και δάκρυα χύθηκαν. Και κρίμα. Για τους αγνώστων στοιχείων ανθρώπους. Και τα όνειρά τους. Για κείνους που σε τάφους θα μπουν με ταμπέλες δίχως όνομα.

Στις επτά το πρωί,  ναυάγιο σημειώθηκε ανοικτά των Παμφύλων, έξω από τη Μυτιλήνη. Μέχρι στιγμής έχουν ανασυρθεί νεκροί έξι πρόσφυγες, έχουν διασωθεί 58 κι οι υπόλοιποι αγνοούνται. Στην περιοχή επιχειρούν σκάφη κι ελικόπτερο super puma για τα όνειρα που ‘γίναν εφιάλτες.

Ποιος κόσμος ν’ αντέξει τόσα ανθρώπινα όνειρα; Ποια βάρκα να τα φτάσει ασφαλή στις ακτές;

Γιάννα Κουκά (από το fb)

————————Δείτε και αυτό: