Σφιχταγκαλιασμένοι, ξεκίνησαν να κολυμπούν. Το άσυλο να βρουν.

Ο Όσκαρ κι η Βαλέρια.

Η Βαλέρια, 23 μηνών, ανεβασμένη στην πλάτη του πατέρα. Κι έφτασαν στην όχθη ο Όσκαρ κι η Βαλέρια κι ο Όσκαρ άφησε εκεί για λίγο τη Βαλέρια για να ξαναγυρίσει να πάρει τη μάνα της, μα η Βαλέρια έπεσε ξανά στον ποταμό να πάει με τον Όσκαρ.

Κι ο Όσκαρ προσπάθησε να σώσει τη μικρή του τη Βαλέρια που κολύμπι δεν ήξερε κι ο Όσκαρ κι η Βαλέρια παρασύρθηκαν από το ρεύμα του ποταμού.

Και ο θάνατος από μακριά τους φώναξε: “Άσυλο για εσάς δεν υπάρχει, Όσκαρ και Βαλέρια”.

Κι έτσι η Βαλέρια έβαλε το χεράκι της πάνω στον ώμο του Όσκαρ κι αποκοιμήθηκε. Για πάντα. Το ίδιο κι ο Όσκαρ.

Ο Όσκαρ κι η κόρη του Βαλέρια δεν τα κατάφεραν. Πνίγηκαν στον ποταμό. Στον ποταμό Ρίο Γκράντε, στα σύνορα του Μεξικού με τις ΗΠΑ. Έψαχναν το άσυλο.
Ο Όσκαρ κι η Βαλέρια κείτονται νεκροί αγκαλιασμένοι στις όχθες του ποταμού.
Η Βαλέρια πνιγμένη ίδια Αλάν….