Άλλη μια καταστροφή ήρθε να προστεθεί πάνω στην αιματοβαμμένη πλέον ιστορία που καταγράφουν στη χώρα μας τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη Μάνδρα Αττικής το 2017 με 24 νεκρούς;
Αυτή τη φορά πλήρωσαν τα χωριά της Εύβοιας: Ψαχνά, Μπούρτζι, Πολιτικά, Καστέλλα, Φύλλα. Μιλάμε για 8 συνανθρώπους μας νεκρούς. Μιλάμε για κατεστραμμένα χωράφια και σπαρτά, κατεστραμμένους δρόμους και σπίτια. Μιλάμε για στρέμματα γης μέσα στη λάσπη, κορμούς δέντρων και φερτά υλικά σπαρμένα παντού μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Οι μικροκαλλιεργητές της περιοχής χρειάζονται χιλιάδες ευρώ για να αποκαταστήσουν τις ζημιές, να ξανακάνουν τα χωράφια καλλιεργήσιμα. Οι μετανάστες προλετάριοι στον δρόμο χωρίς δουλειά, σπίτια και έγγραφα. Οι κάτοικοι των χωριών και της ευρύτερης περιοχής πραγματικά στην απελπισία.
Η πολιτική ηγεσία θα τους υποσχεθεί στήριξη, θα καταγράψει τις ζημιές, θα δώσει για να «μπαλώσει» τις ευθύνες της (αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων) κάποιες αποζημιώσεις. Ο γνωστός «κύκλος της καταστροφής»… μέχρι την επόμενη φορά.
Στην Εύβοια, πέρα από ότι πολλοί από μας καταγόμαστε από τα χωριά της και γνωρίζουμε τους ανθρώπους και τα προβλήματα της από πρώτο χέρι, έχει πολλές φορές ανοίξει η συζήτηση για το τι τόπο θέλουμε, υπέρ ποιών αναγκών. Εμείς ως εργαζόμενοι και κομμουνιστές λέμε, και δεν θα σταματήσουμε: ή οι αγώνες μας πρέπει να μπουν κάτω από τη σημαία υπέρ των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων, υπέρ του λαού μας, ή θα καταστρεφόμαστε και θα μετράμε νεκρούς με κάθε ακραίο καιρικό φαινόμενο.
Το 2016 για μέρες η φωτιά στη Λίμνη κατέστρεψε ένα φυσικό τοπίο που όλοι οι βορειοευβοιώτες, και όχι μόνο, καμαρώναμε, κατέστρεψε χιλιάδες στρέμματα γης. Το 2018 μεγάλη φωτιά έκαψε δασική έκταση στην περιοχή Κοντοδεσπότι του δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων. Την ίδια χρονιά ο κυκλώνας «Ζορμπάς» δεν άφησε τίποτε όρθιο στο πέρασμά του στο Μαντούδι, ενώ εκτός των υλικών καταστροφών στο χωριό κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές. Πέρσι τον Αύγουστο στην Πλατάνα καταστράφηκαν από φωτιά 23.000 στρέμματα πανέμορφου παρθένου δάσους. Τώρα, με το πιο τραγικό τρόπο, στο ίδιο έργο θεατές.
Η αντιπυρική προστασία και τα αντιπλημμυρικά έργα για τους κυβερνώντες και τους τοπικούς παράγοντες αντιμετωπίζονται ως περιττό έξοδο – η δασοπροστασία έχει αφεθεί στον… εθελοντισμό, αντί να ενισχύεται με προσωπικό και υποδομές καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Οι τοπικοί άρχοντες, τα αστικά κόμματα και οι κομματάρχες, και φυσικά ο κόσμος του κεφαλαίου, την Εύβοια τη βλέπουν μόνο ως εκλογικό σώμα, και ως χώρο προς εκμετάλλευση που επιφέρει κέρδη. Όλη τους η «δουλειά» γίνεται για να εξυπηρετηθούν αυτές οι ανάγκες. Το «δημόσιο καλό» το ’χουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια. Οι άνεργοι νέοι κάθονται με τα χέρια στις τσέπες και παρακαλάνε δεξιά και αριστερά για μεροκάματο, την ίδια ώρα που μπορούν να καταστραφούν ολόκληρα χωριά –από μια πυρκαγιά ή μια καταιγίδα– αφημένα στο έλεος, χωρίς υποδομές και προστασία από τις θεομηνίες. Στο σύστημα που εμείς γι’ αυτό παλεύουμε όλοι θα δουλεύουμε για την προκοπή και την εξέλιξη του τόπου, όχι για τα κέρδη του καπιταλιστή, μα για τις λαϊκές ανάγκες.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός, αυτό είναι το σύστημα με αναρχία στην παραγωγή. Εμείς θέλουμε σχέδιο στην οικονομία, όλα να δουλεύουν για τον άνθρωπο και τη φύση, για την κοινωνική ευημερία και την πολιτιστική ανύψωση όλων των ανθρώπων.
Πηγή: proletconnect.blogspot.com
e-prologos.gr
