Πολλαπλές διεργασίες αναπτύσσονται ενόψει της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και των συναντήσεων (28 και 29 Σεπτέμβρη) Αναστασιάδη, Ακιντζί με τον ΓΓ του ΟΗΕ, που καλλιεργούν προσδοκίες για το ενδεχόμενο επανέναρξης των ναυαγισμένων συνομιλιών από το σημείο που κατέρρευσαν στο Κρανς Μοντάνα.

Στη σημασία επανεκκίνησης των συνομιλιών για το Κυπριακό, στη βάση του σχεδίου Γκουτέρες, επικεντρώθηκε η συνομιλία Τσίπρα-Αναστασιάδη, τη Δευτέρα 17/9, στου Μαξίμου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, έγιναν συζητήσεις «για τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα, τις ευρωτουρκικές σχέσεις, καθώς και τις τριμερείς και τετραμερείς συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν την επόμενη περίοδο, οι οποίες συμβάλλουν καθοριστικά στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή».

Ο Κύπριος Πρόεδρος ευχήθηκε «οι εξελίξεις στη Νέα Υόρκη θα είναι τέτοιες που να βοηθήσουν έτσι ώστε να επαναρχίσει ένας δημιουργικός διάλογος», μεταθέτοντας όμως την απόφαση στον Γκουτέρες συμπλήρωσε «εφόσον και ο Γενικός Γραμματέας κρίνει ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις».

Αθήνα και Λευκωσία δίνουν γη και νερό στον αμερικανικό παράγοντα, στηρίζονται σε τριμερείς και τετραμερείς αντιδραστικούς άξονες καθοδηγούμενους από την Ουάσιγκτον, προκειμένου να αποσπάσουν την εύνοιά της. Οι συναντήσεις Κορυφής διαδέχονται η μια την άλλη. Τα θέματα μονότονα ίδια. Οι υδρογονάνθρακες της Μεσογείου και ο έλεγχος της περιοχής. Αυτά κυριάρχησαν και στην τριμερή που πραγματοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα στην Ιερουσαλήμ -που καμώνεται πως δεν αναγνωρίζει σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ η Συριζαίικη ψευτοαριστερά- με «γαρνιτούρα» την κατάσταση στη Μ. Ανατολή και την ειρήνευση στη Συρία! Την επόμενη Κοτζιάς και Χριστοδουλίδης συναντήθηκαν στο Κάιρο με τον ομόλογό τους για «περαιτέρω προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας».

Ο Νετανιάχου, ο «αντ’ αυτού» του Τραμπ στη Μεσόγειο, και ο αμερικανοκίνητος Σίσι, έχουν επιλεγεί από τις κυρίαρχες τάξεις σε Ελλάδα και Κύπρο, σαν στρατηγικοί τους σύμμαχοι. Σφιχταγκαλιάζονται με τις αμερικάνικες επιλογές και μετατρέπονται σε «μεντεσέδες» των ΗΠΑ.

Υποκριτικά εγκώμια, με πιο πρόσφατο του Τραμπ, ο οποίος χαρακτήρισε την Κύπρο πολύτιμο εταίρο και μίλησε για κοινά συμφέροντα των δύο χωρών στην περιοχή, κρύβουν το γεγονός ότι ακριβώς η πολιτική της πρόσδεσης στο αμερικανικό άρμα, οδήγησε σε συμφορές την κυπριακή υπόθεση.

Από την άλλη πλευρά οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε συνεχή επιδείνωση, αντίστροφα με την ενισχυόμενη ρωσοτουρκική προσέγγιση, με την ένταση να εγκυμονεί κινδύνους για σοβαρότερες συγκρούσεις.

Το κλίμα που διαμορφώνεται από τις κινήσεις και τις δηλώσεις των εμπλεκόμενων δεν αφήνουν περιθώρια αυταπατών.

Κραυγαλέο πρόσφατο περιστατικό, το προφανώς μεθοδευμένο δημοσίευμα στο φιλοκυβερνητικό τουρκικό τύπο, που αποκάλυπτε σχέδια του τουρκικού επιτελείου για εγκατάσταση στα κατεχόμενα ναυτικής βάσης και αναβάθμισης αεροπορικής. Ο Ερντογάν το διέψευσε(;) για να επιβεβαιώσει όμως τις μόνιμες επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σ’ ολόκληρο το νησί.

Στη δήλωσή του, επιστρέφοντας από το Αζερμπαϊτζάν, ο Τούρκος Πρόεδρος είπε: «Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα βάσης». Γιατί; Από τα δικά μας εδάφη για να φτάσουμε εκεί, στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ζήτημα λεπτών. Για εμάς είναι κοντινή απόσταση. Αλλά για την Ελλάδα δεν είναι τόσο κοντά. Επομένως δεν έχουμε ανάγκη να φτιάξουμε μία βάση εκεί. Δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Αυτό έχει μόνο ψυχολογική διάσταση. Από αυτή την άποψη αν υπάρξει τέτοια ανάγκη, τότε μπορούμε να ιδρύσουμε και βάση. Γιατί η εκεί παρουσία μας είναι σημαντική. Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε ισχυροί στο θέμα εξοπλισμού».

Πρόσθεσε ότι «αυτοί ζητάνε να μειώσουμε τον αριθμό των στρατιωτών μας. Να μας συγχωρέσουν, αλλά εμείς δεν θα μειώσουμε τον αριθμό των στρατιωτών μας εκεί. Δεν πρόκειται να μειώσουμε τον αριθμό των στρατιωτών μας εκεί. Θα τον αυξήσουμε, δεν θα τον μειώσουμε. Δεν ακούνε, αν άκουγαν, αυτήν τη στιγμή θα το είχαμε λύσει το θέμα με τον Κόφι Ανάν. Εμείς δεχτήκαμε τα πάντα στο σχέδιο Ανάν, αλλά εκείνοι το πούλησαν. Τι υποσχέθηκαν στο δημοψήφισμα και τι έκαναν; Εμείς είπαμε ναι αυτοί είπαν όχι. Εκείνους τους ενέταξαν στην ΕΕ, εμάς μας άφησαν έξω. Από δω και πέρα εμείς θα εφαρμόσουμε τη συνταγή που εμείς ανακοινώσαμε για εκεί».

Ποιο είναι το σημείο σύγκλισης των παραπάνω θέσεων με τις ελληνοκυπριακές διατυπώσεις για το ζήτημα των εγγυήσεων και της ασφάλειας; Ο Κοτζιάς σπέρνει τον εφησυχασμό όταν κομπάζει ότι «για πρώτη φορά, κατά τη δική μας εκτίμηση, μετά από μια διαπραγμάτευση του Κυπριακού πάμε στην επόμενη με καλύτερες θέσεις από ό,τι την προηγούμενη. (…) Τώρα έχουμε πάνω στο τραπέζι το ζήτημα των εγγυήσεων και της ασφάλειας».

Πηγή: Λαϊκός Δρόμος