Πάψε με ευχές να ελπίζεις
οι θεοί πως θα λυγίσουν

Ένα τραγούδι θα σας πω για έναν βασιλιά χαζό/ που όλη τη μέρα χάζευε/ δεν είχε τι να κάνει/ κάθε δυο ώρες άλλαζε καινούρια φορεσιά/ και κορδωμένος γύριζε σα γύφτικο σκερπάνι.

Αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα σας.
Οι περισσότεροι θα θυμούνται το παραμύθι του Άντερσεν για το βασιλιά που «πρωτοτύπησε» βγαίνοντας γυμνός μπροστά στο λαό του, πειθόμενος από τους αυλοκόλακες ράφτες του πως την υποτιθέμενη φορεσιά του θα την κατανοούσαν μόνο οι πιο έξυπνοι από όλους τους αυλικούς και τους υπηκόους του, μαζί. Τη σούπα τη χάλασε ένας μικρούλης, που ειλικρινώς διαπίστωσε φωναχτά πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός».
Αυτό έγινε στα πολύ παλιά τα χρόνια, βέβαια. Ο βασιλιάς πέθανε και ζήτω ο βασιλιάς, που άλλαξε όνομα και λέγεται πλανητάρχης. Για τον Τζο τον Μπαϊντενόπουλο μιλάμε. Καιρό τώρα ο πλανήτης παρακολουθεί έναν ανοϊκό αρχηγό που σε κάθε εμφάνισή του προκαλεί παγκόσμιο γέλωτα. Και τι δεν έχει κάνει! Τρώει σούρδες στις σκάλες του αεροπλάνου του και πέφτει από το σταματημένο ποδήλατό του. Χαιρετάει ανύπαρκτους ανθρώπους σε ομιλίες του και τον μαζεύουν οι άντρες της ασφάλειάς του. Αποκαλεί τον πρόεδρο της Αιγύπτου, πρόεδρο του Μεξικού. Τον πρόεδρο της Γαλλίας, Μακρόν, Μιτεράν (πεθαμένο από το 1996), ή Ολλάντ, (αυτός ζει τουλάχιστον) ανάλογα με τη μέρα. Στήνεται για το αναμνηστικό βίντεο στη σύνοδο του G7 και όλοι οι ηγέτες κοιτάνε αριστερά ενώ αυτός αρχίζει να περπατάει δεξιά και τον μαζεύει η Μελόνι. Ας μη σχολιάσουμε το debate της καταστροφής με τον Τραμπ. Σε προεκλογική ομιλία του, δήλωσε ότι θα ενώσει την Κορέα με την Ιαπωνία. Μεγάλο κατόρθωμα, αν σκεφτεί κανείς πως ακόμα και ο Θεός, πρόβλεψε ενωμένες τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα, ενώ ξεχώρισε την Ιαπωνία με την Κορέα, βάζοντας βαθιά θάλασσα ανάμεσά τους. Θα κλείσουμε, όχι γιατί καταγράψαμε όλες τις ασυναρτησίες που έχει πει, με τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον. «Και τώρα θα δώσω το λόγο στον πρόεδρο της Ουκρανίας που έχει επιδείξει τόσο θάρρος και αποφασιστικότητα, Κυρίες και Κύριοι ο πρόεδρος Πούτιν», είπε στους δημοσιογράφους, αφήνοντας κάγκελο τον Ζελένσκι.

Ένας καταφανώς ανίκανος άνθρωπος, τόσο γελοίος όσο και ο γυμνός βασιλιάς του Άντερσεν, ο γελωτοποιός του πλανήτη, είναι υποψήφιος για να είναι ξανά πρόεδρος της μεγαλύτερης και επιθετικότερης πολεμικής και οικονομικής δύναμης στη γη. Αναρωτιούνται τα μεγάλα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και το Δημοκρατικό -ο θεός να το κάνει- κόμμα στις ΗΠΑ, αν είναι κατάλληλος για υποψήφιος. Για, μια στιγμή. Το πρόβλημα είναι αν είναι κατάλληλος για υποψήφιος ή αν είναι κατάλληλος για πρόεδρος, σήμερα, αυτή τη στιγμή, αυτό το δευτερόλεπτο; Αυτός, αν σου ξεφύγει της προσοχής, για μερικά δευτερόλεπτα, είναι ικανός αν βρεθεί μπροστά στο κόκκινο κουμπί που εξαπολύει τα πυρηνικά, να το πατήσει γιατί του άρεσε που είχε χαρούμενο χρώμα. Άσε που μετά θα δικαιολογηθεί: «έδειχνα πώς θα πατούσε ο Κιμ το κουμπί».
Με δυο κουβέντες, να βλέπουμε από τώρα εφιάλτες κάθε βράδυ ή να τρομάξουμε από Νοέμβρη που θα γίνουν οι εκλογές;

Ουδέποτε σε εκλογές στις ΗΠΑ δεν επικράτησε τέτοιος απόλυτος εξευτελισμός του πολιτικού σκηνικού. Στις επερχόμενες εκλογές έχουμε τον παρανοϊκό Τραμπ, εναντίον του ανοϊκού Μπάιντεν. Τις τελευταίες μέρες βέβαια ο Τραμπ πήρε πόντους γιατί του συνέβη «Περιστατικό με ήχους από πυρά σημειώθηκε στη διάρκεια ομιλίας του Ντόναλντ Τραμπ σε προεκλογική συγκέντρωση στην Πενσυλβάνια», καθώς μας ενημέρωσε η …«Καθημερινή». Σιγά βρε παιδιά! Και η στρογγυλοποίηση των ειδήσεων έχει τα όριά της. Απόπειρα δολοφονίας ήτανε. Αυτοί που πραγματικά κινούν τα νήματα στις ΗΠΑ, γεράκια, λόμπι, βιομήχανοι, τραπεζίτες, πολεμικά τραστ, το σύστημα που στηρίζει και τα δυο κόμματα, έχουν ξεμείνει από «επιχειρήματα» και το μόνο που έχουν να δώσουν στο πόπολο, είναι κωμωδία επιπέδου Σεφερλή.

Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, δειλοί, μοιραίοι, χιλιοδιπλωμένοι, αποδέχονται ως ισότιμό τους μια κινούμενη μούμια και παριστάνουν πως παίρνουν μαζί αποφάσεις για την ειρήνη και τις ζωές μας.

***

Η στήλη σάς εύχεται καλό καλοκαίρι, ακόμα κι αν οι πιο άχρηστοι ηγέτες από καταβολής καπιταλισμού κρατάνε τα κουμπιά στα χέρια τους, στην πιο κρίσιμη στιγμή της ανθρωπότητας.

Τάνια Ζωγράφου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος