«ΜέΡΑ25 – Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά»
Μία από τα ίδια και πάντα με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ
Άλλη μια ξαναζεσταμένη σούπα αποτελεί ο εκλογικός συνδυασμός «ΜέΡΑ25 – ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» που αποτελεί το κοινό ψηφοδέλτιο του ΜέΡΑ25 και της ΛΑΕ. Μετά τις διάφορες διεργασίες που ξαναέγιναν ενόψει εκλογών από διάφορες οργανώσεις αυτού του χώρου, η κατάληξη είναι η ίδια: το αρχηγικό κόμμα του Βαρουφάκη σέρνει δίπλα του τους νεροκουβαλητές της ΛΑΕ, έχοντας τις ίδιες θέσεις που τον οδήγησαν στην περσινή εκλογική και πολιτική ήττα, αυτές τις θέσεις που προδιαγράφουν τη διάλυση του μορφώματός του …το 2025.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα βασικά σημεία. Τι λέει ο εν λόγω συνδυασμός για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ; Στο κείμενο «Η ριζοσπαστική Αριστερά στις Ευρωπαϊκές Εκλογές του 2024 – Συνοπτικό Κείμενο Πολιτικής Συμφωνίας» διαβάζουμε τα εξής: «…Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μετασχηματίζεται. Για να αγωνιστούμε μέχρι τέλους για μία καλύτερη ζωή, αναδεικνύεται ως αναγκαιότητα η συνολική ρήξη με την ΕΕ και η διαρκής σύγκρουση με τις πολιτικές της, τους θεσμούς και τη λειτουργία της. Ωστόσο, η κοινή αντίσταση στην πολιτική της ΕΕ, γίνεται αντικειμενικά το κοινό πεδίο διεθνιστικών αγώνων και ευρωπαϊκού συντονισμού των αντιστάσεων, με τη συμπαράταξη και τη συνεργασία διαφορετικών κινημάτων πέρα από τα εθνικά σύνορα. Ο αγώνας για τα αιτήματα της Αριστεράς στην Ελλάδα, περνάει μέσα από τον αγώνα για τα αντίστοιχα αιτήματα της Αριστεράς στην Ευρώπη…». Κανένας αγώνας λοιπόν καθαρά και ξάστερα για «έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ», για το μόνο σύνθημα-αίτημα δηλαδή που άμεσα αμφισβητεί τον ιμπεριαλισμό και την ΕΕ. Η συζήτηση για τους «διεθνιστικούς αγώνες» και τον «ευρωπαϊκό συντονισμό» στρέφεται στην πραγματικότητα ενάντια στον αγώνα του λαού μας για έξοδο από την ΕΕ, υπονοώντας ότι κάτι τέτοιο είναι…εθνικιστικό! Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει: έχουν εφευρεθεί μια σειρά από λέξεις με σκοπό να μην ειπωθεί το αίτημα για «έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ». «Απειθαρχία», «ανυπακοή», «αποδέσμευση», «ρήξη», «διεθνιστικοί αγώνες» και μερικά ακόμα. Όλα όμως συγκλίνουν στην άρνηση του αγώνα για έξοδο από την ΕΕ και, συνεπώς, στην υποταγή στην ΕΕ. Άλλωστε, ο ίδιος ο Βαρουφάκης επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι θα είναι «καταστροφική» μια έξοδος από την ΕΕ και διάφορα άλλα συναφή.
Τα ίδια και για το ΝΑΤΟ: «Απεγκλωβισμός Ελλάδας και Ευρώπης από το ΝΑΤΟ». Όπως και στην περίπτωση της ΕΕ, ο όρος «απεγκλωβισμός» αποτελεί μία ακόμα λεξούλα για να μην ειπωθεί το ξεκάθαρο: «έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ». Πέρυσι μιλούσαν για «τερματισμό της ΝΑΤΟικής πρόσδεσης της χώρας», τώρα για «απεγκλωβισμό», ποτέ για «έξοδο». Και επειδή η πράξη είναι κριτήριο της αλήθειας, ας μην ξεχνάμε πως όταν μίλησε ο εκλεκτός των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή, το ΜέΡΑ25 τον νομιμοποίησε με την παρουσία του.
Αξίζει εδώ να κάνουμε μια σημείωση, όσον αφορά το ζήτημα του ευρώ και του εθνικού νομίσματος. Στο προαναφερόμενο κείμενο, δεν υπάρχει καμία θέση για αυτό. Σε κάθε περίπτωση, για το Μ-Λ ΚΚΕ, η πολιτική που μιλούσε για εθνικό νόμισμα εντός ΕΕ και ιμπεριαλιστικής εξάρτησης ήταν και είναι λαθεμένη γιατί στην ουσία παραπέμπει στο άγνωστο μέλλον το αίτημα για άμεση και συνολική έξοδο από την ΕΕ. Ωστόσο, για δυνάμεις όπως η ΛΑΕ, οι οποίες είχαν σημαία το «εθνικό νόμισμα», αποτελεί υποχώρηση και υποταγή στη γραμμή του Βαρουφάκη -ο οποίος ούτε στα λόγια δεν θέλει να θίξει καν το ευρώ- η αφωνία για το ευρώ.
Στο ζήτημα του χρέους: «Αναδιάρθρωση και βαθιά διαγραφή του χρέους». «Αναδιάρθρωση» δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά αναγνώρισή του, διαπραγμάτευσή του και ανάγκη αποπληρωμής του, έστω και με «χαλαρότερους όρους». Στο ίδιο πνεύμα, η «βαθιά διαγραφή» του σημαίνει ότι υπάρχει και κομμάτι που δεν πρέπει να διαγραφεί, αλλά να αποπληρωθεί. Από τον ελληνικό λαό προφανώς, γιατί για αυτόν γίνεται η συζήτηση για το χρέος. Λες και οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι άνεργοι της Ελλάδας χρωστάνε σε κανέναν. Τους χρωστάνε και κάθε συζήτηση που αναγνωρίζει ότι το χρέος πρέπει να αποπληρωθεί στοιχίζεται με την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα και πολιτική.
Τέλος, οι θέσεις του «ΜέΡΑ25 – ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» χαρακτηρίζονται και από τις γνωστές αυταπάτες για το χαρακτήρα του αστικού κράτους και του Δημοσίου, αφού παλεύουν για «Ανάκτηση από το δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας. Δημόσια ιδιοκτησία των τραπεζών και αναπροσανατολισμός τους στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών». Το κράτος θα είναι στα χέρια των ολιγαρχών, στη χώρα θα υπάρχει η εξουσία του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας, θα είμαστε μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά οι τράπεζες «θα αναπροσαρμοστούν» και θα λειτουργούν για την «εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών». Οι ρεφορμιστικές αυταπάτες αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας.
Συνοψίζοντας, ο «νέος» αυτός συνδυασμός συνεχίζει την ίδια πολιτική που υπηρέτησαν οι φορείς του πέρυσι και τα προηγούμενα χρόνια. Καμιά αμφισβήτηση της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του καπιταλιστικού συστήματος, της εξουσίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας. Αγώνας όχι για την ανατροπή των παραπάνω, αλλά για μια «καλή κυβέρνηση» εντός αυτού του πλαισίου. Και βεβαίως, όταν δεν αμφισβητείς τα βασικά, ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη προσαρμογή στις απαιτήσεις του αστικού συστήματος.
Οι προοδευτικοί και αριστεροί άνθρωποι πρέπει να απορρίψουν αποφασιστικά τον παραπάνω συνδυασμό, ο οποίος δεν έχει σχέση με την Αριστερά. Να συνταχθούν με την πραγματική Αριστερά για να προχωρήσει η υπόθεση της ανασυγκρότησης του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
e-prologos.gr