Την περασμένη Πέμπτη 9 Ιουλίου, εικαστικοί καλλιτέχνες που εργαζόμαστε ως καθηγητές στη Μέση Εκπαίδευση πραγματοποιήσαμε το εικαστικό δρώμενο  «Μαύρο στην Τέχνη». Πρόκειται για μια δράση που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της διαδήλωσης ενάντια στο χουντονόμο Χρυσοχοΐδη, η οποία, ουσιαστικά, κατέδειξε την άρρηκτη σχέση ανάμεσα στον Κεραμεσαιωνικό σκοταδισμό που επιχειρείται να επιβληθεί στην Παιδεία και στη συνολική αντιδημοκρατική κατρακύλα της κυβέρνησης. Κατέδειξε ότι το ενιαίο δόγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι το «Να μην σκέφτεσαι – Να μην εκφράζεσαι – Να μην αντιδράς συλλογικά»

Το εικαστικό δρώμενο παρουσίαζε την εικονική κηδεία της Τέχνης που σήμερα δολοφονείται από το υπουργείο Παιδείας και την ανάστασή της ως αποτέλεσμα της ζωοδότρας δράσης των μαθητών και των καθηγητών των καλλιτεχνικών μαθημάτων. Σε ρόλο προπομπού βρέθηκε το μαύρο πανό της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων: «Η Τέχνη είναι Ζωή αλλά η Εικαστική Παιδεία πεθαίνει.» Ακολουθούσε το φέρετρο της πεθαμένης Τέχνης μέσα στο οποίο βρίσκονταν η ίδια η ζωή αποτυπωμένη στα πολύχρωμα έργα μαθητών μας. Κατόπιν έρχονταν οι τεθλιμμένοι υπηρέτες και οι φίλοι της Τέχνης, με αργόσυρτο βήμα, σχεδόν παραπαίοντας. Οι καλλιτέχνες ντυμένοι στα μαύρα, κρατώντας αγγελτήρια κηδείας, άδεια τελάρα ζωγραφικής και άδειες κορνίζες παρουσίασαν συμβολικά τον εξοβελισμό του έργου τέχνης και εν τέλει του ίδιου του καλλιτέχνη-εκπαιδευτικού από την κοινωνία. Οι μάσκες θανάτου που κάλυπταν τα πρόσωπα, τα μαύρα καπέλα, τα βέλα και το έντονο μακιγιάζ έδιναν στο δρώμενο έναν σουρεαλιστικής απόχρωσης τόνο αμφισβήτησης ενώ η προσπάθεια να επιτευχθεί αισθητική αρτιότητα δεν επέτρεψε τον εκφυλισμό του σε μια ποδοσφαιρικού τύπου «κηδεία της αντίπαλης ομάδας».

Οι συμμετέχοντες συγκεντρωθήκαμε στις 18.30 στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ανάμεσα μας ήταν η Ζ. Χατζή, πρόεδρος της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων, και η Ε. Μελά, πρόεδρος του  Επιμελητηρίου Εικαστικών  Τεχνών Ελλάδας. Το σχέδιο ήταν να διασχίσουμε όλη την μεγαλειώδη διαδήλωση και κάνοντας στάσεις σε συγκεκριμένα σημεία να παρουσιάσουμε τη νίκη της Τέχνης αποτυπωμένη στις πολύχρωμες ζωγραφιές των μαθητών που ξεχειλίζουν μέσα από το φέρετρο. Η ζωή που νικά το θάνατο, το φως που επικρατεί του σκότους. Πράγματι, έγιναν δύο στάσεις, η μία στα Προπύλαια και η άλλη στο Σύνταγμα. Κατά την εξέλιξη του δρώμενου, ο κόσμος μας υποδέχονταν παντού με ενθουσιασμό και με χειροκροτήματα. Ήμασταν κάτι το διαφορετικό, μια σιωπηλή πομπή ζωντανών-νεκρών που υπερασπίζονταν το δίκιο, βάζοντας μπροστά το προϊόν της δουλειάς μας, την εικόνα που παράγουμε και τα έργα των μαθητών μας.

Στο Σύνταγμα, την ώρα που η αστυνομία του Χρυσοχοΐδη επιχείρησε με δολοφονικό τρόπο να διαλύσει την ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας, εμείς διαδηλώναμε την εναντίωσή μας στο θάνατο της Τέχνης στο Λύκειο, στο θάνατο της έκφρασης και της ελευθερίας. Ακόμα και η ύστατη στιγμή της αποχώρησής μας από το πνιγμένο στα δακρυγόνα Σύνταγμα είχε κάτι το άκρως καλλιτεχνικό και άκρως σουρεαλιστικό: ανάμεσα στο πανικόβλητο πλήθος κάποιοι με προσωπεία «medico di peste» έτρεχαν για να σωθούν κρατώντας ένα φέρετρο δύο μέτρων. Η σκηνή φέρνει στο νου το κουβανέζικο φιλμ του Αλέα «Ο θάνατος ενός γραφειοκράτη» όπου κάποιοι κλέβουν ένα φέρετρο και φεύγουν γρήγορα-γρήγορα, λικνιζόμενοι σε κουβανέζικο ρυθμό, μετά το χτύπημα του μαστίγιου και τους δήθεν πυροβολισμούς ενός αμερικάνου καουμπόι.

Επόμενος σταθμός του αγώνα μας είναι η σημερινή (13/7) συνέντευξη τύπου στις 18.00 στον αίθριο χώρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256, στην οποία η Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων έχει καλέσει σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, την ΟΛΜΕ, την Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας και το Επιμελητήριο Εικαστικών  Τεχνών Ελλάδας. Η συνέντευξη θα μεταδοθεί ζωντανά στο YouΤube στο διαδίκτυο ενώ μετά  θα ακολουθήσει από τους συγκεντρωμένους εικαστικούς εκπαιδευτικούς συζήτηση για την αποτίμηση της κατάστασης και προτάσεις για τη συνέχιση του αγώνα.

Ο αγώνας για να επανέλθουν τα καλλιτεχνικά μαθήματα στο Γενικό Λύκειο, ο αγώνας για ουσιαστική εικαστική παιδεία σε όλες τις τάξεις του σχολείου, ο αγώνας για να διδάσκονται τα Καλλιτεχνικά ως εργαστηριακό μάθημα θα είναι ένας αγώνας παρατεταμένος και πολύμορφος. Έχουμε πιστέψει σε αυτόν, είμαστε επίμονοι και σίγουρα θα μας ξανασυναντήσετε. Ίσως με άλλη σύνθεση, με άλλη περιβολή, όμως με την ίδια αγωνιστικότητα και πάθος.  Έχουμε πετύχει πολλά και γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση, η υπουργός και οι παρατρεχάμενοί τους είναι «χάρτινες τίγρεις»: όσο απειλητικοί κι αν παρουσιάζονται δεν παύουν να είναι φτιαγμένοι από χαρτί. Γι αυτό και τελικά θα νικήσουμε!

Γεωργοπούλου Ειρήνη

Ζωγράφος – Καθηγήτρια Καλλιτεχνικών

Μαθημάτων ΠΕ 08 Μέσης Εκπαίδευσης

 Μέλος του  Επιμελητηρίου Εικαστικών  Τεχνών Ελλάδας και της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων

Πηγή: antapocrisis.gr