Χρήστος Κάτσικας

ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΗΜΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΧΡΥΣΑΦΙ

Μείωση εισακτέων στα Πανεπιστήμια και ίσα δικαιώματα στα Κολέγια:

Τι δεν καταλαβαίνεις;

            Η πανδημία μπορεί να φρέναρε τα σχέδια για την αποδυνάμωση της δημόσιας υγείας προς όφελος της ιδιωτικής, αλλά δεν ανέτρεψε το σχεδιασμό της κυβέρνησης για την προώθηση της ιδιωτικοποίησης. Είναι φανερό, ότι μέσα στην «κλεισούρα» της υγειονομικής αναμπουμπούλας υπάρχουν και λύκοι που χαίρονται. Να εκεί, στο Υπουργείο Παιδείας, για παράδειγμα. Εκεί που με τρεις κινήσεις, μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο:

            – πρώτον, κατοχυρώνεται εκπαιδευτική και επαγγελματική αντιστοιχία και ισοτιμία για όσους αποφοιτούν από κολέγια με τους πτυχιούχους των δημόσιων πανεπιστημίων.

            – δεύτερον, νομοθετούνται «πύρινα στεφάνια» αποκλεισμών στην είσοδο των Πανεπιστημίων με την «αγία τριάδα» της Τράπεζας Θεμάτων, μιας εκλεπτυσμένης μορφής βάσης του 10 και με ένα μηχανογραφικό «λοταρία-θηλιά», με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των θέσεων εισακτέων

            – και τρίτον το ΥΠΑΙΘ προχωρά στο κλείσιμο πολλών μικρών δημοσίων ΙΕΚ ενώ την ίδια ώρα ανοίγει δρόμους για την αύξηση της πελατείας των ιδιωτικών ΙΕΚ με «τυράκι» τις κατατακτήριες για είσοδο στο πανεπιστήμιο.

            Είναι ξεκάθαρο: Από  τη μια η κυβέρνηση αυστηροποιεί (και παράλληλα ακριβαίνει) τα κριτήρια εισαγωγής στη δημόσια Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και από την άλλη, εξισώνει τα πτυχία των λεγόμενων Κολλεγίων με αυτά των δημοσίων Πανεπιστημίων με στόχο την ενίσχυση των πρώτων μέσω της τροφοδότησής τους με φοιτητές πελάτες.

            Και όχι μόνο αυτό. Αυτή η εμβληματική αλλαγή είναι μόνο η αρχή ενόψει χειρότερων δεινών που έρχονται. Με τις θατσερικού τύπου παρεμβάσεις στη Λυκειακή, μεταλυκειακή και ανώτατη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση ξεκινάει μια μακρόχρονη περίοδος πλήρους αποδυνάμωσης των Πανεπιστημίων ώστε σε μια δεύτερη φάση, να περάσει η μετακύλιση του κόστους λειτουργίας τους στους φοιτητές με την επιβολή διδάκτρων!

Μητσοτάκης – Κεραμέως: Ξεπαγώνουν δικαιολογίες και επιχειρήματα

            Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως αναφέρθηκε το Σαββατοκύριακο στις αλλαγές που προωθεί σχετικά με τις Πανελλαδικές Εξετάσεις και τη θεσμοθέτηση, από φέτος, ελάχιστης βάσης εισαγωγής ως προϋπόθεση για την εισαγωγή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, σημειώνοντας ότι «αρκετοί υποψήφιοι μπαίνουν με πολύ χαμηλούς βαθμούς. Η εικόνα αυτή δεν τιμά το ελληνικό πανεπιστήμιο. Στόχος μας  είναι η αναβάθμιση των σπουδών».

            Ουδεμία πρωτοτυπία, που θα έλεγαν  και οι παλιότεροι! Η γραμμή είναι γνωστή και την έχει περιγράψει πολύ πριν τη Νίκη Κεραμέως ο Πρωθυπουργός Κυριακος Μητσοτάκης, όταν ακόμη δεν είχε γίνει Πρωθυπουργός, αλλά είχε τελειώσει το Χάρβαντ: “Η εισαγωγή σε εκπαιδευτικά ιδρύματα με πολύ χαμηλή βαθμολογία υπονομεύει την έννοια της ανώτατης εκπαίδευσης”, δήλωνε στις  29/8/2018 και υπογράμμιζε ότι «από το 2005, ως νέος Βουλευτής, είχα υποστηρίξει την καθιέρωση ενός κατώτατου ορίου εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Η ρύθμιση αυτή πρέπει να επανέλθει. Και θα επανέλθει».

                Να θυμίσουμε στον Πρωθυπουργό, στην υπουργό Παιδείας και σε εκείνους τους «πρόθυμους» των ΜΜΕ που είτε δικαιολόγησαν και ύμνησαν το νέο νομοθετικό «πραξικόπημα» είτε δεν αφιέρωσαν ούτε μονόστηλο για το συντριπτικό χτύπημα της δημόσιας Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ότι όση σκόνη και να ρίξουν για να συσκοτίσουν, είναι πλέον γνωστό ότι η λεγόμενη βάση του 10 στις Πανελλαδικές Εξετάσεις (και η νέα παραλλαγή της) εφαρμόστηκε από το 2006 έως το 2010 και πέτυχε ταξικά αλλά απότυχε μορφωτικά. Η έρευνα έδειξε ότι το μέτρο είχε ως επιπτώσεις τη μεγάλη μείωση των εισακτέων που προέρχονταν από οικογένειες με μεσαίο και χαμηλό κοινωνικό-μορφωτικό επίπεδο, έναντι αυτών που προέρχονταν από υψηλό έως πολύ υψηλό επίπεδο. Πέρα από το ότι έμειναν εκτός πανεπιστημιακών σχολών περισσότερα παιδιά από οικογένειες χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος, πέρα από το γεγονός ότι σε μια 4ετία εφαρμογής της έμειναν 50.000 περίπου κενές θέσεις στα δημόσια Πανεπιστήμια, καμιά αξιοσημείωτη πρόοδος δεν σημειώθηκε στο μορφωτικό επίπεδο ούτε των μαθητών των Λυκείων ούτε των φοιτητών, ούτε βέβαια καμιά αναβάθμιση των Πανεπιστημίων.

Κολέγια: Εδώ είμαστε και σας περιμένουμε με μοναδική βάση τα …δίδακτρα!

                Να το πούμε καθαρά: Οδηγός και τιμόνι των διακηρύξεων του Υπουργείου Παιδείας για αναβάθμιση των σπουδών στα δημόσια Πανεπιστήμια καθώς των ψευδεπίγραφων κλισέ περί «αριστείας» είναι ο βασικός προσανατολισμός της κυβέρνησης,  η πριμοδότηση – ενίσχυση της ιδιωτικής Ανώτατης Εκπαίδευσης, των επιχειρηματιών της γνώσης που ως γνώστες του εμπορίου παρέχουν, μέσω του ΣΕΒ και του ΙΟΒΕ, το manual των κινήσεων του ΥΠΑΙΘ.

                Η επαναφορά της μεταμφιεσμένης βάσης του 10 θα παίξει τον ρόλο του τροχονόμου της εισόδου στα πανεπιστήμια, εξοστρακίζοντας, με εργαλείο τον βαθμό δυσκολίας των θεμάτων (Τράπεζα Θεμάτων), χιλιάδες υποψήφιους  στους οποίους θα προσφερθεί είτε μια χαμηλής πνοής επαγγελματική κατάρτιση (στους φτωχότερους) είτε μια νέα βάση: τα δίδακτρα στα Κολέγια  και στα ιδιωτικά ΙΕΚ στα οποία δεν ισχύει καμιά βάση του 10 εάν ηχήσουν τα δίδακτρα.

            Από την  άλλη, το υπουργείο θα έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει στους ίδιους αριθμούς εισακτέων των τελευταίων χρόνων ενώ την ίδια στιγμή η ανακοίνωσή του για τον αριθμό εισακτέων θα μοιάζει με την ψευτοευγένεια μιας πρόσκλησης σε ανεπιθύμητους καλεσμένους, όταν υπάρχει η βεβαιότητα πως οι συνθήκες θα τους αποτρέψουν από το να τη δεχτούν.

                Έχεις να πληρώσεις; Μπαίνεις και σπουδάζεις ό,τι θέλεις, όπου θέλεις και όποτε θέλεις. Όσοι αποκλείονται με τη βάση εισαγωγής του δέκα από το δημόσιο πανεπιστήμιο μια χαρά μπορούν να σπουδάσουν σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Η διαμόρφωση βάσης εισαγωγής στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν είναι μόνο μια στρόφιγγα αποκλεισμού από την πρόσβαση σε αυτό, αλλά ανοίγει τη ροή προς την ανάπτυξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης, εξασφαλίζοντάς της πελάτες.

            Προφανώς αυτό ευνοεί τα παιδιά των «εχόντων» και κατεχόντων, αλλά υπάρχουν λύσεις και για όλα τα βαλάντια στην ελεύθερη αγορά. Εξάλλου το ιδιωτικό πανεπιστήμιο ως επιχείρηση δεν ενδιαφέρεται για την ταξική προέλευση όποιου καταναλώνει τα προϊόντα του. Για όσους πληρώνουν δεν ισχύει το «δε θέλουμε άλλους γιατρούς και δικηγόρους» ούτε ότι «κόβονται γιατί έγραψαν κάτω από τη βάση».