Υπομονή. Δεν τελείωσαν όλα.
Σ’ αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα.
Ούτε σε μια μέρα. Ούτε σε μια ζωή.
Στην άκρη της νύχτας – για σε το λέω, απελπισμένε –
στην άκρη της νύχτας, πάνω σε κάποιο κλαρί
κρέμεται μια ελπίδα…

Το ίδιο και για σένα – Στραγγαλιστή- στην άκρη κάποιου κλαδιού.
Κρέμεται μια αγχόνη.

Υπομονή μόνο.
Άς πηγαίνουν όλα αργά,
Άς δείχνουν όλα λυπημένα
(μετά τη δύση της μέρας ή μετά τη δύση της ζωής).

Άς λενε..

Πως ο θεός έπλασε τον κόσμο
σ’ επτά μόνο μέρες.

Σ’ επτά μόνο μέρες δε μπορείς
να χτίσεις ούτ’ έναν πύργο στην Ισπανία !

Αλλά – πολλές φορές – καλά είναι και τα ψέματα.
Σβήνουν κι’ αυτά κάποιες δίψες.

Νάναι μόνο καθαρά. Καθαρά ψέματα
Όχι βρωμισμένα μ’ Αλήθειες !
Επι τέλους θέλουμε ένα βρώμικο ψέμα
Για να γλυτώσουμε απ’ τις φκιασιδωμένες αλήθειες.

Μενέλαος Λουντέμης, «Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς»