Αντιδράσεις και εύλογες ανησυχίες σε γονείς και εκπαιδευτικούς του Δήμου Παλλήνης έχει προκαλέσει η απόφαση της δημοτικής αρχής να τοποθετήσει κάμερες στα σχολεία της πόλης.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Στέργιου Ζιαμπάκα στην efsyn.gr το σύστημα βιντεοεπιτήρησης εγκαθίσταται σε μια περίοδο που οι σχολικές μονάδες είναι κλειστές και σε μια συγκυρία όπου ανάγκη γονιών και παιδιών «είναι να αποκτήσουμε περισσότερες ελευθερίες από τις ήδη περιορισμένες λόγω της πανδημίας, και όχι η επιπλέον επιτήρησή μας», τονίζει ο τοπικός Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, προειδοποιώντας για τις αρνητικές επιπτώσεις του μέτρου στους ανήλικους μαθητές.

Η δημοτική αρχή –που έχει δεχθεί επιστολές διαμαρτυρίας από Συλλόγους Γονέων αλλά και εξώδικο από πρωτοβάθμιο σωματείο εκπαιδευτικών– αποσαφηνίζει ότι οι κάμερες θα επιβλέπουν μόνο τον περιμετρικό χώρο των σχολικών μονάδων, χωρίς να καταγράφουν παιδιά, και θα λειτουργούν μόνο εκτός σχολικού ωραρίου. Η κριτική που δέχεται επεκτείνεται και στο οικονομικό κόστος του μέτρου.

Οι κάμερες προβλέπεται να τοποθετηθούν σε σχολεία και παιδικές χαρές (η πόλη διαθέτει 54 σχολικά κτίρια και 52 παιδικές χαρές) στο πλαίσιο τριετούς σύμβασης (κόστους 1.057.645 ευρώ δημοτικών πόρων) του δήμου με ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι για τη φύλαξη και επιτήρηση δημόσιων κτιρίων (που περιλαμβάνει και καθημερινές περιπολίες των σεκιούριτι στις γειτονιές). Επικαλούμενη την ανάγκη πάταξης φαινομένων βανδαλισμών, η δημοτική αρχή προχωρά στην εγκατάσταση καμερών στις σχολικές μονάδες, «χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση και κανένας διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα.

Ετσι ο δήμος δεν είχε την ευκαιρία να ακούσει από τους εκπαιδευτικούς για τις αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει ένα τέτοιο μέτρο στην παιδαγωγική λειτουργία του σχολείου και στην ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών», τονίζει σε επιστολή της η Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων δημόσιων σχολείων Δήμου Παλλήνης, εξηγώντας ότι η εγκατάσταση καμερών «είναι ένα αυταρχικό μέτρο που λειτουργεί ανασταλτικά στην ελευθερία κινήσεων, λόγου και κριτικής, εθίζει τα παιδιά στον αφ’ υψηλού έλεγχο των κινήσεών τους ως ύποπτα για παραπτώματα και υπονομεύει ουσιαστικά τη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και επιστολές Συλλόγων Γονέων Δημοτικών σχολείων της πόλης. Ανάμεσα σε άλλα, ασκούν κριτική στον δήμαρχο, Θ. Ζούτσο, ότι ξοδεύει χρήματα «για τον περαιτέρω περιορισμό των ελευθεριών μας», ενώ είχε απορρίψει αιτήματα που είχαν κατατεθεί πριν από το κλείσιμο των σχολείων στο δεύτερο κύμα της πανδημίας για κάλυψη αναγκών σε ηλεκτρονικό εξοπλισμό, και τον εγκαλούν ότι αδυνατεί να συντονιστεί στον ρυθμό της κοινωνίας και να αφουγκραστεί τις ανάγκες της.

«Ονειρευόμαστε ένα σχολείο με χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, πόλο έλξης για ολόκληρη την τοπική κοινότητα. Ενα σύγχρονο και ασφαλές προαύλιο, γήπεδο καλαθοσφαίρισης, εξέδρες, γήπεδο πετοσφαίρισης, γήπεδο χειροσφαίρισης, υπαίθριο θερινό κινηματογράφο και όχι στη θέση τους τις φυλακές Μαλανδρίνου…», είναι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα ανοιχτής επιστολής του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού σχολείου προς τους κατοίκους της Κάντζας.

Εξώδικο από σύλλογο

Ταυτόχρονα, σε εξώδικη διαμαρτυρία του προς τον δήμο (κοινοποιούμενη στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα) ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» τονίζει ότι στις εγκαταστάσεις του 1ου Δημοτικού σχολείου –όπου εδρεύει ο Σύλλογος– «ουδέποτε έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα δολιοφθοράς (π.χ. γκράφιτι) ή πολύ περισσότερο ουδέποτε έχουν λάβει χώρα εγκληματικές ενέργειες». Προειδοποιεί και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών, επικαλούμενος απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής (77/2009), για κινδύνους στην ανάπτυξη της έννοιας της ελευθερίας των ανηλίκων, «ακόμα και αν οι συσκευές αυτές βρίσκονται εκτός λειτουργίας, διότι δημιουργείται το αίσθημα ότι είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται ο πολίτης υπό παρακολούθηση».

Και τονίζει –επικαλούμενος εκ νέου την απόφαση της Αρχής– ότι πριν προχωρήσει ο δήμος σε εγκατάσταση κλειστού κυκλώματος επιτήρησης «θα πρέπει να έχουν εξαντληθεί οι εναλλακτικές λύσεις (π.χ. διόρθωση στις περιφράξεις, ασφαλές κλείδωμα των εγκαταστάσεων, φωτισμός κατά τις νυχτερινές ώρες κ.λπ.)» – λύσεις που μαζί με την πρόσληψη φυλάκων προκρίνονται από γονείς και εκπαιδευτικούς που αντιδρούν στην τοποθέτηση καμερών.