Με «επιστημονικό» μανδύα

Πραγματοποιήθηκε στη Βέροια, την Τετάρτη 22 του Φλεβάρη, με «ιδιαίτερη επιτυχία» όπως αναφέρει σχετικό δελτίο τύπου, η προγραμματισμένη εκδήλωση του Εργατικού Κέντρου Βέροιας Αλεξάνδρειας και του ΙΝ.Ε. της ΓΣΕΕ με θέμα «Κρίση κόστους ζωής, κατώτατος μισθός και ελληνική οικονομία».

Η στήλη μας στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας έκανε λόγο για Ε.Κ. «Φαντομά», που απουσίασε και απουσιάζει από τα σοβαρά και πολλές φορές τραγικά προβλήματα που βιώνουν εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Η ίδια η εκδήλωση ήρθε να επιβεβαιώσει τα γραφόμενά της.

Παρακολουθήσαμε την εισαγωγική ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου , ο οποίος με έναν άχρωμο λόγο, ταιριαστό με τις αντιλήψεις του ίδιου και των γραφειοκρατών, υπήρξε απολογητικός απέναντι στις αντεργατικές αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων της περιόδου, δίνοντας ουσιαστικά χείρα βοηθείας στις πολιτικές αυτές και επιχειρώντας να σύρει, για ακόμα μια φορά, στην αδράνεια και την απραξία σωματεία και εργαζόμενους. Το δελτίο τύπου κάνει λόγο για «ενημερωτική εκδήλωση» σε μια περίοδο που η ακρίβεια, η φτώχεια και η εξαθλίωση της εργατικής τάξης και του λαού τσακίζουν κόκαλα! Προφανώς αυτό που κρίνουν απαραίτητο πως χρειάζεται η εργατική τάξη στην περιοχή και πανελλαδικά είναι μία ενημέρωση -και μάλιστα σε ζητήματα που οι εργάτες κι ο λαός τα ζει με τραγικό τρόπο στο πετσί του και ματώνει- και όχι συσπείρωση στα σωματεία και μαζικός, ανυποχώρητος και παρατεταμένος αγώνας για το σταμάτημα αυτής της κατάστασης! Και βέβαια δεν πέφτουμε απ’ τα σύννεφα ακούγοντας τέτοια.

Είναι επίσης χαρακτηριστικές και οι συμβιβαστικές αντιλήψεις που προωθούνται στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Για το ΙΝ.Ε της ΓΣΕΕ, τον «επιστημονικό» της μανδύα, για τη ΓΣΕΕ και τους «Παναγόπουλους» τα πράγματα έχουν ως εξής: «Το κύμα της ακρίβειας που βιώνουμε τον τελευταίο περίπου ενάμιση χρόνο έχει οδηγήσει σε κρίση κόστους ζωής, με αρνητική επίδραση στο βιοτικό επίπεδο και στην καθημερινότητα ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας και ειδικά των μισθωτών, των συνταξιούχων και των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.»! Για τους επιστήμονες διαφωτιστές του γραφειοκρατικού και συμβιβασμένου συνδικαλισμού διαγράφονται μονοκονδυλιά δέκα και πλέον χρόνια μνημονιακής βαρβαρότητας και αιμορραγίας, υποδούλωσης, εξαθλίωσης, φτώχειας, θηριώδους ανεργίας της εργατικής τάξης και του λαού μας κι η κρίση είναι κρίση κόστους με αρνητική επίδραση στο βιοτικό τους επίπεδο. «Ο κατώτατος μισθός εξακολουθεί να είναι χαμηλότερος του ύψους της αξιοπρεπούς διαβίωσης και είναι αναγκαία μια σημαντική αύξησή του», υποστηρίζουν οι επαΐοντες της Συνομοσπονδίας και του Ε.Κ., ξεχνώντας βέβαια να αναφέρουν πώς και από ποιους μπορεί να πραγματοποιηθεί μια ουσιαστική ανατροπή αυτής της αναξιοπρεπούς κατάστασης για τον λαό, στο πλαίσιο ενός σκληρού ταξικού περιβάλλοντος. «Η διεθνής αβεβαιότητα δημιουργεί νέες εστίες αστάθειας που επιδεινώνουν τις ενδογενείς αδυναμίες της οικονομίας», σημειώνεται με έμφαση αλλά εξίσου εμφατικά αποσιωπάται ο ρόλος των μνημονιακών πολιτικών, της Ε.Ε., του ΔΝΤ , των εθελόδουλων πολιτικών και Πολιτικών, όλα στοιχεία της πραγματικότητας που εξοντώνουν εργάτες και λαό και ενισχύουν ντόπιους και ξένους μεγαλοκαραχαρίες. «Η προστασία του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων είναι μείζονα προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Ότι η ελληνική κοινωνία βιώνει πρωτόγνωρη σε ένταση και έκταση κρίση, με ευρύτερες κοινωνικές ομάδες να αντιμετωπίζουν βίαια φαινόμενα φτωχοποίησης και εργασιακής επισφάλειας», μας λένε ως διαπίστωση οι παραπάνω, διαπίστωση που αν σε γενικές γραμμές ακούγεται σωστή κι αληθινή στα αυτιά των εργαζόμενων δε δείχνει και πάλι τους φταίχτες, τους ένοχους, τους εχθρούς!

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυ, όπως λένε, για τη σκληρά δοκιμαζόμενη εργατική τάξη και τον λαό της περιοχής. Τον χόρτασαν με διαπιστώσεις-που έτσι κι αλλιώς βιώνουν στο πετσί τους- και ούτε λέχθηκε ούτε και γράφτηκε κάτι που να προσανατολίζει σε συσπείρωση, σε σωματεία, σε αγώνες. Και πάλι δεν πέφτουμε απ’ τα σύννεφα. Οι γραφειοκράτες, συμβιβασμένοι συνδικαλιστές κάθε είδους έχουν κάθε λόγο να διοργανώνουν και να χαίρονται με ανώδυνες και ακίνδυνες φιέστες κι εκδηλώσεις, για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους στα μάτια των εργαζόμενων αλλά και να στηρίζουν, όπως και όταν μπορούν, όσους τους θρέφουν. Και να μη ξεχνάμε…αναμένονται όπου να’ ναι και οι εργασίες του 38ου συνέδριου της ΓΣΕΕ.

Μπούλα

Στην κοντινή πόλη της Νάουσας, μητέρα του παραδοσιακού αποκριάτικου εθίμου της Μπούλας και των Γενίτσαρων, το Εργατικό Κέντρο -ελεγχόμενο και διοικούμενο αποκλειστικά από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ- διοργάνωσε τις μέρες της αποκριάς αρματοδρομία με τα βασικά αιτήματα του λαού της πόλης (διανομή ξύλων και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας), στο πλαίσιο των καρναβαλικών εκδηλώσεων. Δε λέμε, πρωτότυπη ως κίνηση. Την παρακολούθησαν και γνώρισαν τα αιτήματα πληθώρα κόσμου που έτυχε να βρεθεί εκεί. Ωστόσο, τα ερωτήματα που αφορούν στην πραγματικά μαζική οργάνωση και συσπείρωση των εργαζόμενων της περιοχής στα σωματεία, το ζητούμενο της ανάπτυξης μαζικών αγώνων ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές…παραμένουν.

Ματιές… από τη Βόρεια Ελλάδα

πηγή: Λαϊκός Δρόμος