Τη στιγμή που η κυβέρνηση εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, στοχεύοντας στην κατάργηση θεμελιωδών κατακτήσεων, όπως είναι αυτή του οκτάωρου, τη στιγμή που, όπως λέει και η ανακοίνωση του ΝΑΡ, «προπαγανδίζουν τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ ότι δήθεν προστατεύονται οι εργαζόμενοι», τη στιγμή που απαιτείται η μεγαλύτερη συσπείρωση και ενότητα των εργαζομένων για να μην περάσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, το ΝΑΡ απαντάει με αίτημα «πενθήμερο, 6ωρο, 30ωρο με αύξηση των αποδοχών»!!

Ποιο αλήθεια είναι το νόημα να πετιούνται συνθήματα που ούτε οι ίδιοι που τα λένε δεν τα πιστεύουν; Που το μόνο που πετυχαίνουν είναι την αυτοϊκανοποίηση των εμπνευστών τους;
Γιατί πέρα από αυτό, μόνο ζημιά προκαλούν μέσα στο κίνημα των εργαζομένων. Τέτοιου είδους μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις όχι μόνο δεν μπορούν να συναντήσουν κάποια απήχηση, αλλά προκαλούν τη θυμηδία και το σαρκασμό στην καλύτερη περίπτωση.

Όπως όταν οι δυνάμεις του ΝΑΡ, του ΚΚΕ και του ποικιλώνυμου ρεφορμισμού διεκδικούσαν «αδιαπραγμάτευτα κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη 1400 ευρώ», προϊόν υποτίθεται έρευνας και μελετών, για τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Πού βρίσκονται τώρα αυτά τα αιτήματα;

Πουθενά αλλού, πάρα στο καλάθι των αχρήστων.

Αυτή τη στιγμή το πρόταγμα των εργαζομένων είναι να συνενωθούν στην πιο πλατιά βάση για να υπερασπιστούν τις κατακτήσεις τους από την επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου.

Μια τέτοιου είδους πολιτική νηπιαγωγείου -που με ευκολία εξακοντίζει βροντώδη, απογειωμένα συνθήματα και μαξιμαλιστικά αιτήματα, έξω από κάθε πραγματικότητα- πετυχαίνει μόνο αρνητικά αποτελέσματα· πετυχαίνει την αποσυσπείρωση από το μόνο στόχο που αυτή τη στιγμή πρέπει να απλωθεί στην πιο πλατιά βάση των εργαζομένων, που σε ένα πανεργατικό παλλαϊκό μέτωπο πρέπει να προτάξουν το βασικό αίτημα: Να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα.

Μια τέτοια υποτιθέμενη αντικαπιταλιστική πολιτική πετυχαίνει τον κατακερματισμό των δυνάμεων και την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση από το κύριο -που είναι η πάλη απέναντι στο νέο νομοσχέδιο και τη δεξιά πολιτική- σε άλλα αιτήματα, διεκδικήσεις και προγράμματα αγωνιστικής πλειοδοσίας και «αριστερής» δημαγωγίας, για να καταλήξουν και πάλι στην ουρά και στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, που χωρίς κανένα πρόβλημα εξήγγειλε πριν από λίγες μέρες 35ωρο, 4ήμερο χωρίς μείωση αποδοχών!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος