Πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου η εκδήλωση του Μ-Λ ΚΚΕ για τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Την εκδήλωση προλόγισε η σ. Αρετή Σπαχή και αμέσως ξεκίνησε η προβολή του βίντεο-αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ που ετοίμασε η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ.

Βασικοί άξονες του οπτικοακουστικού αφιερώματος ήταν η ανάδειξη των ιδιαίτερων ιστορικών συνθηκών (διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας) που οδήγησαν στην ίδρυση του ΣΕΚΕ/ΚΚΕ, όπως και των ηρωικών αγώνων και της ανεκτίμητης προσφορά του τις 4 πρώτες δεκαετίες από την ίδρυσή του. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται επίσης στην ιστορική ρεβιζιονιστική στροφή που επιβλήθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα μετά την 6η ολομέλεια του 1956 καθώς και στην ύπαρξη του Μ-Λ κινήματος όπως και στην θετική συνεισφορά του στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος.

Το βίντεο ακολούθησαν οι ιστορικές αναφορές της σ. Αρετής Σπαχή για την πορεία ανάπτυξης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αναδείχτηκαν οι συνθήκες που γέννησαν την ανάγκη οργάνωσης των εργατών, την ίδρυση της Πρώτης Διεθνούς, έγιναν αναφορές στην Παρισινή Κομμούνα καθώς και στην Δεύτερη Διεθνή. Επισημάνθηκε ο αναντικατάστατος ρόλος του Κ. Μαρξ και Φ. Ένγκελς στην ύπαρξη των κομμάτων της εργατικής τάξης καθώς και στο μπόλιασμα του εργατικού κινήματος με τα αναγκαία θεωρητικά και πραχτικά εργαλεία για την διεκδίκηση της εξουσίας του. Τέλος, έγινε αναφορά για το αναγκαίο ρόλο του κομμουνιστικού κόμματος και πως υπό την καθοδήγηση του Β. Λένιν η εργατική τάξη έφερε εις πέρας τον ιστορικό της ρόλο και κατέλαβε την εξουσία στην Ρωσία.

Έπειτα ο σ. Βασίλης Πετράκης αναφέρθηκε στην καταλυτική επίδραση που έφερε η ίδρυση του ΣΕΚΕ/ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία. Έγινε αναφορά στους αγώνες του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας τις πρώτες 4 δεκαετίες από την ίδρυσή του για την κατοχύρωση δικαιωμάτων όπως της ασφάλισης, περίθαλψης, εργασίας και της ισοτιμίας της γυναίκας. Η τοποθέτηση του σ. Βασίλη έδωσε βαρύτητα στο πνεύμα της αταλάντευτης αντίστασης («Δεν υπογράφουμε δηλώσεις») που χαρακτήρισε το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, που δεν λύγησε ακόμη και κάτω από της αδιανόητης βαρβαρότητας βασανιστηρίων που δέχτηκαν οι κομμουνιστές κι οι δημοκράτες στα κολαστήρια της Μακρονήσου, του Άη Στράτη και αλλού.

Στη συνέχεια, ο σ. Πέτρος Κουφοβασίλης ανέλυσε διεξοδικά τις θέσεις του Μ-Λ ΚΚΕ για την ρεβιζιονιστική στροφή του 20ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ καθώς και της επιβολής της στο ΚΚΕ με την 6η ολομέλεια του 1956. Με την παράθεση ιστορικών γεγονότων φανερώθηκε η καταστροφική πορεία που ακολούθησε, η οποία έφτασε στο απόγειό της με την καπιταλιστική παλινόρθωση στην Σοβιετική Ένωση και την κήρυξη παράνομου του ίδιου του ΚΚΣΕ. Επίσης, επισημάνθηκε η υιοθέτηση από την σημερινή καθοδηγητική ηγεσία του ΚΚΕ λαθεμένων τροτσκιστικών και αντιλενινιστικών θεωριών. Τονίστηκε γιατί είναι ανιστόρητη η θεώρηση πως το σημερινό ΚΚΕ είναι συνέχεια του επαναστατικού ΚΚΕ των τεσσάρων πρώτων δεκαετιών από την ίδρυσή του και φωτίστηκε η ανάγκη για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος.

Στο τέλος ακολούθησε συζήτηση και απαντήθηκαν ερωτήματα που έθεσαν οι παρευρισκόμενοι σύντροφοι και συναγωνιστές. Ερωτήματα τόσο για την επικαιρότητα, όπως για την συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και ιστορικού περιεχομένου, όπως για τις ιδιαίτερες συνθήκες της ταξικής πάλης τα επίμαχα χρόνια 1953-1956 στη Σοβιετική Ένωση και πως οδηγήθηκε το ΚΚΣΕ στην ρεβιζιονιστική στροφή του 20ου συνεδρίου.