Με το βλέμμα στη Gaza που έγινε Guernica – «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος» του Τάσου Λειβαδίτη

Ένας χαιρετισμός στους μαχητές της Ειρήνης. Στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που διαδηλώνουν στους δρόμους των πόλεων όλου του κόσμου, απαιτώντας να σταματήσει τώρα ο πόλεμος και η σφαγή των αμάχων Παλαιστινίων.
Μια βιντεο-σύνθεση φωτογραφιών από τους βομβαρδισμούς και την ισοπέδωση των συνοικιών στην πολιορκημένη Gaza-ernica και από τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις στις πόλεις του κόσμου: από την Γκουέρνικα της Ισπανίας, στην Αθήνα, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στην Βαγδάτη, στην Ρώμη, στο Σικάγο στην Ουάσιγκτον, στην Νέα Υόρκη και σ’ άλλες πόλεις του κόσμου. Παντού αντηχούν τα συνθήματα «να σταματήσει τώρα ο πόλεμος», «λευτεριά στην Παλαιστίνη».

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», απόσπασμα από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη

Διαβάζει ο Κώστας Καζάκος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ’ τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος…
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο…
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδι,
να κοιτάς έν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να σου λέει τα όνειρά της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.