Οι δυνάμεις των ΜΑΤ θα χρησιμοποιούν πλέον και «σκηνοθέτη» για το κινηματογραφημένο υλικό από τους εικονολήπτες που διαθέτουν για να στοιχειοθετούν κατηγορίες εναντίον πολιτών που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Η είδηση δόθηκε λίγες μόνο ημέρες μετά την καταγγελία της Ένωσης Φωτορεπόρτερ πως αστυνομικοί «υποδύονταν» τους φωτογράφους -καμεραμέν και βιντεοσκοπούσαν συμμετέχοντες στις συγκεντρώσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς. Η χρήση τηλεοπτικής κάμερας από ΕΛΑΣ και ΜΑΤ είναι ήδη γεγονός από το 2013 – είχαν κυκλοφορήσει μάλιστα σε φωτογραφία τα ειδικά κράνη με την ενσωματωμένη κάμερα. Το νέο είναι ότι οι κάμερες θα είναι υψηλής ευκρίνειας και ότι το υλικό θα σκηνοθετείται από το αρμόδιο τμήμα στο υπουργείο και με βάση αυτό θα παραπέμπονται κατηγορούμενοι διαδηλωτές.

Η λειτουργία ειδικού τμήματος σκηνοθεσίας-μοντάζ στην αστυνομία δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο φαινόμενο. Είναι η εξέλιξη στην καλά οργανωμένη επιχείρηση προπαγάνδας και χειραγώγησης  ΜΜΕ και δημοσιογράφων. Δε διαθέτει μόνο η αστυνομία κάμερες και σκηνοθέτες για να στηρίξει το ρόλο της ως δύναμη καταστολής. Άλλοι, πιο αρμόδιοι, έχουν ανοίξει το δρόμο. Το Μαξίμου και οι γενικές γραμματείες στον μηχανισμό επικοινωνίας διαθέτουν δικούς τους καμεραμέν, σκηνοθέτες, παραγωγούς και οργανωμένα τμήματα διαχείρισης Μέσων, μέσω των οποίων εφοδιάζονται με εικόνα, ήχο και φυσικά με δελτία τύπου ή non paper τα κρατικά ελεγχόμενα Μέσα, τα οποία διαδίδουν και αναπαράγουν την ελεγχόμενη είδηση-ρεπορτάζ.

Το κράτος κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Αυτοί που δεν την κάνουν είναι τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι, τα συνδικαλιστικά όργανά τους και οι επαγγελματικές ενώσεις που ποτέ δεν έθεσαν το ζήτημα του ελέγχου ως μείζον και σημαντικό. Όλοι τους βολεύονται με το έτοιμο υλικό προς χρήση που παρέχει το κράτος και οι μηχανισμοί του, το αναπαράγουν χωρίς καμία περαιτέρω έρευνα, συντηρώντας με αυτό τον τρόπο την προβληματική λειτουργία των Μέσων τους και τις άθλιες εργασιακές σχέσεις σε αυτά. Το πολύ-πολύ να χρησιμοποιηθεί το υλικό αυτό με ξεχωριστό σχολιασμό από τις γραφίδες και τις «φωνές» των ιδιοκτητών, αναλόγως της πολιτικής ή κομματικής ταυτότητας και κατεύθυνσης των ΜΜΕ και των στελεχών του.

Της Ματίνας Παπαχρηστούδη από το Πριν