Ο εικοσιπεντάχρονος Πάτρικ Στιπάνεκ, απόφοιτος ηλεκτρολόγος -μηχανικός, με ειδίκευση την Πληροφορική, από το μικρό χωριό Μοκροούσε, στην δυτική Βοημία της Τσεχίας, κατατάχθηκε στο στρατό το 2015. Ύστερα από την βασική εκπαίδευση και μερικές μεταθέσεις, τον Ιανουάριο του 2017, εντάχθηκε στο 42ο Μηχανοκίνητο Τάγμα του Αγίου Βέντσεσλας, με έδρα το Τάμπορ και από εκεί, τον φετινό Απρίλιο, ταξίδεψε μαζί με τους συναδέλφους του στο Αφγανιστάν. Τα ξημερώματα της Κυριακής 5 Αυγούστου, συμμετέχοντας σε μια περιπολία, εννιά χιλιόμετρα μακριά από την μεγάλη αμερικάνικη βάση, στο Μπαγκράμ, στο ανατολικό Αφγανιστάν, έπεσε σε ενέδρα στους στενούς δρόμους ενός χωριού. Ο βομβιστής αυτοκτονίας, ήταν ένας δεκαοκτάρης, μέλος της αφγανικής αντίστασης στην οποία πρωταγωνιστούν οι Ταλιμπάν. Η έκρηξη ήταν φοβερή. Μαζί με τον δεκανέα Πάτρικ Στιπάνεκ, σκοτώθηκαν άλλοι δύο Τσέχοι στρατιώτες, ο αρχιλοχίας Μάρτιν Μάρσιν και ο δεκανέας Καμίλ Μπένες, και τραυματίστηκαν ένας Αμερικάνος και δύο κυβερνητικοί Αφγανοί. Λίγες ημέρες μετά, τα άψυχα σώματα των τριών στρατιωτών επέστρεψαν στην πατρίδα και έτυχαν τιμητικής υποδοχής. Ο Πάτρικ κηδεύτηκε στις 17 Αυγούστου, στην εκκλησία της Παναγίας του Ροδαρίου, στην πόλη Πλζεν, με την παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης και πλήθος συνομηλίκων από τα ανέμελα χρόνια του σχολείου. Ένας δάσκαλος του Πάτρικ μίλησε γι’ αυτόν σε δημοσιογράφους, έκπληκτος και συντετριμμένος για την τύχη του μικρόσωμου και ήσυχου νεαρού, για τον οποίο δεν φαντάζονταν πως θα μπορούσε να έχει τέτοιο τέλος. Η ηγεσία του στρατού, κατά το συνήθειο, υποσχέθηκε πως θα εκδικηθεί σκληρά τους δολοφόνους.

Η απώλεια των τριών στρατιωτών πυροδότησε, για μια ακόμη φορά, την δημόσια συζήτηση και αντιπαράθεση σχετικά με την συμμετοχή της χώρας στις Νατοϊκές αποστολές. Κυβέρνηση και καθεστωτικά ΜΜΕ επιτέθηκαν σε όσους ζητάνε την επιστροφή των στρατιωτών, κατηγορώντας τους για έλλειψη πατριωτισμού. Ορισμένοι, μάλιστα, υπερασπίστηκαν την αποστολή με κυνισμό, ως το αναγκαίο τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι Τσέχοι στους Αμερικανούς, για την Νατοϊκή ομπρέλα προστασίας! Στο Αφγανιστάν, βρίσκονται 230 Τσέχοι στρατιωτικοί, εκ των οποίων οι 170 αποτελούν προσωπικό προστασίας της βάσης στο Μπαγκράμ. Στην πραγματικότητα, αναλώσιμες ανθρώπινες ασπίδες για τις αμερικάνικες εγκαταστάσεις. Από το 2007, έχουν σκοτωθεί δεκατρείς Τσέχοι και έχουν τραυματιστεί πολλοί περισσότεροι και τον Οκτώβριο, ακόμη ένας στρατιώτης προστέθηκε στην λίστα θανάτου. Νωρίτερα, μέσα στο καλοκαίρι, το κοινοβούλιο αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμό των στρατιωτικών που βρίσκονται σε αποστολές στο εξωτερικό, κυρίως, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Μαλί και στα κράτη της Βαλτικής, δείχνοντας πως η τσέχικη αστική τάξη είναι αποφασισμένη να προσφέρει περισσότερο φόρο αίματος. Όχι, όμως, των παιδιών της αλλά των παιδιών των άλλων, δηλαδή των εργατών και του λαού.

Δεκαεπτά χρόνια μετά την έναρξη των αμερικάνικων βομβαρδισμών, τον Οκτώβριο του 2011 και στην συνέχεια της στρατιωτικής επέμβασης της λεγόμενης διεθνούς συμμαχίας, στο Αφγανιστάν, τίποτε δεν έχει τελειώσει. Ούτε ο διαρκής πόλεμος, ούτε η καθημερινή αιματοχυσία, ούτε, φυσικά, οι Ταλιμπάν. Οι οποίοι, σύμφωνα με εκτιμήσεις δυτικών, ελέγχουν σχεδόν την μισή χώρα, επιχειρούν άνετα μέσα στις μεγάλες πόλεις και στην πρωτεύουσα και επεκτείνονται στο βόρειο Αφγανιστάν, περιοχή που ήταν παλιότερα αφιλόξενη γι’ αυτούς. Οι Αμερικανοί, ύστερα από την λήξη της αποστολής της ISAF το 2014, άφησαν μια κατοχική δύναμη με δωδεκάμισι, πάνω κάτω, χιλιάδες στρατιώτες, οι οποίοι αποδείχθηκαν λίγοι για να εμποδίσουν την διαρκώς αναπτυσσόμενη αντίσταση. Ύστερα από συνεχείς αποτυχίες του κυβερνητικού στρατού, πέρυσι το καλοκαίρι, ο Τραμπ ανακοίνωσε την ενίσχυση και με άλλες δυνάμεις της αμερικάνικης δύναμης, ζήτησε, με επιτακτικό τρόπο, την εκ νέου συνδρομή των Νατοϊκών συμμάχων και υποσχέθηκε να κάνει τα πάντα για την συντριβή των Ταλιμπάν. Ένα χρόνο μετά, όχι μόνο δεν νικήθηκαν οι αντικατοχικές δυνάμεις αλλά και έφτασαν στο σημείο να οργανώσουν την παράτολμη επιχείρηση δολοφονίας του αρχηγού της αστυνομίας στην Κανταχάρ και του επικεφαλής της Νατοϊκής δύναμης. Ο Αμερικάνος στρατηγός Σκοτ Μίλερ την γλύτωσε, ένας άλλος στρατηγός, ο Τζέφρι Σμάιλι, τραυματίστηκε αλλά ο σκληρός στρατηγός της αστυνομίας, Αμπτούλ Ρεζάκ Καντίρι, δεν στάθηκε τυχερός. Αυτά συνέβησαν στο κτίριο του κυβερνήτη, στο κέντρο της Κανταχάρ, πριν από ένα μήνα, αλλά υποβαθμίστηκαν για προφανείς λόγους από τα δυτικά ΜΜΕ. Μια άλλη “βόμβα”, όμως, έχει ανησυχήσει περισσότερο τους Αμερικάνους, η ενίσχυση της ρώσικης ανάμιξης στις αφγανικές εξελίξεις στο σημείο ώστε η Μόσχα να πετύχει να φέρει στο δικό της τραπέζι προκαταρκτικών συζητήσεων αντιπροσωπεία των Ταλιμπάν. Εμπρός στον κίνδυνο να αλλάξουν για τα καλά οι παλιοί ρόλοι, η Ουάσιγκτον ανακάλεσε τις εφεδρείες της. Ο νεαρός Πάτρικ Στιπάνεκ, ενώ ήταν στο Αφγανιστάν, αγνοούσε πως τις ημέρες του Αυγούστου που έγινε ζωντανή ασπίδα για τους Αμερικάνους πεζοναύτες, προετοιμάζονταν στον Λευκό Οίκο η επιστροφή στην χώρα ενός παλιού γνώριμου. Η αποστολή ενός αυτοκρατορικού απεσταλμένου που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τραγική μοίρα του Αφγανικού λαού αλλά και των χιλιάδων Αμερικάνων και Νατοϊκών στρατιωτών που σκοτώθηκαν εκεί. Ο διορισμός του Ζαλμάι Κχαλιλζάντ από τον Τραμπ, ως ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ, σημαίνει νέες ιμπεριαλιστικές μηχανορραφίες και μυρίζει καινούριο ανθρώπινο αίμα !

Πηγή: atheatoskosmosps.blogspot.com