Έπειτα από την πραγματικά σοβαρή κακοκαιρία των τελευταίων ημερών, φάνηκαν γρήγοροι στα αντανακλαστικά τους οι της ΝΔ. 
Μη φανταστεί κανείς βέβαια κάτι το τρομερό, όπως αγρότες χτυπημένους από τη μήνι- την οργή- του θεού, περιχαρείς να εισπράττουν παχυλές αποζημιώσεις! Όχι, βέβαια. Ποια ήταν η δουλειά των κυβερνητικών; Πολιτική επικοινωνιακή που τείνει να εξαφανίζει, πολλές φορές με επιτυχία, την πραγματικότητα και την ουσία των πραγμάτων.
Ας δούμε, λοιπόν, την πραγματικότητα. Ακούγοντας αγρότες περιοχών που υπέστησαν καταστροφές να μιλούν για δέντρα ροδάκινων «σχισμένα στα δύο», ριγμένη όλη τη φετινή παραγωγή, καλαμποκιές τσακισμένες, ίσως κανείς αντιληφθεί ελάχιστα την ουσία της. Φτωχοί και μεσαίοι αγρότες αντικρίζουν για άλλη μια φορά το φάσμα της επιβίωσης και αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα για τα αγροτικά νοικοκυριά και την αγροτιά της χώρας, που την ξεκληρίζουν Ε.Ε.-ΚΑΠ και κάθε είδους ζημιές από καιρικές συνθήκες. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η ουσία της.
Κλιμάκιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με επικεφαλής τη νέα υφυπουργό, Φ. Αραμπατζή, σε μία επίδειξη φιλοαγροτισμού, επισκέφτηκε τις περιοχές που χτυπήθηκαν. Συσκέψεις και φωτογραφίες με αρμόδιους παράγοντες των περιοχών, παρέλαση των νέων βουλευτών και άλλων και πολλές υποσχέσεις. Έχει ενδιαφέρον να σταθεί κανείς σ’ αυτές… «Από την πρώτη στιγμή η ηγεσία του Υπουργείου….δίπλα στους πληγέντες από την πρόσφατη θεομηνία παραγωγούς…», λόγια όμορφα βαλμένα το ένα δίπλα στο άλλο ώστε να φανεί πως υπάρχει κυβέρνηση που μεριμνά, φροντίζει και κανείς δεν πρέπει να ανησυχεί.
Επικοινωνιακή πολιτική, ανέξοδα λόγια, υποσχέσεις από πρόσωπα και κόμματα που έχουν δώσει απτά δείγματα ότι άλλα λένε, άλλα πράττουν κι είναι υπεύθυνοι για το ξεκλήρισμα με κάθε τρόπο των αγροτών μας.

Από το χώρο της εργατικής τάξης

Ότι επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας, αφόρητες συνθήκες εργασίας και εκμετάλλευσης, εκβιασμοί κάθε είδους στους χώρους που εργάζεται, αν εργάζεται, η εργατική τάξη είναι γνωστό.
Ότι η ανεργία, η φτώχεια κι η εξαθλίωση απλώνεται σε εκατομμύρια, το γνωρίζουμε ως κομμουνιστές καλά κι αγωνιζόμαστε καθημερινά να ρίξουμε λίγο φως στις σκοτεινιασμένες συνειδήσεις.
Ότι τις τελευταίες δεκαετίες, με τη «συμμετοχή μας στην Ευρώπη των εργαζομένων», για να θυμόμαστε και τα παλιότερα, η χώρα οδηγήθηκε σε τραγική αποβιομηχάνιση, κι αυτό επίσης είναι πασίγνωστο.
Στη Βόρεια Ελλάδα τα λουκέτα και η καταστροφή στη βιομηχανική παραγωγή τα τελευταία, πολλά χρόνια, απανωτά. Ποιος ξεχνά τη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας «ΛΑΝΑΡΑ» στην πόλη της Νάουσας; Ποιος ξεχνά τα πρόσφατα λουκέτα σε ΕΛΒΙΖ και ΝΕΣΤΛΕ στο Πλατύ Ημαθίας; Ποιος αλήθεια ξεχνά τις δεκάδες ή και εκατοντάδες βιομηχανίες που εξαφάνισαν από προσώπου, ελληνικής, γης η ιμπεριαλιστική Ε.Ε. και, τα τελευταία χρόνια, η μνημονιακή επέλαση;
Οι παλιότεροι σε νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας μπορούν να θυμηθούν δεκάδες και εκατοντάδες εργοστάσια διαλογής και κονσερβοποιίας φρούτων, εργοστάσια που έκαναν ανάμνηση η υποτέλεια στην Ε.Ε. και τους σχεδιασμούς της για τη χώρα, μαζί με χιλιάδες θέσεις εργασίας, μόνιμες ή εποχιακές. Άλλες εποχές θα μου πείτε.
Σήμερα ελάχιστα εργοστάσια εξακολουθούν και υπάρχουν κι αυτά, όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας-Πέλλας, παρόλη τη μεγάλη τους κερδοφορία, κρατούν ομήρους τους εργάτες στον εργασιακό χειμώνα. Τα στοιχεία ενδεικτικά και μέσα σε περίοδο κρίσης, δείχνουν κέρδη δισεκατομμυρίων τσεπωμένα από ελάχιστους και τους εργάτες να βιώνουν πετσόκομμα σε μισθούς, πληρωμές με κατώτατη αμοιβή, ανύπαρκτες, εννοείται, Κλαδικές συμβάσεις εργασίας, εξαντλητικά ωράρια εργασία, εργατικά ατυχήματα και κάκιστες συνθήκες στους χώρους εργασίας.
Βιώνουν και εκβιασμούς και τρομοκράτηση. Όσοι από τους εργαζόμενους διεκδικούν βελτίωση συνθηκών και αποδοχών είτε δέχονται απειλές είτε δεν προσλαμβάνονται ξανά, παρά την έλλειψη που λέγεται πως υπάρχει σε εργατικά χέρια και τις διαμαρτυρίες της εργοδοσίας πως οι νέοι δεν πηγαίνουν για να εργαστούν σ’ αυτά. Αυτή ήταν η κατάληξη για συνδικαλιστές εργοστασίων που είδαν την πρόσληψή τους να μην πραγματοποιείται.
Η πραγματικότητα σκοτεινιάζει περισσότερο από την καταγγελία του συνδικάτου ότι, για την εξεύρεση φτηνής, φτηνότερης, εργατικής δύναμης υπήρξε απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για «αξιοποίηση» προσφύγων από camp των συγκεκριμένων περιοχών, ως εποχιακών «δούλων» στα εργοστάσια αυτά!!

πηγή: Λαϊκός Δρόμος