Σήμερα στο Ηράκλειο τιμήθηκε η Εργατική πρωτομαγιά με δυο χωριστές
συγκεντρώσεις, παρά την αναγκαιότητα ενός μαζικού, ενωτικού, ταξικού
γιορτασμού του μεγαλύτερου σταθμού της εργατικής τάξης, την περίοδο
μάλιστα της κορύφωσης της αντεργατικής επέλασης μέσω του νομοθετικού
εκτρώματος Βρούτση-Χατζηδάκη που κατεδαφίζει τα θεμέλια των εργατικών και συνδικαλιστικών κατακτήσεων.

Την αναγκαιότητα αυτή υποστηρίξαμε από το χώρο τοτυ Μ-Λ ΚΚΕ και της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, δίνοντας πολυήμερη μάχη στο Δ.Σ της ΕΛΜΕ για μια ΚΟΙΝΗ συγκέντρωση, με ισηγορία όλων των συλλογικοτήτων, συνδικαλιστικών και πολιτικών.

Η πρότασή μας έπεσε στο κενό, γιατί επικράτησε, δυστυχώς, η σεχταριστική
και μικροκομματική λογική πρώτα του ΠΑΜΕ και στη συνέχεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των πολιτικών οργανώσεων που συγκρότησαν το συντονισμό για το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς (ΚΚΕ μ-λ και ΛΑΕ) και μετέτρεψαν τη συνηθισμένη προσυγκέντρωση..σε χωριστή συγκέντρωση, βγάζοντας, μάλιστα, παραμονή της συγκέντρωσης, ανακοίνωση στα ΜΜΕ για..ευπρόσδεκτους και μη.
Η ανακοίνωση αυτή οδήγησε σε αποστασιοποίηση των εκπαιδευτικών σωματείων (ΕΛΜΕ-ΣΕΠΕ) από την εν λόγω συγκέντρωση και στη δημιουργία μιας τρίτης συγκέντρωσης (!) των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στο κέντρο της πλατείας Ελευθερίας.

Απέναντι σε αυτό το διασπαστικό κλίμα, το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ δήλωσαν και έκφρασαν την αντίθεσή τους, καταθέτοντας -ακόμη και στο παραπέντε- πρόταση κοινού εορτασμού όλων
(πλην του ΠΑΜΕ που αρνούνταν) στα Λιοντάρια.

Και αυτή η ενωτική πρόταση δε βρήκε αποδέκτες σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές. Κατόπιν τούτου, οι δυνάμεις μας προσυγκεντρώθηκαν στο χώρο του Καπετανάκειου, καταδίκασαν μέσω των πανό, των προκηρύξεων και του τηλεβόα τα αντιδραστικά μέτρα και στη συνέχεια ακολούθησαν την πορεία, στην οποία προπορεύονταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, πίσω από τις οποίες συντάχθηκαν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των προαναφερόμενων οργανώσεων.

Θεωρούμε ότι όλοι αυτοί οι τακτικισμοί είναι εντελώς αναντίστοιχοι με τις ανάγκες και τις αρχές του αριστερού, ταξικού και λαϊκού κινήματος και θα επιμείνουμε στην αρχή της ενωτικής πάλης και αντίθεσης μέσα στις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων.

Γιατί είναι ο μόνος δρόμος για τη ενωτική και μαζική αντίσταση στα αντιδραστικά μέτρα.