Την Τρί­τη 20 Μάρ­τη, ο αμε­ρι­κα­νός ΥΠΕΞ, Μάικ Πο­μπέο, πή­ρε μέρος στη νέα τρι­με­ρή Σύ­νο­δο Ελ­λάδας – Κύ­πρου – Ισ­ρα­ήλ, επι­σφρα­γί­ζο­ντας και μ’ αυ­τό τον τρόπο την ενερ­γότε­ρη εμπλο­κή των ΗΠΑ στα πε­ρι­φε­ρεια­κά σχή­μα­τα που ανα­πτύσ­σο­νται υπό αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊκή ομπρέλα, με συμ­με­το­χή και της Ελ­λάδας, για την εμπέδω­ση της ιμπε­ρια­λι­στι­κής «ασφάλειας» και «στα­θε­ρότη­τας» στην ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή.

Εί­ναι η δεύ­τε­ρη φο­ρά που οι ΗΠΑ εκ­προ­σω­πή­θη­καν στη συ­νάντη­ση, η πρώτη ωστόσο που αυ­τό έγι­νε σε επί­πε­δο ΥΠΕΞ, επι­βε­βαιώνο­ντας την όλο και πιο άμε­σή τους διείσ­δυ­ση στην πε­ριο­χή, με στόχο τη δια­σφάλι­ση στα­θε­ρής πα­ρέμ­βα­σης που θα τους δια­σφα­λί­σει σα­φή πλε­ο­νε­κτή­μα­τα απένα­ντι σε αντί­πα­λα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα, με πρώτη τη Ρω­σία. Την ίδια ώρα, αμε­ρι­κα­νι­κοί ενερ­γεια­κοί κο­λοσ­σοί διεκ­δι­κούν πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στη λε­κάνη της Με­σο­γεί­ου και την «αξιο­ποί­η­ση» των υδρο­γο­ναν­θράκων της, με πρώτη την «ExxonMobil», που έχο­ντας ήδη «πα­ρου­σία» σε ελ­λη­νι­κή, κυ­πρια­κή και αι­γυ­πτια­κή ΑΟΖ, σχε­διάζει πλέον κι άλ­λες γε­ω­τρή­σεις.
Εί­ναι σα­φές ότι η τρι­με­ρής, όσο βε­βαιώνε­ται η ύπαρ­ξη και προ­ω­θεί­ται η εκ­με­τάλ­λευ­ση των κοι­τα­σμάτων της ΑΟΖ της Κύ­πρου, έχει στο επί­κε­ντρό της τα θέμα­τα ενέρ­γειας, όπως αυ­τά της άντλη­σης των κοι­τα­σμάτων, αλ­λά και της κα­τα­σκευ­ής του αγω­γού East Med, που θα με­τα­φέρει αέριο από το Ισ­ρα­ήλ και την Κύ­προ μέσω Ελ­λάδας στην Ευ­ρώπη. Άλ­λο τόσο σα­φές εί­ναι ότι η τρι­με­ρής αυ­τή ορί­στη­κε, λει­τουρ­γεί και υπα­κού­ει απο­κλει­στι­κά στους σχε­δια­σμούς και τα οι­κο­νο­μι­κά και στρα­τη­γι­κά συμ­φέρο­ντα των ΗΠΑ στην πε­ριο­χή, σε μια πε­ρί­ο­δο όξυν­σης των εν­δοϊμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών.
Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κές οι ανα­φο­ρές του Πο­μπέο στην Κί­να, στη Ρω­σία, αλ­λά και το Ιράν και η ανάγκη να απο­κρου­στεί η επιρ­ροή και ο ρόλος τους στην πε­ριο­χή. Όπως ο ίδιος ανα­φέρει για την τρι­με­ρή… «εί­ναι ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας στιγ­μή (για τις ΗΠΑ), όταν υπάρ­χουν όλες αυ­τές οι πυ­ρη­νι­κές δυ­νάμεις, Κί­να, Ρω­σία, και όλα τα στρα­τιω­τι­κά δια­κυ­βεύ­μα­τα στο νότο και την Ανα­το­λή…». Δεν σκέφτη­κε κα­μία άλ­λη πυ­ρη­νι­κή δύ­να­μη ο Πο­μπέο. Κάποια, ίσως τη μο­να­δι­κή, που να έχει κάνει χρή­ση πυ­ρη­νι­κών. Στην κοι­νή δή­λω­ση που υπο­γράφουν και οι τέσ­σε­ρις (και ο Πο­μπέο) βε­βαιώνε­ται,
«… η κοι­νή δέσμευ­ση, για την προ­ώθη­ση της ει­ρή­νης, στα­θε­ρότη­τας, ασφάλειας και ευ­η­με­ρί­ας στην Ανα­το­λι­κή Με­σόγειο…»,  αλ­λά και ότι «… δε­σμεύ­ο­νται οι τέσ­σε­ρεις πλευ­ρές, να απο­κρού­σουν κάθε εξω­τε­ρι­κή κα­κόβου­λη επιρ­ροή στην Αν. Με­σόγειο και τη Μέση Ανα­το­λή…».  Ο Νε­τα­νιάχου με ιδιαί­τε­ρη έντα­ση ση­μεί­ω­σε ξα­νά ότι «…Αν φτια­χτεί αυ­τός ο αγω­γός, τότε οι 3 χώρες ανα­λαμ­βάνουν και τη δέσμευ­ση να τον προ­στα­τεύ­ουν με κάθε τρόπο… »
Με φόντο τα πα­ρα­πάνω, νέες διευ­θε­τή­σεις προσ­δο­κούν οι ίδιοι οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί κο­λοσ­σοί. Αυ­τό επι­βε­βαί­ω­σε και ο αντι­πρόε­δρος της «ExxonMobil», Στί­βεν Γκρίν­λι, που ανήγ­γει­λε νέες επεν­δύ­σεις της εται­ρεί­ας στην πε­ριο­χή και ξε­κα­θάρι­σε την προ­θυ­μία της να αξιο­ποι­ή­σει διάφο­ρες εναλ­λα­κτι­κές συ­νερ­γα­σί­ες.
Ερω­τη­θείς αν προ­βλη­μα­τί­ζουν την εται­ρεία οι δια­μάχες για την Κύ­προ και γύ­ρω απ’ αυ­τήν, απάντη­σε ότι «αυ­τά εί­ναι θέμα­τα των κυ­βερ­νή­σε­ων να τα λύ­σουν», ενώ όταν ρω­τή­θη­κε για το εν­δε­χόμε­νο συ­νερ­γα­σί­ας της «ExxonMobil» και με χώρες με τις οποί­ες προς το πα­ρόν δεν έχει σχε­τι­κές συμ­φω­νί­ες, όπως η Τουρ­κία, επι­βε­βαί­ω­σε ότι η «ExxonMobil» «εί­ναι ανοι­χτή» σε κάτι τέτοιο «αν τα δε­δο­μένα το επι­τρέπουν και οι ευ­και­ρί­ες αυ­ξη­θούν».
Εν­δει­κτι­κές ήταν και οι το­πο­θε­τή­σεις που έγι­ναν σε συ­νέδριο του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Πει­ραιά. Πα­ρου­σία και της πρέσβει­ρας του Ισ­ρα­ήλ, σε θε­μα­τι­κή με τί­τλο «Ανα­το­λι­κή Με­σόγειος και Ενερ­γεια­κοί Κόμ­βοι», ο Κύ­πριος πρώην ΥΠΕΞ, Γ. Κα­σου­λί­δης, εί­πε ότι αν ισχύ­ουν οι εκτι­μή­σεις για τε­ράστια απο­θέμα­τα αε­ρί­ου στην Ανατ. Με­σόγειο, τότε «δη­μιουρ­γού­νται τε­ράστια γε­ω­πο­λι­τι­κά ζη­τή­μα­τα, για­τί όπου υπάρ­χει φυ­σι­κός πλού­τος υπάρ­χουν και αμ­φι­σβη­τή­σεις, όπως και η ανάγκη να συ­νερ­γα­στούν με­τα­ξύ τους οι χώρες. Άρα αυ­τό το φυ­σι­κό αέριο μπο­ρεί να εί­ναι και πη­γή συ­νερ­γα­σί­ας ή και αι­τία με­γάλων δια­φο­ρών». Πε­ρι­γράφο­ντας τα κοι­τάσμα­τα που έχουν βρε­θεί, τόνι­σε ότι «εται­ρί­ες αντα­γω­νί­ζο­νται με­τα­ξύ τους για να πάρουν συμ­βόλαια», ενώ ει­δι­κά για την Τουρ­κία εί­πε ότι θα φέρει τε­λι­κά δι­κό της γε­ω­τρύ­πα­νο μέσα στην κυ­πρια­κή ΑΟΖ. Πάντως, δεν πα­ρέλει­ψε να ανα­φέρει ότι «έχει και η Τουρ­κία να επω­φε­λη­θεί αν συ­γκα­τα­νεύ­σει να λυ­θεί το Κυ­πρια­κό».
Εί­ναι εν­δει­κτι­κή η συ­ζή­τη­ση που συ­νε­χί­ζε­ται για τις προ­ϋπο­θέσεις στα­θε­ρής ή πε­ρι­στα­σια­κής έντα­ξης στις πε­ρι­φε­ρεια­κές συ­νερ­γα­σί­ες και της Τουρ­κί­ας. Το εν­δε­χόμε­νο αυ­τό φυ­σι­κά συν­δέε­ται και με τους όρους δι­χο­τόμη­σης της Κύ­πρου – πα­ζάρι που προ­χω­ρά γορ­γά – και τους όρους συ­νύ­παρ­ξης των δύο πλευ­ρών στο νη­σί. Δεν εί­ναι τυ­χαίο ότι, μι­λώντας στη «Χα­ραυ­γή», ο Κύ­πριος Πρόε­δρος, Ανα­στα­σιάδης, υπο­γράμ­μι­σε ότι αν τε­λι­κά «η λύ­ση του “EastMed” εί­ναι ανε­φάρ­μο­στη, αν εί­ναι αδύ­να­τη η δη­μιουρ­γία τερ­μα­τι­κού σταθ­μού στην Κύ­προ, εμείς δεν απο­κλεί­ου­με τη λύ­ση αγω­γού μέσω Τουρ­κί­α­ς, αν και εφόσον εξευ­ρε­θεί λύ­ση στο Κυ­πρια­κό, και εί­ναι πιο συμ­φέρου­σα εκεί­νη η επι­λο­γή».
Συ­μπε­ρα­σμα­τι­κά η «αξιο­ποί­η­ση» των υδρο­γο­ναν­θράκων στην “ευαί­σθη­τη” πε­ριο­χή της Ανα­το­λι­κής Με­σο­γεί­ου επι­δρά κα­τα­λυ­τι­κά στην ανάπτυ­ξη συμ­μα­χιών αλ­λά και εναλ­λα­κτι­κών σχε­δια­σμών, με δε­δο­μένο ότι ζη­τού­με­νο για τον ιμπε­ρια­λι­σμό και τα μο­νο­πω­λια­κά συμ­φέρο­ντα που προ­ω­θεί κάθε φο­ρά εί­ναι η δι­κή του ισχυ­ρο­ποί­η­ση και το μέγι­στο κέρ­δος για τα ίδια, κάτι που φυ­σι­κά οξύ­νει την επι­θε­τι­κότη­τα αλ­λά και τα πα­ζάρια όλων με όλους, γι­γα­ντώνο­ντας έτσι τους κιν­δύ­νους για τους λα­ούς σε όλα τα επί­πε­δα.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος