Χρήστος Κάτσικας

            Ξεκίνησε την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου η συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής του νομοσχεδίου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση με το οποίο νομοθετούνται οι αξιώσεις των επιχειρήσεων σε βάρος των μορφωτικών αναγκών της νέας γενιάς και του Δημόσιου Σχολείου συνολικά.

            Πέρα από αυτό, το Υπουργείο Παιδείας, με τρεις εξόχως αντιεκπαιδευτικές διατάξεις στο ίδιο νομοσχέδιο, εν μέσω πανδημίας και lockdown, επιχειρεί νέα επιθετική κίνηση κατά εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων.

1.   Εν μέσω πανδημίας η Κυβέρνηση θεσμοθέτησε νέα μορφή ελαστικοποίησης των αναπληρωτών καθώς καταργεί ουσιαστικά τους πίνακες με την θεσμοθέτηση τοπικών προσκλήσεων για τη πρόσληψη ωρομισθίων εκπαιδευτικών. Ουσιαστικά, από την πίσω πόρτα ανοίγει ρωγμή στους όρους και τις προϋποθέσεις πρόσληψης αναπληρωτών με ότι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή με  παραβίαση των πινάκων που έχουν δημιουργηθεί, αφού το ποιος θα προσλαμβάνεται δεν θα εξαρτάται από την κατάταξή του στους τελευταίους πίνακες. Πρόκειται, ουσιαστικά και τυπικά, για προσθήκη στον νόμο Γαβρόγλου καθώς σε μια παράγραφο του ν.4589 (προσοντολογίου) εισάγεται διάταξη με την οποία δίνεται η δυνατότητα, ύστερα από ορισμένες προϋποθέσεις, οι διευθυντές εκπαίδευσης να κάνουν πρόσκλησης πρόσληψης ωρομίσθιων αναπληρωτών. Δηλαδή θα φτιάχνονται νέοι πίνακες σε τοπικό επίπεδο για ωρομίσθιους αναπληρωτές με βάση τον βαθμό πτυχίο (καμία αναφορά σε προϋπηρεσία) και σε περίπτωση ισοβαθμίας η ημερομηνία κτίσης του.

            Επόμενο βήμα, η πλήρης αποσάρθρωση κάθε εργασιακού δικαιώματος των εκπαιδευτικών, με την πρόβλεψη για προσλήψεις ωρομισθίων σε τοπικό επίπεδο, από τους διευθυντές εκπαίδευσης. Στην ουσία ολοκληρώνεται η τριλογία των “ειδικών” προσκλήσεων, μετά τις «μαύρες» τρίμηνες συμβάσεις, με τις “τοπικές” προσκλήσεις, και με την επανεμφάνιση του ωρομίσθιου εκπαιδευτικού, γυρίζοντας το θεσμό του αναπληρωτή στον εργασιακό μεσαίωνα! Η κατεύθυνση της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘ για «αποκέντρωση της εκπαίδευσης» κερδίζει ακόμη ένα κομμάτι του παζλ  καθώς ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για το πέρασμα της κεντρικής διαχείρισης της εκπαίδευσης σε τοπικό επίπεδο. Πρόκειται για την αρχή της μετατόπισης των προσλήψεων από το ΥΠΑΙΘ σε τοπικούς διευθυντές εκπ/σης και μετέπειτα στην τοπική αυτοδιοίκηση.

            

2.       Προχωρά στην αξιολόγηση των μαθητών μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας όπου οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται, σα να μη συμβαίνει τίποτε, να εξετάσουν και να βαθμολογήσουν τους μαθητές τους.  Ουσιαστικά καλεί σε διαδικασία εξετάσεων – με όλη την πίεση και το άγχος που αυτή συνεπάγεται – έγκλειστους μαθητές που βρίσκονται καθηλωμένοι γύρω στις 8-10 ώρες μπροστά σε μια οθόνη, παιδιά που δεν έχουν καθόλου ή έχουν μικρή πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση παιδιά που βιώνουν το φόβο, την αρρώστια, το πένθος ή το θάνατο (πάνω από 1500 κρούσματα και 100 νεκροί κάθε μέρα ), παιδιά που αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και τις στερήσεις  καθώς ολόκληροι οικονομικοί κλάδοι έχουν παραλύσει.

            Πρόκειται για απίστευτα αντιπαιδαγωγικούς και άκρως υποκριτικούς σχεδιασμούς του ΥΠΑΙΘ που αφορούν στις εξετάσεις και την αξιολόγηση στα Γυμνάσια και τα Λύκεια κατά την εφαρμογή της τηλε-«εκπαίδευσης». Το υπουργείο Παιδείας εξέδωσε νέα εγκύκλιο με την οποία περιγράφεται ο τρόπος αξιολόγησης των μαθητών που παρακολουθούν διαδικτυακά μαθήματα λόγω των έκτακτων μέτρων αντιμετώπισης του κορονοϊού σαν να διεξάγεται η εκπαιδευτική διαδικασία κανονικά αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες και τις πολλαπλές σοβαρές αδυναμίες της τηλεκπαίδευσης και το πλήθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, ειδικότερα οι μαθητές των ασθενέστερων τάξεων και στρωμάτων και των πιο απομακρυσμένων περιοχών της χώρας. Δεν εκπλήσσει η έλλειψη παιδαγωγικής ευαισθησίας και κατανόησης των ιδιαίτερων συνθηκών, αλλά αυτή η ισοπεδωτική αριστοκρατική, βαθύτατα ταξική και γραφειοκρατική αντιμετώπιση ακόμα και της αξιολόγησης των μαθητών ξεπερνά κάθε όριο.

            Όπως έχει επισημανθεί πολλές φορές από τους εκπαιδευτικούς φορείς το μέτρο της «Τηλε-εκπαίδευσης» καταργεί τις βασικές προϋποθέσεις της μάθησης ως ζωντανής διαδικασίας αφομοίωσης των εννοιών και ανάπτυξης των ικανοτήτων των παιδιών σε όλα τα διδασκόμενα αντικείμενα και επιστημονικά πεδία. Επιπλέον, η «τηλε-εκπαίδευση» συνιστά μέτρο βαθύτατα αντιπαιδαγωγικό, αφού ακυρώνει τη ζωντανή σχέση μαθητών-εκπαιδευτικών και τη λειτουργία του διαλόγου στο φυσικό χώρο της μάθησης που το σχολείο. Παράλληλα, απονεκρώνει βασικές ψυχοκινητικές λειτουργίες, επικοινωνιακές ανάγκες, ενώ καταργεί τις πολύμορφες πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες που αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητα των παιδιών. Είναι λοιπόν εύλογο ότι στις συνθήκες της «Τηλε-εκπαίδευσης» παιδεία δεν παρέχεται, ενώ καταργούνται όλες οι προϋποθέσεις οποιασδήποτε ανάπτυξης των ικανοτήτων των παιδιών. Στη βάση αυτή, εκπαιδευτικοί φορείς κρίνουν ότι ΔΕΝ είναι ΔΥΝΑΤΗ οποιασδήποτε μορφής «αξιολόγηση» των μαθητών.

3.       Μετά την κατακραυγή για τις ηλεκτρονικές εκλογές – παρωδία και την αποχή του 95% των εκπαιδευτικών προχωρά στο δεύτερο μέρος του σχεδίου άλωσης των Υπηρεσιακών Συμβουλίων στην αντικατάσταση των εκλεγμένων εκπροσώπων των εκπαιδευτικών από διορισμένα μέλη,  προσθέτοντας στο νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση μια διάταξη που θυμίζει παλιές κακές εποχές.