Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ εκδηλώνονται σε κάθε περίσταση, αποδεικνύοντας πως οι ψευδεπίγραφες διακηρύξεις για τις «αξίες» του κοιναγορίτικου μορφώματος (Ανθρώπινη αξιοπρέπεια, Ελευθερία, Δημοκρατία, Ισότητα, Κράτος δικαίου, Ανθρώπινα δικαιώματα), δεν ισχύουν παρά μόνον εάν πρόκειται για τα συμφέροντα των ισχυρότερων κρατών-μελών. Στο μεταξύ, οι οικονομικοί τριγμοί του ευρωπαϊκού οικοδομήματος συνεχίζονται, κάνοντας τους πάντες να ανησυχούν…

Αυτή τη φορά -και λόγω του επείγοντος του θέματος της Ενέργειας και της ακρίβειας η οποία κυριολεκτικά μαστίζει τους λαούς- οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έπρεπε να επικεντρωθούν άμεσα στην ενεργειακή και οικονομική κρίση (πληθωρισμός, ακρίβεια) που πλήττουν εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες, εξωθώντας την κατάσταση στα άκρα. Για τον πληθωρισμό μάλιστα που κατακαίει τον κόσμο, παρασχέθηκαν «ειδικές» συστάσεις από ομάδα οικονομολόγων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, κατ’ εφαρμογή των μνημονίων διαρκείας! Κι αυτό ήταν όλο! Παρ’ όλ’ αυτά -σε μία πρωτοφανή βυζαντινολογία- οι Ευρωπαίοι ταγοί αρνήθηκαν σθεναρά να δώσουν λύσεις στα καυτά προβλήματα των λαών, εστιάζοντας πάντα στα επιμέρους συμφέροντά τους, και παραπέμποντας τα «περίπλοκα ζητήματα» στη Σύνοδο του Φθινοπώρου! Γερμανία και Ολλανδία, επικαλούμενες δήθεν την καθυστέρηση της μελέτης της Κομισιόν για την καταλληλότητα του καθορισμού ανώτατου ορίου στις τιμές της ενέργειας, αλλά και για τη «μεταρρύθμιση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, (βάσει της εντολής που έλαβε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον περασμένο Μάη), αρνούνται κάθετα την επιβολή πλαφόν στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο, προκειμένου να μη διαταραχθεί η ήδη μειωμένη παραγωγικότητα των βιομηχανιών τους. Το ίδιο επιφυλακτικός και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) Σ. Μισέλ, ο οποίος δήλωσε: «Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι αυτό που θα αποφασίσουμε θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στη Ρωσία και όχι σε εμάς». Όποιος καεί στο χυλό, φυσά και το γιαούρτι…

Επιφυλακτικός ακόμα και για την απαγόρευση της εισαγωγής ρωσικού χρυσού, κρατώντας σαφείς αποστάσεις από τον Αμερικανό πρόεδρο (G7), ο οποίος αναφανδόν τάσσεται υπέρ του εμπάργκο στο ρωσικό χρυσό, βέβαιος ότι το πολύτιμο μέταλλο αποτελεί σημαντική πηγή εξαγωγών για τη Ρωσία και άρα ένα εμπάργκο θα επισπεύσει την καθίζηση της ρωσικής οικονομίας. Ο Σ. Μισέλ εκτίμησε ότι: «Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε περισσότερο στις λεπτομέρειες και να εξετάσουμε εάν είναι δυνατό να θέσουμε στο στόχαστρο τον χρυσό κατά τρόπο ο οποίος δεν θα πλήττει εμάς τους ίδιους».

Έτσι, χωρίς καμία συμφωνία και με τους λαούς έρμαια στις ανοδικές τιμές της Ενέργειας και του πληθωρισμού, οδηγούμαστε στη Σύνοδο του Οκτώβρη. Σε επίρρωση μάλιστα των γερμανικών συνεπειών από τις αλλεπάλληλες κυρώσεις και αντικυρώσεις, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, Ρ. Χάμπεκ, ισχυρίστηκε πως ο Πούτιν «έχει σαν στόχο να διαλύσει τη Γερμανία»(!). «…Εάν η προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, η Γερμανία οδεύει προς έλλειψη, η οποία συνεπάγεται ότι κάποιες βιομηχανίες θα έπρεπε να σταματήσουν την παραγωγή και να απολύσουν εργαζόμενους, κάποιες περιοχές θα έχαναν ολόκληρα βιομηχανικά συγκροτήματα, οι αλυσίδες εφοδιασμού θα μπορούσαν να καταρρεύσουν, οι άνθρωποι θα χρεώνονταν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς θέρμανσης, θα γίνονταν φτωχότεροι…». Και ο νοών νοείτω.

Στο μάλλον αόριστο κείμενο των συμπερασμάτων διατυπώνεται ότι: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει την πρόσκλησή του προς την Επιτροπή να διερευνήσει με τους διεθνείς εταίρους μας τρόπους ανάσχεσης της αύξησης των τιμών ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας θέσπισης προσωρινών ανώτατων ορίων τιμών εισαγωγής, κατά περίπτωση. Εν όψει της εργαλειοποίησης του φυσικού αερίου από τη Ρωσία, καλεί την Κομισιόν επίσης να συνεχίσει επειγόντως τις προσπάθειές της με σκοπό την εξασφάλιση του εφοδιασμού ενέργειας σε προσιτές τιμές. Και επίσης καλεί το Συμβούλιο, από κοινού με την Επιτροπή, να λάβει κάθε κατάλληλο μέτρο για να εξασφαλιστεί στενότερος ενεργειακός συντονισμός μεταξύ των κρατών-μελών».

Τα ίδια ακριβώς έλεγε και το κείμενο του Μάη!

***

Αλλά και στο ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία, οι λαοί μένουν απροστάτευτοι μπροστά στον κυνισμό των «δυνατών» και στην όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο της χώρας, το άρπαγμα των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς. Με πρόσχημα τη «βοήθεια», το κείμενο συμπερασμάτων καταλήγει ότι: «…η ΕΕ διατηρεί τη σταθερή της δέσμευση να προσφέρει πρόσθετη στρατιωτική υποστήριξη για να βοηθήσει την Ουκρανία να ασκήσει το φυσικό της δικαίωμα να αμυνθεί κατά της ρωσικής επίθεσης και να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της. Για το σκοπό αυτό, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζητά από το Συμβούλιο να ενεργήσει ταχέως για περαιτέρω αύξηση της στρατιωτικής υποστήριξης». Εξάλλου, η Σύνοδος Κορυφής για να χρυσώσει το χάπι, αναγνώρισε την «ευρωπαϊκή προοπτική» των Ουκρανίας, Μολδαβίας και Γεωργίας κι αποφάσισε να χορηγήσει καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στις δύο πρώτες, το οποίο απ’ ό,τι φαίνεται θα διαρκέσει για χρόνια.

Στη Σύνοδο ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων στάθηκε αδύνατον να ξεπεραστούν χρόνιες αντιπαλότητες, εθνικιστικές αντιπαραθέσεις, θρησκευτικές προκαταλήψεις κλπ, με αποτέλεσμα να αναβληθεί επ’ αόριστον κάθε προσπάθεια για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις Βόρειας Μακεδονίας και Αλβανίας. Ωστόσο, στο κείμενο συμπερασμάτων μεταφέρεται η δήθεν «καλή προαίρεση» των Ευρωπαίων ότι: «…η ΕΕ εκφράζει την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη προσήλωσή της στην προοπτική προσχώρησης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και ζητεί την επιτάχυνση της διαδικασίας προσχώρησης…». Και αυτό το ζήτημα στις ευρωπαϊκές καλένδες

***

Τέλος, η Σύνοδος «…εκφράζει τη βαθιά ανησυχία για τις πρόσφατες επανειλημμένες ενέργειες και δηλώσεις της Τουρκίας, καλώντας την να σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, να σεβαστεί πλήρως το Διεθνές Δίκαιο, να αποκλιμακώσει τις εντάσεις προς όφελος της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και να προαγάγει τις σχέσεις καλής γειτονίας με βιώσιμο τρόπο…». Μία πάγια πρακτική του «νίβω τα χέρια μου», ή του «βρείτε τα», που το κυρίαρχο ζήτημα είναι η ευρωΝΑΤΟική σταθερότητα και συνοχή στην Ανατ. Μεσόγειο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Σε τέλμα βρίσκονται προς το παρόν οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας – Ουκρανίας – ΟΗΕ, ο οποίος προωθεί μια συμφωνία για ένα κομβόι πλοίων που θα βγάλει με ασφάλεια τα σιτηρά από την Ουκρανία μέσω των λιμανιών της Οδησσού. Η εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών προσκρούει στη γεωπολιτική κόντρα στην οποία όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα επιδιώκουν οφέλη κι ανταλλάγματα. Από την πλευρά της η Ρωσία ζητά να αποναρκοθετηθεί η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και επιπλέον να ελέγχονται τα μεταφορικά πλοία ότι δεν θα μεταφέρουν δυτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία. Η Ουκρανία απαντά πως έτσι τα ρωσικά πολεμικά θα προσεγγίζουν τις ακτές. Η Τουρκία πάλι, προτείνει ένα «κέντρο ελέγχου» στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα ελέγχονται τα πλοία που θα εισέλθουν στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ η Βρετανία δήλωσε έτοιμη να προσφέρει «τεχνογνωσία» και να συμβάλει στην αποναρκοθέτηση της Μαύρης Θάλασσας.

***

Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και στο λαό μας ότι η ΕΕ παραβλέπει συστηματικά και καταπατά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τα ανθρώπινα δικαιώματα, παραχαράζει το κράτος Δικαίου κλπ. Παράλληλα, τα αστικά κόμματα διατυμπανίζουν πως η κυβερνητική εξουσία είναι κράτος τους και κατά συνέπεια το σύστημα ολιγαρχία-μονοπώλια μπορεί να επιβάλλει τους κανόνες της οικονομίας διαμέσου του πολιτικού τους προσωπικού.

Είναι οφθαλμοφανές πως οι περικοπές των μισθών, ημερομισθίων κλπ, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, τα καύσιμα, τη φορολογία, του κόστους των υπηρεσιών κλπ, αλλά και της υποβαθμισμένης -σκόπιμα, λόγω τουρισμού- πανδημίας, οδηγεί με βεβαιότητα στη συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων, την περικοπή δαπανών για διατροφή, ένδυση, υπόδηση, θέρμανση, συσκευές, επισκευές, αναψυχή, διακοπές και άλλες λαϊκές ανάγκες, με συνέπεια την επέκταση της ύφεσης, το κλείσιμο των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη μείωση των κρατικών εσόδων, την εκτίναξη των ελλειμμάτων, τη ραγδαία άνοδο του πληθωρισμού και του δημόσιου χρέους. Γιατί τα οικονομικά των λαϊκών νοικοκυριών έχουν πλέον στυφτεί σε τέτοιο βαθμό, που ο κόσμος δεν μπορεί πια να αγοράζει και τα στοιχειώδη! Ένας μηνιαίος μισθός των 750 € λ.χ. δεν φθάνει ούτε για την κάλυψη των υποχρεώσεων στις αρχές του μήνα (ενοίκιο, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Cosmote, ΕΥΔΑΠ, κοινόχρηστα κ.ά.).

Και ενώ κυβέρνηση Μητσοτάκη και Κομισιόν προχωρούν από κοινού στα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας επιδοματικά μέτρα, η οικονομική κρίση χτυπά με ιδιαίτερη σφοδρότητα τα χειμαζόμενα λαϊκά εισοδήματα λόγω της πρωτοφανούς ακρίβειας των ειδών πρώτης ανάγκης, της Ενέργειας, του ηλεκτρικού ρεύματος, της βαρύτατης φορολογίας, της ιδιωτικοποίησης της Υγείας και της Παιδείας, αλλά και των δυσβάσταχτων όρων του τραπεζικού τοκογλυφικού δανεισμού των κάθε λογής δανείων, την ελληνική μικρομεσαία μεταποιητική βιομηχανία, τη φτωχομεσαία αγροτιά που κινδυνεύει πια με αφανισμό. Πάνω απ’ όλα η ενεργειακή, υγειονομική, οικολογική και πρωτίστως καπιταλιστική κρίση ανοίγει διάπλατα την πόρτα στις αθρόες απολύσεις, εκτοξεύοντας την ανεργία στα ύψη και οδηγώντας τα εργατολαϊκά στρώματα στην απόγνωση και τη φτώχεια. Η απασχόληση συνθλίβεται στην μέγγενη της ανταγωνιστικότητας και των κερδών της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος