Συνάντηση στις Βρυξέλλες είχαν χθες (20/11) οι υπουργοί εξωτερικών των κρατών-μελών του αντιδραστικού Οργανισμού, με βασικό μέλημα την προετοιμασία της Συνόδου κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο στις 3-4 Δεκέμβρη.

Καθώς ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός πιέζει ασφυκτικά για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ κάθε κράτους-μέλους της Συμμαχίας, ο γαλλογερμανικός άξονας και κυρίως η Γαλλία αντιδρούν, εκτιμώντας ότι η «άμυνα και η ασφάλεια» της Ευρώπης προηγούνται ενός «εγκεφαλικά νεκρού» ΝΑΤΟ, επισείοντας παράλληλα μομφή για την πλήρη απαξίωση των Ευρωπαίων, εκ μέρους των ΗΠΑ στο θέμα της Μέσης Ανατολής και ιδίως -πρόσφατα- της Συρίας. Από την πλευρά της η Γερμανία εμφανίζεται πιο διαλλακτική υποστηρίζοντας και προτείνοντας την «πολιτική ανάπτυξη» του ΝΑΤΟ. Ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Χ. Μάας, υποστήριξε πως «…το ΝΑΤΟ είναι η ασφάλεια ζωής της Ευρώπης εδώ και 70 χρόνια. Για να τη διατηρήσουμε ως τέτοια, πρέπει να προσαρμόσουμε τη Συμμαχία μας στις τρέχουσες προκλήσεις και να αναλάβουμε περισσότερη ευρωπαϊκή ευθύνη στην πολιτική ασφάλειας». Βεβαίως, οι εσωτερικές αντιθέσεις μέσα στο πλαίσιο της Συμμαχίας δεν μπορούν πια να κρυφτούν παρά τις προσπάθειες της γερμανικής διπλωματίας. Ας μη λησμονούμε τις αποκαλυπτικές δηλώσεις Μέρκελ στη Σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ το Μάη του 2017, ότι «…η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται πλήρως στους συμμάχους της (…) θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε μόνοι μας για το μέλλον μας, για τη μοίρα μας ως Ευρωπαίοι…», ούτε και τις πρόσφατες δηλώσεις Μακρόν πως «το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό…».

Θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι συνεχείς ΝΑΤΟϊκές αναφορές σε «άμυνα» και «ασφάλεια» προφανώς λέγονται κατ’ ευφημισμό, αφού επί της ουσίας η αντιδραστική Συμμαχία ευθύνεται για μία μακριά σειρά επιθέσεων και πολέμων, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

Ωστόσο, στα βασικά θέματα της ημερήσιας διάταξης περιλαμβάνονταν η έγκριση εγγράφου το οποίο αξιολογούσε «τους κινδύνους για την ασφάλεια» του ΝΑΤΟ που προέρχονται από την Κίνα. Μάλιστα ο υπουργός Εξωτερικών, Μ. Πομπέο ξεκαθάρισε πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να ανανεώσουν καμία συνθήκη με τη Ρωσία για έλεγχο εξοπλισμών (εννοεί την ΙΝF για τα πυρηνικά μέσου βεληνεκούς και την New START για τον αριθμό πυρηνικών όπλων) εφ’ όσον «ο κόσμος αλλάζει και έχουμε τώρα την απειλή από την Κίνα». Θυμίζουμε επίσης τις έμμεσες απειλές Πομπέο προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που αναφερόμενος στο κινέζικο δίκτυο 5G, την προέτρεψε «να σκεφτεί καλά την ανάπτυξη των οικονομικών της σχέσεων με την Κίνα και να αποφύγει συνεργασίες που βάζουν σε κίνδυνο την αμερικανοΝΑΤΟϊκή ασφάλεια».

Στο ίδιο μήκος κύματος και η πρέσβειρα των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, Κ-Μ.Χάτσισον, εκτίμησε πως οι «απειλές» από την Κίνα θα έχουν προέχουσα θέση στη Σύνοδο του Λονδίνου, καθώς «…η Κίνα διαδραματίζει διαρκώς μεγαλύτερο ρόλο σε συγκρούσεις όπως στη Συρία και το Αφγανιστάν, επηρεάζοντας τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και κατέχει νέα πυραυλικά συστήματα που θα μπορούσαν να βλάψουν οποιονδήποτε από εμάς, αν χρησιμοποιηθούν (…) πρέπει να αντιμετωπίσουμε μαζί την Κίνα. Οι Ευρωπαίοι μόνοι τους δεν θα πρέπει να πιστεύουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της αναδυόμενης Κίνας χωρίς το εύρος και το βάθος της εμπειρίας της ομπρέλας ασφαλείας μας».

Από κοντά και ο γ.γ. του Οργανισμού, ο Γ. Στόλτενμπεργκ, ο οποίος εκτιμά πως η Κίνα έχει «…τον δεύτερο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό και επενδύει πολλά σε σύγχρονες αμυντικές δυνατότητες (…) που επηρεάζουν την ασφάλειά μας».

Αλλά και μεταξύ του γαλλογερμανικού άξονα σοβούν έντονες αντιπαραθέσεις σχετικά με την «επικινδυνότητα» της Κίνας, αν κρίνει κανείς από το πρόσφατη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στο Πεκίνο και την εγκάρδια υποδοχή που του επιφύλαξε η κινέζικη ηγεσία.

Πέρα από την «απειλή» της Κίνας, η ΝΑΤΟϊκή «ασφάλεια» κινδυνεύει επίσης από  τη Ρωσία. Ο γ.γ και πάλι έκφρασε τις «ανησυχίες» για τον αναβαθμισμένο ρόλο της Ρωσίας, στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα και ειδικότερα για την «ασφάλεια» του Ευξείνου Πόντου, την οποία η Συμμαχία θα πρέπει να προστατέψει, έναντι των «ρωσικών απειλών».

 Όπως είναι γνωστό, με την «Συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ», η χώρα μας αναλαμβάνει κρίσιμο ρόλο στην αντιπαράθεση ΝΑΤΟ-Ρωσίας και παράλληλα μετατρέπεται σε προχωρημένο φυλάκιο για την προώθηση των αμερικανοΝΑΤΟϊκών συμφερόντων στον Εύξεινο Πόντο, στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται για το λαό μας μία τέτοιου είδους «αναβάθμιση» του ρόλου της, και μάλιστα όταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν διστάζει να «πουλήσει» ακόμα και τους πιο πιστούς συμμάχους του προκειμένου να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα.

Τέλος, να θυμίσουμε ότι τόσο ο αμερικάνικος, όσο και ο ρωσικός ιμπεριαλισμός προσπαθούν να σύρουν την Κίνα σε μία συνθήκη ελέγχου των εξοπλισμών, καθώς η αλματώδης κινέζικη ανάπτυξη και οι εξοπλισμοί, απειλούν την πρωτοκαθεδρία των μεν και την ανερχόμενη ισχύ των δε.

Ωστόσο, οι επιχειρήσεις του επιθετικού αυτού Οργανισμού δεν περιορίστηκαν στα επίγεια. Οι ΥΠΕΞ θεωρούν πλέον σαν νέο επιχειρησιακό χώρο και το… Διάστημα! Μάλιστα ο γ.γ  ανέπτυξε μία σειρά επιχειρημάτων σύμφωνα με τα οποία «…το Διάστημα είναι εξαιρετικά σημαντικό για όλες τις πολιτικές και στρατιωτικές δραστηριότητες, για τις επικοινωνίες, την πλοήγηση, τη διαβίβαση δεδομένων…»!

Αυτό που βγαίνει σαν συμπέρασμα από την επικείμενη Σύνοδο, είναι αφενός ο φόβος από μία ραγδαία ανερχόμενη Κίνα και ο κίνδυνος από μία συνεχώς αναβαθμιζόμενη ρωσική ισχύ, καθώς και οι εμφανείς αντιθέσεις μέσα στους κόλπους του αντιδραστικού αυτού επιθετικού Οργανισμού. Όλα αυτά συνθέτουν το πλέγμα των αντιθέσεων και το κάδρο των συζητήσεων που θα διεξαχθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Λονδίνου.

 Είναι φανερό πως στρατηγικός σκοπός του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι να ανατρέψει τη διαμορφούμενη τάση απώλειας της παγκόσμιας ηγεμονικής του θέσης, επιδιώκοντας να φρενάρει την ορμητική άνοδο της Κίνας και τη σταθερή επάνοδο της Ρωσίας, αποτρέποντας με κάθε τρόπο μια συμμαχία ανάμεσά τους και, με την εξαπόλυση απειλών και τη δραστήρια προετοιμασία για πόλεμο, να εξαναγκάσει ταυτόχρονα όλες τις άλλες δυνάμεις, στην Ευρώπη και την Ασία, να ευθυγραμμιστούν μαζί του σ’ αυτή την αντιπαράθεση, προλαβαίνοντας διαφοροποιήσεις και ρήγματα που διαφαίνονται.

Ιωσήφ Σταυρίδης