Ποιος είπε ότι ο λεγόμενος χώρος του κέντρου ή της κεντροαριστεράς αποτελεί αποκλειστικό προνομιακό πεδίο για τον ΣΥΡΙΖΑ; Μπορεί η κυβέρνηση να αλιεύει δυνάμεις με σχετική άνεση, λαφυραγωγόντας τα υπολείμματα του διαλυμένου Ποταμιού αλλά και από το ΚΙΝΑΛ, στο όνομα του περίφημου “ανοίγματος στην κεντροαριστερά” που διακηρύττει ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλο τόσο όμως τις ίδιες επιδιώξεις έχει και η ΝΔ. Άλλωστε η συγκατοίκηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις συγκυβερνήσεις της μνημονιακής περιόδου, αφήνει μέχρι και σήμερα έντονα τα δεξιά αποτυπώματά της στους δεύτερους. Είναι έκδηλες οι τοποθετήσεις κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που ταυτίζονται ολοένα και περισσότερο με την πολιτική της ΝΔ, αποτέλεσμα της συνολικότερης δεξιάς μετατόπισής του.

Ενόψει λοιπόν των επερχόμενων εκλογών, κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Χρυσοχοΐδης και η Διαμαντοπούλου, δεν κρύβουν την πολιτική τους έλξη από τη ΝΔ, ιδίως τώρα που οι προσπάθειες νεκρανάστασης και αναστύλωσης του ΠΑΣΟΚ βαίνουν άκαρπες. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την περίπτωση της Διαμαντοπούλου, η ΝΔ βλέπει στο πρόσωπό της την πολιτική της ταύτιση ιδίως στο ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16, που ανοίγει την πόρτα στην ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων.

Η προσπάθεια της ΝΔ να αλιεύσει από τον ρευστό και θολό χώρο του “κέντρου” δεν σταματά εκεί. Ήδη, εδώ και αρκετό καιρό, ο Π. Τατσόπουλος (πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) έχει επισημοποιήσει την ένταξή του στις τάξεις της ΝΔ. Αλλά και ο Ψαριανός, γνωστός πολιτικός αγύρτης που έχει περάσει από όλο το φάσμα, ξεκινώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας στη ΔΗΜΑΡ για να καταλήξει στο Ποτάμι, μετακομίζει μαζί με τον ομογάλακτό του, τον Αμυρά, στη ΝΔ.

Η περίπτωση όμως του Ψαριανού αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον αφού αποτελεί πεδίο ανάδειξης και εκδήλωσης, για μια ακόμα φορά, εσωτερικών τριβών και συγκρούσεων ανάμεσα στην ηγετική ομάδα της ΝΔ. Από τη μια πλευρά τα πρώην “πρωτοπαλίκαρα” του ΛΑΟΣ, Α. Γεωργιάδης και Βορίδης, πριμοδοτούν τον Ψαριανό, συναντώντας από την άλλη πλευρά την ηχηρή διαφωνία των Χατζιδάκη και Δένδια. Άλλο ένα δείγμα του αγεφύρωτου χάσματος που υπάρχει στο εσωτερικό της ΝΔ, ανάμεσα στην ακροδεξιά και την κεντροδεξιά της πτέρυγα.

Οι φωνές και οι υψηλοί αντιπολιτευτικοί τόνοι του Μητσοτάκη και της ΝΔ για την “κυβέρνηση κουρελού” δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα, πως δηλαδή οι δύο πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος είναι αδίστακτοι. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εδραιώσει την κυριαρχία του κάνοντας ανοίγματα προς τα δεξιά του, άλλο τόσο και η ΝΔ με τη σειρά της επιδιώκει να συγκεντρώσει δυνάμεις απ’ όπου μπορεί, για να διεκδικήσει με τους καλύτερους δυνατούς όρους την κυβερνητική εξουσία, με τα κατάλληλα φυσικά παζάρια και τα αντίστοιχα ανταλλάγματα.

Σήψη και δυσωδία

Μέχρι τώρα η πολιτική δράση των μεγάλων αστικών κομμάτων ήταν συνυφασμένη με τα φαινόμενα διαφθοράς, οικονομικών σκανδά­λων, με μίζες και διαπλεκόμενα συμφέροντα, με υπόγειες διασυνδέσεις με τμήματα της ντόπιας ολιγαρχίας και του ξένου μεγάλου κεφαλαίου (Siemens, Novartis, Energa κλπ). Αυτήν τη φορά όμως η ΝΔ ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Ο λόγος για τη διαβόητη υπόθεση του Ν. Γεωργιάδη, μέχρι πρότινος βουλευτή της ΝΔ και ο οποίος κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε προ ημερών για παιδεραστία. Ο Ν. Γεωργιάδης βρίσκεται στο στενό κύκλο του Κ. Μητσοτάκη και συνέβαλε καταλυτικά στην ανάδειξη του δεύτερου στην ηγεσία του κόμματος. Μπροστά σ’ αυτή την υπόθεση η ΝΔ κλυδωνίζεται για μια ακόμα φορά, αφού μια σειρά στελεχών της υπερασπίζουν τον Ν. Γεωργιάδη, σε αντίθεση ακόμα και με τον γραμματέα του κόμματος, την ώρα που ο Μητσοτάκης τηρεί σιγή ιχθύος.

Η επιλογή να βγει στη δημοσιότητα το νέο αυτό σκάνδαλο δεν είναι τυχαία, αφού γίνεται μέσα στην άτυπη προεκλογική περίοδο με προφανή στόχο να αξιοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ για να πλήξει τη ΝΔ. Παρόλα αυτά όμως διατηρεί την αυτοτέλειά του και επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά πως από τους κόλπους της ΝΔ, της “αριστείας” και της “δικαιοσύνης”, μόνο σήψη και δυσωδία αναδύεται. Μετά τη Novartis και τη Siemens, η ΝΔ μετρά στο ενεργητικό της πλέον και το πρωτοφανέρωτο σκάνδαλο για παιδεραστία.

Οδοστρωτήρας για την κοινωνική ασφάλιση το πρόγραμμα της ΝΔ

Πέρα όμως από τα παζάρια, τα ανταλλάγματα και τις μεταγραφές, πέρα ακόμα και από τα σκάνδαλα που κάνουν την εμφάνισή τους, η βασική πλευρά της πολιτικής τής ΝΔ βρίσκεται στο πρόγραμμά της. Ο Μητσοτάκης, πολύ πρόσφατα στη συνεδρίαση της Βουλής για το δημογραφικό, επανέλαβε τους κύριους άξονες του προγράμματός του για την κοινωνική ασφάλιση.

Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της ΝΔ για το ασφαλιστικό περιλαμβάνει τους εξής πυλώνες, όπως τους χαρακτήρισε ο Μητσοτάκης:

– Εθνική σύνταξη με βάση τις αντοχές της οικονομίας
– Κεφαλαιοποιητικό σύστημα με βάση τις ατομικές εισφορές του κάθε εργαζόμενου
– Προαιρετική ασφάλιση που παρέχεται από ιδιωτικές εταιρίες

Οι δηλώσεις αυτές του Μητσοτάκη αποτελούν επανάληψη των όσων είχε διακηρύξει από το βήμα της ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβρη. Αποτελούν επίσης συνέχεια των δηλώσεων στελεχών της ΝΔ που έπλεκαν το εγκώμιο στο ασφαλιστικό σύστημα του Πινοσέτ, που θεωρούν απολύτως αναγκαίες όλες τις περικοπές στις συντάξεις που έχουν επιβληθεί βίαια τα τελευταία χρόνια και που επιχειρούν να αφυδατώσουν  την ασφάλιση από τον κοινωνικό της χαρακτήρα και να τη μετατρέψουν σε ατομική ευθύνη του κάθε εργαζόμενου.
Ο Μητσοτάκης, στην τελευταία του ομιλία, “φώτισε” ακόμα περισσότερο τον “πλούτο” της σκέψης του, αποκαλύπτοντας νέα επιχειρήματα ίδιας κοπής και φτηνού λαϊκισμού. Θυμήθηκε στις παραμονές των εκλογών η ΝΔ τα νέα παιδιά που ολοένα και περισσότερο λένε πως “δεν πιστεύουν πως θα πάρουν σύνταξη”. Είναι τα ίδια παιδιά και η ίδια γενιά που η πολιτική της ΝΔ καταδίκασε να ζουν με τον εφιάλτη της δυσθεώρητης ανεργίας του 40 και 45%. Είναι ακόμα η ίδια πολιτική της ΝΔ η οποία, αφού συνέτριψε τον κατώτατο μισθό μαζί με τις συλλογικές συμβάσεις, εγκαινίασε και την ακραία αντιδραστική λογική του διαβόητου “υποκατώτατου”, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στη νέα γενιά να ζει με 200 και 300€ μισθό και την εργοδοσία να κουνά το δάκτυλο σήμερα χωρίς ντροπή απέναντι στους εργαζόμενους, υπαγορεύοντάς τους να “χαμογελούν γιατί παίρνουν 300% από το τίποτα”!

Στο διά ταύτα η πολιτική της ΝΔ για το ασφαλιστικό αποτελεί την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη συνταγή, που δανείζεται και αντιγράφει ιδέες από τη διαβόητη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Είναι πανομοιότυπη με την πολιτική που έχει επιβληθεί σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ ακόμα στις ΗΠΑ, σημαίνοντας τη διάλυση και το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης.

Η επιβολή μιας τέτοιας πολιτικής, όπως την οραματίζεται ο Μητσοτάκης και η ΝΔ, θα σημάνει την παράδοση της κοινωνικής ασφάλισης στα αρπακτικά των ιδιωτικών εταιριών και θα μετατρέψει τους εργαζόμενους σε δέσμιους των ληστρικών τους απαιτήσεων. Πρόκειται για μια βαθιά αντιδραστική και ταξική τομή στην ασφάλιση, που περιορίζει στο ελάχιστο έως και  εκμηδενίζει τον χαρακτήρα της κοινωνικής αλληλεγγύης των εργαζομένων και της εργατικής τάξης συνολικά. Στο τέλος αυτής της πολιτικής οι απόμαχοι της εργασίας θα βρεθούν αντιμέτωποι με την απόλυτη εξαθλίωση και τη φτώχεια, με συντάξεις που αντιστοιχούν σε φιλοδωρήματα πείνας.

Φυσικά το πρόγραμμα της ΝΔ δεν παρουσιάζεται εν κενώ. Αντίθετα βρίσκει έδαφος πάνω στην πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και  τώρα του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόσφατο νόμο “Κατρούγκαλου” που εγκαινίασε μια νέα περίοδο αντιδραστικών και ταξικών αναδιαρθρώσεων στην κοινωνική ασφάλιση. Η ΝΔ αδημονεί να παραλάβει την κυβερνητική σκυτάλη για να συνεχίσει και να βαθύνει ακόμα περισσότερο αυτές τις τομές σε βάρος των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων.