ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

του Συντονιστικού Γραφείου

της Οργάνωσης Μαρξιστών-Λενινιστών της Ελλάδας και της Μαρξιστικής-Λενινιστικής Οργάνωσης των πολιτικών προσφύγων απ’ την Ελλάδα στις Ανατολικές χώρες

Οι διάδοχοι του Κολιγιάννη, ακολουθώντας με αναπόφευκτη συνέπεια τα ίχνη το προκατόχου τους, προκάλεσαν την εξαπόλυση νέου κύματος επεμβάσεων, συλλήψεων, πιέσεων και εκβιασών ενάντια στους μαρξιστές-λενινιστές πολιτικούς πρόσφυγες από την Ελλάδα στην Τσεχοσλοβακία.

Από τις 3 ως τις 15 του Μάη 1973, ύστερα από ονομαστικές υποδείξεις που έκαναν οι “σκληροί” ρεβιζιονιστές, συνελήφθησαν από τις τσεχοσλοβάκικες αρχές πάνω από 30 μέλη και στελέχη της μαρξιστικής-λενινιστικής οργάνωσης των πολιτικών προσφύγων στην Τσεχοσλοβακία και υποβλήθηκαν σε επανειλημμένες πολύωρες ανακρίσεις από ανώτερα όργανα τς κρατικής Ασφάλειας. Κατηγορούνται ότι είναι οργανωμένοι, συνεδριάζουν “παράνομα”, εκδίδουν “παράνομα” τη “ΣΠΙΘΑ”, μιλούν για σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό (“στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί”), ότι πήραν μέρος στην “πανευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη των ελλήνων μαρξιστών-λενινιστών” κλπ κλπ. Οι συλληφθέντες εκβιάζονταν να υπογράψουν “δηλώσεις μετάνοιας”, που να δηλώνουν ότι παραιτούνται από κάθε δράση, αποκηρύχνουν τη μαρξιστική-λενινιστική οργάνωσή τους και την Ανακοίνωση που εξέδωσε το Συντονιστικό Γραφείο της ΟΜΛ της Ελλάδας και της ΜΛΟ των πολιτικών προσφύγων απ’ την Ελλάδα στις Ανατολικές χώρες και ότι υποτάσσονται στη νεοδιορισμένη ηγεσία του ΚΚΕ. Οι συλληφθέντες αγωνιστές με αηδία απέκρουσαν τους εκβιασμούς. Αφού απειλήθηκαν με άρση της πολιτικής ασυλίας και απελάσεις, με παραπομπές σε δίκες και άλλα μέτρα δίωξης, αφέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι.

Οι συλληφθέντες αγωνιστές στιγμάτισαν τη ρεβιζιονιστική μέθοδο των επεμβάσεων, εκβιασμών και διωγμών ενάντια σε παλιούς δοκιμασμένους λαϊκούς αγωνιστές, όταν τα ίδια τα γεγονότα έδειξαν κατηγορηματικά ότι οι επεμβάσεις αυτές είχαν ολέθριες συνέπειες για το ΚΚΕ και το επαναστατικό κίνημα του λαού μας, και σήμερα υπονομεύουν και αποτρέπουν την ανάπτυξη του ενιαίου αντιφασιστικού, αντιαμερικάνικου αγώνα του λαού μας και ενισχύουν την αντικομμουνιστική εκστρατεία της φασιστικής διχτατορίας και της παγκόσμιας αντίδρασης. Ανάτρεψαν τις κατηγορίες και επινοήσεις που τους αποδίδονται, υποστηρίζοντας ότι η μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση των ελλήνων πολιτικών προσφύγων είναι νόμιμη γιατί γεννήθηκε μέσα στην πάλη των χιλιάδων μελών του ΚΚΕ ενάντια στην ολέθρια ρεβιζιονιστική χρουστσωφική επιδρομή στο ΚΚΕ, και συνεχίζει να δρα για την υπεράσπιση των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού και της επαναστατικής ιστορίας του ΚΚΕ. Τόνισαν ότι παράνομοι και δοσίλογοι απέναντι στο ΚΚΕ και το λαό μας είναι οι ρεβιζιονιστές που, καταπατώντας βάναυσα τις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, μετάτρεψαν το ΚΚΕ σε νεροκουβαλητή των μεγαλοαστικών κομμάτων της ξενοδουλείας και του αντικομμουνισμού, και τελικά το διέλυσαν, προδίδοντας έτσι και αφοπλίζοντας το δημοκρατικό αντιιμπεριαλιστικό επαναστατικό κίνημα του λαού μας, με συνέπεια την εγκαθίδρυση στην Ελλάδα της αμερικανοστήριχτης φασιστικής διχτατορίας. Οι συλληφθέντες αγωνιστές υποστήριξαν ότι η ύπαρξη και δράση της Μαρξιστικής-Λενινιστικής Οργάνωσης των πολιτικών προσφύγων και η Οργάνωση των Μαρξιστών Λενινιστών της Ελλάδας υπαγορεύεται από το ζωτικό καθήκον που μπαίνει σ’ όλους τους λαϊκούς αγωνιστές για την ανασύσταση του μαρξιστικού-λενινιστικού ΚΚΕ, για την εξυπηρέτηση των ύψιστων συμφερόντων του λαού μας και δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν να μην λογαριάζουν θυσίες, συμβάλλοντας για την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος.

Η νέα αυτή επίθεση ενάντια σε αγωνιστές έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες στην Τσεχοσλοβακία προλειαίνονταν ανοιχτά με προβοκατόρικα δημοσιεύματα απ’ την τοπική εφημερίδα των κολιγιαννικών. Οι συλλήψεις συμπίπτουν με την επίσκεψη στην Τσεχοσλοβακία των Χ. Φλωράκη, Κ. Λουλέ και Γερ. Στεφανάτου και με τις συνεργασίες τους με την ΚΕ του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας.

Δεν γίνεται λόγος για την Τασκένδη, τη Βουλγαρία κι αλλού, όπου οι διάδοχοι του Κολιγιάννη προκαλούν την επιβολή νέων κυρώσεων στα πλαίσια του καθεστώτος πολιορκίας που από χρόνια έχει επιβληθεί ενάντια στους αγωνιστές πολιτικούς πρόσφυγες που δεν υποκύπτουν στη ρεβιζιονιστική πολιτική της υπαγόρευσης.

Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, τελευταία, τα πρωτοπαλλήκαρα των διορισμένων του ΚΚΕ, αμιλλόμενα σε τραμπουκισμούς τα όργανα της χούντας, επιτίθενται με μανία ενάντια στους αγωνιστές του Α.Μ.Ε.Ε. (Αγωνιστικό Μέτωπο Ελλήνων Εξωτερικού, αντιφασιστικό-αντιιμπεριαλιστικό). Έτσι, στην εκδήλωση των αντιφασιστικών οργανώσεων που έγινε στις 29-4-73 στο Ντύσσελντορφ της Δυτικής Γερμανίας για την καταγγελία της 6ης επετείου του φασιστικού πραξικοπήματος, αφού κακοποίησαν μια συναγωνίστρια που μοίραζε αντιφασιστικές προκηρύξεις, σε συνέχεια επιτέθηκαν με μανία και έσπασαν πλακάτ του Α.Μ.Ε.Ε. με αντιφασιστικά αντιαμερικάνικα συνθήματα. Χάρη στην ψυχραιμία και αγωνιστική ανωτερότητα των αγωνιστών του Α.Μ.Ε.Ε αποφεύχθηκαν θλιβερότερα γεγονότα. Οι συγκεντρωθέντες, και μαζί τους αρκετοί νέοι αγωνιστές, επηρεαζόμενοι απ’ τους ρεβιζιονιστές, με θλίψη και αγανάχτηση καταδίκασαν τους τραμπούκους ρεβιζιονιστές του ΚΚΕ, που έκαναν για άλλη μια φορά στόχο τους τους συνεπείς λαϊκούς αγωνιστές. Ας σημειωθεί ότι τα θλιβερά αυτά γεγονότα ξετυλίχθηκαν κάτω απ’ τα μάτια του Κ. Λουλέ και Α. Αμπατιέλου.

Γιατί, όμως, οι θορυβώδεις “επικριτές” των κολιγιαννικών “αυθαιρεσιών” αποφάσισαν τόσο γρήγορα να πετάξουν το λενινιστικό προσωπείο τους; Ο λαός μας λέει: “Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται”! Αυτό κάνουν κι οι διάδοχοι του Κολιγιάννη στη μάταιη και απεγνωσμένη προσπάθειά τους με την απάτη και τη βία να βάλουν τις μαρξιστικές-λενινιστικές αρχές στην υπηρεσία της ρεβιζιονιστικής υπαγόρευσης. Μα όσο κυνηγάνε το όνειρό τους αυτό, τόσο ξεσκεπάζονται και απομονώνονται.

Οι διάδοχοι του Κολιγιάννη πολύ όψιμα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη διάλυση των κομματικών οργανώσεων και τη “μετατροπή του ΚΚΕ σε ουρά του Κέντρου”, ενώ στα έργα, έχοντας απλωμένο το χέρι στα κόμματα της ξενοδουλείας και του αντικομμουνισμού, κηρύχνουν σε παρανομία και διωγμό ακριβώς εκείνους τους κομμουνιστές και λαϊκούς αγωνιστές που πρώτοι κατάγγειλαν αποφασιστικά τη ρεβιζιονιστική προδοσία της εξάλειψης της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής αυτοτέλειας του ΚΚΕ και της διάλυσης των παράνομων οργανώσεών του. Αυτοί στα λόγια φλυαρούν για “ζωτική ανάγκη της ενότητας των αγωνιστών και ενιαίας συμπαράστασης στον αγώνα του λαού μας”, ενώ στα έργα υποδαυλίζουν και προσπαθούν να ξαναφουντώσουν τα πάθη και τα μίση που άναψαν οι “ήρωες” της 6ης και του 8ου ανάμεσα στους κομμουνιστές και όλους τους λαϊκούς αγωνιστές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κηρύχνουν σε παρανομία και διωγμούς τους μαρξιστές-λενινιστές και όλους τους συνεπείς αντιφασίστες αντιιμπεριαλιστές λαϊκούς αγωνιστές, όπου κι αν βρίσκονται, αποβαίνοντας οι πιο επικίνδυνοι εχθροί της αγωνιστικής ενότητας, που είναι η υπέρτατη προσταγή του αγωνιζόμενου λαού μας.

Καλούμε όλους τους λαϊκούς αγωνιστές να καταδικάσουν αποφασιστικά τις ρεβιζιονιστικές επεμβάσεις, εκβιασμούς και διωγμούς ενάντια στους πολιτικούς πρόσφυγες και στους συνεπείς λαϊκούς αγωνιστές απ’ την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Να αποδοκιμάσουν τις ολέθριες αυτές απ’ τα έξω επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις του κομμουνιστικού κινήματος της Ελλάδας.

Να ενώσουν τις προσπάθειές τους για την πραγματοποίηση πάνω σε αρχές της αγωνιστικής ενότητας ανάμεσα σ’ όλους τους λαϊκούς αγωνιστές.

Οι λαϊκοί αγωνιστές, διδαγμένοι απ’ τα ίδια τα γεγονότα για τις ανυπολόγιστες συμφορές που προκάλεσαν στο ΚΚΕ και στο επαναστατικό κίνημα του λαού οι ρεβιζιονιστικές επεμβάσεις και διωγμοί ενάντια στους υπερασπιστές του μαρξισμού-λενινισμού για την επιβολή της ρεβιζιονιστικής προδοσίας, έχουν όλη τη δύναμη να εξουδετερώσουν τις νέες ρεβιζιονιστικές επεμβάσεις και μηχανορραφίες. Σηκώνοντας ψηλά τη σημαία της αγωνιστικής ενότητας ανάμεσα στους λαϊκούς αγωνιστές μέσα στη συνεπή πάλη ενάντια στο φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον σύγχρονο ρεβιζιονισμό, θα ξαναζωντανέψουν τις ηρωικές παραδόσεις του ΚΚΕ και του λαού, θα συμβάλουν στην ανασύσταση του μαρξιστικού-λενινιστικού ΚΚΕ, απαραίτητου όρου για τη νικηφόρα έκβαση των λαϊκών αγώνων για την εθνική ανεξαρτησία, την δημοκρατία, με κυρίαρχο το λαό και, παραπέρα, το σοσιαλισμό.

Το Συντονιστικό Γραφείο

της Ο.Μ.Λ. της Ελλάδας και της Μ.Λ.Ο. των πολιτικών προσφύγων απ’ την Ελλάδα στις Ανατολ. χώρες

25 του Μάη 1973

Δημοσιεύτηκε, μεταξύ άλλων, στον “Λαϊκό Δρόμο”, Πολιτική Επιθεώρηση, τ.16, Ιούλης 1973, σ.σ. 21-23.

parapoda.wordpress.com