1. Η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης με το δίπολο διώξεις και «αξιολόγηση» θέλει τους εκπαιδευτικούς άβουλους και μοιραίους. Επιδιώκει να διαμορφώσει συνθήκες ακραίου ανταγωνισμού, χαφιεδισμού και τρομοκρατίας.

2. Οι διώξεις είναι η συνέχεια των αντιδραστικών – απεργοκτόνων νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής θέτοντας όλο και μεγαλύτερα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας, στη διοργάνωση συγκέντρωσης, στην πραγματοποίηση κινητοποίησης.

3. Η άγρια επίθεση που εξαπολύεται δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση. Πραγματικός στόχος είναι να παταχθεί κάθε μορφή λαϊκής αντίστασης και διεκδίκησης, όπου κι αν εκδηλωθεί, πριν εκδηλωθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία για τη στόχευση των διώξεων: τρομοκράτηση, εκφοβισμός, ομηρία, φίμωση των αγωνιστικών φωνών των σωματείων που αντιστέκονται στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της κυβέρνησης της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του Κεφαλαίου.

Βιομηχανία διώξεων ΔΙΔΕ Πειραιά

Συγκεκριμένα υπάρχουν:

1. 4 διώξεις (πειθαρχικές και ποινικές) για συμμετοχή στην κινητοποίηση της ΕΛΜΕ Πειραιά (με στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ) ενάντια στις εξετάσεις PISA. (Καββαδίας, Γ., Καλούσης Α., Μητρόπουλος Δ., Σακιώτη Ν.)

2. 2 ποινικές και πειθαρχικές διώξεις εκπαιδευτικών για «ανάρμοστη συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας», λόγω συμμετοχής σε κινητοποίηση στην επέτειο της δολοφονίας του 15χρονου Γρηγορόπουλου, με βάση τις (χουντικής έμπνευσης) απαγορεύσεις στην πανδημία. (Γκέρτσος Ζ., Χουντής Π.)

3. 3 ποινικές διώξεις εκπαιδευτικών (Καλούσης Α., Πατίδης Η., Χουντής Π.) για την κινητοποίηση της ΕΛΜΕ Πειραιά ενάντια στη φιέστα-φιάσκο του ΔΔΕ Πειραιά υπέρ των ιδιωτικών σχολείων και για κινητοποιήσεις του Σωματείου στα γραφεία της ΔΔΕ Πειραιά. Σε αυτή την μήνυση που έγινε από τον ΔΔΕ Πειραιά διωκόμενος είναι επίσης ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά που συμμετείχε και συμπαραστάθηκε στην κινητοποίηση.

4. 2 πειθαρχικές διώξεις (παραπομπή από την ΔΔΕ Πειραιά στο Πειθαρχικό) για «κακόβουλη κριτική της προϊστάμενης αρχής», με αφορμή δημόσια(!) κριτική στις πολιτικές του Υπουργείου. (Καββαδίας Γ., Χατζηανδρέου Ν. (ανάρτηση σε κλειστή ομάδα ΜΚΔ)

5. 1 ΕΔΕ για διατύπωση άποψης – άρθρο σε εκπαιδευτικό site(19-2-2024) (Καββαδίας Γ.)

6. Η ΕΔΕ και η κλήση για κατάθεση της σ. Χρύσας Χοτζόγλου, και του σ. αναπληρωτή Δημήτρη Χαρτζουλάκη, μέλους του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, κατέληξε στην απαγγελία βαριών κατηγοριών και στην παραπομπή τους στο Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο Περιφερειακής Διεύθυνσης Αττικής, με αφορμή παρέμβαση που πραγματοποίησαν στο 8ο ΓΕΛ Πειραιά ενάντια στην αξιολόγηση. Οι κατηγορίες είναι: «αναξιοπρεπής συμπεριφορά υπαλλήλου εντός/εκτός υπηρεσίας», «παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος», και «παράβαση καθήκοντος κατά τον ποινικό κώδικα».

7. Nέα δίωξη – ΕΔΕ για τον σ. Σωτήρη Φραγκολιά από το Γυμνάσιο στο Αγγίστρι.

Συνολικά διώκονται 11 εκπαιδευτικοί, οι 9 από τους οποίους ανήκουν στην ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Πολλοί από αυτούς είναι πολy-διωκόμενοι!

Η στάση των σωματείων – Αθλιότητα γραφειοκρατών ΟΛΜΕ

Η γραφειοκρατία της ΟΛΜΕ αρνήθηκε να παραχωρήσει την αίθουσα για να πραγματοποιηθεί η σύσκεψη των ΕΛΜΕ (8) και ΣΕΠΕ (10). Με την αιτιολογία ότι η αίθουσα δεν παραχωρείται «για δραστηριότητες που έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική που χαράζει το ΔΣ της ΟΛΜΕ». Η αλήθεια είναι ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία όχι μόνο δεν υπερασπίζεται τα μέλη της που διώκονται, αλλά σιωπά και συναινεί με την κυβερνητική πολιτική των διώξεων. Αρκεί μόνο να πούμε ότι για την ημέρα δράσης – Παρασκευή 2/2/2024 ενάντια στις διώξεις και τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 13.30 η γραφειοκρατία της ΟΛΜΕ σημείωσε μια απουσία ντροπής σιωπώντας εκκωφαντικά! Αναφερόμαστε πάντα στην πλειοψηφία, τη γραφειοκρατία της ΟΛΜΕ στην οποία δεν μπορούμε να «χαρίσουμε» τις δυο ανακοινώσεις – ψηφίσματα από τη ΓΣ των προέδρων.

Λευκή σημαία η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά και το ΠΑΜΕ!

Μέχρι 4/12/2023 που έγινε η συγκέντρωση στην Εισαγγελία Πειραιά η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ έχει να επιδείξει κάποιες ανακοινώσεις και «δράσεις» για τις διώξεις. Από τότε μέχρι την πρόσφατη συγκέντρωση την Παρασκευή 21/6 στη ΔΙΔΕ Πειραιά, έλαμψε δια της απουσίας της και αρνήθηκε μια σειρά κινητοποιήσεων. Μόνο τα απολύτως απαραίτητα και κατόπιν πιέσεων.

Ας απαντήσει η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ τι έχει κάνει για τις διώξεις για την κινητοποίηση της ΕΛΜΕ Πειραιά ενάντια στη φιέστα-φιάσκο του ΔΔΕ Πειραιά υπέρ των ιδιωτικών σχολείων και για κινητοποιήσεις του Σωματείου στα γραφεία της ΔΔΕ Πειραιά) ; Απολύτως τίποτα. Ούτε ανακοίνωση δεν έχει εκδώσει.

Να θυμίσουμε ότι στο πρόσφατο δελτίο τύπου της ντροπής για τη συνάντηση της ΕΛΜΕ με τον ΔΙΔΕ Πειραιά δεν αναφέρεται έστω και μια … συλλαβή για το θέμα των διώξεων! Αντίθετα η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Πειραιά παρουσιάζει τις θετικές απαντήσεις του ΔΙΔΕ Πειραιά σε οκτώ από τα εννιά θέματα. Μέχρι που ο ΔΔΕ προστατεύει τους εκπαιδευτικούς από τα περιστατικά διοικητικής αυθαιρεσίας! (https://elmepeiraia.oo.gd/w1/?p=1207)

Ναι η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά «σφυρίζει αδιάφορα» για αυτό και έχει απορρίψει στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά μια σειρά από προτάσεις για κινητοποιήσεις και κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στις διώξεις. Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Παρασκευής 2/2 στο Σύνταγμα ενάντια στις διώξεις εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της «Ημέρας Δράσης» από 18 εκπαιδευτικά σωματεία (ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ) ξεγύμνωσε την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά που όχι μόνο αρνήθηκε τη συμμετοχή, αλλά απέρριψε και την πρόταση για διευκολυντική στάση, βάζοντας τρικλοποδιά ακόμα και στη συμμετοχή των διωκόμενων!

Όχι μόνο αρνήθηκε τη συμμετοχή στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά στις 21 Μάρτη, αλλά πρότεινε και … λύσσαξε να βγει απόφαση με Γ ΕΛΜΕ Αθήνας για «κινητοποίηση» στο ΥΠΑΙΘΑ μια μέρα πριν, δηλαδή στις 20 Μάρτη. Αλλά δεν τους βγήκε!

Για όσους έχουν γνώση και μνήμη μπορούν να εξηγήσουν αυτή τη γραμμή του «κατευνασμού» και της «συνδιαλλαγής». Αρκεί να θυμίσουμε:

1. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά με πλειοψηφία (ΠΑΜΕ(4) – ΣΥΝΕΚ;) αρνήθηκε να συνδιοργανώσει σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 12/12/2023 για τις διώξεις εκπαιδευτικών σε Πειραιά, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού και τη σκευωρία στον Πειραιά με την ΕΛΜΕ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ-ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ-ΜΟΣΧΑΤΟΥ.

2. Χαρακτηριστική είναι η στάση της πλειοψηφίας της ΕΛΜΕ μετά τις 10 Μάη 2023 να μη θέλει να καλέσει ΑΜΕΣΑ μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας, παρά την επίμονη πρόταση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ επιχειρώντας να κρύψει κάτω από το χαλί ένα τέτοιο τόσο σημαντικό ζήτημα. Με το «σκεπτικό» ότι «η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Περιφέρειας δεν είναι άμεση αλλά θα πάρει 3-4 χρόνια», όπως άλλωστε μας… «κατευνάζουν» και οι διώκτες.

3. Απούσα η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ την Παρασκευή 30 Ιουνίου 2023 έξω από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, όταν δεκάδες εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυοι συμμετείχαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Η κινητοποίηση καλέστηκε από την “Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής ” μετά την άρνηση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά να απαντήσει άμεσα και αγωνιστικά στη μεθοδευμένη επιχείρηση άσκησης τρομοκρατίας και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

4. Η ανακοίνωση – πλυντήριο 29 Νοέμβρη 2023

Σε ανακοίνωσή της (29 – 11 – 2023) η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά αναφέρεται στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με το ΔΙΔΕ δίνοντας μια εξωραϊσμένη εικόνα των σχολείων της περιοχής. Όπως αναφέρεται ενδεικτικά: «Ο προϊστάμενος απάντησε ότι αναμένονται οι νέες προσλήψεις αναπληρωτών …. Στο μέτωπο της ατομικής αξιολόγησης, ο ΔΔΕ ανέφερε ότι η διαδικασία προχωράει σύμφωνα με το νόμο και την εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘΑ .. Δήλωσε ότι πρόθεσή του και εντολή του προς τους Συμβούλους είναι να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα όσων θέλουν να απεργήσουν… ο Προϊστάμενος δεσμεύτηκε να το εξετάσει και να προχωρήσει σε ενέργειες… ο ΔΔΕ δεσμεύτηκε ότι θα κάνει σεβαστή την απόφαση των συλλόγων διδασκόντων…». Στην ανακοίνωση δε γίνεται αναφορά στο θέμα των διώξεων. (https://elmepeiraia.oo.gd/w1/?p=942)

5. Εκκωφαντική σιωπή για τη σκευωρία της PISA στον Πειραιά. Και ακόμα χειρότερα σφυρίζει αδιάφορα για το γεγονός ότι την κατάπτυστη έκθεση προκαταρκτικής εξέτασης για τη συγκεκριμένη παρέμβαση που διεξήγαγε το γνωστό -καθόλου τυχαίο- στέλεχος της ΝΔ και της ΔΑΚΕ Πειραιά. Αρνήθηκε να καλέσει, ακόμα και για εξηγήσεις, μέλη της ΕΛΜΕ που εμπλέκονται με ψευδομαρτυρίες στη συγκεκριμένη σκευωρία. Ανέχεται και καλύπτει η πλειοψηφία του ΔΣ τους σκευωρούς. Αυτή είναι η αλήθεια!

6. Στο «πρόγραμμα δράσης της ΕΛΜΕ Πειραιά το επόμενο διάστημα» με ημερομηνία 15/1/2024 όχι λέξη, αλλά ούτε μια συλλαβή για τις διώξεις! Και αυτό είναι ένα ακόμα ντοκουμέντο ντροπής! (https://elmepeiraia.oo.gd/w1/?p=1035)

Και ψεύδεται…

Σε αυτή την κατεύθυνση έχει σπείρει ψευδαισθήσεις ροκανίζοντας συνειδήσεις και αποπροσανατολίζοντας τους εκπαιδευτικούς του Πειραιά γράφοντας σε πρόσφατη ανακοίνωση ότι η συνάντηση με την τότε υφυπουργό Παιδείας Δ. Μιχαηλίδου στις 27.09.2023 «είχε σαν αποτέλεσμα να παρθούν πίσω διώξεις» και ακόμα «για το σταμάτημα της πλειοψηφίας των διώξεων (στην ουσία για όλες τις διώξεις, πλην αυτών που αφορούν την κινητοποίηση για τις εξετάσεις PISA).» Επίσης το γεγονός ότι, όπως γράφεται στην ανακοίνωση «Ο ΔΙΔΕ Πειραιά κατέθεσε στις 22/12/2023 στην Εισαγγελία ότι δεν επιθυμεί τη συνέχιση της ποινικής διαδικασίας-δίωξης (μηνύσεις) που είχε υποβάλει, με ανυπόστατα στοιχεία και συκοφαντίες, ενάντια στον Πρόεδρο της ΕΛΜΕ Πειραιά, σε μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και σε πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ μας». Όχι μόνο δε συνιστά σταμάτημα της δίωξης, αλλά «αγιογραφεί» τον ΔΙΔΕ, όπως συμβαίνει με τα δελτία τύπου της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά που λειτουργούν ως πλυντήριο ξεπλύματος του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας. (https://elmepeiraia.oo.gd/w1/?p=765)

Δεν υπάρχει διαδικασία παγώματος των διώξεων. Ούτε οι αγώνες με ή χωρίς εισαγωγικά έχουν μέχρι τώρα αποτέλεσμα την αρχειοθέτησή τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα που «αγνοεί» η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Πειραιά. Για αυτό και το πειθαρχικό αποδίδει τους φακέλους κανονικά στους διωκόμενους που τους έχουν ζητήσει. Όλα τα άλλα είναι ψέματα της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ για να στοιχειοθετήσει πλασματικές νίκες.

Η διαμεσολάβηση και η συνδιαλλαγή δεν είναι νίκη του κινήματος. Είναι ομηρία!

Είναι φανερό ότι το ΠΑΜΕ που έχει την πλειοψηφία στην ΕΛΜΕ Πειραιά με τέσσερις έδρες στις εννιά έχει την κύρια ευθύνη. Παρά τα όποια λόγια και τις δειλές πράξεις και τις συμβολικές ή πραγματικές κατόπιν πίεσης κινητοποιήσεις δεν προωθεί τη γραμμή του αγώνα, αλλά τη γραμμή των «2 Σ». Συμβιβασμός – Συνδιαλλαγή. Και αυτό συνδέεται με τις παραταξιακές επιδιώξεις για να αναδειχθεί στα συνέδρια των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών στο τέλος της σχολικής χρονιάς πρώτη δύναμη στην πρωτοβάθμια και δεύτερη δύναμη στην δευτεροβάθμια. Έτσι εμφανίζεται ως «υπεύθυνη» δύναμη που «ενώνει» και δε διχάζει τους εκπαιδευτικούς και μπορεί να συνδιαχειρίζεται και να συνδιαλέγεται με το σύστημα. Η δύναμη που αναλαμβάνει τον ρόλο του διαμεσολαβητή με τον διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης και με αυτή τη γραμμή ανακαλύπτει «νίκες» ροκανίζοντας συνειδήσεις με τη λογική της ανάθεσης. Το ΠΑΜΕ υποβαθμίζει πανελλαδικά το ζήτημα των διώξεων κλείνοντας τα μάτια ή και εξωραΐζοντας την αυταρχική πραγματικότητα του σχολείου και τον αυταρχικό ρόλο του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης. Εξωραΐζει τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία ενάντια στην πολιτική και συνδικαλιστική δράση. Άλλωστε συνολικά οι συντηρητικές μετατοπίσεις στο πολιτικό επίπεδο οδηγούν και στη μετατόπιση του κομματικού φορέα, του ΚΚΕ, στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι να κάνουμε:

Απέναντι στην αντιλαϊκή, την αυταρχική εκπαιδευτική πολιτική και την πολιτική των διώξεων των διώξεων που επιδιώκει να βάλει στον γύψο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα ο ανυποχώρητος συλλογικός αγώνας, ο δρόμος των μαζικών κινητοποιήσεων είναι μονόδρομος. Στους ΔΡΟΜΟΥΣ θα σπάσει η τρομοκρατία. Όταν ενώσουμε τις φωνές μας όλα τα κομμάτια που δέχονται την καταστολή και την επιχείρηση φίμωσης: οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί, όλος ο λαός!

Οι αγώνες μας δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Είναι δίκαιοι και αναγκαίοι: Γι’ αυτά αξίζει να αγωνιστούμε με πραγματικούς αγώνες και όχι συμβολικές διαμαρτυρίες. Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο για σύγκρουση, συντονισμός, συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνα διαρκείας και απεργίες, το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας, με τα σωματεία, τις ΓΣ, τις επιτροπές αγώνα και τον συντονισμό τους, να ανοίξουμε δρόμο αντεπίθεσης, κόντρα στην υποταγή και την ήττα.