Η Διεθνής Αμνηστία, είναι η πιο γνωστή MKO, υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των φυλακισμένων, που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ. Ιδρύθηκε στην Αγγλία το 1960 και έχει έδρα το Λονδίνο. Έχει υποκαταστήματα σε όλο των κόσμο. Χρηματοδοτείται από τις εισφορές των μελών της και από δωρεές, καθώς λέει.

Είναι γνωστές στους παλαιότερους οι συχνές επικριτικές εκθέσεις της για την Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες.

Σήμερα δημοσιεύει αναφορές επικριτικές πχ για την Ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη και τον πόλεμο της Υεμένης που προκάλεσε η Σαουδική Αραβία, αλλά δημοσιεύει επίσης μια σταθερή ροή κατηγοριών εναντίον χωρών που δεν συμφωνούν με την Ουάσινγκτον – χώρες όπως το Ιράν, η Κίνα, η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα, η Βόρεια Κορέα, η Ρωσία η Κούβα και πολλές άλλες. Αυτές οι αναφορές ενισχύουν έμμεσα τις ΗΠΑ για μια “ανθρωπιστική” παρέμβαση σε αυτά τα κράτη.

Η ιστοσελίδα Mintpress δημοσιεύει στις 17 Ιανουαρίου στοιχεία που συνέλεξε ο δημοσιογράφος Alexander Rubinstein, που αναφέρονται παρακάτω, για το αμαρτωλό παρελθόν των ιδρυτών της Οργάνωσης. Επικαλείται νέα έγγραφα και μαρτυρίες που δείχνουν την σύνδεση των ιδρυτών με τις μυστικές υπηρεσίες.

“Η εικόνα της Αμνηστίας ως παγκόσμιου υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έρχεται σε αντίθετη με τις πρώτες μέρες της ίδρυσης της που καινούργια στοιχεία επιβεβαιώνουν την σύνδεση της οργάνωσης με το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών, λογοκρίνοντας τις επικριτικές εκθέσεις για τη Βρετανική αυτοκρατορία. Σύνδεση υπάρχει και με την CIA και το FBI.

Μια αλληλοσυγκρουόμενη αρχή

Ο Benenson πρώτος πρόεδρος της Αμνηστίας, ένας δηλωμένος αντικομουνιστής, είχε στενή επαφή με τις Βρετανικές Υπηρεσίες. Διακήρυσσε ταυτόχρονα ότι η Αμνηστία θα είναι ανεξάρτητη από την κυβερνητική επιρροή και θα εκπροσωπεί τους κρατούμενους στην Ανατολή, τη Δύση και τον παγκόσμιο Νότο.

• Το 1963, το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών ανέθεσε στους συνεργάτες του στο εξωτερικό να παράσχουν «διακριτική υποστήριξη» για στις καμπάνιες της Αμνηστίας.

• Ο υπουργός Αποικιακής Διοίκησης Λόρδος Lansdowne έδωσε οικονομική υποστήριξη στην Διεθνή Αμνηστία για την πρόσληψη «συμβούλου προσφύγων» στα σύνορα της σημερινής Μποτσουάνα και της Νότιας Αφρικής του απαρτχάιντ μετά από πρόταση του Benenson με τον όρο να αποφεύγει ρητά την βοήθεια στους ακτιβιστές κατά του απαρτχάιντ.

“Η Κομμουνιστική επιρροή δεν θα πρέπει να επιτραπεί να εξαπλωθεί σε αυτό το μέρος της Αφρικής, και στην παρούσα λεπτή κατάσταση, η Διεθνής Αμνηστία θα ήθελε να υποστηρίξει την Κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας ενάντια σε οποιαδήποτε τέτοια πολιτική εξάπλωση”, έγραφε ο Benenson.

• Την επόμενη χρονιά, το 1964, ο Benenson με την βοήθεια του Υπουργείο Εξωτερικών αποκτά θεώρηση εισόδου στην Αϊτή. Το Υπουργείο Εξωτερικών έγραψε στον εκπρόσωπό του στην Αϊτή, Alan Elgar, να «υποστηρίξει τους στόχους της Διεθνούς Αμνηστίας».
• Ο υπουργός Εξωτερικών Walter Padley πριν από την αναχώρησή του Benenson, του είπε ότι «θα πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί ώστε να μην δώσουμε στους Αϊτινούς την εντύπωση ότι η επίσκεψή σας υποστηρίζεται στην πραγματικότητα από την Κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας». Τελικά η επίσκεψη αποκαλύφθηκε από τους New York Times.
• 

Έκθεση φρίκης στο Άντεν στην Υεμένη που αποσιωπήθηκε από την Διεθνή Αμνηστία

• Το 1966, μια έκθεση της Αμνηστίας σχετικά με τη βρετανική αποικία του Άντεν, στην Υεμένης, περιέγραφε λεπτομερώς τα βασανιστήρια της βρετανικής κυβέρνησης για τους κρατουμένους στο κέντρο ανακρίσεων Ras Morbut.

«Οι φυλακισμένοι ήταν γυμνοί κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, αναγκαζόταν με την βία να κάθονται σε στύλους που έμπαιναν στον πρωκτό τους, στριφογύριζαν τα γεννητικά τους όργανα, έσβηναν τσιγάρα στο πρόσωπό τους και φυλάσσονταν σε κελιά όπου τα κόπρανα και τα ούρα κάλυπταν το πάτωμα» αναφέρει η έκθεση.

• Ωστόσο, η έκθεση αποσιωπήθηκε τότε. Ο Benenson δήλωσε ότι ο Γενικός Γραμματέας της Αμνηστίας Ρόμπερτ Σουάν είχε λογοκρίνει την έκθεση για να ευχαριστήσει το Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά ο συνιδρυτής της Αμνηστίας Eric Baker αποκάλυψε ότι ο Benenson και ο Σουάν συναντήθηκαν με το Υπουργείο Εξωτερικών και συμφώνησαν να διατηρήσουν την έκθεση κρυφή με κάποιες μεταρρυθμίσεις σε αντάλλαγμα.

Καθώς όλα αυτά εξελίσσονται, μια παρόμοια χρηματοδότηση σκάνδαλο θα ταράξει την Οργάνωση.

• Η Polly Toynbee, μια 20χρονη εθελόντρια της Αμνηστίας, ήταν στη Νιγηρία και τη Νότια Ροδεσία, την βρετανική αποικία στη Ζιμπάμπουε, η οποία ήταν εκείνη την στιγμή στα χέρια μιας μειοψηφίας λευκών αποίκων, και βοηθούσε οικονομικά οικογένειες φυλακισμένων. Βρήκε απόρρητες επιστολές του Benenson προς ανώτερους υπαλλήλους της Διεθνούς Αμνηστίας που εργάζονται στη χώρα και περιείχαν την λεπτομερή αίτηση του Benenson προς τον Άγγλο πρωθυπουργό Wilson για χρήματα, τα οποία είχαν ληφθεί μήνες πριν.
• Επισήμως, η Αμνηστία αρνείται της γνώσης των πληρωμών από την κυβέρνηση Ουίλσον. Αλλά ο Benenson παραδέχθηκε ότι το έργο τους στη Ροδεσία είχε χρηματοδοτηθεί από την κυβέρνηση, και επέστρεψε τα χρήματα από την τσέπη του. Έγραψε στον Λόρδο Gardiner ότι το έκανε έτσι ώστε να μην μπει «σε κίνδυνο η πολιτική φήμη» εκείνων που εμπλέκονται.
• Αργότερα εκείνη την χρονιά ο Benenson παραιτήθηκε από Πρόεδρος της Διεθνούς Αμνηστίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον της Βρετανικής κυβέρνησης που είχε, κατά την εκτίμησή του, διεισδύσει με πράκτορες της στο γραφείο του.

Η Διεθνής Αμνηστία και η βρετανική κυβέρνηση διέκοψαν τους δεσμούς τους μετά από τις αποκαλύψεις. Η Διεθνής Αμνηστία στη συνέχεια υποσχέθηκε «όχι μόνο να είναι ανεξάρτητη και αμερόληπτη αλλά δεν πρέπει να βρεθεί ποτέ σε θέση ώστε οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να της προσαφθεί».

Σχέση και με την CIA

Το 1967 αποκαλύφθηκε πως η CIA είχε ιδρύσει και χρηματοδοτήσει κρυφά μια άλλη οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ιδρύθηκε το 1960, την Διεθνή Επιτροπή Νομικών (ICJ) μέσα από μια αμερικανική θυγατρική, το Αμερικανικό Ταμείο για τους Ελεύθερους Δικηγόρους ΑΕ. Ο Benenson είχε ιδρύσει, παράλληλα με την Διεθνή Αμνηστία, στο Ηνωμένο Βασίλειο υποκατάστημα της ICJ, που ονομαζόταν «Δικαιοσύνη». Ο Διεθνής Γραμματέας της Αμνηστίας, Sean MacBride, ήταν επίσης Γενικός Γραμματέας της ICJ.

Συνεργασία με το FBI για το θάνατο του Μαύρου Πάνθηρα Φρεντ Χάμπτον

Παρόλες τις διακηρύξεις για ανεξαρτησία και αμεροληψία δύο χρόνια αργότερα, καινούργια σχέσεις προέκυψαν με άλλες κρατικές υπηρεσίες, αυτή την φορά με το FBI.

• Έγγραφα του FBI, που έπαψαν να είναι απόρρητα την άνοιξη του 2018, σαν μέρος μιας σειράς των εγγράφων που σχετίζονται με τη δολοφονία του προέδρου Τζον Κένεντι, περιγράφουν με λεπτομέρεια τον ρόλο της Διεθνούς Αμνηστίας για τη δολοφονία του αναπληρωτή προέδρου του Κόμματος Μαύρων Πανθήρων (BPP) Φρεντ Χάμπτον, 21 χρονών που δολοφονήθηκε από πράκτορες του FBI.
• Ο συνιδρυτής της Διεθνούς Αμνηστίας Luis Kutner παρακολούθησε ομιλία του Hampton στις 23 Νοεμβρίου 1969 στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας, ο Hampton περιγράφει τους Μαύρους Πάνθηρες (BPP) «σαν ένα επαναστατικό κόμμα» και ανέφερε «ότι το κόμμα είχε όπλα που θα χρησιμοποιηθούν για την ειρήνη και την αυτοάμυνα, και αυτά τα όπλα βρίσκονται στην κατοικία του Hampton, καθώς και στην έδρα της BPP,» σύμφωνα με το έγγραφο του FBI.
• Η εσωτερική έκθεση του FBI αναφέρει ότι ο Kutner κατέθεσε στις 1 Δεκεμβρίου 1969 στο FBI αυτά που άκουσε στην ομιλία του Hampton. Δύο ημέρες αργότερα, το FBI, μαζί με την Αστυνομία του Σικάγο, πραγματοποίησαν επιδρομή με πυροβόλα όπλα στο σπίτι του Hampton και τον πυροβόλησαν δύο φορές στο κεφάλι παρόλο που ήταν ξαπλωμένος στο κρεββάτι μαζί με την έγκυο γυναίκα του.

Οι σκοτεινές πράξεις της Διεθνούς Αμνηστίας στη δεκαετία του 1960 θα μπορούσαν να φαίνονται σαν αρχαία ιστορία, χρησιμεύουν όμως σαν μια σημαντική υπενθύμιση του ρόλου που συχνά διαδραματίζουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στην προώθηση των στόχων των κυβερνήσεων των χωρών όπου είναι εγκατεστημένες αλλά και των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

 

Πηγή: Πάνος Αλεπλιώτης – atexnos.gr