Αργήσαμε, σύντροφε. Αργήσαμε πολύ.
Πρέπει να πούμε το δικό μας τραγούδι.

Κουράγιο αδέλφια. Θα βουλιάξουμε από τουρίστες, από τη Ρουάντα. Ποιος ξέρει τι συμφωνίες έχει κάνει η TUI (Τούι) με τη Ρουάντα, για να την βάλει στην ασφαλή λίστα των χωρών εκτός ΕΕ, για τον τουρισμό. Για τους μη γνωρίζοντες, η αγγλογερμανική εταιρεία TUI είναι ο μεγαλύτερος, παγκόσμιος κολοσσός στον τομέα του τουρισμού. Μπορεί, ωστόσο, να μην έχει κάνει συμφωνίες η TUI, αλλά τα ιμπέρια της ωραίας μας Αγγλίας και της ισαξίας ωραιότητος, Γερμανίας, για τα διαμάντια, τον χρυσό, τον κασσίτερο και το κολτάνιο (ένα υλικό που χρησιμοποιείται για τα κινητά τηλέφωνα και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές), που ληστεύουν από την κεντροαφρικανική αυτή χώρα, χρόνια τώρα. Τόση και τέτοια είναι η ληστεία, που στη δύσμοιρη χώρα των 12.300.000 κατοίκων, μόνο το 20% των κατοίκων των πόλεων έχουν οικιακό ηλεκτρισμό. Η οδηγία δεν έκανε πρόβλεψη για το αν θα συμπεριφερόμαστε αλλιώς στους Χούτου και αλλιώς στους Τούτσι που θάρθουν για … διακοπές.

Τι μας ήρθε τώρα και λέμε για τη Ρουάντα; Η Ρουάντα, λοιπόν, ανήκει στην «ασφαλή λίστα», η και «λευκή» ονομαζόμενη, των 14 χωρών εκτός Ευρώπης, που επιτρέπεται η είσοδος των πολιτών τους στα ευρωπαϊκά σύνορα. Κατά την απόφαση του διευθυντηρίου της ΕΕ οι χώρες αυτές είναι: Αλγερία, Αυστραλία, Καναδάς, Γεωργία, Ιαπωνία, Μαυροβούνιο, Μαρόκο, Νέα Ζηλανδία, Τυνησία, Ρουάντα, Σερβία, Νότια Κορέα, Ταϊλάνδη και Ουρουγουάη. Για να συμπεριληφθεί μια χώρα στην ασφαλή αυτή λίστα, θα πρέπει να καταγράφει ίδια ή και λιγότερα κρούσματα του κορονοϊού από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δηλαδή 16 κρούσματα ανά 100.000 πολίτες, ημερησίως. Η λίστα θα ανανεώνεται κάθε 15 μέρες.

Ακούς το «16 κρούσματα ανά 100.000 πολίτες» και αναφωνείς «πάλι καλά που μας έβαλαν οι κυβερνήτες μας στην ΕΕ. Μας προσέχει η ΕΕ». Έλα όμως που η αριθμητική είναι μυστήριο πράγμα. Στη «λευκή» λίστα δεν υπάρχει η Κίνα. Στην Κίνα πάλι, τις τελευταίες 60 ημέρες, καταγράφονται κατά μέσο όρο, 60 κρούσματα, ανά 1.000.000 κατοίκους, ημερησίως. Ανά ένα εκατομμύριο. Αυτό, σύμφωνα με την αριθμητική της δευτέρας Δημοτικού, κάνει 6 κρούσματα ανά 100.000 πολίτες. Παράλογο; Καθόλου.

Όπως γράφει το BBC, η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται έτοιμη να προσθέσει στη «λευκή λίστα» και την Κίνα, σε περίπτωση που το Πεκίνο ανοίξει τα σύνορα της χώρας και για τους Ευρωπαίους. Αυτό το ονόμασαν «Αρχή της Αμοιβαιότητας». Άνθρωποι των «αρχών», ως γνωστόν, οι Ευρωπαίοι είπαν: «να μας στείλετε τουρίστες, αλλά να πάρετε και από τους δικούς μας (που είναι και πιο μολυσμένοι)». Να δουλέψουν και τα ταξιδιωτικά γραφεία της Ευρώπης. Αμοιβαίο; Αμοιβαίο. Ποιος κορονοϊός και κουραφέξαλα. Ο κορονοϊός πήγε Μεγάααλο Περίπατο. Για τα μπικικίνια ο λόγος.

Και κοιτάξτε τι γίνεται τώρα. Ο τουρισμός από την Κίνα για στην Ελλάδα ήταν ζωτικής σημασίας. Οι «ευτυχώς που είμαστε στην ΕΕ» κυβερνήτες, ορκίστηκαν πίστη στις αποφάσεις της ΕΕ, αποκλείοντας τον «κινέζικο» τουρισμό, στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων και ανταγωνισμών, άλλων. Θυσιάζουν, έτσι, ένα μεγάλο κομμάτι από τη «βαριά βιομηχανία μας», που κατά τα άλλα πασκίζουν να διασώσουν. Τρίδουλοι παντού.
Εμείς πάλι, είμαστε έτοιμοι. Βάψαμε τους δρόμους με χρώματα. Πως στα Κυκλαδονήσια οι προκομμένες νοικοκυρές ασβεστώνουν τα καλντερίμια και τα κατώφλια, πριν από κάθε Πάσχα, για ομορφιά και απολύμανση, κάπως έτσι. Μόνο που εμείς δεν τα βάψαμε άσπρα, αλλά πρασινοκοκκινοκίτρινα. Κεραμιδοκανελοκοραλλοκόκκινο, που λέει μια, όνομα και μη χωριό. Η χαρά του λωλού. Και η φτήνια. Διότι το κίτρινο χρώμα, άρχισε να ξεφτίζει κιόλας. Που να πιάσει και καμιά μπόρα.
Τώρα στην ποιότητα του χρώματος θα κολλήσουμε; Εδώ το Μεγάλο Περίπατο, τον διακόσμησε ο Μπακογιάννης με τενεκεδένιες ζαρντινιέρες, προς 580 ευρώ εκάστη. Ένας τενεκές λάδι, αγνό, παρθένο, ελαιόλαδο Κρήτης, με το λάδι μέσα, κάνει το ένα δέκατο της τιμής της ζαρντινιέρας Μπακογιάννη. Δεν αγόραζε δέκα τενεκέδες λάδι για κάθε μια ζαρντινιέρα, να τους μοιράσει σε στενεμένες οικονομικά οικογένειες; Μα θα ’χουν και χόρτα (φυτά) μέσα, λέει, χωρίς αυτόματο πότισμα. Κάντε το εικόνα: Λάλαρος, υπερσαραντάρης μέσα στο καλοκαιρινό καμίνι της Αθήνας, ξέπνοοι άνθρωποι που πάνε στη δουλειά, ολίγη από τουρίστες και φυτά, μαραμένα.

Τάνια Ζωγράφου

Πηγή: Λαϊκός Δρόμος