Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ και τα ούρα της Αθήνας

Μια από τις πολλές ειδήσεις σήμερα μου φάνηκε εξόχως ανατριχιαστική.
Θα μπορούσε να είναι οι πέντε κρεμασμένοι από δέντρα μαύροι Αμερικάνοι ή η μετατροπή του Βόλου σε θάλαμο αερίων και η λυσσασμένη καταστολή.
Όμως ήταν κάτι άλλο. Ή μάλλον ήταν όλα αυτά και, σα σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίζει, η είδηση πως τα ούρα της ελληνικής αχανούπολης περνάνε από εξέταση στην Ψυττάλεια, κι εκεί όλα βγαίνουν στη φόρα.

Με βάση λοιπόν την εξέταση του συγκεντρωμένου κάτουρου 4 εκατομμυρίων ανθρώπων, αποδείχτηκε ότι ο εγκλεισμός και η πανδημική δικτατορία χτύπησαν κόκκινο στα μυαλά και το θυμικό, τόσο που η πρέζα πήγε σύννεφο.
Η κατανάλωση κοκαΐνης ήταν 800 γραμμάρια την ημέρα.
Όπως αποφαίνεται η επιστήμη στο χώρο του ελέγχου των λυμάτων και των ανθρώπων, η αμφεταμίνη (έκσταση) αυξήθηκε κατά 650%, η μεθαμφεταμίνη στο 37%,το αντιβιοτικό αζιθρομυκίνη, ενδεικτικό του φόβου και της λάθος προφύλαξης κατά 36%, τα ηρεμιστικά τύπου tavor κατά 72%, η παρακεταμόλη τριπλασιάστηκε και «σε μερικές ημέρες που ολοκληρώνεται ένα ακόμη μέρος της μελέτης, θα γνωρίζουμε και ακριβώς πόσα άτομα πήραν και ποιο ναρκωτικό την συγκεκριμένη περίοδο».

Η φρίκη της είδησης είναι διπλή.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν πια να διαχειριστούν το φόβο, την καταστολή, την έλλειψη κοινωνικής συναναστροφής, την οικονομική δυσκολία και καταρρέουν.
Εκεί που θα μπορούσαμε να μαζέψουμε δυνάμεις και να βρούμε υπόγεια κανάλια επικοινωνίας, για να μείνουμε όρθιοι και να επιστρέψουμε στους δρόμους αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, το ρίξαμε στην πρέζα και στην απόγνωση.
Η άλλη όψη της φρίκης είναι ίσως ακόμη πιο ανατριχιαστική.
Ο απόλυτος έλεγχος! Ο έλεγχος των πιο κρυφών κυττάρων μας. Η ανάλυση της ανθρώπινης ουσίας μας στο μικροσκόπιο. Ο φόβος και η απόγνωση μας σε ποσοστά επι τοις εκατό και σε στατιστικά νούμερα. Τόσο φοβήθηκαν πέρσι, τόσο φέτος.
Η φρικτή αυτή είδηση μου θύμισε Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ.
Ο Τζόναθαν Σουίφτ, πριν από 3 και κάτι αιώνες είδε με τα μάτια της φαντασίας του τι ερχόταν.
Στο ιπτάμενο νησί La Puta (το νησί της Πόρνης), η επιστήμη υπηρετεί τυφλά την εξουσία και οι επαναστατημένες πόλεις χτυπιούνται απ’ τον ουρανό με βράχια (η πρώτη σύλληψη των αεροπορικών βομβαρδισμών). Επιπλέον, υπέρογκοι πόροι και ανθρώπινο δυναμικό δαπανώνται σε έρευνες πάνω σε τελείως παράλογα προγράμματα, όπως είναι η εξαγωγή ηλιαχτίδων από τα αγγούρια, το μαλάκωμα του μαρμάρου για να χρησιμοποιείται στα μαξιλάρια και βέβαια, η εξέταση των περιττωμάτων ύποπτων για συνομωσίες κι εξεγέρσεις, που αποκαλύπτει τα σχέδια και τις προθέσεις τους.
Κι όμως, με μια εξουσία αδίστακτη και μια επιστήμη πουλημένη, μια μικρή πόλη, το Λινταλίνο, εξεγείρεται κι ελευθερώνεται.

Νίνα Γεωργιάδου