Ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Λευκάδας για την επέτειο του Πολυτεχνείου
Ο ανυπόταχτος Νοέμβρης παραμένει ζωντανός! Κόντρα στις προσπάθειες της μεταπολιτευτικής εξουσίας να τον ενσωματώσει στο κυρίαρχο ιδεολογικοπολιτικό αφήγημα ώστε να καταστεί ανενεργός, εξακολουθεί να εκλύει τα εξεγερτικά του νοήματα και να εμπνέει τους αγώνες των νεότερων γενεών.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη διεφθαρμένη αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών είχε σαφή αντιιμπεριαλιστικά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά. Στράφηκε ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας από τις ΗΠΑ και αμφισβήτησε εν γένει την αστική εξουσία. Διότι ο φασισμός αποτελεί τερατογένεση του αστικού συστήματος.
Η χούντα ήταν βαλτή και συνέβαλε, μέσω σκανδαλωδών συμβάσεων και φοροαπαλλαγών προς το εφοπλιστικό κεφάλαιο, στην επίτευξη μιας πρωταρχικής συσσώρευσης του ελληνικού κεφαλαίου την ίδια εποχή που χιλιάδες Έλληνες έφευγαν μετανάστες στη Γερμανία. Αποτελεί λογικό άλμα και μεθοδολογικό σφάλμα η σύγκριση της ελληνικής οικονομίας των δεκαετιών του ’60 και του ’70 με τη σύγχρονη δημοσιονομική εικόνα της χώρας. Διότι η ελληνική οικονομία αποτελεί τμήμα και επηρεάζεται από τους ρυθμούς ανάπτυξης της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, που από τη δεκαετία του ’50 γνώρισε πρωτοφανείς ρυθμούς ανάπτυξης, λόγω της καταστροφής των παραγωγικών δυνάμεων στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ στην εποχή μας η παγκόσμια οικονομία συνταράσσεται από μία αξεπέραστη δομική κρίση, Αλλά ακόμα και σε αυτό το ευνοϊκό περιβάλλον παρατηρούμε μία επιβράδυνση στους ρυθμούς ανάπτυξης επί επταετίας σε σύγκριση με την αμέσως προηγούμενη περίοδο του 1960 – 1967. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό πως ο Ν. Μακαρέζος, ιθύνων νους της χουντικής οικονομίας, εκτιμούσε την άνοιξη του 1974 πως η χώρα χρειαζόταν υπέρογκα δάνεια για να αποφύγει την κήρυξη χρεοστασίου.
Η χούντα ευθύνεται για την καταστροφή της Κύπρου, τη δεύτερη εθνική τραγωδία του ελληνισμού στον 20ο αιώνα, μετά την μικρασιατική καταστροφή. Είναι γνωστό πως το 1967, λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, η χούντα απέσυρε την ισχυρότατη ελληνική μεραρχία από τη Μεγαλόνησο αποδυναμώνοντας την άμυνα του νησιού. Στις 15 Ιουλίου 1974 η δικτατορία οργάνωσε στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου που αποδυνάμωσε στρατιωτικά τους ελληνοκύπριους και άνοιξε την κερκόπορτα, δίνοντας το πρόσχημα στους Τούρκους να υλοποιήσουν τα σχέδια απόβασής τους στην Κύπρο ως εγγυητές δήθεν των διεθνών συνθηκών.
Απέναντι σε αυτό το φαύλο και πατριδοκάπηλο καθεστώς ύψωσαν παλληκαρίσια το ανάστημά τους οι νέοι, με τη συμπαράσταση του εργαζόμενου λαού, τον Νοέμβρη του 1973 και το πλήρωσαν ακόμα και με το αίμα τους. Οι νοσταλγοί της χούντας αμφισβητούν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, ωστόσο τους διαψεύδει ο ίδιος ο υφυπουργός τύπου της δικτατορίας, Σπύρος Ζουρνατζής, ο οποίος σε συνέντευξη τύπου στις 19 Νοεμβρίου 1973 παραδέχτηκε πως είχαν σκοτωθεί έντεκα άνθρωποι. Τα θύματα φυσικά ήταν περισσότερα.
Στο σύγχρονο αποσταθεροποιημένο παγκόσμιο περιβάλλον η δομική κρίση του Κεφαλαίου και η αδυναμία ουσιαστικής ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας έχουν οδηγήσει σε μία άνευ προηγουμένου επίθεση στον κόσμο της εργασίας και σε όξυνση της αντιπαράθεσης των ιμπεριαλιστικών κρατών που γεννά πολέμους και προσφυγιά. Σε αυτόν τον άδικο κόσμο η νέα γενιά οφείλει να μάθει την ιστορία του τόπου της ώστε να αναπτύξει αντιστάσεις και να διεκδικήσει την πραγματοποίηση των διαχρονικά επίκαιρων αιτημάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που συμπυκνώνονται στο σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λευκάδας
e-prologos.gr
