Οι απολογητές του ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού πάντοτε υποστήριζαν ότι ο ανταγωνισμός διεξάγεται με «καθαρά οικονομικά» μέσα. Στην πραγματικότητα όμως όλες οι μέθοδοι -αιματηρές ή αναίμακτες- χρησιμοποιούνται σε αυτή τη βάρβαρη ανταγωνιστική κούρσα. Κανένα μονοπώλιο ή ένωση μονοπωλίων δεν βασίζεται απλά στην ικανότητα να παράγει φτηνά προϊόντα. Οι τρικλοποδιές -«οικονομικές» και «εξωοικονομικές»- δεν έχουν τελειωμό. Ο Λένιν απαριθμεί κάποιες από αυτές: «Στέρηση πρώτων υλών, στέρηση εφοδιασμού, αποκλεισμός από την αγορά κατανάλωσης, συμφωνία με τον αγοραστή να έχει εμπορικές σχέσεις αποκλειστικά με τα καρτέλ, σχεδιασμένη μείωση των τιμών για την καταστροφή των “εξωκαρτελικών”, στέρηση της πίστωσης, κήρυξη μποϊκοτάζ».

Εξ άλλου η Ρωσία του Λένιν και του Στάλιν, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, έμεινε μόνη να αντιμετωπίσει τις τραγικές συνθήκες των δεκάδων εκατομμυρίων νεκρών που προκάλεσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο εμφύλιος, οι εισβολές που ακολούθησαν, η μεγάλη φτώχεια και ο οικονομικός αποκλεισμός.

Αυτή ήταν μια βάρβαρη «τιμωρία» των λαών που έκαναν το πρώτο βήμα για την αλλαγή της ροής της ιστορίας.

Σήμερα, η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα σε βάρος λαών και κρατών ξεδιπλώνεται πολύμορφα από όλες τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες, στο όνομα μάλιστα της «δημοκρατίας και της ελευθερίας». Στα απόνερα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και εμπόλεμων αντιπαραθέσεων, οι κάθε είδους κυρώσεις -με προεξάρχουσες τις οικονομικές- επιβάλλονται σε πρώτη φάση ως προειδοποίηση για τις δυσαρμονίες που προκύπτουν στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική τάξη. Για να μπουν ξανά «στη γραμμή» κράτη και λαοί που σηκώνουν κεφάλι. Χωρίς καμιά νομιμοποίηση και χωρίς κανένα έρεισμα στις διεθνείς συνθήκες, δεν δείχνουν το παραμικρό έλεος για τους καταφρονημένους της γης. Η πολιτική των κυρώσεων απαιτούσε μια γραμμή δράσης όπου με μεγάλα βήματα θα οδηγούσαν στην άρνηση δανεισμού και προμηθειών (φάρμακα, είδη πλατιάς κατανάλωσης κλπ), στη μείωση των νομισματικών και πραγματικών μισθών, στην πείνα, στην απόγνωση και τελικά στην ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης. Αποτέλεσμα, μεγάλα μεταναστευτικά και προσφυγικά κύματα, μαζικές αρρώστιες και θάνατος.

Μπροστά απ’ όλους οι ΗΠΑ που διεξάγουν οικονομικό παγκόσμιο πόλεμο για τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας, τώρα μάλιστα που στο διεθνή στίβο του ανταγωνισμού έχουν εισέλθει η Κίνα και η Ρωσία. Έχουν επιβάλει κυρώσεις (και τιμωρητικές) στο ένα τρίτο όλων των χωρών στη γη, συμπεριλαμβανομένου του 60% των φτωχών εθνών, σύμφωνα με μια περιεκτική έκθεση της Washington Post. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν 15.373 ενεργές κυρώσεις από το 2024.

Ορισμένες από τις οποίες υπηρετούν τους επιθετικούς πολεμικούς της σχεδιασμούς. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Ελβετία με 5.062 κυρώσεις. Ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση με 4.800, το Ηνωμένο Βασίλειο με 4.360, ο Καναδάς με 4.290 και η Αυστραλία με 3.020.

Τα Ηνωμένα Έθνη είχαν μόνο 875 νόμιμες -με βάση το δικό τους δίκαιο- ενεργές κυρώσεις από τον Απρίλιο του 2024. Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τους ιμπεριαλιστές, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους δυτικούς συμμάχους τους, είναι παράνομες και είναι γνωστές ως «μονομερή καταναγκαστικά μέτρα». Βέβαια, τα αναποτελεσματικά ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τα καταγγέλλουν συνήθως ως εγκληματικά.

Στην έκθεσή της, η Washington Post αναγνώρισε ότι οι παράνομες κυρώσεις των ΗΠΑ έχουν προσπαθήσει να καταστρέψουν τις οικονομίες σχετικά μικρών χωρών όπως η Βενεζουέλα, η Β. Κορέα, η Κούβα, η Συρία και το Ιράν, το Ιράκ, η Παλαιστίνη και άλλες.

Οι παράνομες κυρώσεις των ΗΠΑ προκάλεσαν το θάνατο περισσότερων από 140.000 Βενεζουελάνων από το 2017 έως το 2020. Οι κυρώσεις στο Ιράκ τη δεκαετία του 1990 προκάλεσαν εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και το 1999 ανακοινώθηκε ότι οι κυρώσεις είχαν προκαλέσει το θάνατο σε πάνω από 1 εκατομμύριο Ιρακινών. Το 2022, εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για τις κυρώσεις είπε ότι τα μονομερή μέτρα καταναγκασμού που έχει επιβάλει η Δύση σε χώρες όπως η Συρία είναι «εξωφρενικά», προειδοποιώντας ότι «πνίγουν» εκατομμύρια αμάχους και «μπορεί να ισοδυναμούν με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ έστειλε επιστολή στην κυβέρνηση των ΗΠΑ το 2022 ζητώντας να άρει τις παράνομες κυρώσεις της στο Ιράν.

Το Νοέμβριο του 2023, η συντριπτική πλειονότητα των χωρών του πλανήτη ψήφισε στον ΟΗΕ για την καταδίκη των μονομερών καταναγκαστικών μέτρων, για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. Με τον πλούσιο βορρά να είναι εναντίον του φτωχού νότου με 54 κατά και 128 υπέρ αντίστοιχα.

Αν και οι δυτικές κυρώσεις έχουν προκαλέσει σοβαρές οικονομικές ζημιές και βάρβαρα ανθρώπινα δεινά σε σχετικά μικρές χώρες, φτάνουν στα όριά τους. Η υποταγή αντικαθίσταται με την αναζήτηση νέων συμμάχων και συμμαχιών. Νέες ιμπεριαλιστικές και περιφερειακές δυνάμεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να διοχετεύσουν την οικονομική, πολιτική και -γιατί όχι και- τη στρατιωτική δύναμη, αλλάζοντας σιγά σιγά τους συσχετισμούς προς όφελός τους και σε βάρος και πάλι των λαών της γης.

Τα γεράκια της δύσης έχουν αναγνωρίσει ότι ο οικονομικός πόλεμος των ΗΠΑ στην Ευρασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Ανησυχούν ότι η δυτική ηγεμονία βρίσκεται σε παρακμή, καθώς το Πεκίνο και η Μόσχα συμμαχούν με χώρες του νότου και αμφισβητούν την κυριαρχία τους. «…Μα το κεφάλαιο έχει να κερδίσει από τη χρεοκοπία του ανταγωνιζόμενου καπιταλιστή και του ανταγωνιζόμενου έθνους, γιατί συγκεντρώνεται ακόμη πιο πολύ, γι’ αυτό όσο πιο οξυμένος και “στριμωγμένος” είναι ο οικονομικός ανταγωνισμός, δηλαδή το οικονομικό σπρώξιμο στη χρεοκοπία, τόσο πιο δυνατή είναι και η τάση των καπιταλιστών να προσθέσουν σ’ αυτό και το σπρώξιμο του αντιπάλου στη χρεοκοπία με μεθόδους στρατιωτικές» (Λένιν, «Προλεταριακή επανάσταση και ο αποστάτης Κάουτσκι»).

πηγή: Λαϊκός Δρόμος