Ο ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΟΣ ΣΚΑΣΜΟΣ, η εξαγορασμένη ερήμωση, ξεκίνησε με τις

• ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ. Έτσι, ξεχερσώθηκαν τα χωράφια και η χώρα που κάλυπτε, με δική της παραγωγή, πάνω από το 90% της εγχώριας κατανάλωσης, κι έκανε εξαγωγή λαδιού, κρασιού, καπνού και ζάχαρης, εισάγει τώρα μέχρι και τα κρεμμύδια.

• ΟΙ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΩΝ ΚΑΪΚΙΩΝ, έκαναν χιλιάδες σκαριά κομμάτια και θρύψαλα, πέταξαν χιλιάδες καπεταναίους και πολλαπλάσια πληρώματα στην απόγνωση της ανεργίας και άφησαν τη χώρα που περιβάλλεται από τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στον κόσμο, δίχως αλιεύματα γιατί το τσάκισμα της πρωτογενούς παραγωγής βαθαίνει την υποτέλεια.

• ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΑΣ έδωσαν την ψευδαίσθηση, πως οι λήσταρχοι που κυβερνούν διαχρονικά, ήθελαν αυτή η χώρα να γεμίσει παιδιά. Είναι τα ίδια παιδιά, που μεγαλώνοντας, δεν έβρισκαν δουλειά κι έπρεπε ή να γλείψουν τον κομματάρχη ή να πάρουν το πτυχίο που τους έδωσε ο βαριά φορολογούμενος λαός στο δημόσιο πανεπιστήμιο και να μεταναστεύσουν.

• ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΜΑΘΗΤΗ ήταν η επιδοτούμενη συναίνεση στη μαζική συγχώνευση των σχολείων. Όταν πάνω από 1500 σχολεία έβαλαν λουκέτο, μέσα σ’ ένα χρόνο, το επίδομα του περιπλανώμενου μαθητή εξαγόρασε τις αντιδράσεις των γονιών και του εκπαιδευτικού κόσμου για την ταλαιπωρία μικρών παιδιών και την αδιοριστία.

• ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ μέσα από τους μπεζαχτάδες της κεντρικής ευρωπαϊκής τράπεζας, ήθελαν μια χώρα στρατοπέδων συγκέντρωσης, μια μεγάλη αποθήκη κυνηγημένων ανθρώπων, απ’ τους δικούς τους βρώμικους πολέμους, που θα άφηνε στη …φυλετική της καθαρότητα τη γερασμένη Ευρώπη, δίνοντάς της ταυτόχρονα το περιθώριο αυστηρής επιλογής υψηλής στάθμης εργατικού δυναμικού.

• Κι αφού έτσι, επιδοτούμενα, δρομολογήθηκε η νοοτροπία του ζήτουλα, και η συναίνεση στην ερήμωση, τα ανδρείκελα που κυβερνούν κι έχουν εξασφαλίσει στους γόνους τους – μέχρι δέκατης γενεάς – αμύθητο πλούτο, με ψίχουλα εξαγοράζουν τη σιωπή των αμνών.

FUEL PASS και POWER PASS, σαν το πενηντάρικο που έβαζαν οι κομματάρχες στο φάκελο με το ψηφοδέλτιο.

Ένας λαός, που έπρεπε να αναλογιστεί το μπόι του στην Ιστορία και το χρέος του στα παιδιά του, στέκεται στη γωνιά με απλωμένο το χέρι, ο ζητιάνος.

Νίνα Γεωργιάδου