Ο θάνατος του ομογενή Κ. Κατσίφα στο χωριό Βουλιαράτες της Αλβανίας αξιοποιείται ένθεν, κακείθεν για πολιτικούς λόγους.

Αφήνουμε κατά μέρος το αν ο Κ. Κατσίφας πυροβολούσε στον αέρα ή είχε συλληφθεί στην Ελλάδα για ναρκωτικά, αν και τα γεγονότα έχουν τη δική τους σημασία. Εκείνο που αξίζει να σχολιαστεί σε βάθος είναι η διπλή αξιοποίησή του. Δηλαδή από τον αλβανικό και ελληνικό εθνικισμό και να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για να φουντώσουν δώθε-κείθε φωνές που δηλητηριάζουν τις σχέσεις των δύο χωρών.

Η κυβέρνηση Ράμα στην Αλβανία και πολύ περισσότερο οι εθνικιστικές ομάδες άλλοτε φανερά άλλοτε πιο δειλά επαναφέρουν στο προσκήνιο αλυτρωτικές αλβανικές ανοησίες για την «Τσαμουριά» που φτάνει ως την Πρέβεζα, ενώ οι ντόπιοι ακροδεξιοί εθνικιστές ονειρεύονται τη … Μεγάλη Ελλάδα που ενσωματώνει εδάφη στα βορειοανατολικά και ανατολικά σύνορα. Είναι όμως πασίδηλο ότι τυχόν αλλαγή συνόρων στην περιοχή σημαίνει τρίτο βαλκανικό πόλεμο με ό,τι αυτί συνεπάγεται

Μπορεί βέβαια η εθνικιστική οργάνωση ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Β. Ηπείρου) να μην δραστηριοποιείται και οι ντόπιοι αλυτρωτικοί κύκλοι να κοιτάζουν περισσότερο προς την …Αγία Σοφία, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Και αυτό εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ αλλά και την Ρωσία – Κίνα να βλέπουν τα Βαλκάνια ως γεωπολιτικό χώρο κερδοφορίας, ενεργειακών πειραμάτων, «στρατιωτικά πεδία βολής».

Αναμφίβολα οι δυνάμεις καταστολής του αλβανικού κράτους δεν εξάντλησαν στον Κ. Κατσίφα κάθε περιθώριο άλλης εξουδετέρωσης και αφοπλισμού. Από αυτό το σημείο ως την αναδιάταξη των σχέσεων Ελλάδας – Αλβανίας υπάρχει απόσταση. Αυτή που χωρίζει την ειρηνική συνύπαρξη από την δουλική υποταγή και τον εθνικισμό.

Νικηφόρος Ζερβός