Από τις 11 Ιανουαρίου, και όσο ο λαός και η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αντέχουν στην πίεση της ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, εκθέτουν τους τυράννους των ΗΠΑ και της ΕΕ και αποδεικνύουν καθημερινά ποιες είναι οι πραγματικές «αξίες της Δύσης» και πόσο πραγματικά πιστεύουν και σέβονται οι γραβατωμένοι «ευγενείς» της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών, το Σύνταγμα και την «κοινοβουλευτική δημοκρατία».

Από τότε, και όσο η Βενεζουέλα αντιστέκεται στην ιμπεριαλιστική επίθεση και το πραξικόπημά της, κρατάει ζωντανή για τους λαούς του κόσμου τη σπίθα μιας μεγάλης αλήθειας. Αυτής που λέει ότι «ο ιμπεριαλισμός είναι μια χάρτινη τίγρης». Αυτής της αλήθειας που έχει βαθιά χαραγμένη την υπογραφή των λαών, όποτε αυτοί ύψωσαν το ανάστημά τους, κάνοντας θρύψαλα τις υπεροπλίες και τα μέσα που επιδεικνύουν οι δυνάστες του πλανήτη για να επιβάλλουν το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης.

ΗΠΑ και ΕΕ ενωμένες, ενάντια… στο Σύνταγμα και τον κοινοβουλευτισμό!

Το σύνταγμα και τον κοινοβουλευτισμό, ως ιερά δισκοπότηρα του συστήματός τους, επιδεικνύουν στους λαούς διαρκώς οι δυνάστες του πλανήτη. Στη Βενεζουέλα όμως δύο μήνες τώρα φωτίζεται η αλήθεια. Πάνω από πενήντα κράτη, δορυφόροι στην πραγματικότητα του διεθνούς ιμπεριαλισμού, αναγνώρισαν τον αυτοανακηρυγμένο Γκουαϊδό ως προσωρινό πρόεδρο! Ένα ανδρείκελο που μέχρι τις 10 του Γενάρη τον ήξεραν μόνο οι υπάλληλοι της CIA, επιχειρούν να τον φορέσουν με το ζόρι πρόεδρο σε έναν λαό, που μόλις 9 μήνες πριν, στις εκλογές του Μάη, του έδωσε μια ισχνή μειοψηφία. Και όσο και αν τα φερέφωνα του ιμπεριαλισμού προσπαθούν να παρουσιάσουν ως δημοκράτη τον Γκουαϊδο και δικτάτορα τον Μαδούρο, η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα αυτού του αφηγήματος. Το μόνο που απασχολεί τις ΗΠΑ αυτήν τη στιγμή είναι η επιβολή της φασιστικής μαριονέτας τους, που θα τους προσφέρει την Βενεζουέλα και τα πετρέλαιά της, όποιο και αν είναι το τίμημα που θα πληρώσει ο λαός της γι’ αυτό.

Ποιον και τι ακριβώς στηρίζουν οι «δημοκράτες» του ιμπεριαλισμού

Ο Γκουαϊδό παρουσιάζεται ως η «κραυγή» της Δύσης απέναντι στο αυταρχικό «καθεστώς Μαδούρο» και στην «πείνα» του λαού της Βενεζουέλας.  Τι είναι όμως αυτό που πραγματικά επιχειρεί να φέρει στη Βενεζουέλα;

Όχι εκλογές… αλλά δικτατορία…

Το αίτημα για εκλογές, που διατύπωσε αρχικά ο Γκουαϊδό και αυτόματα έγινε το αίτημα της Δύσης και η καραμέλα των φερεφωνίσκων της δυτικής «ενημέρωσης», ήταν ένα προκάλυμμα και τίποτε άλλο. Άλλωστε, τι εκλογές να «απαιτηθούν» σε μια χώρα, που μέσα σε 20 χρόνια έχει πραγματοποιήσει 25 εκλογικές διαδικασίες και που τις τελευταίες τις έκανε τον Μάη, επιτρέποντας και την παρουσία διεθνών παρατηρητών; Είναι βέβαιο ότι θα ήταν χαμένες από χέρι και αυτό το γνωρίζουν καλά και οι δυτικοί μέντορες του Γκουαϊδό. Αυτό που στην πραγματικότητα κρύβεται πίσω από το αίτημα για εκλογές, είναι η προκλητική επιχείρηση, το ξεδιάντροπο διαρκές κάλεσμα για την παρέμβαση του στρατού. Δηλαδή για την επιβολή δικτατορίας. Μιας ακόμη αιματοβαμμένης δικτατορίας, σαν αυτές (τις πολλές) που φύτεψαν, στήριξαν και στηρίζουν οι ΗΠΑ στην Λατινική Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό κηρύττει καθημερινά ο Γκουαϊδό, γι’ αυτό παλεύει και αυτό επιδιώκουν Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι στη Βενεζουέλα. Οι τελευταίοι άλλωστε, με τελεσίγραφα και χυδαίες απειλές για «τις μετρημένες μέρες του Μαδούρο», διατηρώντας στην επικαιρότητα το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης, έχουν εγκαταλείψει προ πολλού το «αίτημα για εκλογές» και αγωνίζονται τώρα να επιβάλουν… «ανθρωπιστική βοήθεια».

«Ανθρωπιστική βοήθεια»… όχημα υποταγής και υποδούλωσης

Η διεθνής προπαγάνδα προσπαθεί με αμέτρητα ψεύδη να παρουσιάσει τη Βενεζουέλα ως μια χώρα στην οποία έχει ξεσπάσει ανθρωπιστική κρίση. Και γι’ αυτό υποτίθεται, οι ΗΠΑ στόλισαν λίγα φορτηγά και μέσω των «δημοκρατιών» τους, αυτών της Βραζιλίας και της Κολομβίας, προσπαθούν με το στανιό να την επιβάλουν στη Βενεζουέλα. Η μαριονέτα τους, σε ρόλο κλόουν, είναι ο μόνος που τη στιγμή που επιτίθεται ο ιμπεριαλισμός εμφανίζεται πεινασμένος για την «ανθρωπιστική βοήθεια» και με τους όλο και λιγότερους οπαδούς του διαδηλώνει στα σύνορα επιχειρώντας το άνοιγμα τους… στη Δύση.

Την ίδια στιγμή βέβαια που μιλάει για ανθρωπιστική κρίση ο Γκαουαϊδό, καλεί τις ΗΠΑ να επιβάλουν και άλλες κυρώσεις και την ΕΕ και τις άλλες χώρες να υιοθετήσουν τις κυρώσεις των ΗΠΑ! Με δεδομένο ότι τα όποια οικονομικά προβλήματα της Βενεζουέλας οφείλονται πριν από οτιδήποτε άλλο στην επιβολή αυτών των κυρώσεων, η δίψα του Γκουαϊδό για νέες κυρώσεις αποδεικνύει ότι καθόλου δεν τον απασχολεί η «πείνα» του λαού, αλλά αποκλειστικά και μόνο η υποδούλωσή του. Ενάντια σ’ αυτές τις κυρώσεις, με κάλεσμα της κυβέρνησης, στις 9 Μάρτη (4 χρόνια μετά την επιβολή των πρώτων κυρώσεων από τις ΗΠΑ) διοργανώνονται μεγάλα συλλαλητήρια σ’ όλη τη Βενεζουέλα.

Η «ανθρωπιστική βοήθεια», της οποίας το περιεχόμενο έχει χλευαστεί και από δυτικά ΜΜΕ, αποτελεί απλά τον Δούρειο Ίππο για την εισβολή και την επιβολή του Γκουαϊδό στη χώρα. Αν και, σύμφωνα με δημοσιεύματα, περιείχε όπλα για τον εξοπλισμό τμημάτων του Γκουαϊδό, σε κάθε περίπτωση, η απόρριψή της από την κυβέρνηση, είναι η μόνη αξιοπρεπής στάση -όπως σωστά οι ίδιοι την ονομάζουν- απέναντι σ’ αυτούς που ευθύνονται για το οικονομικό πρόβλημα και κυρίως επιδιώκουν την υποδούλωση του λαού της Βενεζουέλας. Και για τα δυτικά παπαγαλάκια που θλίβονται για τη «βία στα σύνορα με την Κολομβία», υπενθυμίζουμε ότι η νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας είναι αυτή που έχει την ευθύνη και το δικαίωμα ελέγχου των συνόρων και όχι τα ανδρείκελα και οι «εφιάλτες» των αμερικάνικων συμφερόντων.

Κυνισμός και γελοιοποίηση

Όσο ο καιρός περνάει και τα πραγματικά σχέδια του διεθνούς ιμπεριαλισμού και της μαριονέτας του αποκαλύπτονται, τόσο οι κυνικές ενέργειες στις οποίες οδηγείται αναδεικνύουν τον Γκουαϊδό σε παγκόσμιο παλιάτσο. Τελευταία πράξη ήταν η αναγνώριση της «συνέχειας της γερμανικής πρεσβείας» στη Βενεζουέλα, αλλά και το αίτημα για «διαπίστευση» δικού του πρέσβη στη Γερμανία, μετά την απέλαση του Γερμανού πρέσβη από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Έχουν προηγηθεί πολλά αντίστοιχα γεγονότα, όπου ο Γκουαϊδό, χωρίς να ελέγχει τίποτα και χάνοντας όλο και περισσότερο την όποια σοβαρότητα του, διορίζει διπλωματικούς αντιπροσώπους ή ακόμη και διοικήσεις, όπως αυτή στην εταιρία πετρελαίου της Βενεζουέλας. Παρ’ όλα αυτά, παρά το μέγεθος της γελοιότητας, κανένα δισταγμό δεν έχουν οι δυτικοί ιππότες της «δημοκρατίας» να αναγνωρίζουν ο ένας μετά τον άλλο τον Γκουαϊδό, τις ενέργειες και τους διπλωμάτες του, ως τις μόνες… «δημοκρατικές αρχές»!

Οι ντόπιοι λακέδες

Από το άθροισμα της «δημοκρατικής Δύσης» δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι ντόπιοι λακέδες των ΗΠΑ και της ΕΕ. Με διαφορετικό τρόπο, όλες οι δυνάμεις του αστικού συστήματος, από τις ακροδεξιές και δεξιές συνιστώσες του μέχρι τις αυτοανακηρυγμένες ως «αριστερές», αναπαράγουν ατόφιες τις ιμπεριαλιστικές «αλήθειες». Σε κάθε λόγο τους υπάρχει η παραδοχή του «αυταρχικού καθεστώτος Μαδούρο», αναφέρονται σ’ αυτό σαν να μην έχει κάνει ποτέ εκλογές, αναμασούν τα περί «ανθρωπιστικής κρίσης» και στοιχίζονται με τα σχέδια και τις αποφάσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ. Είτε με τον ακραίο κρετινισμό του Μητσοτάκη, που ως άλλος «αυτοανακηρυγμένος πρόεδρος» αναγνώρισε τον Γκουαϊδό, είτε με τη συγκαλυμμένη εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ που ζητάει εκλογές(!) στη Βενεζουέλα και με κάθε αφορμή (όπως έγινε με την προσγείωση του κυβερνητικού αεροσκάφους) επανεπιβεβαιώνει ότι δεν θέλει να έχει και δεν έχει καμία σχέση με κυβερνήσεις και λαούς που… αντιστέκονται εκεί που αυτός… γλύφει.

Η Βενεζουέλα αντέχει!  

Με βάση τις εξελίξεις που σημειώνονται στη Βενεζουέλα, η κυβέρνηση Μαδούρο, δεν υποκύπτει στους εκβιασμούς και τις πιέσεις, διατηρεί τον έλεγχο στο στρατό και κυρίως φαίνεται να εδραιώνει και να διευρύνει τα λαϊκά ερείσματά της. Ο λαός της Βενεζουέλας, βλέποντας μια ακόμη πιο ωμή και απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική επέμβαση, απομονώνει τα ανδρείκελα των ΗΠΑ και συσπειρώνεται στο κάλεσμα για αντίσταση στα σχέδια υποδούλωσής του. Παρά το ιδιαίτερα αρνητικό διεθνές περιβάλλον, η ιμπεριαλιστική μέγκενη αποδεικνύεται μέχρι στιγμής ανίκανη να επιβληθεί στο λαό της Βενεζουέλας. Και όσο και αν πληθαίνουν οι πρόστυχες ιμπεριαλιστικές απειλές των στελεχών των ΗΠΑ απέναντι στην κυβέρνηση Μαδούρο, το μήνυμα που στέλνει ο λαός της Βενεζουέλας είναι μήνυμα αντίστασης και ελπίδας.

Νίκη του λαού της Βενεζουέλας θα είναι νίκη των λαών στον αγώνα τους για ειρήνη, δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία.