«Τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας, δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει…»

Ένα ανθρώπινο ποτάμι εκτοπισμένων, αμείωτο κινείται κατά μήκος της οδού Αλ Ρασίντ εδώ και δύο εβδομάδες από τα νότια της λωρίδας προς τη Βόρεια Γάζα. Σε μια από τις πιο συγκλονιστικές πορείες της παγκόσμιας ιστορίας, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι περπατάνε κατά περίπτωση μέχρι και 40χλμ για να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Για να επιστρέψουν στη Γη τους.

Κινούνται διασχίζοντας ερείπια… για να φτάσουν σε ερείπια. Και τότε σκύβουν για να φιλήσουν το χώμα και τις πέτρες. Όχι σαν ικέτες, σαν άμοιροι και δυστυχισμένοι, όπως θα ήθελαν οι τύραννοι του σιωνισμού και της Δύσης. Σκύβουν δικαιωμένοι, περήφανοι και αγκαλιάζουν τα ερείπια των σπιτιών και τις ελιές τους, σαν να συναντούν την πιο μεγάλη αγάπη. Σκύβουν περήφανοι γιατί… είναι η πρώτη φορά που σκύβουν, παρά τη γενοκτονία και τα εγκλήματα που βιώνουν εδώ και 15 μήνες.

Αυτή η συγκλονιστική πορεία των πεινασμένων και διψασμένων, των μαυροφορεμένων και των ακρωτηριασμένων, αυτό το καραβάνι των ξυπόλητων είναι η πορεία των όρθιων ανθρώπων. Των ελεύθερων! Η μεγάλη επιστροφή στη Βόρεια Γάζα, εν μέσω μάλιστα των ναζιστικών ουρλιαχτών του νέου πλανητάρχη, είναι η συνέχεια της ηρωικής αντίστασης του Παλαιστινιακού λαού στις μέρες της εκεχειρίας.

Για αυτό, ακόμη και αν η κατάσταση των ανθρώπων, της γης και των κτιρίων συνθέτουν την εικόνα της καταστροφής που έσπειρε το ρατσιστικό σιωναζιστικό μίσος με τη συνδρομή και προστασία των ΗΠΑ και της ΕΕ, αυτή η μεγάλη πορεία έχει τραγούδια και χορούς. Αυτή η πορεία που κρατάει εδώ και εβδομάδες σε ολόκληρη τη Γάζα έχει συνθήματα, χαμόγελα, εκδηλώσεις τιμής, λόγους, δηλώσεις και συζητήσεις γεμάτες αισιοδοξία. Αυτή η πορεία πλημμυρίζει από πίστη στη δύναμη… του αγώνα των αδούλωτων! Αυτή η πορεία είναι ένας ύμνος στην ανθρώπινη θέληση. Ένας ύμνος στο πείσμα αυτών που αγωνίζονται για τα πιο μεγάλα ιδανικά.

Είναι μια πορεία που οι παγκόσμιοι τύραννοι από την αρχή απεύχονταν. Είναι μια πορεία που έκαναν τα πάντα να την αποτρέψουν, μία πορεία που φοβούνται περισσότερο από κάθε τι άλλο. Γιατί η επιστροφή στη Βόρεια Γάζα συμβολίζει την ήττα των πιο ακραίων σχεδίων της παγκόσμιας αντίδρασης. Γιατί είναι ένα εκκωφαντικό μήνυμα ότι, ακόμα και με τους πιο δυσμενείς συσχετισμούς, ακόμα και όταν οι λαοί τα βάζουν με τους πιο σύγχρονους πάνοπλους και αδίστακτους στρατούς της ιστορίας, μπορούν να νικούν. Αυτή η πορεία ακυρώνει τα δεκάδες ναζιστικά διαγγέλματα, τους κομπασμούς και την αλαζονεία των τυράννων.

Όλων αυτών που παρουσίαζαν σχέδια μετεγκατάστασης των 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων της Γάζας στην Αίγυπτο και στην Ιορδανία. Που ήθελαν να κάνουν 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους πρόσφυγες και έφτιαχναν και καταυλισμούς στο Σινά για την υποδοχή τους. Που έφτιαξαν μέχρι και μακέτες αρχιτεκτονικών σχεδίων που παρουσίαζαν τη Βόρεια Γάζα ως παραθεριστικό κέντρο με εκατοντάδες βίλες για τους σιωναζί εποίκους. Τόσο βέβαιοι ήταν ότι τα εγκλήματα και η κτηνωδία τους θα νικούσε τους ανθρώπους. Ότι θα έδιωχναν από τη Γάζα τους Παλαιστίνιους.

Για αυτό έριξαν έναν αδιανόητα μεγάλο αριθμό βομβών και πυραύλων σε μια σπιθαμή Γης, διαπράττοντας ανείπωτα εγκλήματα. Για αυτό ισοπέδωσαν το 90% των κτιρίων. Για αυτό βομβάρδισαν νοσοκομεία και θερμοκοιτίδες βρεφών, για αυτό χτύπησαν κόσμο σε συσσίτια και ισοπέδωναν κάθε σχολείο, νοσοκομείο, καταυλισμό και κτίριο στο οποίο αναζητούσαν καταφύγιο οι εκτοπισμένοι. Αυτοί οι εκτοπισμένοι που γεννήθηκαν εκτοπισμένοι. Που βρέθηκαν πρόσφυγες σε καταυλισμούς στη Γάζα μετά τη Νάκμπα του 1948 και από τότε οι διώκτες τους δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να τους δολοφονούν και να τους κυνηγούν. Πίστευαν ότι έτσι θα κάμψουν το ηθικό τους. Ότι καταστρέφοντας κάθε προϋπόθεση ζωής θα τους έδιωχναν από τη Γη τους και θα εδραίωναν τα σιωναζιστικά αφηγήματα της νέας «άριας» φυλής του πλανήτη.

Για αυτό και τα εκατοντάδες ναζιστικά και τρομοκρατικά διαγγέλματα. Ότι θα τους έπνιγαν με νερό ή χημικά στα τούνελ. Τους κατοίκους της Γάζας που τα θρασύδειλα πιόνια των ΗΠΑ έλεγαν ότι δεν τους θεωρούν ανθρώπους. Για αυτό και κάθε στιγμή επί 15 μήνες τους έλεγαν τι θα πάθουν αν δεν υποταχτούν. Για αυτό και έκαναν και είπαν τα πάντα για να παρουσιάσουν τις δυνάμεις τις αντίστασης ως κάτι ανεξάρτητο από το λαό της Γάζας, εχθρικό προς τον αγώνα του. Για αυτό και δαιμονοποίησαν τους μαχητές της ελευθερίας και τον αγώνα που δίνουν για εθνική ανεξαρτησία. Για αυτό και υποσχέθηκαν λύτρα (5εκ. δολάρια) σε όποιον έδινε πληροφορίες για την αντίσταση και για τους ομήρους. Για αυτό και διέπραξαν τα πιο φρικτά βασανιστήρια για να αποσπάσουν πληροφορίες από τα θύματά τους.

Μάταια. Όλα τα σχέδια για να δημιουργήσουν ερείσματα και να στήσουν μια κατοχική κυβέρνηση στη Γάζα προσέκρουσαν στην ατσάλινη θέληση, την ενότητα και την πίστη ενός λαού που γράφει το νέο μεγάλο ιστορικό έπος. Δεν μπόρεσαν να τον μπολιάσουν ούτε με τους παραδομένους προδότες της Παλαιστινιακής Αρχής. Σε ένα λαό άστεγο, πεινασμένο, διψασμένο και βασανισμένο που βομβάρδιζαν νυχθημερόν, δεν μπόρεσαν να βρουν ούτε τους ελάχιστους λιπόψυχους για να στήσουν την περιβόητη «μεταβατική», κατοχική κυβέρνηση που περιέγραφαν σε όλες τις διαβουλεύσεις από κοινού σιωνιστές-ΗΠΑ-ΕΕ, μαζί με Αραβικά κράτη και την Παλαιστινιακή Αρχή. Δεν μπόρεσαν με τα εκατομμύριά τους να βρουν έναν «Γκουαϊδό», για να παρουσιάσουν μια αντιπολίτευση στις δυνάμεις που ηγούνται αυτού του αγώνα. Δυστυχώς για τους σιωνιστές και τις ΗΠΑ, στα 2,3 εκατομμύρια των ελεύθερων πολιορκημένων της Γάζας δεν μπόρεσαν να φτιάξουν αυτό που έκαναν σε όλα τα κράτη της Μέσης Ανατολής που έχουν ρημάξει με τις επεμβάσεις τους. Κατοχικές μαριονέτες και ανδρείκελα για τους ιμπεριαλιστές δυνάστες δεν υπάρχουν στη Γη της Γάζας. Για αυτό και η παραμονή και περιφορά του στρατού σε αυτήν, με τους Παλαιστίνιους να παραμένουν, μοναδικό αποτέλεσμα είχε την γενοκτονία, αλλά και τις διαρκείς απώλειες των σιωνιστών από τις δυνάμεις της αντίστασης.

Η «μεγάλη επιστροφή» των εκτοπισμένων στη Βόρεια Γάζα συνιστά τη ματαίωση όλων αυτών των σιωνιστικών σχεδίων και για αυτό αντικατοπτρίζει μια ήττα για το Ισραήλ και τον δυτικό ιμπεριαλισμό. Η επιστροφή στη Βόρεια Γάζα δεν αποτελεί κάποιου είδους τέλος και δεν μπορεί να κρίνεται ως τέτοιο. Η επιστροφή στη Βόρεια Γάζα είναι μια ακόμη πράξη Αντίστασης. Ο Παλαιστινιακός λαός ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι ο δρόμος για την ελευθερία είναι μακρύς και ότι, σε αυτές τις συνθήκες, θα χρειαστεί πολύ αίμα ακόμη. Και καμία αυταπάτη από αυτές που του καταλογίζουν -υποτιμώντας αυτή τη νίκη του- δεν έχει. Γνωρίζει καλά ότι αυτή η εκεχειρία θα έχει τέλος. 77 χρόνια τώρα στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εκεχειρία. Άλλωστε ακόμη και αυτές τις μέρες της «εκεχειρίας» οι σιωνιστές συνεχίζουν τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς στη Δυτική Όχθη αλλά και στη Γάζα.

Αυτοί που γράφουν όμως αυτό το ηρωικό έπος γνωρίζουν πολύ καλά ότι σε αυτές τις συνθήκες η ματαίωση των αντιδραστικών σχεδίων Δύσης- Ισραήλ συνιστά μια σημαντική νίκη. Για αυτό γυρνάνε σε κατεστραμμένα σπίτια. Σε ένα τόπο ισοπεδωμένο, στον οποίο πολλές φορές δεν μπορούν να βρουν το μέρος που ήταν το σπίτι τους. Και για αυτό, όχι μόνο δεν απογοητεύονται και δεν απελπίζονται, αλλά με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα υπόσχονται και σχεδιάζουν την ανοικοδόμησή τους. Και αυτά τα σχέδια είναι τα μόνα που μπορούν να πραγματοποιηθούν στη γη της Γάζας, όσο ο λαός της στέκεται όρθιος απέναντι στη σιωνιστική κατοχή.

Και έναν τέτοιο λαό καθόλου δεν αγγίζουν οι νέες ναζιστικές ιαχές του Τραμπ. Που εν μέσω διαπραγματεύσεων για την επόμενη φάση της εκεχειρίας -και δυναμιτίζοντάς την-, ανακοίνωσε τα δικά του σχέδια για εκτοπισμό και αμερικάνικη κατοχή της Γάζας. Ό,τι και να σχεδιάζουν οι παγκόσμιοι τύραννοι, η αλήθεια είναι μια. Ο αδούλωτος Παλαιστινιακός λαός, έχοντας γίνει ένα με τις δυνάμεις τις αντίστασης, είναι αποφασισμένος να παλέψει μέχρι τέλους. Το δίλημμα για αυτόν είναι ένα και μόνο. Ελευθερία ή θάνατος! Αυτό είναι το δίλημμα των ελεύθερων ανθρώπων. Αυτών στους οποίους η ιστορία υπόσχεται τη νίκη! Οι Παλαιστίνιοι έχουν ρίζες στη Γη της Γάζας. Ρίζες βαθιές σε χώμα ποτισμένο με αίμα. Δεν υπάρχει σπιθαμή αυτού του τόπου που να μην έχει νεκρούς και αίμα. Και αυτό το χώμα δεν μπορεί κανείς να τους το πάρει, αυτό το χώμα είναι των νεκρών ηρώων τους. Αυτό το χώμα είναι δικό τους. Και επειδή ακριβώς είναι δικό τους, η Παλαιστινιακή σημαία έχει γίνει το οικουμενικό σύμβολο των λαϊκών αγώνων. Αυτή η σημαία η δική τους… και δική μας.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος