Αλεξη, 
ο φονιας σου ειχε με το μερος του τον “προτερο εντιμο βιο”. 
Πού να σου εξηγω τι ειναι βιος. 
Καθε προσπαθεια για επεξηγηση θα μεινει μια ακαταλαβιστικη θεωρια. 
Ο βιος, για σενα, ειναι κατι που δεν το εζησες. 
Ενα παιδι εχει μονο παρον και μελλον. 
Δεν εχει βιο.
Εσυ, Αλεξη, ουτε παρελθον ουτε μελλον.
Θυμηση μονο, μαυρα δακρυα και καυτος θυμος που πλημμυρισε και ανασκαψε τους δρομους. 
Ενα παιδι που φευγει για παντα δεν εχει προλαβει να πει, εζησα. 
Ενα παιδι που δολοφονειται για παντα τον εχει χεσμενο τον προτερο εντιμο βιο. 
Αυτος που σε δολοφονησε ειχε και προτερο και εντιμο και βιο. 
Στον προτερο, σιγουρα θα βρεθηκε σε καποια διαδηλωση. Οχι μ αυτους που κρατανε πανο. Μ αυτους που κρατανε ροπαλο και λενε μεσα απ τα δοντια τους, “θα σας κανουμε το βιο αβιωτο” 
Αυτος ειναι για τους πολλους ο βιος. Κατι αβιωτο. 
Θα βρεθηκε λοιπον απεναντι σε πολλους αβιωτους βιους και βαρωντας, θα προσπαθησε να τους κανει ακομη πιο αβιωτους. 
Δεν γινεσαι φονιας ενος παιδιου αν δεν εχεις δουλεψει μεσα σου τη κτηνωδια.
Στον προτερο, σιγουρα θα φιλησε πολλες φορες το χερι παπα. Γιατι αυτοι που επικαλουνται τον προτερο εντιμο βιο, φροντιζουν να εξασφαλιζουν τα επιφαινομενα του, για καθε ενδεχομενο.
Στον προτερο θα φιλησε και κατουρημενες ποδιες για να “τρουπωσει” στο αντρο της προστασιας του πολιτη. Γιατι το χει κι αυτο ο προτερος εντιμος βιος. Ειναι, να πουμε, κατι σαν το παλιο πιστοποιητικο κοινωνικων φρονηματων. Καθε φρονημα και μια κατουρημενη ποδια.
Και σ εκεινες τις τελευταιες στιγμες του προτερου του, πριν σου κοψει σα χαρος τη μικρη ζωη, ο φονιας σου ειναι σιγουρο πως αφησε να φυγουν μεσα απ τα δοντια του, βρωμολογα, σα τη βρωμερη του ανασα.
Ο φονιας σου ειχε λοιπον τον προτερο.
Ειχε ομως και τον εντιμο. 
Οταν, ας πουμε εδωσε τον ορκο του μπατσου, για πιστη στο συνταγμα και τους νομους και υπευθυνοτητα και προστασια, εννοουσε καθε λεξη και καθε γραμμα της καθε λεξης του ορχου. Ορχο ελεγαν παλια τον ορχι. 
Και οταν επλεξε εκεινη την πονεμενη ιστορια της σφαιρας που βγαινει για να κανει σπα, οπως τρομαζουμε στο παιχνιδι ενα παιδι και μετα γινεται περιδινουμενη χορευτρια και ξεφευγει και μετα παλι θυμαται πως ειναι σφαιρα και σφηνωνεται στην καρδια ενος παιδιου, ολα αυτο το σεναριο ειναι στα πλαισια του εντιμου βιου. 
Κι οταν βγαινοντας, δηλωνει πως δεν “εχω να ζητησω συγνωμη απο κανενα δεκαπενταρη”, ειναι παλι στα πλαισια του εντιμου. 
Αυτο, κυριολεκτωντας, ισως το μονο στα πλαισια του εντιμου. Στο βαθος της φρασης φωλιαζει το “καλα εκανα” και το “θα το ξανακανα”.
Για ενα βιο, μικρε και για παντα δολοφονημενε Αλεξη, τοσο προτερο και τοσο εντιμο, ειναι φυσικο οι κυριοι δικαστες να χρειαστουν 11 ολοκληρα χρονια για να τον ξεψαχνισουν και να πουν, μετα βεβαιοτητας, πως η απαστραπτουσα εντιμοτητα του προτερου και η σιγουρια του ορχου αποδιδουν στην κοινωνια το φονια ενος παιδιου, ασπιλο και αμολυντο.
Ετσι ο φονιας του παιδιου θα κυκλοφορει αναμεσα μας, μπορει και παλι απεναντι απο αβιωτους βιους, θα ψεκαζεται τακτικα με το σπρευ του εντιμου προτερου.βιου, μα θα βρωμαει για παντα πτωμαϊνη

Νίνα Γεωργιάδου

Διαβάστε και αυτό: